Κύριε  Πρόεδρε ,

Κύριοι Συνάδελφοι,

Είναι  εντυπωσιακό το γεγονός ότι το πρώτο νομοσχέδιο που φέρνει η Κυβέρνηση στην υπολειτουργούσα, λόγω της επιδημίας,  Bουλή, καταρρίπτει αυτομάτως όλη την επικοινωνιακά φιλοτεχνημένη εικόνα μιας κυβέρνησης που δήθεν ενδιαφέρεται και ανησυχεί για το καλό του λαού.

Και, ταυτόχρονα, αποκαλύπτει την πραγματική κυβερνητική πρόθεση για το παρόν και το μέλλον αυτού του τόπου.

Ξέρετε, κύριοι  συνάδελφοι, υπάρχουν πολιτικές που με την εφαρμογή τους μπορούν να καταστρέψουν μια ολόκληρη γενιά.

Αλλά και πάλι η ανθρωπότητα προχωράει μπροστά, εξελίσσεται, και οι λαοί, μέσα από επίπονους αγώνες καταφέρνουν να ανακτήσουν τα χαμένα ή ακόμα και να κερδίσουν  περισσότερα.

Υπάρχουν όμως και πολιτικές επιλογές που καταστρέφουν το μέλλον, και η καταστροφή που επιφέρουν είναι μη αναστρέψιμη.

Είναι οριστική.

Αυτή ακριβώς είναι η κρίσιμη πολιτική διαφορά, που μπορεί να επιτρέπει να χαρακτηρίζονται κάποιες πολιτικές ως «λάθος», έως και εγκληματικό λάθος.

Η αδίστακτη, ληστρική και καταστροφική  συμπεριφορά προς τους ανθρώπους και το περιβάλλον στο όνομα και μόνο της μεγιστοποίησης του πρόσκαιρου κέρδους, με αδιαφορία  για το παρόν και περιφρόνηση για το μέλλον ανθρώπων και περιβάλλοντος.

Σήμερα με αυτό το νομοσχέδιο αποκαλύπτονται ακριβώς αυτά τα χαρακτηριστικά σας, που επιβεβαιώνονται διαρκώς από την πρώτη μέρα που αναλάβατε τη διακυβέρνηση και ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της επιδημίας.

Μεγάλα λόγια και συναισθηματικές εκφράσεις για ήρωες και πρωταγωνιστές και υποκριτική αποθέωση του δημόσιου συστήματος υγείας , ακριβώς για να θολώσετε την εικόνα.

Καμία ενίσχυση του ΕΣΥ σε  ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό ή υποδομές, και – φυσικά - καμία πρόνοια για το αύριο.

Όλα στο βωμό των αρπακτικών συμφερόντων που υπηρετείτε.

Αυτό ακριβώς συμβαίνει και με το σημερινό νομοσχέδιο.

Μέσα στο κλίμα του φόβου, λόγω της επιδημίας, που έντεχνα παροξύνατε και μέσα σ’ αυτή την κατάσταση απόγνωσης για μεγάλες κοινωνικές ομάδες που ενσυνείδητα  και κατ΄ επιλογήν αφήσατε στην τύχη τους, βρίσκετε την ευκαιρία να φέρετε ένα νομοσχέδιο που ουσιαστικά ισοπεδώνει ό,τι έχει απομείνει από τη νομοθεσία περιβαλλοντικής προστασίας.

Και θολώνετε την εικόνα με το μόνιμο προσχηματικό αφήγημα της επίσπευσης των διαδικασιών και της διευκόλυνσης των επενδυτών.

Γνωρίζετε πολύ καλά ότι όσα τραγικά προλάβουν να επισυμβούν σε βάρος του περιβάλλοντος, λόγω του νομοσχεδίου σας, θα είναι οριστική και μη αναστρέψιμη βλάβη.

Γι΄ αυτό και επιλέγετε τούτο το χρονικό σημείο για να φέρετε το νομοσχέδιο αυτό:

Για να αποφύγετε τις εκδηλώσεις της λαϊκής οργής.

Αυτός είναι και ο σεβασμός που δείχνετε για το Λαό.

Αυτόν που με στωικότητα και γενναιότητα υπέμεινε ακόμα και την αναστολή των συνταγματικών του δικαιωμάτων για την αντιμετώπιση της επιδημίας.

Κανονικά θα έπρεπε να σταματήσω εδώ, αφού μάλλον δεν έχει νόημα να  προσπαθώ να μεταπείσω όσους έχουν αποφασίσει να συνεργήσουν σε αυτό το έγκλημα.

Θα σταθώ, όμως,  σε λίγα αξιοπρόσεκτα σημεία  που αποδεικνύουν ότι σήμερα, με δόλο και χωρίς αναστολές, δεν υποθηκεύετε , ούτε εκποιείτε, αλλά καταστρέφετε  το πιο πολύτιμο κεφάλαιο της χώρας, το περιβάλλον, και το στερείτε οριστικά από τις μελλοντικές γενιές, χωρίς την ελπίδα να το ξανακερδίσουν κάποτε.

Είναι, εξάλλου, πρακτικά αδύνατο να παρακολουθήσει κανείς όλες τις διατάξεις που εισάγονται σωρηδόν σήμερα, για τις εξορύξεις, τις χωροθετήσεις, τη δυνατότητα να  καταστρέφονται εθνικά πάρκα, περιοχές NATURA, αλλά και τις δεκάδες φωτογραφικές διατάξεις, που δεν υπήρχαν στο κείμενο της διαβούλευσης και αφήνουν σοβαρότατες υπόνοιες για σκάνδαλα, επιλεκτική ευνοιοκρατία, δουλίτσες και χατιράκια.

Και όλα αυτά θα φανούν πολύ σύντομα.

Στο κεφάλαιο Δ του νομοσχεδίου νομιμοποιείτε συγκεκριμένες αυθαίρετες πρακτικές που υλοποιούνται σήμερα στις προστατευόμενες περιοχές, ακόμη και σε περιοχές NATURA, ως προς κάθε επιβαρυντική ενέργεια, με κορυφαία την καταστροφική δραστηριότητα των εξορύξεων.

Και ακριβώς επειδή γνωρίζετε ότι αυτό είναι παράνομο και καταστροφικό, με μια νομική ακροβασία  αποκλείετε  τον έλεγχο χρήσης γης από το Συμβούλιο της Επικρατείας.

Στο άρθρο 47 διατρανώνετε την αντίληψή σας ότι  ο πολίτης πρέπει να υπακούει στην εξουσία, τυφλά, χωρίς έλεγχο και αντιρρήσεις.

Δείχνετε - για μια ακόμη φορά - πόσο σέβεστε τη δημοκρατία και τους πολίτες, αφού τους αποκλείετε από τη δημόσια διαβούλευση για τα προεδρικά διατάγματα και τα σχέδια διαχείρισης.

Για τα οποία σχέδια διαχείρισης δεν προβλέπεται ούτε διάρκεια ούτε και διαδικασία επικαιροποίησης.

Θα ισχύουν επ΄άπειρο, σαν τις δέκα εντολές του Μωϋσή.

Αν μάλιστα οι  φάκελοι έχουν ελλείψεις, είτε σε μελέτες, είτε σε αδειοδοτήσεις, είτε σε προθεσμίες , δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα . Θα συμπληρώνονται εκ των υστέρων, αφού ξεκινήσει η διαδικασία της καταστροφής.

Θεωρείτε δεδομένο ότι  τα πάντα μπορούν να γίνουν σε περιοχές NATURA και καταργείτε όποια μέτρα και περιορισμούς προστασίας υπήρχαν.

Όλα αυτά ακούγονται εκτός της κοινής λογικής αλλά υπηρετούν πιστά τη στόχευση των σχεδιασμών σας.

Αυτό, όμως, που είναι εντελώς εξωφρενικό, είναι η δυνατότητα που δίνετε με το άρθρο 110, στις πετρελαϊκές εταιρείες, να πραγματοποιούν σεισμικές, γεωφυσικές και άλλες γεωλογικές έρευνες , σε περιοχές που ανήκουν στο Δημόσιο και τους ΟΤΑ , χωρίς έγκριση, άδεια ή συναίνεση, και μόνο με απλή γνωστοποίηση στην ΕΔΕΥ του Προγράμματος των Εργασιών  τους  προ 60 ημερών.

Εδώ,  όχι απλά δεν σέβεστε τη Δημοκρατία και τους πολίτες, αλλά  ιδρύετε ένα νεοαποικιακό καθεστώς υπέρ της πιο παρασιτικής ολιγαρχίας.

Τη στιγμή που όλος ο πλανήτης αγωνιά για την κλιματική αλλαγή  και προσπαθεί να απεξαρτηθεί από τους υδρογονάνθρακες και τις εξορύξεις, εσείς δίνετε κάθε είδους διευκόλυνση στους ολιγάρχες, για να συνεχίσουν το καταστροφικό τους έργο.

Τους δίνετε, με το άρθρο 119, και  τη δυνατότητα να αποθέτουν όπου νομίζουν τα εξορυκτικά απόβλητα με απλή δήλωση ότι είναι ουδέτερα, σε αντίθεση ακόμα και με την Ευρωπαϊκή Οδηγία 2006/21.

Κύριε Υπουργέ, έχετε πλέον ξεπεράσει και την πιο νοσηρή φαντασία.

Το κόμμα μας εκμεταλλεύτηκε το διάστημα της καραντίνας οργανώνοντας τηλεδιασκέψεις σε όλες τις περιφέρειες της Χώρας, με μέλη μας, φίλους και φορείς από κάθε περιοχή.

Για μας είναι παρήγορο, για σας θα είναι άγος όμως, ότι, μέσα σε αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα, οι πολίτες με ιδιαίτερη αγωνία προτάσσουν το θέμα της προστασίας του περιβάλλοντος.

Στη Θεσσαλία η καταστροφή των Αγράφων, στη Μακεδονία και τη Θράκη τα μεταλλεία Χρυσού, στα Επτάνησα οι εξορύξεις, στη Ζάκυνθο η καταστροφή του Εθνικού Πάρκου, στην Κέρκυρα η καταστροφή του Πανορμίτη.

Και δεν έχει τέλος αυτός ο κατάλογος.

Η αγωνία και η αγανάκτηση  των ανθρώπων διατρέχει όλο το πολιτικό φάσμα.

Σήμερα που μιλάμε η COSCO έχει αρχίσει τη βυθοκόρηση του Λιμένα Κρουαζιέρας του Πειραιά και με τα τοξικά βυθοκορήματα, τα οποία θα εγκιβωτιστούν  σε τεράστια κοντέινερ,  θα θεμελιωθούν οι φαραωνικές  προβλήτες για τα υπέρκρουαζιερόπλοια, που θα καίνε  μαζούτ για την ηλεκτροπαραγωγή τους και θα ρυπαίνουν την ατμόσφαιρα όλης της Αττικής.

Πότε ; Σήμερα που η κρουαζιέρα αυτής της αντίληψης βρίσκεται υπό διεθνή αμφισβήτηση.

Πράγματι όλα αυτά τα χρόνια της κοινοβουλευτικής μου θητείας θα ήμουν ευτυχής , αν μία , έστω μία φορά,

- έστω μία - “αναπτυξιακή επένδυση”,  έτσι όπως εσείς εννοείτε την ανάπτυξη και την επένδυση, δεν είχε μόνο καταστροφικές επιπτώσεις για το περιβάλλον και δεν απαξίωνε πάντα τις εργασιακές σχέσεις.

Έστω μία φορά το αποτέλεσμα να ήταν τουλάχιστον ουδέτερο και όχι πάντα υπέρ της μεγιστοποίησης των κερδών των ελαχίστων, με κάθε κόστος. 

Δυστυχώς, η θητεία μου μου επιφύλαξε το δυσάρεστο προνόμιο να βιώσω ενεργά

την “επένδυση” του MALL,

την “επένδυση” της COSCO,

την “επένδυση” της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ,

το “αναπτυξιακό έργο” στο Γραμματικό,

την πρωτάκουστη εγκατάσταση μονάδων βιορευστών στο Μεσολόγγι, τη μεγαλύτερη λιμνοθάλασσα της Ευρώπης,

και φυσικά την εμβληματική “εθνική επένδυση” στο Ελληνικό.

Αυτές και πολλές άλλες, που δεν έχω το χρόνο να αναφέρω, τις βίωσα, και ως ενεργός πολίτης αλλά και ως βουλευτής, από την ίδια θέση και με την ίδια στάση, με όλες τις κυβερνήσεις, ανεξάρτητα από τον υποτιθέμενο προσανατολισμό τους και τις προεκλογικές εξαγγελίες τους.  

Ξέρουμε ότι αυτό που έχει σημασία δεν είναι τα λόγια αλλά η ουσία των πολιτικών που εφαρμόζονται.

Γι’ αυτό και - όσο και αν το επιδιώκετε - δεν θα μείνουμε ποτέ απαθείς θεατές, ακόμα και αν βλέπουμε το έργο να επαναλαμβάνεται.

Κλείνοντας,

Για λόγους και μόνο κοινοβουλευτικής τάξης - αλλά και στοιχειώδους πολιτικής ευθύνης –

Σας Καλώ, έστω και την τελευταία στιγμή, να αποσύρετε αυτό το καταστροφικό νομοσχέδιο.

Το βίντεο της ομιλίας εδώ