Συντρόφισσες και σύντροφοι
Συναγωνιστές και Συναγωνίστριες
Συνοδοιπόροι και συνοδοιπόρισσες
Το 1ο Διαβουλευτικό Συνέδριο του ΜέΡΑ25 ολοκληρώνεται. Και έχουμε την πίστη ότι θα αποδειχθεί καθοριστικό ορόσημο για το κόμμα μας.
Έχουμε την πίστη ότι θα είναι ένα πραγματικό εφαλτήριο για την αναβάθμιση και της ίδιας της υπόστασης αλλά και της δυναμικής του κόμματός μας.
Θα ήθελα προσωπικά εγώ αλλά και όλοι μας πιστεύω να δώσουμε συγχαρητήρια σε όσους και όσες έκαναν ό,τι μπορούσαν για να είμαστε σήμερα εδώ και σε αυτό το σημείο.
Το ξέρουμε όλοι: Αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε δεν είναι καθόλου εύκολο. Και έχουμε πετύχει πολλά, μέσα σε πολύ αρνητικές συγκυρίες.
Αλλά η πιο μεγάλη αρνητική συγκυρία είναι αυτή που βιώνει ο ελληνικός λαός.
Η ανελέητη επίθεση που έχει εξαπολύσει, όλα αυτά τα χρόνια, η Κυβέρνηση Μητσοτάκη, εναντίον της κοινωνίας.
Αυτό το μίγμα σκληρού νεοσυντηρητισμού και αντικοινωνικού νεοφιλελευθερισμού που δεν θέλει να αφήσει τίποτε όρθιο.
Υγεία, Παιδεία, Εργασία, Δικαιώματα, όλα θυσιάζονται στο βωμό των θεών μιας αντιδραστικής ιδεοληψίας.
Από μια συνειδητή πολιτική, εντεταλμένη στο να υπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα.
Η κοινωνική πραγματικότητα έχει ήδη την εικόνα βομβαρδισμένου τοπίου.
Και το χειρότερο συμπέρασμα είναι ότι αυτή η σημερινή κατάσταση, αποτυπώνει με τον πιο τραγικό τρόπο το πραγματικό μέτρο της παταγώδους αποτυχίας της λεγόμενης διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτή η περίφημη «Πρώτη φορά Αριστερά» ήταν δυστυχώς μια προαναγγελθείσα πτήση, που δεν κατάφερε να σηκωθεί ούτε δέκα εκατοστά πάνω από το έδαφος, πριν συντριβεί στο έδαφος του συμβιβασμού και της υποταγής της.
Από αυτά τα συντρίμμια όμως μιας κοινωνίας εξαπατημένης, ενός λαού που τον πούλησε η κυβέρνησή του, μιας νεολαίας που της απαγόρευσαν το δικαίωμα στο όνειρο, από αυτά τα συντρίμμια ξεπήδησε η αυθόρμητη απάντηση σ’ αυτή την ιστορική ήττα.
Στην αρχή μοναχικές φωνές που ακούγοντας η μια την άλλη πίστεψαν και πάλι στη δύναμή τους.
Αυτό ήταν το ξεκίνημά μας.
Φτιάξαμε αυτό το πρώτο αμάλγαμα αποφασισμένων να ξαναζωντανέψουμε το όραμα που είχαμε τάξει στους εαυτούς μας.
Το όραμά μας που πλάστηκε από το αποφασιστικό ΟΧΙ σ' αυτό το μέλλον που σχεδιάζουν για εμάς γραφειοκρατικά κατεστημένα και άπληστα ολιγαρχικά συμφέροντα.
Και με μόνο όπλο μας αυτή την αποφασιστικότητα συνεχίσαμε την προσπάθεια και των αγώνα ανακαλύπτοντας καθημερινά ότι γινόμαστε όλο και περισσότεροι και πιο αποφασισμένοι.
Ρεαλιστές και ονειροπόλοι ταυτόχρονα διεκδικήσαμε και πετύχαμε την είσοδό μας στη Βουλή.
Έχοντας όμως πάντα κατά νου το ιστορικό σύνθημα των αναρχικών "Αν οι εκλογές μπορούσαν να αλλάξουν τα πράγματα θα είχαν απαγορευτεί!"
Ένα σύνθημα που είχαμε βιώσει τη δικαίωσή του μόλις πριν έναν χρόνο.
Και προσπαθήσαμε και προσπαθούμε να σταθούμε όρθιοι και αλώβητοι απέναντι σε κυβερνήσεις που αναδεικνύονται μέσα από διαδικασίες εκβιασμών των πολιτών και βρώμικες μεθόδους ελέγχου της κοινής γνώμης.
Απέναντι σε ένα σύστημα που δεν διστάζει να εργαλειοποιήσει ακόμα και αυτό το κοινοβουλευτικό σύστημα της αστικής δημοκρατίας προκειμένου να πετύχει τους σκοπούς του.
Αν όμως αυτοί μπορούν και κάνουν το κοινοβουλευτικό σύστημα εργαλείο τους, εμείς έχουμε την απάντηση και την υπηρετούμε.
Γινόμαστε εμείς, το κόμμα μας, το εργαλείο της κοινωνίας μέσα στο κοινοβούλιο.
Γιατί μπορούμε να είμαστε το εργαλείο για τις δυνάμεις της αντίστασης.
Αυτοί τη δουλειά τους και εμείς τη δικιά μας.
Έτσι, και μόνο, λειτουργούν τα πράγματα…
Εμείς νιώθουμε υποχρεωμένοι να υπηρετήσουμε το όραμά μας.
Εμείς που δεν πιστεύουμε ότι οι κοινωνικές ανάγκες είναι αυταπάτες.
Κι αυτοί που ξεστόμισαν αυτή την Ύβρη και όσοι στοιχίζονται πίσω τους, ας πάψουν επιτέλους να χρησιμοποιούν το όνομα της Αριστεράς, και μάλιστα Ριζοσπαστικής, στον τίτλο τους !
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Ρεαλιστές και ονειροπόλοι ταυτόχρονα δεν έχουμε άλλο δρόμο παρά μόνο το δρόμο της δράσης.
Δράση με όλες μας τις δυνάμεις και στα δύο πεδία της μάχης : Και στο κοινοβουλευτικό και στο κινηματικό.
Τα κινήματα είναι που δίνουν οξυγόνο στην κοινωνία !
Χωρίς αυτά η κοινωνία θα ήταν ένα ανήμπορο σώμα σε κωματώδη κατάσταση! Και αυτός είναι ο στόχος τους.
Και αν αυτοί κάνουν εργαλείο τον κοινοβουλευτισμό, Εμείς, το ΜέΡΑ25, θα είμαστε – και πρέπει να είμαστε – το κοινοβουλευτικό εργαλείο των κινημάτων.
Πρέπει λοιπόν εμείς να ανταποκριθούμε σε αυτό το χρέος. Αυτός είναι ο λόγος που υπάρχουμε !
Έχουμε καταφέρει πολλά, σε σχέση με τις πραγματικές μας δυνάμεις. Ταυτόχρονα όμως, κάναμε και λιγότερα από όσα θα μπορούσαμε.
Μερικές φορές, καταφέρνουμε περισσότερα από όσα θα μας αναλογούσαν. Αυτό όμως οφείλεται πολλές φορές στην προσφορά συγκεκριμένων προσώπων, και όχι στη συλλογική συγκρότηση.
Στο κάτω-κάτω της γραφής, είναι άδικο να πιστώνουμε σε όλους μας αυτά που καταφέρνουν, μερικές φορές ουσιαστικά από μόνοι τους, σύντροφοι / συναγωνιστές / συνοδοιπόροι, στην καθημερινή δράση.
Ας μην κρυβόμαστε : Δεν έχουμε κατακτήσει την ωριμότητα που θα έπρεπε, στο επίπεδο της συγκρότησης.
Θέλω να πιστεύω ότι αυτό το Συνέδριο θα σηματοδοτήσει την αλλαγή που έχουμε ανάγκη εδώ – Το είπα και στην αρχή.
Θα είναι το ορόσημο και για την υπέρβαση των αδυναμιών μας.
Για να μη χαραμίζουμε τη δυναμική μας στην εσωστρέφεια !
Η υποχρέωση της πολιτικής συμμετοχής και δράσης δεν εξαντλείται με τη συμμετοχή σε μία κομματική συλλογικότητα.
Δεν έχει καμία αξία η αυτοεπιβεβαίωσή του καθενός μας, ότι -τάχα- κάνουμε το χρέος μας, επειδή και μόνο είμαστε στο ΜέΡΑ25.
Η πραγματική πολιτική δράση μπορεί να υπάρχει μόνο εκεί έξω, στην κοινωνία. Και μόνο έτσι αξίζουμε να υπάρχουμε!
Δεν μπορούμε να είμαστε έξω από την κοινωνία. Ούτε είμαστε πάνω από την κοινωνία. Μπορούμε να υπάρχουμε μόνο μέσα σε αυτήν.
Όπου και όταν μπορέσαμε να λειτουργήσουμε με αυτόν τον τρόπο, και η παρουσία μας και τα αποτελέσματα ήταν πολύ καλύτερα.
Ας σπάσουμε , λοιπόν, οργανωτικές και γραφειοκρατικές αγκυλώσεις.
Ας νιώσουμε ελεύθεροι να ταιριάξουμε το αυθόρμητο με το οργανωμένο.
Ας τολμήσουμε τη «Ρήξη».
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Επιτρέψτε μου να δανειστώ έναν στίχο του Τάσου Λειβαδίτη,
«Γιατί οι άνθρωποι σύντροφε, ζουν από τη στιγμή που βρίσκουν μια θέση στη ζωή των άλλων»
Αυτό θέλουμε λοιπόν : Μια θέση στη ζωή των άλλων.
Στη ζωή του απολυμένου, του άνεργου, της γυναίκας, του μετανάστη, του πρόσφυγα, του κάθε ανθρώπου που μάχεται με αγωνία για την επιβίωσή του.
Μια θέση στη ζωή τους για να ζήσουμε.
Να συναντηθούμε – και να συναντιόμαστε πάντα – με την κοινωνία.
Με την ενεργή κοινωνία των πολιτών.
Χωρίς αναστολές και αλλοτριώσεις.
Χωρίς προεπιλογές και φέις-κοντρόλ.
Δεν έχουμε τίποτα να υποδείξουμε εμείς στην κοινωνία. Αυτή μας δείχνει το δρόμο.
Δεν κατέχουμε καμία απόλυτη αλήθεια.
Δεν έχουμε να της διδάξουμε τίποτα. Αυτή θα μας μάθει.
Δεν αναζητούμε εμείς δικαίωση από την κοινωνία. Εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να τη δικαιώσουμε.
Ας φύγουμε λοιπόν από αυτό το Συνέδριο και ας γυρίσουμε στις περιοχές μας πιο αποφασισμένοι και πιο δυνατοί για μια ουσιαστική πολιτική παρουσία και δράση !
Ρεαλιστές και ονειροπόλοι ταυτόχρονα!!!
Σας ευχαριστώ!
Διαβάστε ακόμα
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
