Η ανεξάρτητη ευρωβουλευτής Σοφία Σακοράφα, στην ομιλία της κατά την έναρξη των εργασιών της Επιτροπής Αλήθειας, περιγράφει το σχέδιο και τις δράσεις ώστε η Επιτροπή, που ως εγχείρημα ξεκίνησε από τα κινήματα, ως οντότητα αναπτύχθηκε στη Bουλή, ως αντίπαλο δέος συνεχίζει στη σημερινή της μορφή, να ξαναβρεθεί σύντομα στη Βουλή.
Αναλυτικά το κείμενο :
‘’Αγαπητά μέλη της επιτροπής Αλήθειας,
Αγαπητοί φίλοι,
Αγαπητοί συναγωνιστές,
Να μαστε πάλι εδώ. Ακριβώς ένα χρόνο μετά. Ένα χρόνο από τη μέρα που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ διέκοψε τις εργασίες της επιτροπής, όχι μόνον ως περιττές, αλλά το χειρότερο, ως εχθρικές.
Η κυβέρνηση στο πρόσωπο της Επιτροπής Αλήθειας, στο πρόσωπο όλων αυτών των εθελοντών, των πολιτών που συμμετείχαν στα κινήματα, των έγκυρων επιστημόνων, των εκπροσώπων του ΟΗΕ, των συντρόφων που έχουν συγκροτήσει ανάλογες επιτροπές σε χώρες της Νότιας Αμερικής και της Νότιας Ευρώπης, τελικά στο πρόσωπο της Αλήθειας, ανακάλυψε τον μεγάλο της εχθρό. Ίσως τον μεγαλύτερο.
Και επεδίωξε να τον διαλύσει, γιατί προηγουμένως είχε αποφασίσει να ακυρώσει το ΟΧΙ, να επιτεθεί σκληρά εναντίον της ελληνικής κοινωνίας, να προσυπογράψει το μνημόνιο, να ξεπουλήσει τη δημόσια περιουσία, να γκρεμίσει το ασφαλιστικό σύστημα, να δικαιώσει τους Τραπεζίτες. Με λίγα λόγια αποφάσισε να υποταγεί στο ευρωπαϊκό διευθυντήριο, στο διευθυντήριο της Ντόιτσε Μπανκ.
Ένα χρόνο μετά εμείς, όμως, είμαστε εδώ.
Οι εργασίες της επιτροπής έληξαν, αλλά η Επιτροπή δεν διαλύθηκε.
Έτσι συμβαίνει στη ζωή. Αυτός που αγωνίζεται για το δίκαιο επιδεικνύει μια περίεργη, μια πεισματική αντοχή, μια αντοχή που παραμένει αλώβητη από τις μυλόπετρες της εξουσίας. Όπως ακριβώς συμβαίνει και με την αλήθεια, η οποία και διαθέτει μια υπερβατική αντοχή και κυρίως όταν εγκαθίσταται, εγκαθίσταται με μια ιδιότυπη ισχύ.
Σε αντίθεση, αγαπητοί φίλοι, με το ψέμα που έχει ταχύτητα, αλλά λαχανιάζει στην πρώτη ανηφόρα.
Σε αντίθεση με τις εξουσίες που υπερασπίζονται το άδικο, ενώ καμώνονται ότι υπερασπίζονται το λαό τους, οι οποίες λιώνουν σαν το παγωτό κάτω από τον ήλιο.
Είμαστε λοιπόν εδώ, σήμερα 5 Νοέμβρη, υπό τη νέα μας νομική μορφή, ώστε παρά την πολιτική δίωξη που υπεστήκαμε, παρά τις φτηνές επιθέσεις που δεχτήκαμε, παρά τις ενδεχόμενες επιθέσεις που θα δεχτούμε, παρά την απέλπιδα προσπάθεια του πολιτικού συστήματος να μας εξαφανίσει, να συνεχίσουμε. Να συνεχίσουμε – το υπογραμμίζω – με περισσότερο πείσμα αλλά και περισσότερη διάθεση. Περισσότερη από κάθε άλλη φορά.
Και θα αναρωτηθεί κανείς.
Εντάξει το πείσμα το καταλαβαίνω, αλλά τη διάθεση που τη βρίσκετε;
Ειδικότερα μέσα σε όλη αυτήν την κατάσταση που βιώνει ο λαός μας.
Ένας λαός που έδωσε τον αγώνα για την αξιοπρέπειά του και το μέλλον του έχοντας όλους απέναντί του και τον πούλησε ο ηγέτης του.
Τα γνωρίζουμε αυτά. Τα ζήσαμε όλοι στο πετσί μας.
Την ίδια στιγμή όμως γνωρίζουμε και κάτι άλλο.
Γνωρίζουμε τον σεφερικό Οδυσσέα που “ έρχεται να μ' αρμηνέψει πώς να φτιάξω κι εγὼ ένα ξύλινο άλογο για να κερδίσω τη δική μου Τροία.”
Αυτό είναι η Επιτροπή Αλήθειας. Το ξύλινο άλογο για να ξανακερδίσουμε την πατρίδα μας
Και εξηγούμαι.
Σήμερα, ένα χρόνο μετά, μέσα στα πορίσματά μας και στις εργασίες μας, έχουμε πολύτιμα στοιχεία, σπουδαία στοιχεία, που αν δεν είχε λειτουργήσει η Επιτροπή Αλήθειας θα είχαν θαφτεί. Και αυτό το τρέμουν
Κοιτάξτε αυτό το χαρτί.
Είναι ένα κιτάπι χειρόγραφο, το οποίο προέκυψε από την εντολή του Παναγιώτη Κανελλόπουλου το 1945, ως υπουργού Ανασυγκρότησης. Στο χαρτί αυτό καταγράφεται με υποδειγματική ακρίβεια και κατά μήνα, η πορεία των χρεών των γερμανικών και ιταλικών δυνάμεων κατοχής προς την πατρίδα μας.
Στοιχεία με ακρίβεια δραχμής, από τον Αύγουστο του 1941 έως και τον Μάιο του 1944.
Αυτό το χαρτί, με αυτά τα στοιχεία, το οποίο μας το έστειλε ένας καλός φίλος από την Πάτρα, θάφτηκε για 70 χρόνια. Όπως αντιλαμβάνεστε θάφτηκε συνειδητά και επί σκοπώ.
Φίλες και φίλοι
Αυτό ακριβώς επεδίωκαν και επιδιώκουν να κάνουν. Επιδιώκουν να μετατρέψουν τις ευθύνες τους σε αρχείο χαμένο στο χρόνο. Να εξαφανίσουν κάθε στοιχείο, όπως τούτο το στοιχείο το οποίο είδε το φως της δημοσιότητας 70 χρόνια μετά.
Αυτό επεδίωκαν. Να βγάζουν κάποια στιγμή, 70 χρόνια μετά, το 2080 ας πούμε, κάποιοι άνθρωποι, σαφώς για ιστορικούς και μόνον λόγους τότε, ένα χαρτί που να αναφέρεται για παράδειγμα στην ΕΛΣΤΑΤ χρονολογημένο ας πούμε από το 2011.
Ένα χαρτί που να αναφέρεται για παράδειγμα στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και το ρόλο των κορυφαίων προσώπων της κυβέρνησης, χρονολογημένο από το 2015
Ένα χαρτί που να αναφέρεται στην ιδιωτικοποίηση του Ελληνικού και τη σχέση της κυβέρνησης με τον Λάτση, χρονολογημένο από το 2016.
Αυτό το ξύλινο αλογάκι λοιπόν, η Επιτροπή Αλήθειας, δεν τους το επέτρεψε αυτό, τους χάλασε αυτό το σχέδιο, το οποίο με απόλυτη συνέπεια ακολούθησαν όλες οι κυβερνήσεις. Και ίσως συμβαίνει πρώτη φορά στην Ελλάδα κάτι παρόμοιο.
Δηλαδή σε χρόνο ενεστώτα να υπάρχουν πλούσια στοιχεία, σπουδαία στοιχεία, να υπάρχει πρόσβαση σε σοβαρά αρχεία, τα οποία τα αποκαλύπτουμε. Τα βγάζουμε στο φως. Χωρίς φόβο και με πολύ πάθος.
Ένα δεύτερο χαρακτηριστικό της διάθεσής μας απορρέει από το γεγονός ότι η Επιτροπή έχει αποφασίσει ότι τούτα τα στοιχεία, τα οποία έχουν μια σοβαρή αξία χρήσης, θα τα χρησιμοποιήσει.
Δε θα τους αφήσουμε σε χλωρό κλαρί!
Και το ξέρουν.
Και χαίρομαι που το ξέρουν και αισθάνονται φόβο. Εκείνο το φόβο που νιώθει ο ένοχος, όταν γνωρίζει ότι για τις πράξεις του ή τις παραλείψεις του υπάρχουν στοιχεία και αυτοί που έχουν αυτά τα στοιχεία είναι έτοιμοι για όλα.
Μπροστά μας, φίλες και φίλοι, έχουμε ανακριτικές διαδικασίες, ποινικές δίκες. Θα διεκδικήσουμε και δικονομικά και πολιτικά το δικαίωμά μας να παραστούμε σε όλες αυτές τις διαδικασίες συνεισφέροντας όλα αυτά τα στοιχεία τα οποία θέλουν να αποκρύψουν. Γιατί αυτά τα στοιχεία θέλουν να αποκρύψουν. Αυτά που ήδη έχουμε στην κατοχή μας και αυτά που θα περιέλθουν από εδώ και στο εξής.Και θα περιέλθουν. Είναι διάτρητο το σύστημά τους και το ξέρουν.
Όπως αντιλαμβάνεστε αγαπητοί φίλοι, τα στοιχεία που έχουμε στα χέρια μας, υπό την ευρύτερη έννοια, αφορούν στο δημόσιο χρέος. Υπό τον φακό όμως, το μεγεθυντικό φακό της Επιτροπής, αφορούν σε όλες τις κρίσιμες πολιτικές αποφάσεις που έλαβε και λαμβάνει η ελληνική κυβέρνηση. Η τωρινή και οι παλιότερες.
Και οι αποφάσεις αυτές λαμβάνονται από κάποιους. Και αυτοί οι κάποιοι, για να λάβουν αυτές τις αποφάσεις, έχουν ειδικό σκοπό. Έχουν ενεργήσει με ειδικό τρόπο και ταυτόχρονα έχουν παραλείψει να κάνουν ειδικά πράγματα, τα οποία όφειλαν να κάνουν. Έτσι λοιπόν το ξύλινο αλογάκι, αγαπητοί φίλοι, μας οδηγεί μέσα στην Τροία. Είμαστε μέσα στην Τροία αγαπητοί φίλοι.
Στόχος μας όμως είναι να την κερδίσουμε.
Από μόνα τους όλα αυτά τα σημαντικά στοιχεία δε φτάνουν.
Οι νίκες στην πολιτική ζωή δεν προέρχονται από στοιχεία, παράγονται από τις κοινωνίες. Με την έννοια αυτή η επιτροπή δεν αποτελεί την κορύφωση των πολιτικών διεργασιών που συντελούνται και θα συντελούνται στην ελληνική κοινωνία.
Τι μπορεί να κάνει όμως η Επιτροπή με τα στοιχεία που διαθέτει;
Στη συνείδηση των πολιτών έχει εγκαθιδρυθεί η αντίληψη ότι δεν γινόταν αλλιώς, και ότι και σήμερα δεν γίνεται αλλιώς. Είναι ιστορικό και πολιτικό παράδοξο αυτή την αντίληψη, το γνωστό θατσερικό δόγμα, την ΤΙΝΑ, να την εγκαθιδρύει μια κυβέρνηση που έχει προέλθει από την αριστερά.
Είναι επίσης η μόνη κυβέρνηση, που ακριβώς επειδή έχει προέλθει από την αριστερά, μπόρεσε να την εγκαθιδρύσει με σχετική ευκολία. Αυτό το ξέρει και η κυβέρνηση και αυτοί που τους κάνει τη δουλειά.
Είναι επίσης διαπιστωμένο στις κοινωνίες ότι η εγκαθίδρυση ενός τέτοιου δόγματος στη συλλογική τους συνείδηση, δεν επιφέρει μόνον την απογοήτευση, αλλά δυστυχώς ευτελίζει και ταυτόχρονα προσπαθεί να απονομιμοποιήσει κάθε συζήτηση περί λύσης, περί άλλου σχεδίου, περί άλλου δρόμου, περί άλλης ιστορικής και πολιτικής δυνατότητας. Και το χειρότερο, η λειτουργία ενός τέτοιου δόγματος, προϋποθέτει και την τρομοκρατία. Κάποτε τρομοκρατούσαν με σενάρια περί χρεοκοπίας. Σήμερα, που η κοινωνία χρεοκόπησε, τρομοκρατούν με σενάρια πολέμου.
Εδώ ακριβώς παρεμβαίνει ξανά το ξύλινο αλογάκι της Επιτροπής Αλήθειας.
Και παρεμβαίνει με 4 όπλα : την εγκυρότητά της, η οποία θα χλευαστεί, την καθαρότητά της, η οποία θα υπονομευθεί, τις συμμαχίες της, οι οποίες θα χτυπηθούν και την αδιάσειστη αλήθεια της, η οποία θα πολεμηθεί.
Τις ξέρουμε αιώνες τώρα τις αντιδράσεις της εξουσίας.Τις λαμβάνουμε υπόψη, αλλά δε μας αγγίζουν.
Και δε μας αγγίζουν για τους εξής λόγους :
Η εγκυρότητα, δεν είναι αποτέλεσμα τηλεοπτικής φλυαρίας, λογικών του τύπου ερχόμαστε και σας φάγαμε και θάναι μέρα μεσημέρι, δεσμεύσεων που μεγεθύνουν τις αυταπάτες, αλλά αποτέλεσμα σκληρής και άοκνης εργασίας, και στη μικρή κλίμακα του κάθε ζητήματος ξεχωριστά και στη μεγάλη κλίμακα της αντιμετώπισης του χρέους. Η εγκυρότητα δηλαδή δεν είναι περιτύλιγμα επικοινωνιακό, αλλά πρωτογενές χαρακτηριστικό του σχεδίου που καταστρώνουμε.
Η καθαρότητα δεν είναι εγγυημένη από κάποια θεϊκή τάξη, ούτε αποδίδεται στην Επιτροπή με ανάθεση από τον καναπέ, αλλά αποτελεί το συστατικό εκείνων που το μόνο που θέλουν να κερδίσουν είναι η αλήθεια. Στο πρώτο κάλεσμα από τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, τον Απρίλη του 2015, στην Επιτροπή Αλήθειας δεν έσπευσαν επιτροπές σοφών, υψηλά αμειβομένων, σταθερά προσανατολισμένων και προσηλωμένων στην υπεράσπιση αυτών που παρήγαγαν την κρίση.
Στο πρώτο αυτό κάλεσμα έσπευσαν οικονομολόγοι από όλο τον κόσμο μαζί με κινήματα, παρατηρητές του ΟΗΕ μαζί με προσωπικότητες που έχουν διενεργήσει λογιστικό έλεγχο σε άλλες χώρες, καθηγητές μαζί με συλλογικότητες πρώτης γραμμής δράσης, οι οποίοι συνεχίζουν να είναι εδώ, κοντά μας, μαζί μας, παρά την πολιτική δίωξη την οποία υπέστησαν.
Οι δε συμμαχίες μας δεν οικοδομούνται επί φανταστικού επιπέδου, ούτε οικοδομούμε συμμαχίες με τον εχθρό, ούτε είμαστε διατεθειμένοι με την δική μας κάποια στιγμή παράδοση, να αφοπλίσουμε τους συμμάχους μας.
Σε όλη την Νότια Ευρώπη, τούτη την ώρα, κατά τα πρότυπα της Επιτροπής Αλήθειας, έτσι όπως λειτούργησε και λειτουργεί στην Ελλάδα, δημιουργούνται Επιτροπές Λογιστικού ελέγχου και δουλεύουν προκειμένου να αποδείξουν ότι ο πραγματικός σύμμαχος του ιταλού εργαζομένου είναι ο έλληνας εργαζόμενος και ο πραγματικός του εχθρός είναι η Ντόιτσε Μπανκ και αυτοί που της επέτρεψαν να διαλύσει τις ιταλικές τράπεζες.
Τέλος, φίλες και φίλοι, η αλήθεια και η δημοσιοποίησή της είναι το σταθερά ακλόνητο εργαλείο μας στη μάχη για να πείσουμε την κοινωνία ότι ο συμβιβασμός, η συνθηκολόγηση, η υποταγή δεν είναι μονόδρομος. Από το πρώτο πόρισμα ακόμη της Επιτροπής, που είναι πιο γενικό, μέχρι αυτά που θα ακολουθήσουν, τα επιμέρους, γίνεται και θα γίνει αντιληπτό ότι ο εναλλακτικός δρόμος υπήρχε, αλλά δεν επελέγη ποτέ.
Υπήρχε και στις 25 Γενάρη του 2015, και κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσηςκαι την κρίσιμη στιγμή μετά το δημοψήφισμα, και πρόσφατα στη διαδικασία της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών και πολύ πρόσφατα στη διαδικασία του ξεπουλήματος του Ελληνικού. Και υπάρχει ακόμα και σήμερα που βρισκόμαστε προ των πυλών ενός τέταρτου μνημονίου.
Αγαπητά μέλη της Επιτροπής,
Αγαπητοί συναγωνιστές,
Βρισκόμαστε σε ένα χώρο που θα μπορούσε να τον θεωρήσει κανείς άρρηκτα δεμένο με το έργο μας. Στην πραγματικότητα όμως ο φυσικός χώρος της Επιτροπής είναι η Βουλή των Ελλήνων. Η επιτροπή ως εγχείρημα ξεκίνησε από τα κινήματα, ως οντότητα αναπτύχθηκε στη Βουλή, Και ως αντίπαλον δέος θα συνεχίσει στη σημερινή της μορφή. Αλλά ως δικαίωση θα ξαναβρεθεί στη Βουλή.
Τότε, που το μόνο χρέος που θα αναγνωρίζουμε θα είναι το χρέος απέναντι στο λαό μας! Και αυτό το χρέος και θα το διεκδικήσουμε και θα το υπηρετήσουμε όλοι μας.’’
