Σας ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε!

Εδώ και πολλά χρόνια χορηγούνται άδειες παραγωγής και εγκατάστασης Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, με ευθεία παράβαση ή καταστρατήγηση της νομοθεσίας. Παράδειγμα, η πρόσφατη άδεια παραγωγής αιολικής ενέργειας σε αρχαιολογικό χώρο, στα Κύθηρα.

Βέβαια, ακόμα, δεν υπάρχουν καν οι χάρτες για τις περιοχές αποκλεισμού και τις ζώνες ασυμβατότητας.

Υπάρχει η ενημέρωση ότι η ΡΑΕ έχει ζητήσει από τους αντίστοιχους φορείς να καταθέσουν τις συντεταγμένες των περιοχών και ζωνών της αρμοδιότητάς τους, εδώ και πάνω από δέκα χρόνια. Και ότι αυτοί, είτε αδρανούν εντελώς είτε, στην καλύτερη περίπτωση, παρέχουν ελλιπή στοιχεία.

Εδώ υπάρχουν εύλογα ερωτήματα. Το ΜέΡΑ25 τα έχει θέσει επανειλημμένα στη Βουλή, ακόμα και με ερωτήσεις, αλλά παραμένουν αναπάντητα.

Οι θιγόμενοι πολίτες επωμίζονται το δυσβάστακτο κόστος των δικαστικών προσφυγών. Αλλά δεν φτάνει αυτό : Κάθε διαμαρτυρία τους αντιμετωπίζεται με καταστολή, από το αρμόδιο Υπουργείο, το λεγόμενο Προστασίας του Πολίτη.

Η άποψή μας είναι ότι το κενό των αποτυπώσεων στους χάρτες για τη χωροθέτηση των ΑΠΕ, συντηρείται σκόπιμα.

Είναι η πολιτική επιλογή όλων των κυβερνήσεων των τελευταίων χρόνων, να επικαλούνται μία ανύπαρκτη – ή έστω αμφιλεγόμενη – ανάπτυξη για να υποτάσσονται κάθε φορά στα γνωστά και συγκεκριμένα ολιγαρχικά συμφέροντα.

Δεν είναι μόνο οι γνωστοί εγχώριοι παράγοντες, που εμφανίζονται ως δήθεν επενδυτές, με επενδύσεις χωρίς επιχειρηματικό κίνδυνο αλλά μόνο με προ-εξασφαλισμένη κερδοφορία.

Να δούμε και τις γερμανικές εταιρείες: Αφού εξάντλησαν την εσωτερική τους αγορά, αναζητούν, με τη βοήθεια της κυβέρνησής τους, νέες αγορές, για να μεγιστοποιήσουν την κερδοφορία τους (ιδίως για τα απαρχαιωμένα συστήματα των προηγουμένων γενεών, τα οποία τα έχουν ήδη αποσβέσει). Βρίσκουν, λοιπόν, αυτές τις νέες αγορές, στους πάντα “δεδομένους” και “υπάκουους” υποτακτικούς τους.

Θυμόμαστε και τη δήλωση του κ. Μητσοτάκη, πριν ακόμα γίνει πρωθυπουργός, ότι θέλει η χώρα μας να γίνει η «μπαταρία της Ευρώπης».

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει, πράγματι, σοβαρό ενεργειακό πρόβλημα. Το Γενάρη, μόλις απέφυγε, σχεδόν από θαύμα, το μπλακ-άουτ.  Το ίδιο, είχε γίνει, τρεις φορές, τον Ιούνιο του 2019.

Για να αντιμετωπιστούν αυτά τα ενεργειακά προβλήματα, ο λιγνίτης πήρε παράταση στη Γερμανία. Εκεί, προβλέπουν ότι το ενεργειακό τους έλλειμμα στο 2023 δεν θα μπορεί να καλυφθεί από το υφιστάμενο ευρωπαϊκό δίκτυο.

 Εμείς, για τον λιγνίτη, εξακολουθούμε μια ανελαστική πολιτική επιτάχυνσης, χωρίς την αναγκαία ουσιαστική αντιμετώπιση των οικονομικών και κοινωνικών επιπτώσεων της απολιγνιτοποίησης.

Σε κάθε περίπτωση, το ζητούμενο, για όλους, είναι η κάλυψη των αναγκών με αξιόπιστη παροχή ενέργειας.

Θα θέλαμε να ακούσουμε τις σχετικές απόψεις των προτεινομένων, για τη χώρα μας και την κάλυψη των αναγκών της, καθώς και για το ρόλο της “ευρωπαϊκής μπαταρίας”, για τον οποίο φαίνεται ότι προοριζόμαστε.

Το ίδιο και για την ολοκλήρωση της σύζευξης των αγορών ηλεκτρικής ενέργειας Ιταλίας - Ελλάδας - Βουλγαρίας.

Το κόστος ενέργειας στη χώρα μας είναι ιδιαίτερα υψηλό. Αυτό έχει αρνητικά αποτελέσματα στην επιχειρηματική ανταγωνιστικότητα.

Το κορυφαίο, όμως ζήτημα, παραμένει το υψηλό κόστος για τα νοικοκυριά. Να μην ξεχνάμε ότι η Πολιτεία έχει την υποχρέωση να εξασφαλίζει στοιχειώδεις συνθήκες αξιοπρεπούς διαβίωσης σε όλους τους πολίτες.

Είναι απολύτως αναγκαίο – αλλά και απολύτως εφικτό – να θεσμοθετηθεί μια διαδικασία, που να εξασφαλίζει, με συγκεκριμένα αντικειμενικά κριτήρια, την απαραίτητη παροχή ηλεκτρικού ρεύματος για αξιοπρεπή διαβίωση, στις αδύναμες και ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.

Μιλάμε για το στοιχειώδες επίπεδο : να μπορούν να έχουν φως και ένα ψυγείο σε λειτουργία, να μπορούν να φτιάξουν ένα φαγητό και να μην αναγκάζονται να ανάβουν μαγκάλια. Είναι στοιχειώδες και δεν είναι δύσκολο. Η πλήρης αδιαφορία και αναλγησία του ελληνικού Κράτους  δείχνει, δυστυχώς, ότι άλλες είναι η προτεραιότητες των πολιτικών ηγεσιών.

Αυτό είναι ένα καίριο κοινωνικό θέμα, με κρίσιμο πολιτικό χαρακτήρα, που έχει όμως και μία ακόμα πλευρά: Αναδεικνύει το επίπεδο του πολιτισμού της χώρας – της κάθε χώρας.

Συχνά επανερχόμαστε στα προβλήματα με το φαινόμενο των “περιστρεφόμενων θυρών”. Την εναλλαγή ενός κλειστού αριθμού προσωπικού στις διάφορες θέσεις ευθύνης είτε στον δημόσιο είτε και στον ιδιωτικό τομέα, όταν αυτοί λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία.

Είναι ένα αρνητικό φαινόμενο, που ενισχύεται από ρυθμίσεις, όπως αυτή που ισχύει για τη ΡΑΕ. Είναι πολύ μικρός ο χρονικός περιορισμός των δύο – μόλις – ετών από τη θητεία στη ΡΑΕ, όπου δεν επιτρέπεται η ανάληψη θέσης ή απασχόληση σε εταιρείες του πεδίου ελέγχου και εποπτείας της Αρχής.

Ένα ακόμα – ή μάλλον δύο – αρνητικά στη σημερινή πρόταση: (Πρώτον) δεν υπάρχει καμία γυναίκα στη σύνθεση (και δεύτερον) δεν υπάρχει πλέον ούτε εκπροσώπηση των εργαζομένων.

Τον περασμένο Ιούλιο,  ενημερωθήκαμε ότι προγραμματίζεται συνεδρίαση της Επιτροπής μας για τις Εκθέσεις Πεπραγμένων που δεν έχουν συζητηθεί. Μιλάμε για τα έτη 2017 έως και 2020.

Εδώ έχουμε πρόβλημα : Οι διαδικασίες αυτές δεν είναι μόνο τυπικές. Έχουν και ουσιαστικό χαρακτήρα, τον οποίο φαίνεται ότι τον παραγνωρίζουμε εντελώς.

Κλείνοντας :

Το Κόμμα μας έχει σαφή θέση για τη διαδικασία επιλογής και τοποθέτησης των μελών διοίκησης στις ανεξάρτητες αρχές. Η διαδικασία αυτή, όπως έχει θεσμοθετηθεί, καταστρατηγεί τη δημοκρατική λειτουργία. Αναθέτει προσχηματικά στο Κοινοβούλιο τη νομιμοποίηση κομματικών διορισμών της Κυβέρνησης.

Συνεπώς, από πάγια θέση αρχής, το ΜέΡΑ25 αρνείται να μετέχει σε αυτές τις διαδικασίες και ψηφίζουμε «παρών», χωρίς να αξιολογούμε τους προτεινόμενους.

Πάντως, Σας εύχομαι καλή επιτυχία !

Ευχαριστώ!

Πέμπτη, 1 Απριλίου 2021 και ώρα 13.30΄
Αίθουσα «Προέδρου Αθανασίου Κωνστ. Τσαλδάρη» - 223
συνεδρίαση της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας
Ακρόαση των προτεινομένων κ.κ. Δημητρίου Φούρλαρη,
Κομνηνού Κόμνιου, Δημητρίου Παπαντώνη και Στέφανου Μανιά,
από τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας,
κ. Κωνσταντίνο Σκρέκα, για διορισμό στις θέσεις
Β΄ Αντιπροέδρου και μελών, αντίστοιχα,
της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας και
διατύπωση γνώμης της Επιτροπής