ΔΙΑΡΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΟΡΦΩΤΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ (07-11-2019) με θέμα : «Κύρωση της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης που υπογράφηκε στο Magglingen/Macolin την 18η Σεπτεμβρίου 2014, σχετικά με τη χειραγώγηση των αθλητικών αγώνων, επείγοντα μέτρα για την αντιμετώπιση της βίας στον αθλητισμό και άλλες διατάξεις»
Το βίντεο της τοποθέτησής μου ως ειδική αγορήτρια του ΜέΡΑ25 στη συνεδρίαση εδώ και της αντιπαράθεσής μου με τον Υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού εδώ .
Το κείμενο της τοποθέτησής μου :
Ευχαριστώ πολύ κύριε Πρόεδρε. Ακριβώς επειδή το θέμα αφορά θητείες προέδρων ομοσπονδιών, νομίζω- και δεν είναι αστείο που ακούστηκαν όλες οι ομοσπονδίες - θα πρέπει να έρθουν για να καταθέσουν την άποψή τους. Δεν μπορώ να τις αναφέρω μία – μία, οφείλω όμως, να αναφέρω μία μονάχα στην οποία ανήκω κι εγώ ως αθλήτρια των ΣΕΓΑΣ, αλλά αυτό αφορά όλες τις ομοσπονδίες.
Θεωρώ κι εγώ ότι θα πρέπει να υπάρχει ένας εκπρόσωπος των Ελλήνων Ολυμπιονικών, θα πρέπει να υπάρχει εκπρόσωπος ή εκπρόσωποι από τον ΠΣΑΠ, θα πρέπει οπωσδήποτε να έρθει ή ο Πρόεδρος ή κάποιος από την Ολυμπιακή Επιτροπή μιας και ο κ. Υπουργός έβαλε αυτό το θέμα. Θεωρώ ότι θα πρέπει να υπάρχει κάποιος από τη Διαρκή Επιτροπή Αντιμετώπισης της Βίας για να συζητήσουμε κάποια θέματα κι ένας εκπρόσωπος από το ΚΕΘΕΑ, του τομέα απεξάρτησης από τα τυχερά παιχνίδια. Είναι πολύ σημαντικό αυτό.
Επειδή γίνεται μια μεγάλη κουβέντα για τον μηχανοκίνητο αθλητισμό, δεν θα συμφωνούσα να έρθει μόνο κάποιος από την πλευρά της Ομοσπονδίας, αλλά να έρθει και ένας αντιπρόσωπος εκ μέρους των αθλητών, γιατί προσωπικά και ως κόμμα θα θέλαμε πάρα πολύ να ακούσουμε τις δύο πλευρές, γιατί υπάρχει μια πολύ μεγάλη διαμάχη πάνω στο θέμα. Δεν ξέρω αν ξέχασα κάποιον, αλλά εάν ξέχασα, θα έχει συμπληρωθεί από τους υπόλοιπους συναδέλφους.
Κύριε Υπουργέ νομίζω ότι βρίσκεστε σε ένα Υπουργείο που θα έλεγα ότι κάθεστε πάνω σε μια βόμβα. Από την άλλη είναι ένα Υπουργείο το οποίο μπορεί να σας προσφέρει δυνατότητες να παράξετε ένα εξαιρετικό έργο γιατί είναι ένα Υπουργείο το οποίο κυρίως απευθύνεται στη νεολαία και σε ανθρώπους οι οποίοι αθλούνται και όπως πολύ σωστά είπατε προηγουμένως ο αθλητισμός είναι μια δραστηριότητα εξαιρετική με πάρα πολλά οφέλη αλλά που θα μου επιτρέψετε να πω συνεχίζοντας από τον συνάδελφο λόγω της εμπειρίας μου μετά από τόσα χρόνια που βρίσκομαι μέσα στο στίβο, αλλά και όχι μόνο γιατί υπηρέτησα αυτό το χώρο και από τη θέση της καθηγήτριας σε σχολείο. Δεν μπορώ να δω καλύτερη περίοδο παρά το γεγονός ότι οργανώσαμε Ολυμπιακούς Αγώνες, από την περίοδο 1982-1994 περίπου.
Εκείνη την περίοδο, πραγματικά, υπήρχε μια εθνική στρατηγική πάνω στο κομμάτι του αθλητισμού, η οποία έβγαλε τις γυναίκες από το σπίτι, αύξησε τις ώρες στα σχολεία της άθλησης, έκανε τα προγράμματα μαζικού αθλητισμού και για μένα ήταν πάρα πολύ σπουδαία και ήταν μια εποχή που πραγματικά χρηματοδοτούσε τον αθλητισμό.
Δυστυχώς, σήμερα – και το λέω αυτό, μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες – με όλες αυτές τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις κατεστραμμένες, υποχρηματοδοτείται ο αθλητισμός. Βεβαίως, έχουμε τεράστιες επιτυχίες από τους, αθλητές αλλά πάλι θα σας μιλήσω από προσωπική εμπειρία. Εάν δεν συμβάλουν οι οικογένειές τους, οι ομοσπονδίες, δυστυχώς, αδυνατούν να χρηματοδοτήσουν αυτού του είδους τις δραστηριότητες. Θα περίμενα, λοιπόν, η πρώτη σας παρέμβαση να είναι πάνω σε αυτά τα θέματα, αλλά, εν πάση περιπτώσει, ας πάμε στο νομοσχέδιο που φέρνετε σήμερα, γιατί πραγματικά το θεωρείται και είναι, εν μέρει, πολύ σοβαρό.
Στο νομοσχέδιο, λοιπόν, σήμερα διαιρείται σε δύο μέρη. Το πρώτο μέρος, που αποτελείται από ένα άρθρο, εισάγεται για κύρωση η σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης που υπογράφηκε στο Macolin στις 18 Σεπτεμβρίου 2014, σχετικά με τη χειραγώγηση των αθλητικών αγώνων. Στο δεύτερο μέρος, με άρθρα 19, αντιμετωπίζονται επείγοντα μέτρα για την αντιμετώπιση της βίας στον αθλητισμό και άλλες διατάξεις. Με μεγάλη αγωνία περιμένω πότε η Κυβέρνηση θα φέρει ένα σχέδιο νόμου που δεν θα περιλαμβάνει επείγοντα μέτρα και ελπίζω πως κάποτε θα έχουμε νομοσχέδια εστιασμένα στο ζήτημα που ρυθμίζεται χωρίς άλλες διατάξεις.
Ως πρώην αθλήτρια, θα ήθελα να δω έστω μία φορά ένα αθλητικό νομοσχέδιο που να εστιάζει στον αθλητισμό και όχι στους παράγοντες και στον παραγοντισμό, ένα νομοσχέδιο που να στοχεύει και στο μαζικό λαϊκό αθλητισμό και τον πρωταθλητισμό και όχι σε εξυπηρετήσεις ή σε στοχοποιήσεις αθλητικών παραγόντων, δικαιολογημένες ή και αδικαιολόγητες. Η σημερινή Κυβέρνηση, κ. Υπουργέ, δεν αποτελεί εξαίρεση και γιατί να αποτελέσει άλλωστε; Η έφοδος για να εγκατασταθεί ένας μηχανισμός ελέγχου του κράτους και κάθε κυβερνητικής, αλλά και διοικητικής διαδικασίας εδώ, εγκαθιστά ένα ασφυκτικό κυβερνητικό έλεγχο στον αθλητισμό. Αυτό φαίνεται με το ηλικιακό όριο που θεσπίζετε στο 8ο άρθρο του νομοσχεδίου. Γνωρίζω τον αθλητισμό, δεν υπεκφεύγω στον πολιτικό μου λόγο και σας λέω ευθέως ότι στοχεύετε σε συγκεκριμένα πρόσωπα. Με το ηλικιακό όριο των 70 ετών, επιχειρείτε φωτογραφικά να αντικαταστήσετε τον κ. Διαθεσόπουλο και τον Βασιλακόπουλο.
Θα μου επιτρέψετε εδώ μια παρένθεση. Αν χρωστάω την πορεία μου στον αθλητισμό και έφτασα κάποια στιγμή να κάνω ένα παγκόσμιο ρεκόρ, το χρωστάω σε έναν άνθρωπο, στον αείμνηστο Ηλία Μισαηλίδη, ο οποίος κόντευε τα 90 χρόνια – ήταν Πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ – και ο οποίος με βοήθησε και με στήριξε να φτάσω και να γίνω αυτή που έγινα στον αθλητισμό. Είμαι σίγουρη, λοιπόν, ότι αν ήταν και κάποιος άλλος παράγοντας ο στόχος σας, το όριο θα μπορούσε να ήταν είτε 57 ή 67 χρόνια, δεν έχει καμία σημασία. Εν πάση περιπτώσει, θα πρέπει να μετρήσετε καλά ποιους θέλετε να εξαναγκάσετε σε αποχώρηση, ώστε να μην ψηφίζουμε προσεχώς όρια ηλικίας σε άλλες διατάξεις σε άσχετα νομοσχέδια. Θα έπρεπε να υπάρχει κάποιο όριο σχετικά με την ενασχόληση με τα διοικητικά του αθλητισμού; Πιθανόν, αλλά όχι αναγκαστικά, ούτε με ξαφνικές εντελώς αντισυνταγματικές νομοθετικές ρυθμίσεις, που έχουν αποκλειστικό στόχο την αναγκαστική αποχώρηση συγκεκριμένων παραγόντων από το χώρο.
Πολύ προβληματικές είναι και οι διατάξεις που προβλέπουν αναδρομική ισχύ στον περιορισμό των θητειών για τους προέδρους των ομοσπονδιών σε τρεις και των εκτελεστικών μελών των ομοσπονδιών σε δύο, στις οποίες προσμετρώνται και οι θητείες οι οποίες ήδη έχουν υπηρετηθεί. Εκτός του ότι αντιβαίνουν τον κατοχυρωμένο διεθνώς και από την ολυμπιακή χάρτα της ΔΟΕ αυτοδιοίκητο των ομοσπονδιών, είναι και αντισυνταγματικές, αφού θίγεται και η ελεύθερη βούληση του εκλεκτορικού σώματος, ενώ, επίσης, περιορίζεται αναδρομικά το δικαίωμα του πολίτη να εκλέγεται σε δημόσιες αιρετές διοικητικές θέσεις, αντίθετα από όσα προνοούν οι διατάξεις των άρθρων 5, παράγραφος 1, 12, 55, παράγραφος 1 και 78, παράγραφος 2, του Συντάγματος.
Στο έβδομο άρθρο, με το πρόσχημα της ολυμπιακής προετοιμασίας, εισάγεται αναστολή των διατάξεων του ν.4063/2019 μέχρι 31η Δεκεμβρίου 2020. Κύριε Υπουργέ, ας είμαστε ειλικρινείς. Αντί να ταλαιπωρείτε τους συνεργάτες σας να γράφουν αιτιολογικές εκθέσεις επιχειρηματολογώντας επί φανταστικών θεμάτων, ας είμαστε ειλικρινείς.
Πείτε μας πώς η πολιτική σας βούληση είναι να καταργήσετε τις διατάξεις που επιχειρείται να αναστείλετέ . Δεν θέλετε ποσόστωση των γυναικών στα όργανα των ομοσπονδιών; Πείτε το ευθέως. Δεν θέλετε την απλή αναλογική στη εκλογή των διοικήσεων; Πείτε το και αυτό, μην μας λέτε όμως ότι η αναστολή γίνεται με πρόσχημα την ολυμπιακή προετοιμασία.
Στο άρθρο 62 του νόμου 4603/19 που ισχύει από τις 13 Μάρτιου του 2019, προβλεπόταν περιθώριο ενός έτους για να γίνει η γενική συνέλευση με απλή απαρτία και απλή πλειοψηφία που θα εναρμόνιζε το καταστατικό των ομοσπονδιών, αλλά μετά την πάροδο του έτους, προβλεπόταν διάστημα τεσσάρων μηνών οπού το καταστατικό θα άλλαζε με απλή απόφαση του Δ.Σ. της ομοσπονδίας. Ξέρετε σε εμένα που έχω ασχοληθεί με τον αθλητισμό είναι σαν να μου λέτε, «κυρια Σακοραφα, εδώ σας κοροϊδεύουν», γιατί όταν η προσαρμογή αφορά σε τρεις τέσσερις συγκεκριμένες διατάξεις που προβλέπονται εξαντλητικά από το νόμο. Το Δ.Σ. της κάθε ομοσπονδίας σε συνεργασία με το νομικό της σύμβουλο πόσο θα απασχοληθεί; Μπορεί να το τελειώσει, είμαι σίγουρη ότι το πιστεύετε κι εσείς αυτό, μέσα σε δύο ώρες, σε μια συνεδρίαση. Δεν είναι και ο τεράστιος φόρτος που θα δημιουργήσει στην ομοσπονδία περισπασμούς από το διοικητικό της έργο που αφορά την υποστήριξη της ολυμπιακής προετοιμασίας. Πείτε ευθέως, τι σχεδιάζετε και επιτρέψτε μου να πω μην μας κοροϊδεύετέ.
Στο δεύτερο άρθρο, η ευθύνη για την κατοχή ονομαστικού εισιτηρίου, πέφτει αποκλειστικά στον ιδιώτη, δηλαδή η αθλητική Α.Ε. που είναι ένα τεράστιο οικονομικό μέγεθος, δεν πρέπει να έχει έναν υπάλληλο, έναν φύλακα security έστω, που να κάνει έλεγχο στην είσοδο του γηπέδου για να ελέγχει αν μπαίνουν κάτοχοι ονομαστικού εισιτηρίου. Ακούστε η ευθύνη του ελέγχου, άρα και το πρόστιμο πρέπει να βαρύνουν την αθλητική Α.Ε. και όχι των φίλαθλο που μπορεί να πάρει το εισιτήριο ενός φίλου του και να πάει να δει την αγαπημένη του ομάδα.
Στο τρίτο άρθρο θα σας πω ότι πραγματικά μένω άναυδη. Ξέρετε υπάρχει και ένα ελάχιστο ιδιώτικοτητας και στην κυκλοφορία και στην ύπαρξη μας στο δημόσιο χώρο. Εδώ για πρόβλεψη των αθλητικών αδικημάτων θα γεμίσετε τους αθλητικούς χώρους με κάμερες; Αύριο θα βάλουμε κάμερες στο μέτρο για να αντιμετωπίσουμε τους πορτοφολάδες και μεθαύριο θα βάλουμε κάμερες στα πάρκα για να μην λερώνουν τα σκυλιά τους χώρους; Νομίζω ότι αυτό φτάνει στα όρια, δεν θα ήθελα να το αναφέρω.
Είμαστε κάθετα αντίθετοι με την προτεινόμενη διάταξη που απηχεί στο δόγμα νόμος και τάξη και στην αναίτια ένταση της καταστολής. Είναι απαράδεκτη η δυνατότητα συνεχούς βιντεοσκόπησης σε δημόσιους χώρους είκοσι τέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο.
Για την πρόληψη του εγκλήματος, οπού και όταν υπάρχουν υπόνοιες ή πληροφορίες ότι επίκειται να τελέστουν κακουργηματικες πράξεις, οι αστυνομικές αρχές έχουν την ευχέρεια να ζητούν από τον αρμόδιο εισαγγελέα ή από το αρμόδιο συμβούλιο πλημμελειοδικών άδεια για την μαγνητοσκόπηση ως μέρος της αστυνομικής τους έρευνας και τότε να γίνεται και ανακοίνωση για την βιντεοσκόπηση. Το αίτημα προκειμένου να ικανοποιηθεί σαν βάσιμο να τίθεται στη θεσμική δικαστική κρίση που έχει και το εχέγγυο της προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας.
Το δόγμα νόμος και τάξη συνεχίζεται στο τέταρτο άρθρο, όπου στην παράγραφο 2 στην προσπάθεια να αντιμετωπίζονται εγκλήματα που τελούνται σε μη αθλητικούς χώρους, οι έννοιες αυτές διευρύνονται απεριόριστα, κάτι που μπορεί να δημιουργήσει τεράστιες αυθαιρεσίες και αυτός ο κίνδυνος γίνεται μεγαλύτερος, αφού σε αυτά τα εγκλήματα δεν εφαρμόζονται οι ευεργετικές διατάξεις αναγνώρισης ελαφρυντικών αναστολής εκτέλεσης των ποινών.
Η κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι ολυμπιακές εγκαταστάσεις δεν μας απασχολεί καθόλου, με το άρθρο 1 όμως, απλώς προσπαθούμε να διευκολύνουμε την εκμετάλλευση της δημόσιας περιουσίας στις αθλητικές ανώνυμες εταιρείες. Ναι αλλά χωρίς διαγωνισμό, χωρίς εγγυήσεις, χωρίς ποινικές ρήτρες; Δεν πρέπει να πούμε κάτι στον νομό; Πείτε μας για ποιες αθλητικές ανώνυμες εταιρείες πρόκειται; Πείτε μας ποιους θέλετε να εξυπηρετήσετε; Με μεγάλη άνεση θα μπορούσα να σας ακούσω πάνω σε αυτό, δεν θέλω να αισθάνομαι ανόητη.
Μην μας λέτε όμως ότι θα έρχεται η οποιαδήποτε αθλητική ανώνυμη εταιρία που θα έχει τη δυνατότητα να μισθώνει ή να ζητά την δωρεά παραχώρηση της περιουσίας του ελληνικού λαού όπου θέλει και για όσο θέλει για χρονικό διάστημα τεράστιο, τουλάχιστον δέκα ετών με δικαίωμα ισόχρονης παράτασης, με μόνη εγγύηση την κατάθεση ενός business plan που θα υποστηρίζει τη δυνατότητα της αθλητικής ανώνυμης εταιρίας για την επισκευή, τη μετασκευή, τη λειτουργία και τη συντήρηση της αθλητικής εγκατάστασης.
Πολύ εύκολα μπορούμε, ο καθένας από εμάς, κύριε Υπουργέ, με αυτούς τους όρους να βάλει τους συνεργάτες του να εκπονήσουν ένα σχέδιο εκμετάλλευσης της οποιασδήποτε αθλητικής εγκατάστασης ή για λογαριασμό οποιασδήποτε αθλητικής εταιρείας.
Και επειδή έχω μια εμπειρία. Μπορείτε σας παρακαλώ να ελέγξετε αν υλοποιήθηκαν τα αντισταθμιστικά, όταν κατεδαφίστηκε το ιστορικό γήπεδο του «Καραϊσκάκη» για την ανέγερση του γηπέδου του Ολυμπιακού από τον παραχωρησιούχο; Δεν γνωρίζω να έχει κατασκευαστεί το τεράστιο στάδιο που θα εξυπηρετούσε τους αθλητές του στίβου στα νότια προάστια. Απ' όσο ξέρω, όχι. Εδώ στο ερώτημά μου μπορεί να είναι πρόωρο, αφού δεν έχουν περάσει ακόμα ούτε 15 χρόνια από τότε.
Το καταστατικό της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής δεν μπορεί να καταψηφιστεί, αφού δεν υπάρχει κάποιος λόγος στο 13ο άρθρο, όπως και στα απολύτως συναφή άρθρα, 14,15, 16 και 17.
Στο άρθρο 18, όμως, παρατηρούμε ότι θα πρέπει να εκδοθούν οι απαραίτητες αποφάσεις για να μην καταφεύγουμε στις νομοθετικές παρατάσεις των μνημονίων συναντίληψης.
Για τη συνθήκη, πρέπει να πούμε ότι η χειραγώγηση του αθλητικού φαινομένου, πιθανότατα δεν θα αντιμετωπιζόταν ποτέ, αν δεν αφορούσε τα τεράστια κέρδη που αποκομίζουν τα τυχοδιωκτικά κεφάλαια που επενδύονται στη στοιχηματική αγορά.
Η σύμβαση που ρυθμίζει τη χειραγώγηση του αθλητικού φαινομένου, εισάγει μια επίπλαστη αυστηροποίηση, ώστε να θεωρούν οι τζογαδόροι τους αγώνες αξιόπιστους και ασφαλείς για στοιχηματισμό.
Εάν, πράγματι, θέλουμε να καταπολεμήσουμε τη χειραγώγηση των αθλημάτων, πρέπει να περιορίσουμε τη στοιχηματική αγορά, το στοίχημα στα νόμιμα πρακτορεία, στις νόμιμες εθνικές και διεθνείς πλατφόρμες, στον ιππόδρομο, αλλά και στα νόμιμα ηλεκτρονικά παιγνιομηχανήματα. Πρέπει να γίνεται μόνον, μέσω μιας ειδικής ενιαίας προπληρωμένης κάρτας με ανώτατο ετήσιο όριο ανάλογο με το εισόδημα και τις υποχρεώσεις του κάθε φορολογούμενου.
Δεν υφίσταται εκ των πραγμάτων, λόγος χειραγώγησης των αθλητικών συναντήσεων, εάν εξυγιάνουμε αυτή την αγορά με βάση τη φωνή της λογικής και τις κοινωνικές, οικονομικές και οικογενειακές ανάγκες που ο εθισμός στον τζόγο απειλεί με διάλυση.
Η εξάρτηση από τον στοιχηματισμό, έχει σαν αποτέλεσμα να καταστρέφονται οικογένειες, το ξέρουμε πάρα πολύ καλά, να μένουν χωρίς μέσα εκπαίδευσης νέοι και κάποιοι συμπολίτες μας να συσσωρεύουν χρέη, επιβαρύνοντας τις τραπεζικές τους κάρτες με χρέη που έχουν τεράστια επιτόκια.
Η Βουλή και οι διεθνείς οργανισμοί, αποστολή έχουν να προφυλάσσουν τα ασθενέστερα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, τα οποία στην εποχή του μνημονίου και της κρίσης, έχουν στραφεί μαζικά στον τζόγο με την ελπίδα ενός μικρού άμεσου κέρδους που θα ανακουφίσει πρόσκαιρα την εξαθλίωσή τους και όχι να εγγυώνται την αγορά και τα κέρδη των «Βοοκ Makers».
Για το Ταμείο Αλληλοβοήθειας Υπαλλήλων του Yπουργείου Πολιτισμού, τα γνωρίζει πολύ καλά η κυρία Μενδώνη. Το Ταμείο έχει πολύ μεγάλη προϊστορία και έχει κοστίσει πάνω από σαρανταπέντε εκατομμύρια(45.000.00) ευρώ στον Έλληνα φορολογούμενο. Είναι γνωστό το παρελθόν των δανειοδοτήσεων και των βοηθημάτων που έδινε αυτό το Ταμείο και διερευνώνται δικαστικά. Δεν μας δίνετε καμία πληροφορία για την εξέλιξη της δικαστικής διερεύνησης της υπόθεσης. Τίθεται σε εκκαθάριση και οι δαπάνες εκκαθάρισης και τα λειτουργικά της έξοδα θα καλύπτονται από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Σε ό,τι αφορά στον παιδικό σταθμό του Ταμείου, αυτό μπορεί να γίνει κατανοητό. Δεν μπορεί, όμως, να σπαταληθεί για τα έξοδα εκκαθάρισης και τις αμοιβές των Εκκαθαριστών ο πόρος του ν. 736/1997 που αφορά σε ποσό έως 40% των εσόδων του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων που θα έπρεπε να διατεθεί για την πληρωμή δαπανών του τομέα πολιτιστικής κληρονομιάς του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού και που αφορούν έργα και εργασίες, δραστηριότητες, προμήθειες και λειτουργικές ανάγκες, αλλά και για την ενίσχυση Εφόρων και Επιμελητών Αρχαιοτήτων, μετεκπαιδευομένων στο εξωτερικό ή και για αρχαιολογικές εργασίες και μελέτες που αναλαμβάνουν τέως Έφοροι Αρχαιοτήτων για λογαριασμό της Γενικής Διεύθυνσης Αρχαιοτήτων και Αναστηλώσεως, όταν η δαπάνη για την αρχαιολογική έρευνα στην Ελλάδα της κρίσης, έχει υποχωρήσει τόσο σημαντικά.
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
