Συζήτηση επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Κύρωση του Κρατικού Προϋπολογισμού και των προϋπολογισμών ορισμένων ειδικών ταμείων και υπηρεσιών οικονομικού έτους 2009»
19 Δεκεμβρίου 2008
ΣΟΦΙΑ ΣΑΚΟΡΑΦΑ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητάμε τον προϋπολογισμό του 2009 και η χώρα σπαράσσεται. Η ελληνική νεολαία, οργισμένη και προδομένη, μετράει ως πρώτο θύμα τα όνειρά της. Τα ελληνικά νοικοκυριά, ρημαγμένα από την ακρίβεια, καταρρέουν απροστάτευτα. Η ελληνική περιφέρεια μαραζώνει και αγροτικός κόσμος συνθλίβεται. Η δημόσια γη, αντικείμενο μπίζνες Υπουργών, Βατοπεδίου και μεσαζόντων. Η αστυνομία σε καθεστώς ατιμωρησίας, αφού άλλοτε φταίει η ζαρντινιέρα, άλλοτε τα πράσινα παπούτσια, και οι αστυνόμοι νομιμοποιημένοι πια σε ρόλο εξολοθρευτή.
Η Κυβέρνηση παραπαίει και αξιώνει από τα δεκαπεντάχρονα να θυμώνουν στο σωστό βαθμό, για το σωστό λόγο και με το σωστό τρόπο, όταν η ίδια η Κυβέρνηση υπερασπίζεται τους λάθος ανθρώπους, τους ολίγους και ισχυρούς. Βεβαίως, τους υπερασπίζεται στο σωστό βαθμό, ώστε να διευρύνει την ανισότητα. Βεβαίως, τους υπερασπίζεται και για το σωστό λόγο, γιατί μόνον αυτούς εκπροσωπεί πολιτικά. Και, βεβαίως, τους υπερασπίζεται και με το σωστό τρόπο.
Δείγμα αυτού του τρόπου ο σημερινός προϋπολογισμός, αλλά ο προϋπολογισμός σας καταψηφίστηκε πριν καν κατατεθεί. Η ελληνική κοινωνία σας γύρισε την πλάτη οριστικά και τελεσίδικα.
Κύριε Αλογοσκούφη, δεν έχετε εντολή εκτέλεσης ενός προϋπολογισμού που αυξάνει τους φόρους στα χαμηλά και μεσαία εισοδηματικά στρώματα, που διευρύνει τις κοινωνικές ανισότητες, που μειώνει τις Δημόσιες Επενδύσεις, που υποβαθμίζει παραπέρα τις κοινωνικές υπηρεσίες, που υποχρηματοδοτεί τα ταμεία.
Κύριε Πρωθυπουργέ, δεν έχετε εντολή εκτέλεσης ενός προϋπολογισμού, που αφήνει απροστάτευτους τους πολίτες στην παγκόσμια κρίση, που τα ψίχουλα των αυξήσεων είναι σημαντικά μικρότερα από τον πληθωρισμό, που επιβραδύνει το ρυθμό ανάπτυξης, που δίνει τη χαριστική βολή στην υγεία και στην παιδεία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μέσα σ' αυτήν τη ζοφερή πραγματικότητα θέλω να επισημάνω το εξής: Εκτός από τον κίνδυνο, τον άμεσο, τον προφανή, τον κίνδυνο που επιφέρει η διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, υπάρχει και ένας ακόμη κίνδυνος, εξίσου μεγάλος: Να αρχίσουμε να πιστεύουμε πως γνήσιες εκφράσεις της κοινωνίας, όπως ο αθλητισμός και ο πολιτισμός, δεν είναι πρώτης γραμμής. Δεν αποτελούν κοινωνικές ανάγκες πρώτης προτεραιότητας, παρά αποτελούν πολυτελείς πολιτικές.
Αυτή ακριβώς η πραγματικότητα είναι το κυρίαρχο χαρακτηριστικό των κοινωνιών που ζουν σε παρατεταμένη παρακμή. Τι κάνουν αυτές οι κοινωνίες; Κάνουν εκπτώσεις στο τι τους αφορά και τι όχι, στο τι τους απασχολεί και τι όχι, στο τι τελικά απαιτούν και τι όχι. Αρχίζουν με λίγα λόγια οι πολίτες και κάνουν εκπτώσεις όχι μόνο στα οράματά τους, αλλά, κυρίως, στην καθημερινότητά τους, στο εικοσιτετράωρο τους, ακόμη και στα κεκτημένα τους.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, προσοχή! Όποια έκπτωση γύρω από το δίπτυχο «αθλητισμός και κοινωνία» σημαίνει ότι απεμπολούμε δικαιώματα και κατακτήσεις χρόνων, σημαίνει ότι αποδεχόμαστε τη στρεβλή ανάπτυξης της κοινωνίας.
Ο αθλητισμός, είτε μαζικός είτε υψηλός, δεν αποτελεί απλώς μια δραστηριότητα μεταξύ άλλων, αλλά το δικαίωμα μιας ολόκληρης κοινωνίας στη συμμετοχή και στη δράση και πάγια υποχρέωση της πολιτείας.
Ο αθλητισμός, είτε μαζικός είτε υψηλός, εάν δεν αντιμετωπιστεί ως βασική προτεραιότητα, όπως συμβαίνει σήμερα, τότε έχουμε ένα μοντέλο στρεβλής ανάπτυξης της κοινωνίας μας, όχι μόνο γιατί ο αθλητισμός συνδέεται άμεσα και απευθείας με ζητήματα υγείας, αλλά και γιατί συνδέεται επίσης άμεσα και απ' ευθείας με ζητήματα κοινωνικοποίησης, συμμετοχής, ισοτιμίας και ισότητας.
Εσείς, κύριοι της Κυβέρνησης, μέσα στη συνολική παρακμή που έχετε επιφέρει στην ελληνική κοινωνία αντιμετωπίζετε αυτήν τη μαζική δραστηριότητα, είτε ως πολυτέλεια είτε ως τζάμια. Αυτό είναι παρακμή. Και να σας μιλήσω για την τακτική αυτής της παρακμής.
Ο προϋπολογισμός του 2008 μέχρι πριν από τέσσερις ημέρες ήταν ανεκτέλεστος κατά 50%. Μόλις πριν από τέσσερις ημέρες και εν όψει του νέου προϋπολογισμού δώσατε αυτά που χρωστούσατε ένα χρόνο τώρα στα εθνικά γυμναστήρια, στο Ο.Α.Κ.Α. και στο Σ.Ε., στην Ε.Ο.Ε., στις ομοσπονδίες και στα σωματεία. Αδιαφορώντας με ποιο τρόπο όλο αυτό το χρονικό διάστημα κατάφερναν να πληρώνουν μισθούς, να στηρίζουν και να προάγουν αθλήματα. Και η αδιαφορία αυτή για την επιβίωση, είτε των εργαζομένων είτε του ίδιου του αθλητισμού, είναι συστατικό της παρακμής σας. Το γεννάει, το τίκτει και το ανδρώνει η παρακμιακή λογική σας που λέει «Πληρώνω, για να μην έχω φασαρίες εν όψει προϋπολογισμού.».
Η παρακμιακή λογική σας, που, φυσικά, δεν χωρά κανένα πολιτικό σχεδιασμό για τη στήριξη του αθλητισμού, που δεν χωρά κανένα πολιτικό όραμα και καμιά στρατηγική για την ανάπτυξή του. Και η συνέχεια αυτής της παρακμής είναι ο σχολικός αθλητισμός, για τον οποίο το 2008 ξοδεύτηκε το τρομερό ποσό των 200 ευρώ ανά σχολειό.
Να πάμε και στους δήμους, που καταργούν ο ένας μετά τον άλλο τα προγράμματα μαζικού αθλητισμού, καθώς δεν τους αποδίδονται οι οφειλόμενοι πόροι.
Να πάμε και στις αθλητικές υποδομές και στα ολυμπιακά ακίνητα, που τα ξεπουλήσατε σε ιδιώτες με αλλαγή της χρήσης τους. 'Εγιναν δηλαδή εμπορικά κέντρα ή τα εγκαταλείψατε ερημωμένα και κλειστά.
Αυτή είναι η κατάσταση, κύριοι, και ο νέος προϋπολογισμός είναι η οριστική ταφόπλακα του αθλητισμού. Και εξηγώ: Με λογιστικά τρικ θέλετε να διασωθείτε, κύριοι της Κυβέρνησης, και να διασώσετε και το φετινό προϋπολογισμό από τον πλήρη εκτροχιασμό.
Ενώ, λοιπόν, ο τακτικός προϋπολογισμός της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού για το 2009 φαίνεται αυξημένος σε σχέση με το 2008, η αλήθεια, η σκληρή αλήθεια είναι ότι πρόκειται για πλασματική αύξηση, δεδομένου ότι έχουν ενσωματωθεί οι ειδικοί λογαριασμοί του Υπουργείου που καταργήθηκαν στον τακτικό προϋπολογισμό.
Με λογιστικά τρικ, όμως, μπορεί να φτιάχνετε πλασματικούς λογαριασμούς, αλλά δεν μπορείτε να κυβερνήσετε. Με λογιστικά τρικ, κύριε Ιωαννίδη, αθλητισμός δεν γίνεται. Γιατί έρχεται αδυσώπητα η πραγματικότητα που λέει ότι οι συνολικές αυξήσεις που γίνονται σε επιχορηγήσεις, σε εθνικά γυμναστήρια και σε δαπάνες λειτουργίας, σε επιστημονικά εκπαιδευτικά ιδρύματα, σε αθλητικές ομοσπονδίες, σε αθλητικά σωματεία και σε λοιπούς φορείς είναι μηδενικές. Δεν καλύπτουν ούτε καν τον πληθωρισμό και παρατείνουν την κατάσταση της λιμοκτονίας.
Αποδεικνύεται, λοιπόν, ότι ακόμη και με τα λογιστικά τρικ, το μόνο που καταφέρνετε είναι να διατηρήσετε μια στασιμότητα, η οποία, όμως, αν μεταφραστεί σε πραγματικά νούμερα είναι μια αληθινή καταστροφή.
Και προχωρώ. 'Ερχομαι στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, το οποίο μειώνεται κατά 9,5%. Και ενώ έχουμε μπροστά μας Μεσογειακούς Αγώνες, δεν γίνεται καμία αναφορά πουθενά. Δεν προβλέπεται κανένας κωδικός.
Ερωτώ: 'Εχουν ενταχθεί έργα των μεσογειακών αγώνων στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων του Υπουργείου; Κατά τον κ. Ιωαννίδη, όχι. Ο κ. Λιάπης τι έχει να απαντήσει;Και το ρωτώ, διότι ούτε καν για τους Μεσογειακούς Αγώνες, το κορυφαίο αθλητικό εγχείρημα, δεν υπάρχει ενιαίος πολιτικός σχεδιασμός. Δεν υπάρχει μια ρητή, ενιαία, σαφής και κατηγορηματική απάντηση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ο αθλητισμός αποτελεί μια ζωτική λειτουργία μιας κοινωνίας που αναπνέει, που αναπτύσσεται, που εξελίσσεται. Για εμάς ο αθλητισμός δεν αποτελεί ένα επί μέρους κομμάτι μιας αποσπασματικής πολιτικής, αλλά είναι κεντρικό ζήτημα μιας ενιαίας πολιτικής, που θέλει πολίτες ενεργούς, πολίτες ζωντανούς και συμμετοχικούς, πολίτες υγιείς και κινητοποιημένους.
Το όραμά μας οτι χώρο του αθλητισμού το έχουμε αναδείξει ως σοσιαλιστές. Σήμερα το ξαναθέτουμε. Χαράζουμε μια αθλητική πολιτική, ώστε να μετατρέψουμε τον αθλητισμό από προνομιακή δραστηριότητα που τον καταντήσατε σε κοινωνική κατάκτηση. Χαράζουμε μια αθλητική πολιτική, ξεπερνώντας ακόμη και το παλιό μας δόγμα «αθλητισμός για όλους», που οριοθετούσε τον αθλητισμό ως προσφερόμενο δικαίωμα και θέτουμε το νέο δόγμα της αθλητικής πολιτικής μας «αθλητισμός από όλους», ένα δόγμα που πάει ένα βήμα παραπέρα τον αθλητισμό και από προσφερόμενο δικαίωμα τον μετατρέπει σε κατακτημένη ενεργητική συμμετοχή.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι η καταψήφιση του προϋπολογισμού είναι αυτονόητη σ' ό,τι αφορά το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Και τελεσίδικη σ' ό,τι αφορά την κοινωνία. Εμείς έχουμε καταθέσει την πρότασή μας στην ελληνική κοινωνία. Αυτή η πρόταση είναι και η ειδοποιός πολιτική διαφορά μεταξύ του δικού μας σοσιαλιστικού οράματος και της δικής σας νεοφιλελεύθερης βαρβαρότητας.
