Ήταν όλα εκεί, ίδια, απαράλλακτα: οι προβαρισμένες χειρονομίες. Το λευκό πουκάμισο. Το γνώριμο πλέον «συμπολίτες μου». Και κυρίως, το προπαγανδιστικό αφήγημα: «Χάρη στην ετοιμότητα της κυβέρνησης, τα πάμε καλά, καλύτερα από την υπόλοιπη Ευρώπη. Τόσο καλά, που πρέπει να πάρουμε ακόμα πιο αυστηρά μέτρα».

Για μια φορά θα θέλαμε να μας εκπλήξει ο Πρωθυπουργός. Να ανακοινώσει ας πούμε «αυστηρότερη εφαρμογή μαζικών τέστ». «Αυστηρότερη εξασφάλιση προσωπικού και εξοπλισμού στα νοσοκομεία». «Αυστηρότερη τήρηση των χρονοδιαγραμμάτων εμβολιασμού». «Αυστηρότερη εκπόνηση ενός σχεδίου που να βγάζει νόημα», αντί για το «μετά τις έξι κολλάει».

Η βελόνα όμως έχει κολλήσει στο «αυστηρότερο λοκντάουν», συνεπές με τη λογική της κυβέρνησης Μητσοτάκη για «μια αυταρχική απάντηση σε κάθε πρόβλημα».

Τουλάχιστον, κάπου μεταξύ Πάρνηθας και Ικαρίας, χάθηκε η εμμονή στην «ατομική ευθύνη».

Αναδημοσίευση από ΜεΡΑ25