Ο χώρος της μικρής, μικρομεσαίας και μεσαίας επιχειρηματικότητας έπειτα από δώδεκα χρόνια μνημονιακών πολιτικών στυγνής λιτότητας, συνεχίζει να δέχεται πλήγματα, είτε αυτά ήταν ο κορωνοϊός, είτε ο καλπάζων πληθωρισμός και η ακρίβεια. Γνωρίζουμε όλοι ότι οι ΜμΕ αποτελούν τους βασικούς εργοδότες σε αυτή τη χώρα παραδοσιακά, προσφέροντας αξιοπρεπείς και καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας.

Ταυτόχρονα, λειτουργούν και ως ανάχωμα στην καρτελοποίηση αγορών από λίγους μεγάλους παίκτες, κάτι που δυστυχώς συμβαίνει όλο και περισσότερο τα τελευταία χρόνια: οι ΜμΕ αναγκάζονται να βάλουν λουκέτο η μία μετά την άλλη – οι αγορές συγκεντροποιούνται στα χέρια ολίγων μεγάλων που μοιράζουν την πίτα προς ίδιον όφελος και εις βάρος καταναλωτών, εργαζομένων και εθνικής οικονομίας. Μεσα λοιπόν σε αυτό το ζοφερό για τις ΜμΕ περιβάλλον, η απαίτηση για αποπληρωμή της «επιστρεπτέας προκαταβολής» αποτελεί επιθετική και όχι υποβοηθητική κίνηση για τις ΜμΕ. Πρέπει να παγώσει άμεσα η όποια απαίτηση επιστροφής και να δοθεί η δυνατότητα μετατροπής της σε κρατικό δικαίωμα προαίρεσης. Με αυτόν τον τρόπο, η μικρο-μεσαία επιχείρηση δεν χρειάζεται να βάλει το χέρι στο άδειο ταμείο για μία ακόμα απαίτηση του κράτους, το δε Κράτος διατηρεί το δικαίωμά του να ζητήσει τα ποσά αυτά, αλλά μόνο στην περίπτωση πώλησης ή αύξησης μετοχικού κεφαλαίου της επιχείρησης.

Η Κ.Ο. του ΜέΡΑ25 κατέθεσε σχετική τροπολογία, την οποία μπορείτε να δείτε εδώ.