Διαρκής Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων & Διαρκής Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων Κοινή Συνεδρίαση - Ενημέρωση Υπ. Υγείας και Υπ. Παιδείας για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της πανδημίας του κορωνοϊού (Covid–19)
.....................................................................................................................................................
Στην πρώτη φάση της επιδημίας, η Κυβέρνηση, με πλήρη συναίσθηση της πλήρους αποδιοργάνωσης του Εθνικού Συστήματος Υγείας, και εξαιτίας αυτής, επέλεξε, ακολουθώντας τις υποδείξεις των ειδικών, τη γνωστή τακτική της εντατικής καραντίνας, για τον περιορισμό της διασποράς του ιού.
Αξολούθησαν οι πανηγυρισμοί για τον περιορισμό της διασποράς, ο οποίος ήταν ως ένα βαθμό αληθής. Δεν απεικονίζονταν βέβαια στα πραγματικά επίπεδα ο αριθμός των κρουσμάτων, αφού αυτά που ανακοινώνονταν αντιστοιχούσαν μόνο στον, εντελώς μειωμένο και κοινωνικά δυσανάλογο, πολύ μικρό αριθμό των διενεργουμένων τεστ.
Κατόπιν περάσαμε στην επόμενη φάση με το “ρεσάλτο” του Τουρισμού, με τις γνωστές αρνητικές και απολύτως επικίνδυνες συνέπειες.
Είναι περιττό να επαναλάβουμε ότι ο αριθμός των κρουσμάτων που ανακοινώνονται ως βεβαιωμένα ανά ημέρα δεν έχουν καμία αξία ως απλά νούμερα. Αποκτούν αξία μόνο αν υπολογίζονται με βάση τον πραγματικό αριθμό των τεστ που διενεργήθηκαν, και μάλιστα ανά περιοχή.
Το άνοιγμα των συνόρων είχε τα γνωστά αποτελέσματα, ιδίως στους πρωτεύοντες τουριστικούς προορισμούς και οδήγησε ακόμη και στην ανεπίτρεπτη πρακτική της μεθοδευμένης απόκρυψης κρουσμάτων.
Παρόλαυτά, είναι βέβαιο ότι ο τελικός οικονομικός απολογισμός δεν θα δικαιολογήσει τη σχεδιασμένη υγειονομική απορρύθμιση της χώρας.
Με τον τρόπο αυτό, διαμορφώσαμε εμείς οι ίδιοι, με απόλυτη κυβερνητική ευθύνη, ένα εντελώς αρνητικό σκηνικό, για την απολύτως δυσοίωνη είσοδό μας στην, επιδημιολογικά, ιδιαίτερα κρίσιμη επόμενη περίοδο, φθινοπωρινή και χειμερινή.
Η κοινωνία θα αναμένει στωικά την εξέλιξη της κατάστασης, θα υποστεί τις συνέπειες, θα αντιμετωπίσει και πρόσθετα, δυσανάλογα, περιοριστικά μέτρα, τα οποία θα δικαιολογούνται με βάση τις διαστάσεις διασποράς, που πέτυχε η Κυβέρνηση μέσα στο καλοκαίρι.
Επίσης θα ελπίζουμε και στην επίσπευση της κατασκευής του εμβολίου, που ακόμα δεν υπάρχει, αλλά ο Πρωθυπουργός έσπευσε να ανακοινώσει τη δωρεάν διανομή του.
Η αδικαιολόγητη υστέρηση στην αναγκαία αναδιοργάνωση των ειδικών υποδομών υγείας, για την αντιμετώπιση των αναμενόμενων αναγκών, αποτελεί κοινό τόπο για όλους τους γνωρίζοντες.
Και δεν είναι δυνατόν να ανατραπεί από τις εξωραϊστικές παρουσιάσεις των κυβερνητικών υπευθύνων.
Οι ελλείψεις στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας και στις ειδικές μονάδες, οι ελλείψεις προσωπικού, οι ελλείψεις προμήθειας ειδικού υγειονομικού υλικού κ.ο.κ. είναι κραυγαλέες και ανεπίτρεπτες.
Ας έλθουμε και στο θέμα της εκπαίδευσης :
Φοβάμαι ότι ήδη βρισκόμαστε πολύ πίσω σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες για την αντιμετώπιση της κατάστασης στα σχολεία.
Και ερχόμαστε να συζητήσουμε αυτά τα θέματα πάνω στην έναρξη της σχολικής χρονιάς – έχουμε ήδη περάσει και το «παρά πέντε».
Η Κυβέρνηση είχε όλο το χρόνο για την προετοιμασία της εφαρμογής των αναγκαίων προστατευτικών μέτρων. Όμως, η εικόνα που υπάρχει είναι απογοητευτική.
Θα αναφέρω ενδεικτικά, για τα στοιχειωδώς ενδεδειγμένα μέτρα :
* Ανώτατο όριο 15 μαθητών ανά τμήμα
* Πρόσληψη μεγαλύτερου αριθμού εκπαιδευτικών, για την κάλυψη των ιδιαίτερων αναγκών διάσπασης των τμημάτων
* Εξασφάλιση υποδομών στέγασης, σε συνεργασία και με την Τοπική Αυτοδιοίκηση για την αναγκαία αύξηση του αιρθμού αιθουσών, ακόμη και σε άλλα κτίρια.
* Απασχόληση προσωπικού καθαριότητας στα σχολεία, στα ωράρια παρουσίας των μαθητών, με συγκεκριμένα καθήκοντα
* Παροχή δωράν μασκών και αντισηπτικών.
Δυστυχώς, η κυβερνητική ανταπόκριση στα παραπάνω στοιχειώδη μέτρα αγγίζει το απόλυτο μηδέν. Όταν η εξουσία αποτελεί αυτοσκοπό, αδιαφορεί για τις κοινωνικές ανάγκες.
Δεν θα αναφερθούμε σε άλλες χώρες, που εξασφαλίζουν, λόγου χάρη, μονοθέσια θρανία για όλους τους μαθητές... Η διαχρονική ελληνική πρακτική, ως προς την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών, καταναλώνει μεγάλο επικοινωνιακό κόπο για να μας πείσει ότι οι προσδοκίες πρέπει να είναι κατώτερες και από αυτά που ισχύουν στις λεγόμενες τριτοκοσμικές χώρες. Οι χρηματικοί πόροι φαίνεται πως προορίζονται για αλλού.
Όμως, στ’ αλήθεια, πιστεύει κανείς ότι αντιμετωπίζει το πρόβλημα με επικοινωνιακές αλχημείες και προκλητικά επιχειρήματα του τύπου τήρησης “μέσου όρου” αριθμού μαθητών ανά τμήμα σε όλη την επικράτεια ;
Σε ένα κατάστημα 40 τ.μ. επιτρέπετε την ταυτόχρονη παρουσία μόλις έξι ατόμων και μάλιστα μόνο για λίγα λεπτά. Αναμένω με ενδιαφέρον την επιχειρηματολογία της Κυβέρνησης για τη δικαιολόγηση της παραμονής 26-27 ατόμων σε μία τάξη λιγότερων τετραγωνικών, στο πλήρες σχολικό ωράριο.
Δεν θα μας πείσει κανείς ότι δεν υπήρχε η δυνατότητα να υπάρξει η λήψη μέτρων και σχεδιασμός ανάλογα με την πυκνότητα των μαθητών ανά σχολείο (με βάση τον υπολογισμό: μαθητής ανά τ.μ.). Και αντί γι’ αυτά, πρέπει να αντιμετωπίζουμε την επιχειρηματολογία της απραξίας, με τους μέσους όρους.
Εδώ ακούσαμε ακόμα και για προγραμματισμό αρμοδίων για μη ενιαία διαλείμματα στα Γυμνάσια και Λύκεια, πράγμα προφανώς ανεφάρμοστο αφού οι διδάσκοντες εργάζονται σε διαφορετικά ειδικά αντικείμενα...
Εδώ η κοινωνία αντιμετωπίζεται ως φυλή ιθαγενών του μεσαίωνα, στους οποίους προσφέρετε, αντί για καθρεφτάκια, παγουράκια νερού και μάλιστα μέσω ιδιωτικής χορηγίας.
Στ’ αλήθεια, πιστεύετε ότι έτσι καλύπτεται η κυβερνητική απραξία και η απόλυτη πολιτική σας ανεπάρκεια ;
Εντέλει, εύλογα, αναρωτιόμαστε : Υπάρχει στην Κυβέρνηση στοιχειώδης συναίσθηση ευθύνης;
Ή μήπως επαναπαύεται η Κυβέρνηση στο ότι στο τέλος, ό,τι και να γίνει, θα εφαρμόσει την εύκολη λύση : Θα ρίξει την ευθύνη στην κοινωνία, με μία επικοινωνιακή επίθεση περί “ατομικής ευθύνης” ;
Η κατάσταση που διαμορφώνεται δεν είναι απλώς ανησυχητική, είναι επικίνδυνη. Και έχετε χρέος προς την κοινωνία αλλά και την απόλυτη ευθύνη, ως Κυβέρνηση, να εξαντλήσετε, έστω και την τελευταία στιγμή, κάθε δυνατότητα για να αποφύγουμε τα χειρότερα, χωρίς να επενδύετε σε υπεκφυγές και επικοινωνιακές αυτο-αθωώσεις.
