Στις 30 Ιουλίου είχαμε συναντηθεί στη Βουλή με δικηγόρους από το Νομικό Γραφείο του Λαού (ΗΗΒ) από την Τουρκία και είχαμε ενημερωθεί για την απεργία πείνας των δικηγόρων Ebru Timtik και Aytaç Ünsal,που κατηγορήθηκαν ως μέλη τρομοκρατικής οργάνωσης με μόνο «τεκμήριο» τη συμμετοχή τους στο Νομικό Γραφείο του Λαού. Μάθαμε ότι εξέτιαν πολυετείς ποινές κάθειρξης επειδή μετέτρεψαν το επάγγελμα τους σε λειτούργημα και στάθηκαν δίπλα στις αμέτρητες χιλιάδες διωκόμενους από το καθεστώς Ερντογάν.
Δυστυχώς από σήμερα η Ebru Timtik μπήκε στο μακρύ κατάλογο των μαρτύρων του φασιστικού καθεστώτος.
Εμείς που ζήσαμε εδώ μια δικτατορία δεν επιτρέπεται να σιωπούμε!
Θυμίζουμε, στις 30 Ιανουαρίου του 1969 η Συμβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης με ψήφους 92 έναντι 11 και 20 αποχές καταδίκασε το καθεστώς των Αθηνών και εισηγήθηκε την εκδίωξη της χώρας μας από τον διεθνή οργανισμό.
Θυμίζουμε, η χώρα μας ασκεί την Προεδρία στον οργανισμό αυτό.
Τι σκοπεύει να κάνει η Ελληνική Προεδρία για να υπερασπιστεί την δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα που πλήττονται βάναυσα στην γειτονική μας χώρα;
Θα σιωπήσει; Στο ζήτημα αυτό δεν μπορεί να υπεκφύγει ότι τάχα αποτελεί διμερές ζήτημα Ελλάδας Τουρκίας και για τον λόγο αυτό δεν θα το θέσει στην ημερήσια διάταξη!
Ανεξάρτητα από το τι θα κάνει και, δυστυχώς όπως φοβάμαι, από το τι δεν θα κάνει, οι στίχοι του Τούρκου ποιητή παραμένουν πάντα επίκαιροι "για μένα το λοιπόν το πιό εκπληκτικό, πιο επιβλητικό, πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο είναι ένας άνθρωπος που τον μποδίζουν να βαδίζει, είναι ένας άνθρωπος που τον αλυσσοδένουνε." (Ναζίμ Χικμέτ)
