Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΜέΡΑ25 και ηθοποιός Κλέων Γρηγοριάδης είναι από τις δυναμικές και ψύχραιμες φωνές που όλο αυτό τον καιρό αγωνίζεται στο πλευρό των καλλιτεχνών για να υπάρξει δικαίωση και διαφάνεια στο θέμα των σεξουαλικών κακοποιήσεων στο χώρο του θεάτρου. Δεν διστάζει να τα βάλει με τα κακώς κείμενα της κυβέρνησης και να αποκαλύψει αλήθειες για πρόσωπα. Παράλληλα, μοιράζεται μαζί μας τους λόγους που αποφάσισε να μπει στην πολιτική και πως αξιολογεί την σημερινή κατάσταση.
Τις τελευταίες εβδομάδες έχουμε γίνει όλοι μάρτυρες μιας σειράς καταγγελιών από ανθρώπους του θεάτρου που έχουν βιώσει εργασιακή και σεξουαλική βία. Τι ακριβώς συμβαίνει;
Συμβαίνει, πως έφτασε το πλήρωμα του χρόνου για να σπάσει αυτή η βουβή κάλυψη και οι άνθρωποι, επιτέλους, άρχισαν να μιλάνε για μια κατάσταση που είναι πραγματικότητα. Πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι δεν είναι μια πλειοψηφική κατάσταση, δεν είναι έτσι το θέατρο. Εξαιρέσεις είναι αυτοί που έχουν αυτές τις συμπεριφορές. Εγώ 37 χρόνια είμαι στο ελληνικό θέατρο και μπορώ να πω πως αυτές οι συμπεριφορές είναι οι εξαιρέσεις. Έχει σημασία να το ξεκαθαρίσουμε αυτό γιατί υπάρχει μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα που δημιουργεί την εντύπωση ότι οι περισσότεροι στο θέατρο είναι παιδόφιλοι ή παρενοχλούν τους συνεργάτες τους. Δεν είναι αλήθεια και οφείλουμε να το διαπιστώσουμε αυτό. Είναι πολύ σημαντικό αυτό που γίνεται τώρα και πρέπει να το στηρίξουμε όλοι.
Κάποιες από τις περιπτώσεις, αλλά και περιστατικά που, ίσως, δεν έχουν έρθει ακόμα στο φως ήταν γνωστά; Εσείς γνωρίζατε;
Αν ήταν γνωστά κάποια από τα συγκεκριμένα περιστατικά που βλέπουν το φως θα είχαμε πάει και εγώ και συνάδελφοι μου στον εισαγγελέα. Μερικά από αυτά τα περιστατικά είναι τόσο ειδεχθή που όποιος τα ήξερε έπρεπε κατευθείαν να μιλήσει. Γνωρίζαμε οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ ότι υπάρχουν απαράδεκτες ενέργειες από κάποιους στο χώρο, αλλά σε καμία περίπτωση προσωπικά δεν γνώριζα όλα τα τερατώδη που ακούμε τις τελευταίες ημέρες. Είναι άλλο ένας σκηνοθέτης 50 ετών να συναλλάσσετε με έναν νέο 19 ετών κάνοντας σεξ για να του δώσει ένα ρόλο και άλλο ο βιασμός. Για εμένα δεν είναι θεμιτό κανένα από τα δυο, αλλά είναι άλλο πράγμα. Και για να είμαι απόλυτα ειλικρινής εμένα μου έχει τύχει, τουλάχιστον, δύο φορές με συναδέλφους μου γυναίκες –το ένα περιστατικό είναι το 2000, το άλλο το 2005- να έρχονται σε άσχημη κατάσταση και να μου λένε τι τους συμβαίνει για πρόσωπα από αυτά που τώρα καταγγέλλονται και τους είπα «πάμε στον εισαγγελέα, τώρα», όμως, δεν είναι εύκολο να μιλήσεις, γιατί πρέπει να ξεκαθαρίσεις πως δεν είσαι ελέφαντας, σκέφτεσαι πως δεν θα σε πιστέψουν πως θα βρεθείς χωρίς δουλειά. Έρχεσαι αντιμέτωπος με όλη αυτή την πατριαρχική νοοτροπία. Φαντάζομαι πως ανάλογες ιστορίες θα υπάρχουν πολλές στο σινάφι μου που δεν έφτασαν ποτέ στον ανακριτή.
Ποια είναι η απάντηση σε όσους ρωτάνε «Γιατί τώρα»;
Καταρχήν, η ερώτηση είναι ανήθικη κατά την γνώμη μου. Πρέπει να μείνουμε στο δόξα τω Θεώ, ευτυχώς, συνέβη. Το «Γιατί τώρα» είναι μια ερώτηση που υπονοεί πως τώρα που μίλησαν έχουν κάποιο συμφέρον οι καταγγέλλουσες και οι καταγγέλλοντες. Αυτό είναι απαράδεκτο και χυδαίο. Όλο ξέρουμε πως όποιος έχει υποστεί κακοποίηση έχει αυτοενοχοποιήσει, κατά κανόνα, τον εαυτό του, κυρίως, αν ήταν πολύ νέος. Αυτό δεν είναι μια νέα θεωρία, συμπεριλαμβάνεται στα εγχειρίδια ψυχιατρικής. Σπανιότατες είναι οι περιπτώσεις των θυμάτων που μιλάνε, αμέσως. Χρειάζεται χρόνος να ωριμάσουν, να πάρουν τις αποστάσεις τους, να αποτιμήσουν μέσα τους την κατάσταση και να βρουν την δύναμη να μιλήσουν. Επίσης, μην ξεχνάμε πως τώρα καταγγέλλονται πρόσωπα που είναι πολύ ψηλά στην εξουσία της πυραμίδας των τεχνών. Και να πω και κάτι άλλο -Γιατί τώρα; -Γιατί, έτσι γουστάρουν.
Τι θα λέγατε στους συναδέλφους σας που λένε «καθίστε φρόνιμα»;
Είναι μια άσχημη διατύπωση, δεν την συμμερίζομαι καθόλου. Αυτοί οι άνθρωποι, η μικρή μερίδα του θεάτρου, είχαν την εξουσία και το θράσος να κακοποιούν επί δεκαετίες τους συνεργάτες τους. Ποιοι είναι αυτοί; Θιασάρχες, διευθυντές κρατικών σκηνών, επομένως, είναι λάθος αυτό. Κανείς, δεν πρέπει να καθίσει φρόνιμα, αρκετά κάτσαμε.
Το Θέατρο απειλείται από τις αποκαλύψεις;
Σε καμία περίπτωση. Το θέατρο έχει αντέξει όλους τους υπουργούς της μεταπολίτευσης και εντεύθεν που ήταν όλοι τους αναρμόδιοι και οι περισσότεροι ήταν επιζήμιοι, αν όχι απλά διαχειριστικοί. Το θέατρο έχει αντέξει να υπάρχουν αυτήν την στιγμή περισσότερες θεατρικές σκηνές στην Αθήνα από ότι στο Λονδίνο και στο Παρίσι, μαζί ίσως. Το θέατρο έχει αντέξει ανθρώπους που θα έπρεπε να έχουν εξοβελιστεί εδώ και δεκαετίες και είναι ακόμη σκηνοθέτες και θιασάρχες. Το θέατρο θα αντέχει για πάντα όπως και η μουσική, και ο χορός, και η ζωγραφική και όλες οι τέχνες γιατί είναι απαραίτητη αναγκαιότητα για την ψυχή των ανθρώπων.
Τις προηγούμενες ημέρες είχαμε παραίτηση του κ. Λιγνάδη από την καλλιτεχνική διεύθυνση το Εθνικού Θεάτρου, χωρίς να δοθεί καμία εξήγηση ούτε από τον ίδιο ούτε από την κα. Μενδώνη. Βλέπετε πολιτικό συσχετισμό;
Μέσα στα πολλά που έγιναν με αυτό το θέμα και θα τα πούμε όλα, συνέβη κάτι, επίσης, φοβερό. Στην πίεση που δέχτηκε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Χρήστος Ταραντίλης, αφού, έκανε πέντε λεπτά να ψελίσει το όνομα του Δημήτρη Λιγνάδη είπε, τελικά, την αλήστου μνήμης απάντηση «Το έκανε για προσωπικούς λόγους». Αυτό αυτομάτως σημαίνει ότι όλοι εμείς που τις τελευταίες βδομάδες, μαζί με εσάς, που ανακινούσαμε το θέμα λέγοντας μην κάνετε την πάπια, εδώ κάτι συμβαίνει πρέπει τώρα να ζητήσουμε συγνώμη που ήμασταν τόσο αδιάκριτοι. Όσο για τον πολιτικό συσχετισμό που αναφέρατε. Θέλω να είμαι σαφής σε αυτό. Δεν μπορεί κανείς να κατηγορήσει μια κυβέρνηση, μια υπουργό ότι ο άνθρωπος που επέλεξε απεδείχθη παιδόφιλος. Δεν είναι η δουλειά του να το ξέρει, δεν είναι ανακριτής. Ξέρετε και εγώ έχω συνεργαστεί με τον συγκεκριμένο καλλιτέχνη, έχω βρεθεί σε κοινές παρέες. Όλο κάτι ακουγόταν, αλλά όχι αυτά τα πράγματα. Εδώ και ένα μήνα, όμως, βοούσε, έζεχνε, κραύγαζε το ελληνικό θέατρο και μια μερίδα δημοσιογράφων για τον συγκεκριμένο άνθρωπο, αλλά η υπουργός, όχι μόνο δεν άκουγε, αλλά έκανε λόγο για αντοχές και ήθος. Και, εδώ, ακριβώς, είναι το θέμα. Οι πολιτικές ευθύνες της κα. Μενδώνη και του κ. Μητσοτάκη είναι τεράστιες, αυτονόητες και αυταπόδεικτες. Εδώ και τρεις εβδομάδες ρωτάμε στην βουλή την κυρία Μένδώνη «Τι θα κάνετε με τον διευθυντή του Εθνικού» και μας απαντάει θρασύτατα «Δεν είμαστε σαν εσάς. Είμαστε κράτος δικαίου, υπάρχει το τεκμήριο της αθωότητας που εσείς πολύ εύκολα πετάτε. Εμείς, δεν θα κάνουμε ανθρωποφαγίες, όπως εσείς». Αυτή ήταν η απάντηση που παίρναμε από το υπουργείο. Σκεφτείτε την ευθυνοφοβία της κυβέρνησης που μας κυβερνάει και το θράσος της. Να ακούγονται τόσα φοβερά πράγματα και να μας κουνάει το δάχτυλο. Αντί να πούνε πως τον παραιτήσαμε, γιατί, δεν γίνεται έπειτα από τέτοιες βαριές κατηγορίες να διατηρεί την θέση του και μέχρι να αποδειχθεί η αθωότητα του, καλό είναι να μην βρίσκεται κοντά σε σπουδαστές τα έβαζαν με όλους εμάς και εσάς που δίναμε αγώνα να ακουστούν οι φωνές των παιδιών. Βλέπετε τα πολιτικά τους αντανακλαστικά είναι τέτοια που μόνο το κουκούλωμα έχουνε στο νου. Μόνο αυτό ξέρουν και τους νοιάζει, το πολιτικό κόστος, όχι, το ανθρώπινο. Θυμίζω, παράλληλα, το περιστατικό με το σημείωμα στην ΕΡΤ που, εκτός, των εντολών να μην παιχτούν πλάνα του πρωθυπουργού με το φιάσκο στην Ικαρία, θέλανε να εξαφανίσουνε φωτογραφίες με τον Λιγνάδη που τον συσχετίζουν με τον πρωθυπουργό και την γυναίκα του.
Ερχόμαστε στην σημερινή ημέρα και στην συνέντευξη τύπου της κα. Μενδώνη, η οποία μεταξύ άλλων έκανε αυτές τις δήλωσεις «Ο πρωθυπουργός δεν γνωρίζει προσωπικά τον κ. Λιγνάδη» και ότι «Ο Δημήτρης Λιγνάδης είναι ένας επικίνδυνος άνθρωπος». Το σχόλιο σας.
Είδατε πως πάει το δρώμενο; Τις θεωρώ, εξαιρετικά, αήθης αυτές τις δηλώσεις. Όχι, γιατί δεν αποδεικνύεται επικίνδυνος άνθρωπος αυτός ο οποίος μιλάμε, αλλά γιατί η κα. Μενδώνη μέχρι πριν πέντε ημέρες τον υπερασπιζόταν τόσο έντονα που εγείρονται ερωτήματα. Είναι ντροπή εκεί που υπερασπιζόσουν τώρα να κατηγορείς και να μην παραιτείσαι. Οι αποκαλύψεις έγιναν από την δικαιοσύνη και μια μερίδα δημοσιογράφων, όχι, από την υπουργό. Λέει, πως ο πρωθυπουργός δεν γνωρίζει τον κ. Λιγνάδη προσωπικά. Εδώ ο κ. Μητσοτάκης διέκοψε τις διακοπές του και πήρε το Σούπερ Πούμα για να πάει να δει τον Λιγνάδη στην Επίδαυρο, μην τυχόν και χάσει την πρεμιέρα. Μας κοροϊδεύουν; Κάνουν από την αρχή τα πάντα για να μην συνδεθεί η υπόθεση του Λιγνάδη με τον πρωθυπουργό. Προβλέπω πως αυτό το ντόμινο θα φτάσει, τελικά, στον πρωθυπουργό.
Ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Γιατί έπεσαν λυτοί και δεμένοι να συγκαλύψουν την υπόθεση του διευθυντή του Εθνικού από την κρατική μηχανή; Γιατί αγαπούσαν τον συγκεκριμένο άνθρωπο; Πιστέψτε με, όχι, δεν έχουν τέτοια αισθήματα αυτοί οι άνθρωποι. Η απάντηση είναι ότι υπολόγισαν το πολιτικό κόστος. Η κα. Μενδώνη χάλασε τόση ενέργεια προσπαθώντας να μην φτάσει προς δημοσιοποίηση το θέμα από τον φόβο πως θα βλάψει την καριερούλα της. Τώρα, αφού, πια δεν μπόρεσαν να το συγκρατήσουν κοιτάνε να καλύψουν την καριερούλα του αρχηγού, δηλαδή, του Κυριάκου Μητσοτάκη. Λερωθήκαμε, εμείς, τουλάχιστον μην λερωθεί ο από πάνω. Δεν θα τους περάσει. Έχει ήδη λερωθεί και ο Μητσοτάκης και όσο την αφήνει στην θέση της λερώνεται περισσότερο.
Υπάρχει και μια περίεργη σύμπτωση στην Νεά Δημοκρατία όσον αφορά το έγκλημα της παιδοφιλίας. Αναφέρομαι στο, πρώην, δεξί χέρι του πρωθυπουργού τον Νίκο Γεωργιάδη.
Toν Νοέμβριο του 2010 ο κ. Γεωργιάδης, πρώην βουλευτής της ΝΔ, γραμματέας πολιτικού σχεδιασμού του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και στενός συνεργάτης του Κυριάκου Μητσοτάκη συνελήφθη στην Μολδαβία κατηγορούμενος για υπόθεση trafficking και παιδεραστίας, ωστόσο αφέθηκε ελεύθερος, επιδεικνύοντας διπλωματικό διαβατήριο καθώς το επίμαχο διάστημα υπηρετούσε σε θέσεις της ΕΕ και του ΟΗΕ. Όπως, είχε γραφτεί σε αρκετά μέσα τότε το Κέντρο Καταπολέμησης Trafficking του υπουργείου Εσωτερικών της Μολδαβικής Δημοκρατίας είχε αναλάβει την υπόθεση. Μάλιστα, είχε διαρρεύσει και το όνομα ενός ανήλικου που κατήγγειλε τι ακριβώς συνέβαινε. Όλα αυτά είναι γνωστά, μια έρευνα να κάνει κάποιος στο διαδίκτυο και θα τα εντοπίσει. Να σας θυμίσω πως όταν έγινε η δίκη πήγαν και κατέθεσαν υπουργοί της σημερινής κυβέρνησης. Η κα. Άννα-Μισέλ Ασημακοπούλου κα ο κ. Κωνσταντίνος Κυρανάκης. Αν δείτε την ανακοίνωση της Νέας Δημοκρατίας θα φρίξετε. Αυτός είναι ο τρόπος τους να μην αφήνουνε κανέναν από την ομερτά να παρασυρθεί, γιατί φοβούνται πως θα τους δώσει. Όπως, οι μαφιόζοι, δεν άφηναν κανένα πρωτοπαλίκαρο, ακόμα κι αν ήταν αναλώσιμος, γιατί υπήρχε κίνδυνος διαρροών.
Εκτός, το αξιόποινο και ειδεχθές των παραβατικών και κακοποιητικών συμπεριφορών υπάρχει ένας παράγοντας που λέγεται τιμωρία. Εγώ θα προσθέσω και δικαιοσύνη για τα θύματα. Θα φτάσει το μαχαίρι στο κόκκαλο; Θα τιμωρηθούν οι ένοχοι;
Έχω και οφείλω θεσμικά και στον εαυτό μου και στο Σύνταγμα να έχω εμπιστοσύνη στην δικαιοσύνη. Το πρόβλημα στα ανώτερα αξιώματα δικαιοσύνης, ανέκαθεν, και συνεχίζεται, μιλάω για τον Πρόεδρο του Αρείου Πάγου, τον Εισαγγελέα Εφετών είναι πως διορίζονται από το κράτος. Στο Συμβούλιο της Επικρατείας ο Πρόεδρος, όλη η ηγεσία διορίζονται από την κυβέρνηση, άρα, λοιπόν, εκεί υπάρχει ένα πρόβλημα πιθανής διαπλοκής. Για να γίνω πιο ξεκάθαρος, όποιος ανακριτής πάρει την υπόθεση θα πρέπει να αναλογιστεί αν υποθετικά τον πάρει ένας υπουργός ή ακόμα χειρότερα ένας πρωθυπουργός και του πει θέλω να σταματήσει εδώ η υπόθεση τι είναι διατεθειμένος να κάνει. Δηλαδή, το χρέος του με ρίσκο να μην ανέβει ποτέ στην ιεραρχία ή να υποκύψει. Θέλω να πιστεύω και το πιστεύω πως αυτό το στοίχημα οι περισσότεροι δικαστικοί μας το κερδίζουν. Επιλέγουν την καθαρή συνείδηση από τα αξιώματα. Για αυτό τους σέβομαι και τους τιμώ.
Εκτός, από ένας καταξιωμένος ηθοποιός με την δική του πορεία στον χώρο έχετε εξελέγη βουλευτής με το ΜέΡΑ25 εκτελώντας χρέη κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του κόμματος. Τι σας έκανε να ασχοληθείτε με την πολιτική και γιατί με τον συγκεκριμένο συνδυασμό;
Είμαι 55 ετών και μπήκα στην πολιτική στα 53. Είναι μια γελοία ηλικία να μπλέξει κανείς με την πολιτική γιατί έχεις πια εμπειρία να ξέρεις πως θα σε φτύνουν, ακόμα, και οι φίλοι του. Μια κατ΄ επείγουσα ανάγκη θα έσπρωχνε έναν άνθρωπο εχέφρονα και σοβαρό να ασχοληθεί με την πολιτική. Αυτή η ανάγκη είναι η τραγική επανάληψη της δεκαετίας του 1920-1930 στην Γερμανία και στην Ευρώπη. Μιλάω για την άνοδο του ναζισμού. Είναι φανερό ότι η απόφαση των δήθεν νεοφιλελεύθερων να αρπάξουν και να πλιατσικολογήσουν το ελάχιστο των εισοδημάτων της εργατικής τάξης της ηπείρου μας, έχει φτωχοποιήσει τον κόσμο. Τι έγινε τότε; Αύξηση του ναζισμού. Αυτό έγινε, πριν, έναν αιώνα και πάει να επαναληφθεί τώρα. Έχουμε ευθύνη για τις γενιές που έρχονται, δεν μπορούμε να το επιτρέψουμε να συμβεί. Δεν γίνεται η κόρη μου, η κόρη σας ή κόρη του κ. Μητσοτάκη να μην μπορεί να κουρέψει τα μαλλιά της όπως θέλει, να αγαπήσει όπως θέλει, να τραγουδήσει όποιο τραγούδι θέλει, γιατί θα πάει φυλακή ή σε κάποιο στρατόπεδο. Αυτό είναι ένα πισωγύρισμα που εγώ όσο είμαι ζωντανός θα παλέψω με όλες μου τις δυνάμεις να μη γίνει. Έχουμε μια Ευρώπη που η αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος είναι πολύ κάτω του μετρίου. Όλοι πιστεύουν πως οι πολιτικοί τα περνούμε, είμαστε ψεύτες και έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους. Δυστυχώς, αυτό δεν είναι κακοήθεια, έτσι, γίνεται. Στην Ελλάδα ζήσαμε την κωλοτούμπα του ΣΥΡΙΖΑ. Η συγκεκριμένη κυβέρνηση εξελέγη για μια ρήξη και έκανε και ένα δημοψήφισμα το οποίο τους έδωσε το πράσινο φως για την ρήξη και τελικά, αυτό που κατάφεραν ήταν να φέρουν ένα μνημόνιο που λήγει σε 39 χρόνια από σήμερα. Αυτό ξέρετε τι αποτέλεσμα έχει; Να στέλνει τους πολίτες στην δεξαμενή της άκρας δεξιάς. Δείτε ποιοι κυβερνούν στην Ευρώπη. Είναι πολύ κρίσιμη η κατάσταση, σημαίνουμε συναγερμό. Τώρα που θα έρθει και το 5ο μνημόνιο του κ. Μητσοτάκη που νομίζετε ότι θα στραφούν οι άνθρωποι. Οφείλαμε να φτιάξουμε μια αξιόπιστη, εναλλακτική, προοδευτική αριστερά που δεν θα είναι Podemos, δεν θα είναι ΣΥΡΙΖΑ, δεν συμβιβάζεται, δεν αφομοιώνεται, δεν είναι μία από τα ίδια, ότι υπάρχει αριστερά που συνεχίζει να υπερασπίζεται τους ανυπεράσπιστους. Για αυτό έμπλεξα με την πολιτική και ο λόγος που πήγα στο ΜέΡΑ25 είναι ο Γιάνης Βαρουφάκης, ο άνθρωπος που δεν συμβιβάστηκε, διαχώρισε την θέση του από τον ΣΥΡΙΖΑ ακόμα και όταν του έδιναν υπουργείο εκείνος το άφησε, αμέσως, αποδεικνύοντας πως δεν τον αφορούν τα αξιώματα και του οποίου οι ιδρυτικές αρχές με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνο. Είμαι περήφανος που στήριξα έναν τέτοιον άνθρωπο. Οι λόγοι που καταδιώκεται ο Γιάνης Βαρουφάκης μας δείχνουν πόσο τον φοβάται το σύστημα.
Μιλήσατε για την Ευρώπη και τον φασισμό. Στην Ελλάδα έχουμε δημοκρατία;
Στην Ελλάδα αυτή την στιγμή έχουμε μια ουρμπανική δημοκρατία που ολισθαίνει επικίνδυνα. Οι νέες δικτατορίες δεν γίνονται με τανκς, γίνονται κοινοβουλευτικά. Γίνονται, όπως ψηφίζουμε εμείς στην βουλή των Ελλήνων, χωρίς καμία κοινοβουλευτική νομιμότητα. Έχουν δηλώσει ανώτατοι υπουργοί πως δεν διάβασαν τα μνημόνια που ψήφισαν. Κάθε ημέρα έχω ένα νομοσχέδιο 6.000 σελίδων και έχω μισή ώρα για να το διαβάσω. Αυτό δεν είναι δημοκρατία και κυρίως δεν είναι δημοκρατία να απαγορεύεις συγκεντρώσεις, χωρίς να έχεις κανένα συνταγματικό δικαίωμα και χωρίς να έχεις καμία σοβαρή και επιστημονική τεκμηρίωση πως αυτό γίνεται για πρόληψη της πανδημίας. Το χειρότερο ακόμα είχαμε ξυλοδαρμό βουλευτών του Κουμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας στην πορεία του Πολυτεχνείου, είχαμε παρεμπόδιση επτά βουλευτών του ΜέΡΑ25. Μας εμπόδισε η αστυνομία αφαιρώντας μας το συνταγματικό δικαίωμα μας να κινούμαστε όπου θέλουμε μέσα στην επικράτεια. Δεν υπήρχε καμία λογική σε αυτό. Αν το κάνουν αυτό σε εμάς που είμαστε βουλευτές φανταστείτε τι γίνεται σε έναν φοιτητή; Τον τσουβαλιάζουν στο ξύλο με την κοπέλα του, περιμένουν να πιάσουν κι άλλους και μετά τους πάνε για σύσταση συμμορίας. Αυτό είναι εκτροπή. Δεν είχαν τολμήσει να απαγορέψουν την πορεία ούτε στο παρακράτος της Ε.Ρ.Ε. στον αείμνηστο Γρηγόρη Λαμπράκη. Η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη και του κ. Χρυσοχοίδη τόλμησαν να μας απαγορέψουν να περάσουμε. Τόλμησαν να δείρουνε βουλευτές. Τόλμησαν να σπρώξουν και να τραυματίσουν πάνω στις ασπίδες των ΜΑΤ την Σοφία Σακοράφα, την πρόεδρο της βουλής. Αυτά είναι θεσμικές εκτροπές. Μην μιλάτε πολύ γιατί θα σας δείρουμε. Αυτή είναι η κυβέρνηση. Έχουν άρει την ασυλία της βουλευτού μας Αγγελικής Αδαμοπούλου με αιτιολόγηση πως μια ομάδα αστυνομικών κάπου στην Λάρισα ή στον Βόλο, δεν θυμάμαι, την έκανε μήνυση. Ο λόγος; Μια δήλωση της κα. Αδαμοπούλου από το βήμα της βουλής, που υποτίθεται πως μπορούμε να μιλάμε ελεύθερα, ότι η αστυνομία χρησιμοποιεί κρυφούς αστυνομικούς που εισχωρούν στις διαδηλώσεις παριστάνοντας τους αναρχικούς. Ο κόσμος το έχει τούμπανο και αυτοί κρυφό καμάρι. Τι νομίζουν πως θα φοβηθούμε; Μας εκφοβίζουν; Δεν θα φοβηθούμε. Αυτό δεν είναι δημοκρατία είναι παρακράτος.
Πηγή: tetragwno.gr
