Κύριε Πρόεδρε σας ευχαριστώ!
Βρισκόμαστε στο δεύτερο κύμα του Covid-19 και έχουν ήδη ξεκινήσει οι εμβολιασμοί. Υπάρχουν εύλογα ερωτήματα ως προς την αντιμετώπιση της κατάστασης.
Η εικόνα που έχει η κοινωνία, από τις επίσημες ενημερώσεις, δεν είναι σαφής. Η δε δημοσιογραφική – επικοινωνιακή παρουσίαση από τα γνωστά ΜΜΕ, συσκοτίζει ακόμη περισσότερο τα πράγματα, εάν δεν αποσκοπεί ευθέως σε σύγχυση και παρανοήσεις, για τους γνωστούς λόγους.
Για μας, θα παραμένει πάντα το ερώτημα, ως προς την επιδημιολογική επιτήρηση : Γιατί δεν ακολουθήθηκε πολιτική με μαζικά τεστ, που θα εξασφάλιζε σαφή εικόνα για την εξέλιξη των πραγμάτων ; Επίσης, από όσο γνωρίζουμε, ελλείμματα υπήρξαν και στις διαδικασίες των ιχνηλατήσεων.
Τα περιοριστικά μέτρα της πρώτης φάσης, έχουν αρθεί από τις 25 Απριλίου. Από τότε και έως σήμερα, η χώρα μας παρουσιάζει τη χειρότερη εικόνα από όλα τα κράτη της Βόρειας και της Δυτικής Ευρώπης, ως προς την αύξηση των θανάτων σε σχέση με τον πληθυσμό. Βαλκανικές χώρες (Σλοβενία, Σερβία, Ρουμανία) ή και της Ανατολικής Ευρώπης (Εσθονία, Μολδαβία, Λευκορωσία) παρουσιάζουν καλύτερη εικόνα από την Ελλάδα.
Δυστυχώς, κατακτήσαμε την πρωτιά σε αυτή τη θλιβερή κατάταξη.
Και όμως, θέλουμε να δίνουμε στον κόσμο την εικόνα ότι έχουμε πολιτική αποτελεσματικής διαχείρισης του Covid !
Αυτή η πορεία πρέπει να μας προβληματίζει. Αλλά, κυρίως, μας υποχρεώνει στην αναζήτηση των αιτίων.
Πέρα από τη θνησιμότητα, το εθνικό σύστημα υγείας συμπιέζεται αφόρητα, με όλες τις δυσμενείς συνέπειες, τόσο άμεσες όσο και μεσο-μακροπρόθεσμες.
Για μας, είναι δεδομένο ότι σε αυτά τα πεδία υπάρχουν αναμφίβολα κυβερνητικές ευθύνες.
Οι προβληματισμοί επεκτείνονται, εύλογα, και στο ζήτημα των εμβολίων.
Η ΕΕ προτίμησε την προσέγγιση συγκεκριμένων φαρμακευτικών εταιρειών. Τα κριτήρια επιλογής των εμβολίων θα έπρεπε να είναι μόνο επιστημονικά. Να μην υπεισέρχονται άλλα κριτήρια, όπως η ενίσχυση φαρμακευτικών εταιρειών συγκεκριμένων χωρών.
Μάλλον, όμως, δεν λειτούργησαν έτσι τα πράγματα. Εδώ, χρειάζεται διερεύνηση σε ενωσιακό επίπεδο.
Εν τω μεταξύ, η αρχική πρόβλεψη για αναλογική διάθεση των εμβολίων στα κράτη-μέλη ήδη εμφανίζει ρήγματα. Φοβάμαι ότι θα δούμε σύντομα διμερείς συμφωνίες, μεταξύ μεμονωμένων κρατών και εταιρειών.
Εάν ανοίξει ο δρόμος για τέτοιες διαδικασίες, ποιες είναι οι προθέσεις της ελληνικής Κυβέρνησης ;
Θα πρέπει να συνεκτιμούμε, πάντα, ότι κάθε φαρμακευτική εταιρεία έχει και την ιστορία της. Δεν έχουν όλες την ίδια αξιοπιστία. Και οι ειδικοί, ασφαλώς το γνωρίζετε: Κάποιες από αυτές έχουν πιο βεβαρημένο ιστορικό. Προς το παρόν, δεν μιλάμε για τους όρους τέτοιων συμφωνιών.
Το σημερινό ζήτημα είναι ο χαμηλός ρυθμός των εμβολιασμών. Υπάρχουν βέβαια οι αντικειμενικές δυσκολίες στην διανομή των εμβολίων. Φοβάμαι, όμως, ότι υπάρχει πρόβλημα και στο σχεδιασμό – και το λέω με καλή πίστη, χωρίς αντιπολιτευτική διάθεση.
Υπάρχει πάντως, και εδώ, ένα ερώτημα : Ισχύουν, άραγε, οι σχετικά χαμηλοί στόχοι, ως προς την ανοσία του πληθυσμού, όπως είχαν τεθεί αρχικά ;
Οι αυξανόμενοι ρυθμοί μετάδοσης και τα νέα στελέχη, φαίνεται να επιβάλλουν σημαντική αυξητική αναθεώρηση των στόχων ως προς τα ποσοστά της ανοσίας. Ποιος είναι ο σχεδιασμός μας σε αυτό το σημείο ;
Τα νέα δεδομένα δείχνουν ότι η πορεία προς την ανοσία θα είναι μακρύτερη από εκείνη που είχε αρχικά προβλεφθεί. Γι’ αυτό είναι ακόμα πιο κρίσιμος ο χαμηλός ρυθμός των εμβολιασμών.
Είναι δεδομένο ότι, σε αυτήν την πορεία προς την ανοσία – ή και την ενδημία – θα είναι πάντα σημαντική η τήρηση των μέτρων προστασίας (μάσκες, πλύσιμο χεριών, αποφυγή συνωστισμών κ.λπ.)
Συνεπώς, με αυτήν την επιμήκυνση, θα έπρεπε να υπάρχει και αντίστοιχη αντιμετώπιση.
Δεν τελειώνουμε αύριο.
Τι θα κάνουμε, λοιπόν, με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς; Τι θα κάνουμε με την τιμολόγηση των μέσων προστασίας (μάσκες αντισηπτικά κλπ.) ;
Και, βέβαια, τι θα κάνουμε για την επιτάχυνση των εμβολιαστικών προγραμμάτων, και την επέκτασή τους, ακόμα και στις πιο μικρές ηλικίες;
Έχω και ένα τελευταίο ερώτημα, προς την Κυβέρνηση : Τι γίνεται με το θέμα της κολχικίνης ; Ποιος είναι ο σχεδιασμός ως προς την προμήθεια και διάθεση αυτού του φαρμάκου ;
Γνωρίζουμε ότι δεν πρόκειται για απόλυτα θεραπευτικό μέσο. Διαβάσαμε και κάποιες δημόσιες καταχωρήσεις, κομματικών παραγόντων, για την κολχικίνη, που μας λέγανε ότι “Μην ασχολείστε, μη δίνετε πολύ σημασία … από τους 70 που θα το πάρουν μόνο ένας θα σωθεί”.
Επειδή, όσο και αν φαίνεται σε αυτούς περίεργο, έχει σημασία και η μία και μόνο ζωή, για αυτό ρωτάμε.
Είναι ένα παράπλευρο όπλο, με μια συγκεκριμένη δυνατότητα. Τι κάνατε με αυτό ;
Ευχαριστώ πολύ!
Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας
Ενημέρωση των μελών της Επιτροπής
από τον Υπουργό Υγείας, κ. Βασίλειο Κικίλια,
τον Υφυπουργό Προστασίας του Πολίτη, κ. Νικόλαο Χαρδαλιά,
τον Πρόεδρο του Εθνικού Οργανισμού Δημόσιας Υγείας (Ε.Ο.Δ.Υ.), κ. Παναγιώτη Αρκουμανέα, καθώς και
τον Καθηγητή, κ. Σωτήριο Τσιόδρα