Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι, 

Στη συζήτηση στην Επιτροπή διαπιστώθηκε ότι η  επαγγελματική  εκπαίδευση   έχει αφεθεί στην τύχη της την τελευταία δεκαετία. 

Ότι είναι  ο φτωχός συγγενής στο πλέγμα των εκπαιδευτικών δομών της Χώρας, και ότι επείγει  η  ανάγκη ρύθμισής  της

Ταυτόχρονα, με εξαίρεση τον εκπρόσωπο του ΣΕΒ, όλοι οι φορείς διαπίστωσαν ότι οι υπό ψήφιση διατάξεις δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της κοινωνίας και της νεολαίας και των γονιών τους , που δεν προσκλήθηκαν  στην επιτροπή και δεν ακούσαμε τις απόψεις τους. 

Αυτό έγινε, προφανώς,  για να μην επιβεβαιωθεί η εκτίμηση  ότι  αυτό το σχέδιο νόμου δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες της νεολαίας και της κοινωνίας. 

Είναι  σχέδιο νόμου που διώχνει  τα παιδιά των εργαζομένων και των λαϊκών τάξεων  από το σχολείο, για να τα στρέψει πρόωρα  στην επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση από τα 15 τους χρόνια και να υψώσει τους πιο αμείλικτους ταξικούς φραγμούς στην κοινωνία. 

Στο  ΜέΡΑ25 δίνουμε  μεγάλη  σημασία  στην τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση. 

Πιστεύουμε ότι τα παιδιά  που στρέφονται  στην επαγγελματική εκπαίδευση δεν είναι τα παιδιά που «δεν παίρνουν τα γράμματα». 

Είναι τα παιδιά των εργατικών και των λαϊκών οικογενειών, που αναζητούν μία διέξοδο απασχόλησης και εργασίας  για να συνεισφέρουν στο οικογενειακό εισόδημα . 

Είναι τα παιδιά εκείνα που το περιβάλλον τους δεν μπορεί να υποστηρίξει σπουδές στο Λύκειο ή την Ανώτατη Εκπαίδευση. 

Η κυβερνητική ιδεοληψία , αντί να στηρίξει αυτά τα παιδιά τα εκδικείται. 

Τους αρνείται  τη γενική μόρφωση , τη γνώση της Ιστορίας, της Λογοτεχνίας , της Φιλοσοφίας , των Οικονομικών. 

Ταυτίζεται με το ΣΕΒ, που στην Επιτροπή χαρακτήρισε τις γνώσεις αυτές περιττές και άχρηστες  για αυτό το εκπαιδευτικό πεδίο και αποφάνθηκε ότι οι γνώσεις αυτές θα έπρεπε να τελειώνουν στην υποχρεωτική δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Λες και είναι το ίδιο να κατανοήσει και να διδαχθεί  την Ελληνική Επανάσταση,  τη Μικρασιατική Καταστροφή , το Σεφέρη , τον Ελύτη , το Λειβαδίτη , το  Λουντέμη και το Βιζυηνό  το παιδί των δώδεκα ετών και ο νέος των δέκα επτά ετών. 

Αυτή η άχρηστη γνώση, όμως, είναι που δίνει την ενσυνειδητότητα, τη συναισθηματική νοημοσύνη,  και οδηγεί  εν τέλει στην κατανόηση της ιδέας και της έννοιας.

 Βέβαια, η ολιγαρχική αντίληψη  της κοινωνίας, που έχει η κυβέρνηση με  το ιδεολόγημα της ψευδεπίγραφης αριστείας , αρνείται  τη δύσκολη γνώση στην κοινωνία. 

Την κρατάει για τους λίγους. Για εκείνους που έχουν, λόγω οικονομικών δυνατοτήτων, από πολύ μικρή ηλικία, ένα προβάδισμα σε εμπειρίες, ερεθίσματα και εποπτικά μέσα.  

Αυτούς που προορίζονται να κυριαρχήσουν . 

Οι πολλοί θα πρέπει να συνηθίσουν  μόνο το περιβάλλον της μη αμειβόμενης , ανασφάλιστης ανήλικης εργασίας.  

Μια χαμηλής ποιότητας μαθητεία, πρόωρη και  ταχύρρυθμη , χωρίς εποπτικά μέσα.

Σε ένα πλαίσιο  όπου η κανονικότητα θα είναι η,  προβληματική για πρακτικά ζητήματα, εξ αποστάσεως εκπαίδευση,  όπως υπογραμμίζει στο υπόμνημά της η ΟΛΤΕΕ. 

Η ΟΛΜΕ  τόνισε   ότι οι σχολές  επαγγελματικής κατάρτισης,  που ιδρύονται με το νομοσχέδιο δεν θα είναι σχολεία, αλλά αντιεκπαιδευτικά μορφώματα,  ενώ  η εκπαίδευση σε αυτές δεν θα γίνεται από εκπαιδευτικούς, αλλά από εκπαιδευτές  με  χαμηλά  προσόντα και υποαμειβόμενους. 

Όμως,  η συζήτηση στην  επιτροπή αποκάλυψε  ότι  ο ειδικευμένος τεχνίτης του σήμερα πρέπει να  έχει στιβαρές  γνώσεις  μαθηματικών,  φυσικής, χημείας, βιολογίας, πληροφορικής και τεχνολογίας. 

Αποδείχθηκε ότι διεθνώς η τάση  είναι  να  υποχωρεί η πρόωρη επαγγελματική κατάρτιση, ακόμη και στη Γερμανία ή τη Φινλανδία και να εμπλουτίζονται τα εκπαιδευτικά  προγράμματα με  πιο σύνθετα γνωστικά αντικείμενα. 

Αλλιώς,  η  τεχνική εκπαίδευση δεν μπορεί να ακολουθήσει την  πρόοδο της  τεχνικής και της τεχνολογίας, που από πλευράς υλικών, λογισμικού και δυνατότητας στη χρήση μηχανημάτων γίνεται συνεχώς και πιο απαιτητική και σε θεωρητικές γνώσεις. 

Άρα δεν είναι η εκπαίδευση που δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες της αγοράς, είναι  η αναχρονιστική αντίληψη της αγοράς, που δεν μπορεί να απορροφήσει τη μοντέρνα τεχνική εκπαίδευση, όπως πολύ σωστά σημείωσε η ΓΣΕΒΕ. 

Αυτό που τόνισαν  οι εκπρόσωποι της ΓΣΕΒΕ, είναι η υποβάθμιση των σχολών  αυτών, των ΕΠΑΣ.  

Οι ΕΠΑΣ , για τις οποίες είναι προαπαιτούμενο η αποφοίτηση στην πρώτη τάξη του Λυκείου, άρα και η γνώση φυσικομαθηματικών και βιολογίας, θα δίνουν πλέον τίτλο  επιπέδου 3 και όχι 4 όπως στο παρελθόν. 

Και ενώ οι ΕΠΑΣ προσέφεραν εφόδια σε  ενήλικους στην πλειοψηφία τους σπουδαστές, με το  νομοσχέδιο αυτό δεν θα δέχονται πλέον σπουδαστές μετά το   δέκατο έβδομο έτος ηλικίας.

Η αντιεκπαιδευτική  φιλοσοφία  του υπό ψήφιση νομοσχεδίου φαίνεται  και σε σειρά από άλλες ρυθμίσεις . 

Ενδεικτικά 

Η  απουσία των εκπαιδευτικών   από  τα  όργανα  διακυβέρνησης της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης σε κεντρικό και  περιφερειακό επίπεδο.

Η γενίκευση της μη πρόσληψης εκπαιδευτικών στην τεχνική εκπαίδευση. 

Η τοποθέτηση μη εκπαιδευτικών  στη διεύθυνση των  δομών αυτών.  

Η διαρροή των σχολών αυτών από τον εκπαιδευτικό έλεγχο του Υπουργείου Παιδείας. 

Ο προβληματισμός γίνεται  μεγαλύτερος, αφού η δυνατότητα ίδρυσης Σχολών Επαγγελματικής Κατάρτισης παρέχεται αφειδώς και στον ιδιωτικό τομέα. 

Με  τη  νοοτροπία  της αγοράς  με  τη  στενότερη τοπική αντίληψη,  νομοθετείται η ίδρυση  των  Πρότυπων ΕΠΑΛ . 

ΕΠΑΛ, που θα ονομάζονται  πρότυπα, για να εξυπηρετείται η κυβερνητική εκφώνηση της αριστείας , δεν θα έχουν όμως κανένα πρότυπο χαρακτήρα. 

Με μόνη προϋπόθεση το βαθμό του απολυτηρίου του Γυμνασίου για την εισαγωγή σε αυτά, είναι άλλη  μία  περίπτωση  του  κατακερματισμού της εκπαίδευσης,  δημιουργίας μιας  ακόμη εκπαιδευτικής κάστας και μίας ακόμη ταχύτητας , που δεν κάνει ελκυστική ούτε ανταγωνιστική την τεχνική εκπαίδευση και κατάρτιση. 

Οι  μαθητές  των  ΕΠΑΛ  θα υποχρεώνονται    μία ημέρα  της εβδομάδας  σε πρακτική εκπαίδευση διάρκειας έξη εκπαιδευτικών ωρών, μέσα σε εργασιακούς χώρους που θα επιλέγουν τα περιφερειακά συμβούλια, με αδιαφανείς όρους και διαδικασίες. 

Όχι στο σχολικό περιβάλλον, με τεράστιους κινδύνους για διαρροή εκπαιδευτικού έργου, όπως υπογραμμίζουν και η ΟΛΜΕ και η ΟΛΤΕΕ. 

Εγκαταλείπεται  και  το απόλυτα επιτυχημένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Μια Νέα Αρχή στα ΕΠΑΛ» , ενώ συμπιέζεται το μεταλυκειακό έτος μαθητείας,  το οποίο έχει αποδείξει ότι μπορεί να δίνει λύσεις. 

Οι κυβερνητικές  προθέσεις  γίνονται  περισσότερο  αναγνωρίσιμες μελετώντας  τις  ρυθμίσεις για τα ΙΕΚ . 

Τα ΙΕΚ, ιδίως τα δημόσια, δεν θα έχουν στο μέλλον διευθυντή κάποιον εκπαιδευτικό , αλλά διευθυντή μάνατζερ. 

Επιπλέον, για να μην αναγκάζονται στις αναγκαίες επενδύσεις σε υποδομές οι σχολάρχες, τα ΙΕΚ θα έχουν πλέον   δυνατότητα για πλήρη εξ΄αποστάσεως εκπαίδευση .

Η αγορά των ιδιωτικών ΙΕΚ τονώνεται  σε βάρος των δημοσίων ΙΕΚ,  αφού τα δημόσια ΙΕΚ θα πρέπει στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη να έχουν ελάχιστο αριθμό σπουδαστών 250, ενώ στην υπόλοιπη Ελλάδα 100

Σε  περιοχές που δεν θα δημιουργείται λόγω έλλειψης σπουδαστών δημόσιο ΙΕΚ, οι σπουδαστές θα είναι αναγκασμένοι να εγγραφούν σε ιδιωτικά ΙΕΚ, τα οποία θα λειτουργούν κανονικά χωρίς αριθμητικό περιορισμό 

Οι σχολάρχες  των ιδιωτικών  ΙΕΚ, θα έχουν  και  άλλες  δυνατότητες για να θησαυρίζουν. 

Δίνεται δυνατότητα για εισαγωγή σπουδαστών από τα ΙΕΚ στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με τρόπο που παρακάμπτει  τις πανελλήνιες  εξετάσεις . 

Παράλληλα πριμοδοτείται η αγορά πιστοποιήσεων,  που πλέον ανατίθεται απλόχερα στον ιδιωτικό τομέα. 

Για το θέμα αυτό  κατατέθηκε  υπόμνημα της ΟΙΕΛΕ,  που περιγράφει το  ξεπούλημα του δημόσιου αγαθού  της  παιδείας  και τον κίνδυνο   να  πλημμυρίσει η αγορά  με    παράνομες, ή οριακές και  εκτός προδιαγραφών πιστοποιήσεις, από την ιδιωτική εκπαίδευση. 

Θα διαφημίζεται λοιπόν η αγορά αυτή από τους σχολάρχες, ως παραπόρτι για την είσοδο στο Πανεπιστήμιο, αλλά και για την καταδολίευση των διαδικασιών των πιστοποιήσεων του εθνικού συστήματος προσόντων, εκτός μάλιστα ενωσιακών  πλαισίων. 

Γεγονός που εγκυμονεί και το θεσμικό κίνδυνο  να αντιμετωπίσουμε προσεχώς συνολικό πρόβλημα αξιοπιστίας στο εκπαιδευτικό μας σύστημα. 

Δεν είμαστε εμμονικοί, αλλά  απόλυτα  ρεαλιστές όταν απαιτούμε  η τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση να έχει στιβαρό δημόσιο χαρακτήρα και ιδίως χαρακτήρα σχολείου,  για τα  μεταγυμνασιακά  χρόνια. 

Και επιπλέον, ότι για να έχει νόημα η επαγγελματική εκπαίδευση πρέπει η πιστοποίηση να ενσωματώνεται στον τίτλο σπουδών. 

Η  ΕΣΑΜΕΑ  υπέδειξε τις  σοβαρές  ελλείψεις που υπάρχουν   στη δια βίου μάθηση, αλλά  και  στο σχολείο δεύτερης ευκαιρίας, που αποτέλεσε πολύ σημαντική διέξοδο για ευάλωτες  και ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, αλλά  και θεσμό επανένταξης στα καταστήματα κράτησης. 

Στην επιτροπή εξέφρασα την ανησυχία  μου  για το γεγονός ότι στο κείμενο του νομοσχεδίου υπάρχει πλήθος εξουσιοδοτικών διατάξεων, χωρίς ερμηνευτικό πλαίσιο, που επιτρέπει στον εκάστοτε υπουργό , αλλά  και σε χαμηλόβαθμα κλιμάκια της διοίκησης να ρυθμίζουν κατά το δοκούν και με αδιαφανείς διαδικασίες πολύ σημαντικές πτυχές της επαγγελματικής εκπαίδευσης. 

Σε ένα τομέα, μάλιστα, που απορροφά κονδύλια, εθνικά και ενωσιακά, πολύ σημαντικού ύψους , που πολλαπλασιάζονται με τις στρατηγικές των ΕΣΠΑ. 

Επίσης με  εξέπληξε  το μέγα πλήθος των διατάξεων που είναι άσχετες  με το  αντικείμενο του νομοσχεδίου, αλλά παρόλα αυτά ενσωματώνονται σε αυτό. 

Όπως και  η χθεσινή πολυσέλιδη  υπουργική τροπολογία της τελευταίας στιγμής. 

Εγείρεται ζήτημα δικαιοπολιτικό . 

Η  κάθε μία σχεδόν από αυτές τις διατάξεις έπρεπε να τύχει χωριστής ρύθμισης σε αυτοτελή νομοσχέδια με ειδικές  αιτιολογικές εκθέσεις  και  εξαντλητική συζήτηση. 

Και όμως, αυτή  η ασαφής και αποσπασματική νομοθέτηση είναι πάγια πρακτική της κυβέρνησης και προσβάλει το Κοινοβούλιο. 

Εντοπίζω, όμως, και αρκετά  ζητήματα ουσίας. 

Με λίγα λόγια. Στο άρθρο 114, που αφορά στις τοπικές  προκηρύξεις θέσεων  και θα μπορεί να ενεργεί αυτοτελώς ο τοπικός διευθυντής εκπαίδευσης παρακάμπτοντας τους πανελλαδικούς πίνακες. 

Με το άρθρο 110  παύει να συμμετέχει αιρετός εκπρόσωπος των εργαζομένων στο διοικητικό  συμβούλιο της απόλυτα επιτυχημένης  Σιβιτανιδείου  Σχολής. 

 Ενώ στο άρθρο 123 γίνεται  προσπάθεια να φαλκιδευτούν επιτυχημένοι θεσμοί , όπως τα υπηρεσιακά συμβούλια, όπου επιχειρείται  η  στελέχωσή τους μέσα από τις ηλεκτρονικές εκλογές  και μόνο .

Εκλογές στις οποίες  γύρισε την πλάτη η εκπαιδευτική κοινότητα  και συμμετείχε  ένα ελάχιστο και μη αντιπροσωπευτικό ποσοστό. 

Η Κυρία Υπουργός μου επισήμανε ότι εισάγεται με το νομοσχέδιο η Κολύμβηση στην εκπαίδευση. 

Η κολύμβηση, όμως,  δεν θα διδάσκεται αποκλειστικά από επιστήμονες της Φυσικής Αγωγής με ειδίκευση στην κολύμβηση.

Ανακύπτει λοιπόν και ζήτημα ασφάλειας των μαθητών,  πέρα από άλλα αντικειμενικά  προβλήματα  (μετακινήσεις, διαθέσιμος χρόνος στα κολυμβητήρια  κ.λπ) 

Στη συνέχεια, όμως, βλέπουμε ότι η  Κυβέρνηση ανακαλύπτει  πόρους για να χρηματοδοτήσει τις δραστηριότητες του Ιδρύματος Φουλμπράιτ στην Ελλάδα. 

Του ιδρύματος του οποίο τη Διοίκηση διορίζει ο επίτιμος  πρόεδρός  του,  ο εκάστοτε Αμερικανός Πρέσβυς  στην Ελλάδα.

Δεν βρίσκει, όμως,   χρήματα για να εξασφαλίσει   δωρεάν  σταθερή και απεριόριστη  πρόσβαση στο διαδίκτυο ή  υπολογιστές και τάμπλετ στους μαθητές. 

Στον κοινοβουλευτικό έλεγχο, στις 4 Απριλίου, είχα ζητήσει, μεταξύ άλλων, την επιχορήγηση με 400 ευρώ για υπολογιστή για όσους το είχαν ανάγκη. 

Σήμερα, οκτώ μήνες αργότερα, η κυρία Υπουργός εξήγγειλε  το γλίσχρο voucher των 200 ευρώ, που χρειάζεται τουλάχιστον  ισόποση συμπλήρωση από τον οικογενειακό προϋπολογισμό, χωρίς πρόβλεψη για τη σύνδεση με το διαδίκτυο. 

Καταλήγω . 

Η ερημοποιημένη μας  χώρα δεν  μπορεί να κατοικηθεί  από  μία φυσιολογική κοινωνία. 

Αυτό ακριβώς διορθώνει  το νομοσχέδιο.

Δημιουργεί  τους  νομάδες  των  σύγχρονων πόλεων. 

Τους ανθρώπους χωρίς μόνιμη εργασία με ανθρώπινο ωράριο και  αξιοπρεπείς απολαβές.  

Με αντεργατικές ρυθμίσεις που ήλθαν και θα έλθουν ,  από μία κυβέρνηση που χτίζει στα θεμέλια που άφησε ο μνημονιακός Σύριζα.

Τους ανθρώπους χωρίς κατοικία και κοινωνική αναφορά στις γειτονιές. 

Η κατοικία του εργαζόμενου κινδυνεύει από το νέο πτωχευτικό κώδικα και την τροποποίηση του νόμου Κατσέλη. 

Τώρα έρχεται  και  η  απαξίωση  της  τεχνικής  παιδείας για να οικοδομηθεί η γνωσιακή και μορφωτική διαφοροποίηση με ταξικά κριτήρια ευγονικού τύπου. 

Οι “άριστοι” ενάντια στους νομάδες των σύγχρονων πόλεων. Ενάντια σε εκείνους που δεν έχουν δικαίωμα ούτε να είναι παιδιά. 

Η εκδίωξη των παιδιών των λαϊκών οικογενειών από το σχολείο  θα πιέσει   προς τα κάτω τα όρια και της ανηλικότητας και της παιδικής ηλικίας, για  να μην υπάρχει έδαφος για την προστασία της με θεσμούς  θετικής διάκρισης. 

Τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών θα  εκπαιδεύονται από μικρά στην ανήλικη, απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασία και θα ξοδεύουν από το υστέρημά τους για να χρηματοδοτούν ένα χρηματιστήριο  πιστοποιήσεων χωρίς  αντικείμενο. 

Αυτό το ζοφερό μέλλον μόνο από ένα παράγοντα κινδυνεύει

Από ένα Λαό  με εργασιακά δικαιώματα και αξιοπρέπεια. 

Που θέλει και μπορεί να διεκδικήσει το δικαίωμα στην εργασία και τη μόρφωση, για να κερδίσει την οικονομική, την πολιτιστική  και την κοινωνική του απελευθέρωση. 

Ένα Λαό που αρνείται να αποδεχθεί το μοιραίο και τους μονόδρομους της μαύρης προπαγάνδας και όταν όλοι νομίζουν ότι τον έχουν καταβάλει έχει το θάρρος και το θράσος να λέει ΟΧΙ.

Για να πειστεί, λοιπόν,  ο Λαός μας ότι δεν έχει νόημα η Ελπίδα,  ότι ο κόσμος δεν μπορεί  με αγώνες  να  αλλάξει, πρέπει να διαγραφεί αυτή η Ιστορική Αλήθεια, να αλλοιωθεί η μνήμη του. 

Ο μεγαλειώδης πατριωτικός και αντιφασιστικός αγώνας του με την Εθνική Αντίσταση που ενσωμάτωνε και μία  πρωτόγνωρη κοινωνική  ατζέντα, δε θα μπορούσε να μην αποτελεί έναν από τους πρώτους στόχους σε αυτό το σχεδιασμό. 

Δεν μας εκπλήσσει λοιπόν το ότι στο νομοθέτημα που καλούμαστε να ψηφίσουμε, έρχεται προς κύρωση κατά παράβαση του κανονισμού της Βουλής και του Συντάγματος, η διεθνής  συμφωνία για το Ελληνογερμανικό ίδρυμα Νεολαίας. 

Μία συμφωνία για την οποία έχει τεράστια ευθύνη ο ΣΥΡΙΖΑ , που την προετοίμασε με τη σύναψη των προκαταρκτικών συμφωνιών το 2016 και το 2017.

Μια συμφωνία  που υπέγραψε άρον άρον η υπηρεσιακή κυβέρνηση στις 4 Ιουλίου του 2019. 

Το Εθνικό Συμβούλιο για τη Διεκδίκηση των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, αποκάλυψε στην Επιτροπή  και το ρόλο που θα παίξει αυτό το ίδρυμα, αλλά  και άλλους μηχανισμούς της γερμανικής προπαγάνδας, που αποσκοπούν να αμβλύνουν τη μνήμη της ναζιστικής θηριωδίας και ταυτόχρονα να απαξιώσουν την Εθνική μας Αντίσταση και κάθε αντιφασιστική ελληνική προσπάθεια, όπως ο αγώνας των αστράτευτων μαχητών της Μάχης της Κρήτης.

Αγώνα που δεν σεβάστηκε ούτε  η  Υπουργός Πολιτισμού, που έδωσε πρόσφατα μάχη στο Κεντρικό Συμβούλιο Νεότερων Μνημείων,  για να εγκριθεί η επέκταση του Λατομείου  που καταστρέφει το θέατρο αυτής της μάχης, στο  Φαράγγι της Ιστορικής και Μαρτυρικής Καντάνου.

Εκεί που ο Κρητικός Λαός μόνος του και ακαθοδήγητος από την Εξουσία των Αρίστων ταπείνωσε τους επίλεκτους του Χίτλερ. 

Ζητάμε την απόσυρση αυτής  της διάταξης , αλλά και συνολικά την καταψήφιση του σχεδίου νόμου για την Επαγγελματική Εκπαίδευση . 

Πιστεύουμε στην ελπίδα και διαλέγουμε την πλευρά της Μόρφωσης, της  Μνήμης και  της Αλήθειας 

Είμαστε και θα είμαστε μαζί με την κοινωνία, μαζί με  τα παιδιά που οδηγούνται πρόωρα σε αυτή την τεχνική εκπαίδευση. 

Τους αγωνιστές νέους του Ελύτη. 

«Τα παιδιά με τα πρησμένα πόδια που τα είπαν αλήτες». 

Τα παιδιά  που επιλέγουν πάντα τον αγώνα για τη μόρφωση και την κοινωνική απελευθέρωση. 

Τον αγώνα που δεν θα σταματήσει μέχρι «να  πάρουν τα όνειρα την εκδίκησή τους» . 

Σας ευχαριστώ.