Κύριε Πρόεδρε,

Το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού έχει ως σκοπό την προβολή του ελληνικού πολιτισμού και της ελληνικής γλώσσας σε όλο τον κόσμο.

Με βάση τη δική μου οπτική γωνία, πρόκειται για ένα απολύτως ενδιαφέρον αλλά και προνομιακό πεδίο για την προβολή της χώρας μας.

Η ελληνική πολιτιστική παραγωγή αποτελεί πολύτιμο κεφάλαιο, που αποτυπώνει μια πολύμορφη δημιουργικότητα, ιδιαίτερης αξίας.

Και δεν αναφέρομαι μόνο στην περίφημη πολιτιστική παραγωγή των «αρχαίων ημών προγόνων», όπως συνηθίζουμε να λέμε.

Η σύγχρονη ελληνική ποίηση, που οπωσδήποτε μπορεί να διεκδικήσει παγκόσμια εμβέλεια, δεν περιορίζεται μόνο στις – επιτρέψτε μου να πω – «εύκολες λύσεις» του Καβάφη και των δύο Νόμπελ, Σεφέρη και Ελύτη ή έστω και του Ρίτσου (με το βραβείο Λένιν). Πιστεύω ότι δεν έχει νόημα να παραθέσω ονόματα ποιητών.

Ένα βήμα δίπλα βρίσκεται και η πέρα από την ποίηση λογοτεχνική παραγωγή, η οποία φαίνεται ότι δεν αντιμετωπίζεται με το ενδιαφέρον που της αξίζει. Και πάλι δεν θα υποκύψω στον  πειρασμό να αναφέρω ονόματα, γιατί δεν θεωρώ ότι είναι ο ρόλος μας να διατυπώνουμε συγκεκριμένες υποδείξεις.

Η Ελλάδα έχει, επίσης, την  τύχη να έχει μουσικοσυνθέτες με αξία διεθνώς αναγνωρισμένη, με πρώτους τον Μίκη Θεοδωράκη και τον Μάνο Χατζηδάκι – αλλά και όχι μόνο αυτούς. Μία ιδιαίτερη μνεία θα πρέπει να κάνω, από τον τομέα της λεγόμενης σοβαρής μουσικής, στον Νίκο Σκαλκώτα, τον Ιάννη Ξενάκη ή τον Γιάννη Χρήστου, συνθέτες με διεθνή αναγνώριση, που εμείς φαίνεται ότι τους υποτιμάμε συστηματικά.

Θα ήθελα, πάντως, να επισημάνω και τον παραμελημένο τομέα της λαϊκής παράδοσης, τον ανεκτίμητο πλούτο του δημοτικού τραγουδιού, που, με τη μουσική του πολυμορφία και την ποιητική του αξία, αποτυπώνει χαρακτηριστικά την ιστορική πορεία ενός τόπου που αποτέλεσε, διαχρονικά, το σταυροδρόμι των πολιτισμών μεταξύ Δύσης και Ανατολής αλλά και το γεωγραφικό χώρο συνύπαρξης ομάδων με διαφορετική καταγωγή και διαφορετική πολιτιστική συγκρότηση.

Υπάρχει εκτεταμένη δραστηριότητα και καταγραφή από πλήθος Πολιτιστικών Συλλόγων, διεσπαρμένων σε όλη τη χώρα, που προσφέρουν έτοιμο πολύτιμο υλικό για τον τομέα αυτό. Ασφαλώς και θα άξιζε το Ίδρυμα Ελληνικού Πολιτισμού να εκμεταλλευθεί  όλο αυτό το υλικό.

Να επεκτείνουμε την αναφορά μας και στο Ρεμπέτικο τραγούδι, που από το 2017 αναγνωρίσθηκε και από την ΟΥΝΕΣΚΟ και εντάχθηκε στον Αντιπροσωπευτικό Κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας.

Σε κάθε περίπτωση, η πολιτιστική παραγωγή αυτού του τόπου και των ανθρώπων του, έχει, κατά τη γνώμη μου τέτοιο πλούτο, που η προσπάθεια ενός θεσμού, όπως το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού, θα δείχνει πάντοτε ελλειμματική.

Το ίδιο ισχύει και όσον αφορά στη διεθνή ανάδειξη της ιδιαιτερότητας και της αξίας της ελληνικής γλώσσας.

Τα δεδομένα αυτά μας υποχρεώνουν σε μια άοκνη και πάντα εντεινόμενη προσπάθεια, που δεν μας επιτρέπει να εφησυχάζουμε και να επαναπαυόμαστε.

Δεν μας αξίζει να εξαντλούμε το έργο της προβολής της γλώσσας μας και του ελληνικού πολιτισμού σε μία ή δύο μεμονωμένες ετήσιες εκδηλώσεις. 

Με την έννοια αυτή, δεν θέλω να ακυρώσω το έργο του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού, από την ίδρυσή του, το 1992, μέχρι σήμερα. 

Οπωσδήποτε, όμως, υπάρχουν πάρα πολλά που μπορούν να γίνουν ακόμα, τα οποία δεν εξαντλούνται, βέβαια,  στα σημεία που στάθηκα προηγουμένως.

Και σίγουρα απαιτείται ένας ευρύτερος σχεδιασμός ενός προγράμματος θεματικών εκδηλώσεων σε όλο τον κόσμο, με την  εκμετάλλευση κάθε σχετικής δυνατότητας στο πλαίσιο και διεθνών διοργανώσεων.

Όσον αφορά την υποψηφιότητα του κ. Κούκη θα πρέπει να σημειώσουμε ότι έχουμε μπροστά μας ένα ενδιαφέρον βιογραφικό. Δεν θα μπούμε, ως κόμμα ΜέΡΑ25, στη διαδικασία να το αξιολογήσουμε σε σύγκριση, παραδείγματος χάριν,  με άλλες πιθανές εναλλακτικές επιλογές.

Δεν καταψηφίζουμε, ψηφίζουμε ΠΑΡΩΝ.

Ευχόμαστε Καλή επιτυχία στο έργο σας, για την εκπλήρωση του σημαντικού σκοπού του Ιδρύματος. Θα περιμένουμε, με ενδιαφέρον και προσοχή, να δούμε και να αξιολογήσουμε το έργο σας.

Ευχαριστώ.