Σας ευχαριστώ πάρα πολύ κύριε Πρόεδρε,
Είπατε πάρα πολύ σωστά ότι ο αθλητισμός δεν είναι χόμπι – έτσι είναι – κι ότι είναι σε άμεση συνάφεια με τη ζωή των νησιών, γιατί πραγματικά ενώνει τη νεολαία, θα έλεγα ενώνει τις νεολαίεες των νησιών κι αυτό το έχω ζήσει προσωπικά και ως Πρόεδρος πια του ΣΕΓΑΣ και ιδίως με τους Αιγαιοπελαγίτικους Αγώνες. Και θέλω εδώ δημοσίως να ευχαριστήσω τη γενική Γραμματεία Νησιωτικής Πολιτικής και τον κ . Κουτουλάκη, που στηρίζει αυτούς τους αγώνες με όλη του την ψυχή, ένθερμα.
Θα έλεγα ότι είναι μία δράση που, εκτός των άλλων, έχει άμεση σχέση με την ψυχική και σωματική μας υγεία και απεδείχθη αυτό κατά την περίοδο των λοκντάουν, όπου όλοι τελικά φορέσαμε μια φόρμα και μάθαμε τι εστί άσκηση. Για τους πρωταθλητές είναι μία επώδυνη διαδικασία, κοπιαστική, αλλά και για εμάς, που είμασταν εκπαιδευτικοί, είναι και μία παιδευτική διαδικασία, διότι διορθώνει και χαρακτήρες και συμπεριφορές.
Τώρα, θα ήθελα να πω ότι λιγάκι μπερδεύτηκα με τον κ. Υπουργό κι αυτό διότι ο κ. Υπουργός στην ομιλία του θα περίμενα να πει περισσότερα για τη νησιωτικότητα. Έκανε μία αναφορά στο νομοσχέδιο το οποίο βρίσκεται σε διαβούλευση και το οποίο έχει πολλά και ενδιαφέροντα και πιστεύω ότι όταν έρθει στην Ολομέλεια θα έχουμε πάρα πολλά να πούμε.
Είπε όμως ότι χρειάζεται στήριξη η νησιωτικότητα, χρειάζονται στήριξη τα νησιά και θα ήθελα να δούμε ποια είναι πραγματική η στήριξη που χρειάζονται τα νησιά.
Θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι διακονώ τον αθλητισμό από 13 χρονών κι είμαι αρκετά μεγάλη και θα σας περιγράψω ένα γεγονός που εμένα με συγκλόνισε όσον αφορά τους Αιγαιοπελαγίτικους αγώνες. Στους πρώτους, λοιπόν, που παρακολούθησα πέρυσι στη Χίο, μίλησα με κάποια προπονήτρια η οποία μου περιέγραφε πώς με μία μπουλντόζα έφτιαξε μία ευθεία πάνω στην άμμο για να μπορούν τα παιδιά της να κάνουν προπόνηση στα εκατό μέτρα, και πώς δανείστηκαν ένα στρώμα κρεβατιού για να εξασκηθούν τα παιδιά στο ύψος.
Θέλω να πω δηλαδή, με αυτό, πως χρειάζονται πολλά περισσότερα όσον αφορά τη στήριξη στην υλικοτεχνική υποδομή στα νησιά, διότι είναι πραγματικά απούσα.
Όπως επίσης, επειδή ο κ. Υπουργός , ίσως καλόπιστα, εγώ δεν έχω να πω κάτι σε αυτό, αναφέρθηκε σε όλα αυτά τα στάδια, στις υποδομές που υπάρχουν στα νησιά, αλλά το θέμα είναι πόσα από αυτά τα νησιά πραγματικά είναι ικανά να φιλοξενήσουν αγώνες. Φέτος για να κάνουμε τους Αιγαιοπελαγίτικους στη Λήμνο, αν δεν ήταν η επιτροπή , η Γραμματεία Νησιωτικής Πολιτικής και ο Δήμος της πόλης δε θα μπορούσαμε να κάνουμε αυτούς τους αγώνες.
Θα αναφέρω συνοπτικά τι πιστεύω ότι πρέπει να γίνει και τι βοήθεια χρειάζεται.
Ο κ. Πάππας από την ΈΑΣ Κυκλάδων σας έχει στείλει ένα ενημερωτικό σχετικά με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Κυκλάδες και η ΕΑΣ Κυκλάδων στους αγώνες και στις υποδομές.
Οι μετακινήσεις των νησιωτικών σωματείων και τα έξοδά τους είναι πάρα πολύ μεγάλα κι ιδιαίτερα μετά τις πρόσφατες αυξήσεις έγιναν απαγορευτικά για τα σωματεία και τις οικογένειες των αθλητών.
Η διαφορά των νησιωτικών σωματείων από τα σωματεία της Ηπειρωτικής Ελλάδας είναι το ατομικό ακτοπλοϊκό εισιτήριο και οι επιπλέον διαμονές, διατροφές, αφού αναχωρούν μία μέρα νωρίτερα οι αθλητές μας. Επίσης δε μπορούν να επιστρέψουν την ίδια μέρα μετά το τέλος των αγώνων και αυτό δημιουργεί ένα τεράστιο πρόβλημα.
Υπάρχει, θα μου πείτε, το θεσμοθετημένο μεταφορικό ισοδύναμο για όλους τους νησιώτες αθλητές συνοδούς εκτός της Κρήτης, το οποίο έχει επιδότηση 30 % κατά μέσο όρο, ανάλογα με την αξία του εισιτηρίου. Πρέπει να υπάρξει κάλυψη του εισιτηρίου για όλα ανεξαίρετα τα νησιά και για την Κρήτη.
Εάν μπορούσαμε να έχουμε μία έκπτωση 60% παραδείγματος χάριν στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια με μια παρέμβαση του αρμόδιου Υπουργείου και να έχουν και καμπίνες οι αθλητές μας γιατί ξέρετε φέτος πχ πάλι στους Αιγαιοπελαγίτικους αγώνες που συγκεντρώνουν πάνω από 500 παιδιά σε ένα νησί, η ταλαιπωρία που υπέστη και το Υπουργείο για να μπορέσει να τακτοποιήσει τις μετακινήσεις , αλλά κι οι ίδιοι οι αθλητές και οι προπονητές τους ήταν τεράστια, καθώς αναγκάστηκαν αθλητές να ταξιδεύουν για μιάμιση μέρα κι αυτό νομίζω ότι δεν βοηθάει τον αθλητισμό.
Θα πρέπει να υπάρξει μία επιδότηση 50 % στα σωματεία για τις δαπάνες διαμονής, διατροφής αθλητών και προπονητών στον τόπο διεξαγωγής των αγώνων, σύμφωνα με τα επίσημα παρασταστικά των δαπανών που θα δίνουν, ή με ένα συγκεκριμένο χρηματικό ποσό ανά άτομο.
Θα μπορούσε να υπάρχει και μία έκπτωση στο ΚΤΕΛ αρκετά μεγάλη και αυτό αφορά τις ορεινές περιοχές αλλά και τα νησιά.
Υλικοτεχνική υποδομή, δεν υπάρχει τίποτα. Πρέπει εδώ το Υπουργείο κατά τη δική μου άποψη να κάνει έναν κεντρικό διαγωνισμό για να μπορέσει να καλύψει όλες αυτές τις ελλείψεις που υπάρχουν στα στάδια των νησιών σε όλα τα όργανα πχ ακόντια, σφαίρες, στρώματα ύψους, ό,τι έχει να κάνει με τον αθλητισμό του στίβου.
Μπορούμε επίσης να δώσουμε και υποτροφίες σε νησιώτες αθλητές, γιατί αυτό που κάνουν είναι εξαιρετικό. Το να προσπαθούν να κάνουν αθλητισμό με αντίξοες συνθήκες είναι υπέρβαση.
Πρέπει λοιπόν με κάποιο τρόπο το Κράτους να τους αμείβει γι' αυτό που κάνουνε. Και βεβαίως θα μπορούσαμε και πρέπει να το κάνουμε αυτό. Εκτός από τον ατομικό ρουχισμό των αθλητών, που δεν υπάρχει ,και είναι δύσκολο τα σωματεία να δώσουν στους αθλητές, κι επειδή ο κ. Υπουργός είχε την καλή διάθεση να σώσει στα σωματεία από το Στοίχημα ένα ποσό, θα μπορούσε ίσως να αυξήσει αυτό το ποσό, ακριβώς επειδή πρόκειται για ακριτικές περιοχές με αυτές τις ιδιαιτερότητες. Το ποσό που θα διατίθεται να πηγαίνει κατευθείαν στον στίβο και όχι και για τα άλλα αθλήματα, διότι – ξέρετε – πολλά σωματεία καλλιεργούν πολλά αθλήματα κι έτσι όταν πηγαίνει ένα ποσό μοιράζεται και πολλές φορές "δεν πιάνει και τόπο".
Επίσης θα ήθελα να προσθέσω ότι παραδείγματος χάριν στην Κρήτη πραγματοποιείται ένα πάρα πολύ μεγάλο μίτινγκ, τα Βενιζέλεια, ένα ιστορικό μίτινγκ για περισσότερα από τριάντα χρόνια, με πάρα πολλά παγκόσμια ρεκόρ στο γήπεδο. Πρέπει να στηριχθεί αυτή η διοργάνωση από την Πολιτεία, πρέπει η Πολιτεία να βοηθάει, γιατί ξέρετε, στους μεγάλους αγώνες οι αθλητές πια δεν πηγαίνουν. Πηγαίνουν μόνο αν υπάρχει μία κάποια αμοιβή · κι έτσι λέει κι η παγκόσμια Ομοσπονδία. Και για να κρατηθεί στην πρώτη κατηγορία των μίτινγκ, πρέπει το κράτος να βοηθήσει , ούτως ώστε να μπορούν να φέρουν αθλητές να συμμετάσχουν σε αυτούς τους αγώνες.
Άρα λοιπόν και τα Βενιζέλεια, και κι όχι μόνο – και όλα τα άλλα μεγάλα μίτινγκ – χρειάζονται τη στήριξη της Πολιτείας.
Πρέπει να σκύβουμε με ιδιαίτερη αγάπη και φροντίδα στα σωματεία που υπάρχουν στα νησιά μας, στους αθλητές μας, στους προπονητές μας αλλά και κυρίως στους αφανείς αυτούς ήρωες οι οποίοι δουλεύουν με κάθε καλή διάθεση χωρίς να αμείβονται καθόλου και για τίποτα.
Σας ευχαριστώ.
Επιτροπή Νησιωτικότητας - Παρέμβαση Προέδρου ΣΕΓΑΣ
