Η δίκη για τον ομαδικό βιασμό και δολοφονία της Ελένης Τοπαλούδη και η φορτισμένη αγόρευση της εισαγγελέως Δόγκα για το θέμα, προκάλεσαν αντιδράσεις που επιβεβαίωσαν ότι ο υποβιβασμός της γυναικείας ζωής και αξιοπρέπειας εξακολουθεί να είναι συστημικός και θεσμικός.
Το «αφήγημα» που επιχειρήθηκε να εμπεδωθεί; η επίκληση του θυμικού θα “θόλωνε” την ευθυκρισία μιας δικαστικής λειτουργού σύμφωνα με τον υφυπουργό παρα τω προθυπουργώ, “η γυναίκα βρέθηκε με σουτιέν άρα δεν υπήρξε βιασμός” σύμφωνα με την υπεράσπιση των κατηγορουμένων – άντρες σε θεσμικές θέσεις θεώρησαν πως πρέπει να υποδείξουν στην εισαγγελέα πώς να κάνει τη δουλειά της.
Τα γεγονότα – και οι αντιδράσεις απέναντι σε αυτά – δείχνουν πως ήρθε η ώρα να σταματήσουμε να μιλάμε για την “υπόθεση του βιασμού που συντάραξε το Πανελλήνιο”, να σταματήσουμε να “σοκαριζόμαστε” και να χαράξουμε ολοκληρωμένη στρατηγική ώστε να αποτρέψουμε παρόμοια περιστατικά στο μέλλον.
- Μέχρι, λοιπόν τη χάραξη ενός ολοκληρωμένου σχεδίου που θα αντιμετωπίζει τα αίτια και τις εκδηλώσεις του φαινομένου της έμφυλης βίας και θα στηρίζει πλήρως τα καθημερινά θύματα αυτής.
- Μέχρι να καθιερωθεί ένα αυστηρό πρωτόκολλο και επιτακτική εκπαίδευση στα σώματα ασφάλειας για το πώς θα αντιμετωπίζουν τις καταγγελίες ώστε καμία να μην περάσει ανεξερεύνητη, ώστε τα θύματα να αντιμετωπίζονται με απόλυτο σεβασμό και εχεμύθεια και να μην αποτρέπονται απο το να καταγγείλουν.
- Μέχρι να καθοριστεί αυστηρό πρωτόκολλο στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης για το πως αυτά να αναφέρονται στα περιστατικά της έμφυλης βίας ώστε να μην αναπαράγονται κοινωνικά στερεότυπα που τα δικαιολογούν και να μην στιγματίζονται τα θύματα.
- Μέχρι να υπάρξει μέριμνα για οικονομική ενίσχυση των γυναικών και θυμάτων ώστε να αντιμετωπίσουν τις ανάγκες τους αξιοπρεπώς και να μπορέσουν να ανεξαρτοποιηθούν από το θύτη όταν αυτός βρίσκεται στο κλειστό οικογενειακό περιβάλλον.
- Μέχρι να δημιουργηθούν μονάδες ψυχολογικής στήριξης για τα θύματα σε όλα τα πλάτη της επικράτειας, σε κάθε μικρή κοινότητα, στους δήμους, στα πανεπιστήμια και τα σχολεία ώστε να είναι άμεσα προσβάσιμες και ουσιαστικές
- Μέχρι να δομηθεί ένα σχέδιο για την παιδεία που όχι μόνο θα επαναναφέρει το μάθημα της Σεξουαλικής Διαπαιδαγώγησης στα σχολεία αλλά που θα εμπλουτίσει την ύλη με βασικά στοιχεία απο την Θεωρία των Φύλων ώστε να μπορεί να αποδομηθεί η κουλτούρα της έμφυλης ανισότητας και διάκρισης απο μικρή ηλικία και να εξοικοιωθούν τα παιδιά με απαραίτητες έννοιες όπως η Συναίνεση και η Έμφυλη Διαφορετικότητα,
- Μέχρι να καθοριστεί ένα νομοθετικό πλαίσιο που θα εξασφαλίζει τη δεσμεύση της πολιτείας για μηδενική ανοχή στην κοινωνική και θεσμική διάκριση με βάση το φύλο και το σεξουαλικό προσανατολισμό και την εξάλειψη των φαινομένων της μαζικής βίας που αυτή η διάκριση προκαλεί.
Μέχρι τότε, εμείς θα βλέπουμε την αγόρευση της εισαγγελέως Δόγκα ως μια κραυγή ενάντια στην βαθιά συστημική αδυναμία της δικαιοσύνης στις υποθέσεις βιασμών και γυναικοκτονιών – κραυγή απέναντι στην κανονικοποιημένη αντιδεοντολογία της δικηγορίας υπεράσπισης των κατηγορουμένων να επικαλείται και να αναπαράγει την Κουλτούρα του Βιασμού, φαινόμενο το οποίο στην Ελλάδα έχει παίξει κεντρκό ρόλο στο να μην δικαιώνονται τα θύματα έμφυλης βίας και να διαιωνίζεται η κοινωνική βία αυτή.
Ευτυχώς, αυτή τη φορά, εκεί που το υπόλοιπο πολιτειακό σύστημα και κοινωνικοί θεσμοί απέτυχαν, η δικαιοσύνη στάθηκε στο ύψος της – για την Ελένη και όλες τις γυναίκες και τα άτομα θύματα της έμφυλης βίας.
Τομέας Ισότητας Φύλου και Λοατκι+ ΜεΡΑ25
Αναδημοσίευση από το ΜέΡΑ25
