Ομιλία της Σοφίας Σακοράφα κατά τη συζήτηση του Σ/Ν περί εξαρτησιογόνων ουσιών.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Ορίστε, κυρία Σακοράφα, έχετε το λόγο.
ΣΟΦΙΑ ΣΑΚΟΡΑΦΑ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το κέντρο της Αθήνας αντανακλά πλήρως τα αντικοινωνικά αποτελέσματα της κυβερνητικής πολιτικής. Κάποτε είχαμε το σύμπτωμα. Το σύμπτωμα της εξαθλίωσης, της πείνας. Το σύμπτωμα των αστέγων, το σύμπτωμα των τοξικομανών. Σήμερα έχουμε ένα γενικευμένο φαινόμενο. Οι απόβλητοι της βάρβαρης εφαρμοζόμενης πολιτικής σας, οι απόβλητοι των επιλογών σας περιφέρονται ζωντανοί-νεκροί από δρόμο σε δρόμο, από πλατεία σε πλατεία. Πολλές φορές σκόπιμα τους «σκουπίζετε» προς τα Εξάρχεια και το λέω με πλήρη γνώση, γιατί εκεί είναι το γραφείο μου.
Τα τελευταία τρία χρόνια καμαρώστε ολόκληρες κοινωνίες ζωντανών νεκρών που αποτελούν μια «πόλη» μέσα στην πόλη. Η απελπισία, η κατάργηση και των πιο στοιχειωδών δικαιωμάτων, η ακύρωση κάθε οράματος, ο έλεγχος κάθε ανεξάρτητης σκέψης, η ματαίωση κάθε προσδοκίας είναι δική σας σπορά. Το αποτέλεσμα; Να εισπράττετε το κέρδος των δικών σας πτωμάτων, μεταφορικά και κυριολεκτικά. Και όσοι από τους τοξικομανείς βρίσκονται στη φυλακή και οι ίδιοι αλλά και οι επαγγελματίες των θεραπευτικών προγραμμάτων εντός των φυλακών, πολλές φορές ζουν στο πετσί τους τις τρομακτικές δυσκολίες που επιφέρει η πολιτική σας στην επιλογή αυτών των προγραμμάτων.
Μέσα σε μια τέτοια κατάσταση, σε μια οριακή κατάσταση, που έχει σαν διακύβευμα την ίδια τη ζωή, θα ήταν αδιανόητο για μας, για το ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ, να μη στηρίξουμε σημεία που συνιστούν μια θετική προσέγγιση στην αντιμετώπιση των χρηστών από το σύστημα απονομής δικαιοσύνης, αλλά και την οργάνωση των φορέων που δραστηριοποιούνται στην απεξάρτηση και στη χάραξη πολιτικής. Βεβαίως, επειδή ακριβώς η κατάσταση είναι οριακή, θα περίμενε κανείς, ειδικά από τον κ. Ρουπακιώτη, μια συνολική προσέγγιση για την αντιμετώπιση των εξαρτήσεων. Θα περίμενε κανείς τη χάραξη μιας εθνικής πολιτικής για τα ναρκωτικά.
Δεν είναι η πρώτη φορά, όμως, που τούτη η τριτοκομματική Κυβέρνηση στο βωμό της διατήρησης της συνοχής της στραγγαλίζει ακόμα και την κοινή λογική. Είναι γνωστό άλλωστε ότι η νεοφιλελεύθερη βαρβαρότητα στραγγαλίζει την κοινή λογική, κύριε Ρουπακιώτη.
Στη βάση, λοιπόν, αυτή έχουμε μπροστά μας ένα άτολμο νομοσχέδιο, το οποίο έρχεται να υλοποιηθεί μέσα σε ποιο περιβάλλον; Μέσα σε ένα περιβάλλον ελλιπούς χρηματοδότησης, άγριων περικοπών, διάλυσης των θεραπευτικών δομών, μέσα σε ένα περιβάλλον όπου οι φυλακές μετατρέπονται σε αποθήκες ζωών και οι κρατούμενοι με καταδίκες για ναρκωτικά μετρούν σχεδόν το μισό των κρατουμένων, όπως προηγουμένως είπε και ο κύριος Υπουργός.

Μέσα, λοιπόν, σε αυτό το περιβάλλον, το παρόν νομοσχέδιο, εάν δεν συνοδευθεί από τις ικανές και αναγκαίες χρηματοδοτήσεις, θα μείνει «πουκάμισο αδειανό» στο βωμό μιας σωτηρίας, η οποία τώρα πια ξέρουμε όλοι ποιους μοναδικά αφορά. Κρατήστε αυτήν την επισήμανση περί χρηματοδότησης, γιατί πολύ φοβάμαι ότι σύντομα θα επανέλθουμε στο θέμα, για να διαπιστώσουμε ότι αυτός ο νόμος που σήμερα συζητάμε θα μείνει κενό πρόγραμμα.
Έρχομαι τώρα στο ίδιο το περιεχόμενο του νομοσχεδίου και θα σταθώ σε τρία σημεία. Ένα πρώτο θετικό σημείο, το οποίο αποτελεί πάγια δική μας πρόταση, είναι ότι αυτός ο νόμος δεν χρησιμοποιεί μόνο την καταστολή ως μέσο αντιμετώπισης του προβλήματος. Η καταστολή ποτέ δεν θεραπεύει ένα πρόβλημα, γιατί δεν χτυπά τις αιτίες που το παράγουν παρά χτυπά το αποτέλεσμα. Ο εναλλακτικός δρόμος της θεραπείας και της απεξάρτησης σαν μέσα αντιμετώπισης της παραβατικότητας που συνδέεται με τον χρήστη αποτελεί και σύμφωνα με τη διεθνή εμπειρία, ασφαλέστερο δρόμο για το ζητούμενο, που είναι πάντα η θεραπεία και η απεμπλοκή του χρήστη από την παραβατικότητα.
Η λειτουργία προγραμμάτων θεραπείας και απεξάρτησης σε όλα τα στάδια της ποινικής διαδικασίας και μέσα στη φυλακή είναι καθοριστικής σημασίας. Τόσο η ένταξη του χρήστη σε πρόγραμμα απεξάρτησης αντί της προφυλάκισής του κατά την προδικασία, όσο και η συμμετοχή του σε προγράμματα απεξάρτησης εντός της φυλακής αποτελούν για μας σοβαρές εναλλακτικές τομές.
Ένα δεύτερο θετικό σημείο είναι η πρόβλεψη ότι ο κρατούμενος ο οποίος έχει παρακολουθήσει με επιτυχία το πρόγραμμα απεξάρτησης, θα απολύεται με ευνοϊκότερους όρους. Είναι άλλωστε γνωστό σαν πάγιο συμπέρασμα της επιστημονικής κοινότητας ότι η απεξάρτηση είναι επιτυχής όταν γίνεται όχι μόνο μέσα στη φυλακή αλλά κυρίως και μέσα στην κοινωνία.
Ένα τρίτο σημείο -αναφέρεται μεν ακροθιγώς στο νομοσχέδιο, αλλά δίνει την κατεύθυνση ενός κεντρικού σχεδιασμού για την αντιμετώπιση των ναρκωτικών σε μία βάση πιο δημοκρατική και αντιπροσωπευτική, σε μια βάση μεγαλύτερης διαφάνειας- είναι η σύσταση διυπουργικής επιτροπής και εθνικής επιτροπής σχεδιασμού και συντονισμού, ο εθνικός συντονιστής με πενταετή θητεία, τα πρώτα δειλά ψήγματα που δείχνουν την τεράστια ανάγκη για την χάραξη κεντρικής πολιτικής για τα ναρκωτικά.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν θα ήθελα αυτή τη στιγμή να αναφερθώ στις αγκυλώσεις και στις πολλές αντιφάσεις ανάμεσα στο νομοσχέδιο και την αιτιολογική έκθεση. Επιμείναμε στον τομέα αυτό και κατά την επεξεργασία του νομοσχεδίου στην Επιτροπή, όπως επίσης τονίσαμε και την επικινδυνότητα της συμμετοχής των ιδιωτών σε έναν τόσο κρίσιμο τομέα, μια επικινδυνότητα που έχει να κάνει ευθέως με την εμπορευματοποίηση των θεραπευτικών υπηρεσιών, η οποία βεβαίως συνεπάγεται αποκλεισμούς από τη μία, κέρδη από την άλλη, κατά την πάγια αντίληψη και πρακτική σας.
Όμως θα μείνω σε ένα κομβικό, κατά την άποψή μου, σημείο. Καμιά φορά θεωρείται προοδευτικό να ψηφίζεται ένας νόμος που έχει θετικά σημεία. Προοδευτικό με την έννοια ότι επιτελέσατε μία υποχρέωση. Η προοδευτικότητα όμως κρίνεται στην εφαρμογή. Και εδώ απευθύνομαι στον κ. Ρουπακιώτη.
Κύριε Υπουργέ, ανήκετε σε μία κυβέρνηση και την υπηρετείτε πιστά, παρότι τις περισσότερες φορές -κατά τη δική σας ομολογία- άλλοι συντάσσουν αυτά που υπογράφετε. Ανήκετε, λοιπόν, σε μία κυβέρνηση που διαλύει αυτή τη στιγμή την κοινωνία, που γκρεμίζει και τα τελευταία ίχνη κοινωνικών δομών: Ο ΟΚΑΝΑ με φοβερές καθυστερήσεις στους μισθούς. Το ΚΕΘΕΑ με υπέρμετρες ανάγκες, αλλά με «παγωμένες» τις προσλήψεις εδώ και επτά χρόνια και με ουσιαστικά προβλήματα στην κρατική επιχορήγηση. Η κοινωνική επανένταξη και ενσωμάτωση στην αγορά εργασίας «στον αέρα». Με αυτά τα δεδομένα, δεν φτάνει σήμερα να ψηφίσουμε ένα νόμο. Πρέπει, κύριε Υπουργέ, και να στηρίξουμε την υλοποίησή του.
Δυστυχώς, με την πολιτική της Κυβέρνησης, στην οποία φυσικά ανήκετε, αυτός ο νόμος με τα θετικά του σημεία θα μείνει ανεφάρμοστος. Αυτό θα αποτελεί και δική σας πολιτική ευθύνη, μαζί με τη συνολική ευθύνη που έχουν οι μετέχοντες στην Κυβέρνηση για τις χιλιάδες ανθρωποθυσίες στο βωμό αλλότριων συμφερόντων από την κοινωνία, στον βωμό των κερδών των ολίγων και των «ημετέρων».
Σας ευχαριστώ πολύ.