Κάθε φορά που συζητάμε στο Κοινοβούλιο για τον Αθλητισμό, προσπαθώ να εκφράσω την προσωπική μου αγωνία για την πορεία του αθλητισμού και το μέλλον του στη χώρα μας.

Δυστυχώς, η κατάσταση, όλα αυτά τα τελευταία χρόνια, δεν επιτρέπει αισιοδοξία.

Όλοι γνωρίζουμε ότι μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 έχουμε μία διαρκώς καθοδική πορεία. Ενώ θα έπρεπε να συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο.

Οι Ολυμπιακές υποδομές έμειναν, σε μεγάλο μέρος, ανεκμετάλλευτες. Δυστυχώς, δεν αποτέλεσαν τις βάσεις για μία πραγματική αθλητική ανάπτυξη στη χώρα μας. Για να μην πούμε για αυτές που ρημάζουν…

Οι διαχρονικές ευθύνες, όλων των κυβερνήσεων, είναι δεδομένες. Το αποτέλεσμα είναι ότι έχουμε μία κατάσταση – σχεδόν – παρακμής.

Είναι αλήθεια ότι η κατάσταση επιδεινώθηκε και από την οικονομική κατάρρευση αλλά και από την επιβολή των μνημονιακών περιορισμών.

Το βίντεο της δευτερολογίας μου εδώ

Κύριε Πρόεδρε , Κύριοι Συνάδελφοι

Θα ξεκινήσω με ένα δύσκολο θέμα.

Σημαντικός αριθμός Ελλήνων ζουν στο εξωτερικό. Κάποιοι αναγκάστηκαν να φύγουν στα πέτρινα χρόνια ή, πιο πρόσφατα, οικονομικοί πρόσφυγες από τη σύγχρονη Χρεοδουλοπαροικία. Πολλοί έφυγαν εθελοντικά φιλοδοξώντας να σταδιοδρομήσουν σε τομείς που η χώρα μας δεν τους δίνει αυτή τη δυνατότητα.

Ανεξάρτητα από τους λόγους που τους οδήγησαν στο εξωτερικό, το ζητούμενο είναι η επανένταξή τους στην ελληνική πολιτεία, με ισονομία και απαράβατη ισότητα στην αντιπροσώπευση.

Ο Απόδημος Ελληνισμός πρέπει να ενταχθεί ουσιαστικά στη λήψη των αποφάσεων που αφορούν στη χώρα αλλά και στον απανταχού Ελληνισμό.

Είναι   πραγματικά απογοητευτικό για μένα που είμαι άνθρωπος του Αθλητισμού, το πρώτο  νομοσχέδιο  που  εισάγει  ο Υπουργός  Αθλητισμού της νεοεκλεγείσας Κυβέρνησης  να  έχει τίτλο «επείγοντα μέτρα για την αντιμετώπιση της βίας  στον Αθλητισμό».

Παράλληλα,  είναι και εντυπωσιακό  ότι η πρώτη συναίσθηση του αθλητισμού από τη θέση σας είναι  ο αθλητισμός  σαν χώρος  τζόγου και παραγωγής  βίας   και τρέξατε να αντιμετωπίσετε αυτή τη λαίλαπα που σας  έπιασε εξ απήνης άμα τη αναλήψει των καθηκόντων σας.

Θα  μπορούσα  να  σας  καταλογίσω στενή αντίληψη και μόνο εάν δεν ήταν αυτή ακριβώς  η  αντίληψη η κυρίαρχη πολιτική θέση  ολόκληρης  της  κυβέρνησής σας.

Δυστυχώς, για όλους δεν είστε ο μόνος στη διαμόρφωση αυτού του σκηνικού.