Ομιλία της Σ. Σακοράφα κατά τη συζήτηση της πρότασης μομφής.

Ολόκληρη εκστρατεία γίνεται στα ΜΜΕ προκειμένου να υποβαθμίσουν το ίδιο το περιεχόμενο της πρότασης μας.
Διάσημοι “τηλεκριτές” αναρωτιούνται με βαθυστόχαστες αναλύσεις εάν η ΕΡΤ είναι η σοβαρή αιτία που μπορεί να προκαλέσει τη συγκεκριμένη πολιτική αντίδραση.

Αυτό δείχνει και το βάθος και την έκταση τόσο του υπονομευτικού ρόλου των ΜΜΕ, όσο και του ίδιου του πολιτικού συστήματος.

Υπονόμευση όχι απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτή είναι και δεδομένη και ερμηνεύσιμη και κατανοητή, ειδικά μετά και το τελευταίο δώρο, της συγκυβέρνησης, αξίας πολλών εκατομυρίων ευρώ, προς τους κ.κ. Μπόμπολα, Αλαφούζο, Κυριακού και Βαρδινογιάννη.

Πρόκειται για ευθεία υπονόμευση της ίδιας της δημοκρατίας.

Η ΕΡΤ είναι κάτι περισσότερο από τους εργαζόμενους, κάτι περισσότερο από δημόσια τηλεόραση.

Η υπόθεση της ΕΡΤ είναι η ίδια η δημοκρατία και οι θεσμοί.
Από την πρώτη ημέρα που έπεσε το μαύρο είναι ζήτημα δημοκρατίας.
Από τις 18 Οκτωβρίου, που έληξε η ισχύς της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, και άρα η ΕΡΤ είναι νόμιμος διαχειριστής των συχνοτήτων, είναι ζήτημα θεσμών.

Από τη μέρα που σφραγίσατε την είσοδο με χειροπέδες είναι ζήτημα κυβερνητικής παρανομίας.

Και αυτά που περιγράφω είναι το έως εδώ!
Έως εδώ, μετά από 4 χρόνια,
που μετατρέψατε το κοινοβούλιο σε σωματείο σφραγίδα,
που οι ξένοι γκαουλάιντερ, λύνουν και δένουν στα υπουργεία,
που εκβιάζετε το λαό και τον απειλείται αν λειτουργήσει σαν ελεύθερος πολίτης.
Έως εδώ, μετά από 4 χρόνια βίαιης καταστολής, κατατρομοκράτησης και πολιτικών διώξεων.
Έως εδώ, μετά από έναν ολόκληρο χρόνο, που παρέα με τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ ξεδιάντροπα εξισώνετε τη ριπή με το ακορντεόν, το Σάντα και τον Γλέζο με τους ναζί εγκληματίες, την ίδια στιγμή, που πρωθυπουργικοί σύμβουλοι καλοδέχονταν το φίδι σαν κυβερνητικό εταίρο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι
Ακόμη απορείτε;;;;
Nαι λοιπόν το υπογραμμίζω με πλήρη ευθύνη των όσων λέω:
Η πρόταση δυσπιστίας αφορά κατά κύριο λόγο την ίδια τη δημοκρατία.
Τη διάσωση της δημοκρατίας σαν πολίτευμα, σαν τρόπο ζωής και δράσης, σαν υποχρέωση και δικαίωμα αντίστασης.
Απέναντι σε μια εξουσία, που την ποδοπατά και ποινικοποιεί τα δικαιώματα που προκύπτουν και απορρέουν από αυτή.

Το δεύτερο ζωτικό ζήτημα, στο οποίο στηρίζεται η πρότασή μας είναι η ίδια η οικονομία των μνημονίων.
Φτάσαμε στο σημείο μηδέν.
Αφήστε τις μεγαλοστομίες και τις λογιστικές καρικατούρες περί πρωτογενούς πλεονάσματος.
Τα ταμεία πεθαίνουν, οι άνεργοι φτάνουν στο κόκκινο, νέα μέτρα έρχονται – σας τα είπε και ο Τόμσεν κύριε Στουρνάρα – η πρώτη κατοικία βγαίνει στο σφυρί κι εσείς τι κάνετε;
Ο πρωθυπουργός, σαν άλλη Μαρία Αντουανέττα, μοιράζει τεχνολογικά παντεσπάνια και δίπλα τρέχει η ζωή για εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, που δεν έχουν να φάνε, δεν έχουν πρόσβαση στην περίθαλψη και τώρα θα δουν και τα σπίτια τους να χάνονται.
Και την ίδια στιγμή διάφοροι βουλευτές βάζουν και βγάζουν τις κόκκινες γραμμές με εντυπωσιακή ευλυγισία.
Ακόμη απορείτε;;;;;;
Nαι λοιπόν, το υπογραμμίζω με πλήρη ευθύνη των όσων λέω:
H πρόταση δυσπιστίας αφορά στο οικονομικό έγκλημα που διαπράττετε στο σώμα της ελληνικής κοινωνίας, και όποιος θέλει να δει το δάσος ας αφήσει τις στάνες και ας αναλάβει την ευθύνη που του αναλογεί.
Γιατί το δάσος καίγεται και τα κουφάρια αυτή τη φορά είναι ανθρώπινα και είναι και πάρα πολλά.

Και μπρος σε αυτήν την κατάσταση βγήκε και ο κ. Βενιζέλος και χαρακτήρισε την πρότασή μας “πράξη εθνικής ανευθυνότητας τη στιγμή που η χώρα διαπραγματεύεται”.
Να σας πω εγώ μια σειρά πράξεων κύριε Βενιζέλε που αποτελούν πράξεις εθνικής ανευθυνότητας και μείζονος πολιτικής διαπλοκής.
Ο νόμος “περί ευθύνης υπουργών”, περί προκαταβολικής αμνηστίας δηλαδή προμελετημένων εγκλημάτων.
Ο νόμος, που ορίζει τα περί λειτουργίας των καναλιών και προσωρινής αδειοδότησης.
Ο νόμος για τη ρύθμιση χρεών των ΠΑΕ, το κούρεμα των ασφαλιστικών ταμείων και των μικροομολογιούχων.
Αυτά τα εγκλήματα εσείς τα διαπράξατε.
Να πάμε στους Ολυμπιακούς αγώνες κύριε Βενιζέλο, και στο τεράστιο φέσι που άφησαν στο λαό μας;
Να πάμε στη λίστα Λαγκάρντ, κύριε Βενιζέλο, που την κρύβατε 14 ολόκληρους μήνες.
Να πάμε και στα υποβρύχια, κύριε Βενιζέλο, για τα οποία φυσικά και ψεύδεστε και εσείς και ο κ. Σαμαράς ότι δήθεν δε σας βρήκαν τίποτε, αφού τροποποιήσατε το άρθρο 31Β του Κανονισμού της Βουλής ώστε η Επιτροπή να εξετάσει δεσμευτικά την περίοδο και μόνον που δεν αφορά εσάς και τον κ. Τσοζατζόπουλο !!!
Αντιλαμβάνεστε κυρίες και κύριοι συνάδελφοι και τους περεταίρω λόγους για την κατάθεση τούτης της πρότασης δυσπιστίας.
Αφορά, πέραν της δημοκρατίας και της χρεωκρατίας, - και το λέω με πλήρη επίγνωση - αφορά και μία άλλη ιδιότητα του πολιτικού μας συστήματος :
την κλεπτοκρατία.
Αφορά στη μομφή ενός ολόκληρου λαού για τα σημερινά, αλλά και για αυτά που τον οδήγησαν έως τα σημερινά.
Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε και τον κ. Σαμαρά και τις βαρύτατες πολιτικές ευθύνες.
Πότε λέγατε την αλήθεια κ. Σαμαρά;
Τότε, στο Ζάππειο, όταν κομπάζατε :
“για να επανορθώσουμε αδικίες απαιτούνται 550 εκατομμύρια, βρήκαμε ήδη διπλάσια «ισοδύναμα»! Κι αν χρειαστεί υπάρχουν κι άλλα.”
Eάν λέγατε τότε αλήθεια, η σημερινή πρόταση δυσπιστίας είναι αυτονόητη.
Εάν λέτε τώρα αλήθεια, τότε πράγματι, η συνειδητή κοροϊδία ενός ολόκληρου λαού δεν τιμωρείται μόνο με μια πρόταση δυσπιστίας εναντίον της κυβέρνησής σας.
Και, ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, τολμάτε να λέτε ότι τούτη η πρόταση δυσπιστίας αποτελεί τέχνασμα εσωκομματικής κατανάλωσης εκ μέρους του κ. Τσίπρα.
Όχι κυρίες και κύριοι συνάδελφοι
Και το ξέρετε πολύ καλά ότι δεν είναι έτσι.
Τούτη η πρόταση απαντά σε δύο σοβαρότατα ερωτήματα:
Πότε και με ποιους.
Όσον αφορά στη χρονική στιγμή, στο πότε δηλαδή, νομίζω ότι το ανέλυσα ενδελεχώς.
Όσον αφορά στο με ποιους :
Εμείς, τη μεγάλη μας συμμαχία την κτίζουμε μέσα στην κοινωνία.
Ποτέ άλλοτε η θέση ή ΕΜΕΙΣ ή ΑΥΤΟΙ δεν ήταν τόσο επίκαιρα αναγκαία.
Αυτή η θέση, για την οποία κατηγορούμαστε ότι δήθεν διχάζουμε το λαό.
Όχι κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της συγκυβέρνησης
Ενώνουμε το λαό εναντίον σας.
Και αυτό είναι που σας φοβίζει.
Δεν υπάρχει ακριβέστερος χαρακτηρισμός από αυτόν.
Και τον επαναδιατυπώνω :
Eνώνουμε το λαό εναντίον σας, εναντίον όλων όσων τον ποδοπατούν και τον καταστρέφουν, προκειμένου να υπηρετήσουν τα συμφέροντα της τάξης τους και των τραπεζιτών.
Όσον αφορά στα περί “κοινοβουλευτικής αυταπάτης”.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Κάθε μέσο πάλης πρέπει να χρησιμοποιείται.
Και η πρόταση μομφής είναι ένα από αυτά.
Μικρό, συνήθως αναποτελεσματικό, αλλά πάντως υπαρκτό.
Στις παρούσες συνθήκες, προσφέρει δύο τουλάχιστον σοβαρές υπηρεσίες.
Η πρώτη και σοβαρότερη.
Να αποτελέσει το έναυσμα για να ξαναβγούμε κατά χιλιάδες στους δρόμους, γιατί φυσικά καμία ανατροπή δεν γίνεται μόνον από τα πάνω.
Και αυτό που λείπει από το λαό μας δεν είναι μια τηλεοπτική νίκη, αλλά η νίκη ενός αγώνα.
Η νίκη ενός λαού.
Άρα η πρόταση δυσπιστίας δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά το μέσο για περαιτέρω κινητοποίηση και εμπέδωση της ελπίδας στο λαό μας.
Η δεύτερη υπηρεσία αυτής της πρότασης.
Να περάσουμε από το πεδίο των αλληλοκαρφωμάτων, του “ντεμί αντιμνημονίου”, του ολίγον “παρών” και της τζάμπα αντίστασης, στο δια ταύτα.
Την Κυριακή, ο καθείς θα αναλάβει την ευθύνη του στην πιο κρίσιμη ιστορική στιγμή από την χούντα και μετά.
Νοέμβρης ήταν το 73 και ο εκφωνητής σφράγισε το σταθμό φωνάζοντας: “ Έλληνες, οι καρδιές ψηλά”.
“Ψυχή βαθειά” είπε ο εκφωνητής το 2013.
Και ο Παλαμάς, που το σπίτι του πουλιέται για τις μνημονιακές υποχρεώσεις, έγραψε:
“Να γίνουμε οι γκρεμιστές, γιατί εμείς είμαστε και οι κτίστες.
Και ξέρουμε ότι το γκρέμισμα θέλει νου και καρδιά και χέρι.”
Και εμείς και το πιστεύουμε και το θέλουμε και το μπορούμε και το δεσμευόμαστε στο λαό μας !!!