Είναι μία από τις κορυφαίες αθλήτριες του στίβου, μια γυναίκα που ξέρει να δίνει μάχες και να κερδίζει. Άρχισε να ασχολείται με τον αθλητισμό σε ηλικία 15 ετών και αφού κατέρριψε παγκόσμια ρεκόρ και κέρδισε πολλούς τίτλους αποχώρησε από τον πρωταθλητισμό και μπήκε στον χώρο της πολιτικής. 

Πώς ένας αθλητής περνάει από τον την ευγενή άμιλλα σε κάτι τόσο σκληρό όσο η πολιτική;

«Ο αθλητισμός και περισσότερο ο πρωταθλητισμός είναι αρκετά σκληρός ως διαδικασία γαλούχησης και τρόπου ζωής. Μέσα από τον αθλητισμό έμαθα να αγωνίζομαι με πείσμα, να αγωνίζομαι σε πείσμα, έμαθα να θυσιάζω προσωπικές μικροαπολαύσεις για μεγαλύτερους στόχους, έμαθα να μην το βάζω κάτω, να μην τα παρατάω σε καμία αναποδιά. Ο αθλητισμός με πειθάρχησε, με πείσμωσε μου ενέπνευσε ιδανικά και αξίες τις οποίες ακολουθώ μέχρι σήμερα και οι οποίες δυστυχώς λείπουν από την πολιτική σκηνή του τόπου».

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που σας απογοήτευσε στην πολιτική; 
«Το ψέμα και οι πολιτικές κυβιστήσεις! Ότι ένα κόμμα άλλα λέει προεκλογικά και άλλα κάνει μετεκλογικά τείνει να θεωρείται από τον πολίτη ως κάτι το φυσιολογικό. 
Όταν αποφάσισα να μπω ενεργά στο στίβο της πολιτικής, το έκανα ως πολίτης που ήθελε να προσφέρει στον τόπο του ασχολούμενος με τα κοινά. 
Τότε έμενα στο Μαρούσι. Εκλέχθηκα δύο φορές δημοτική σύμβουλος, τη δεύτερη το 2002 ως επικεφαλής ανεξάρτητου συνδυασμού. 
Ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων προσπάθησα να αποτρέψω την καταστροφή της πόλης και του περιβάλλοντος στο όνομα των Ολυμπιακών Αγώνων. Θυμάστε υποθέτω την έντονη διαμάχη μου για το MALL το οποίο έχει χαρακτηριστεί και παραμένει το μεγαλύτερο αυθαίρετο της Ευρώπης! 
Η σκληρότερη δοκιμασία με την οποία ήρθα αντιμέτωπη όλα αυτά τα χρόνια της κοινοβουλευτικής μου παρουσίας δεν ήταν τόσο η απόφασή μου να καταψηφίσω το πρώτο μνημόνιο, που ήξερα ότι αυτό θα σήμαινε την διαγραφή μου από το ΠΑΣΟΚ και ίσως το τέλος μου στην πολιτική, αλλά το να μείνω ως σήμερα σταθερή στις απόψεις μου. Χωρίς δηλαδή να επιτρέψω να αλλοιωθώ από τον ωκεανό ψεμάτων που πλέον φαντάζει στα μάτια του Έλληνα πολίτη ως κάτι το απολύτως φυσικό». 

Η Σοφία Σακοράφα εκλέχτηκε για πρώτη φορά βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ στη Β' Αθήνας στις εκλογές του 2007, καθώς και στις εκλογές του 2009.
Στην ονομαστική ψηφοφορία που διεξήχθη στη 6 Μαΐου 2010 για το νομοσχέδιο σχετικά με το μηχανισμό στήριξης της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. και για τα έκτακτα μέτρα που υποχρεώθηκε να πάρει η χώρα για να μην χρεοκοπήσει, διαγράφτηκε από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ, καθώς δήλωσε «παρών», ξεφεύγοντας από την κομματική γραμμή που είχε ορίσει ο αρχηγός του κόμματος Γιώργος Παπανδρέου.
Στις εκλογές του Μαΐου του 2012 και του Ιουνίου του 2012, εξελέγη βουλευτής Β' Αθηνών με το ΣΥ.ΡΙΖ.Α., πρώτη σε σταυρούς. Στις ευρωεκλογές του 2014 εξελέγη ευρωβουλευτής με το ίδιο κόμμα.
Στις 11 Σεπτεμβρίου 2015 ανακοίνωσε την ανεξαρτητοποίησή της από την ομάδα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στις 19 Δεκεμβρίου 2018 εντάχθηκε στο Μέτωπο Ευρωπαϊκής Ρεαλιστικής Ανυπακοής (ΜέΡΑ25) του Γιάνη Βαρουφάκη.

ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ανεξάρτητη, τώρα με τον Γιάνη Βαρουφάκη. Τι διαφορετικό θα συμβεί τώρα;

«Αυτό που προσπαθούσα να συμβεί με τη συμμετοχή μου στα κόμματα που αναφέρατε. Να κρατήσουμε την ελπίδα του κόσμου ζωντανή με προτάσεις εφικτές και υλοποιήσιμες σήμερα, με στόχο την άμεση βελτίωση των συνθηκών της ζωής του. 
Ως βαθιά ευρωπαϊστές, ως βαθιά υποστηρικτές μιας Ενωμένης Ευρώπης των λαών, συνταχθήκαμε με πολίτες από όλη την Ευρώπη και φτιάξαμε την Ευρωπαϊκή Άνοιξη, μέρος της οποίας είναι και το κόμμα μας το ΜέΡα25. Κι αυτό γιατί είναι βαθιά πεποίθησή μας ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε ως Έλληνες είναι ουσιωδώς ευρωπαϊκά. Για το λόγο αυτό θέλουμε λύσεις Ευρωπαϊκές. 
Είμαστε το μοναδικό κόμμα που έχει καταθέσει προεκλογικό Πρόγραμμα που διαμορφώθηκε από πολίτες σε όλη την Ευρώπη. Οι πολίτες, είτε συμφωνούν είτε διαφωνούν, τουλάχιστον αυτό το αναγνωρίζουν. Πιστεύουμε απόλυτα ότι οι πολίτες πρέπει να συμμετέχουν ενεργά στα κέντρα λήψης αποφάσεων γιατί τελικά οι αποφάσεις αφορούν αυτούς τους ίδιους. Ένα από τα κυρίαρχα συνθήματά μας είναι ότι ξαναπαίρνουμε τους θεσμούς στα χέρια μας. Η δημοκρατική συμμετοχή είναι ο μόνος τρόπος αντίδρασης σε όλα αυτά που συμβαίνουν, έτσι ώστε πολιτικοί και κόμματα να είναι δεσμευμένοι και υπόλογοι για όσα λένε και πράττουν. 
Δεν υπολόγισα ποτέ και δεν υπολογίζω κανένα προσωπικό κόστος. Χρειάστηκε να συγκρουστώ με κόμματα που με ανέδειξαν και με ανθρώπους που με εμπιστεύτηκαν για τα πιστεύω μου, επειδή αυτοί άλλαζαν θέσεις. Πίστευα και πιστεύω ότι τα μνημόνια καταστρέφουν τις παραγωγικές δυνάμεις της χώρας και την ερημοποιούν, φτωχοποιούν  τους πολίτες και αποσυνθέτουν την Ευρώπη. Πιστεύω ότι υπάρχει δυνατότητα εφαρμογής άλλης πολιτικής και για αυτήν παλεύω».

Ποιο είναι το πρώτο που θα κάνετε όταν εκλεγείτε;
«Να συνεχίσω την προσπάθειά μου και τη δράση μου. Με όπλο το πανευρωπαϊκό κίνημα DiEM25 για τον εκδημοκρατισμό της Ευρώπης, στόχος μου είναι να προβάλλω τις ιδέες και τις αξίες του κινήματος σε όσους περισσότερους ευρωπαίους πολίτες μπορώ».

Ποιο είναι το όραμά σας;
«Ξέρετε, καμιά φορά η χρήση λέξεων με ιδιαίτερο βάρος και περιεχόμενο φαντάζει κοινοτοπία. Γι αυτό λοιπόν δεν θα χρησιμοποιήσω δικές μου λέξεις αλλά θα παραπέμψω στις ιδρυτικές αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στο όραμα που περιγράψανε αυτοί που ξεκίνησαν αυτή την προσπάθεια για μια Ευρώπη που θα «βασίζεται στις αξίες του σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της ισότητας, του κράτους δικαίου, καθώς και του σεβασμού των ανθρώπινων δικαιωμάτων με σκοπό να προάγει την ειρήνη, την οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή και την αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών». Τώρα αν κάποιος μου αντιτείνει ότι κι αυτά ήταν υπερβολές και κοινοτοπίες εγώ απαντώ ότι αυτό το όραμα το θέλω πραγματικότητα. Και ξέρω ότι είναι εφικτό». 

 Στις 26 Σεπτεμβρίου 1982 στο διεθνές μίτινγκ «Βαρδινογιάννεια» στα Χανιά, η Σοφία Σακοράφα πέτυχε παγκόσμιο ρεκόρ με επίδοση 74,20 μέτρα. Η επίδοση αυτή παρέμεινε πανελλήνιο ρεκόρ μέχρι την εισαγωγή του νέου τύπου ακοντίου, οπότε και όλα τα ρεκόρ μηδενίστηκαν. Παρέμεινε κάτοχος του παγκοσμίου ρεκόρ στον ανοιχτό στίβο ως και την 13η Ιουνίου του 1983 όταν στο Τάμπερε της Φινλανδίας η Tiina Lillak το κατέρριψε με επίδοση 74,76 μέτρα. Συνολικά πέτυχε 17 φορές πανελλήνιο ρεκόρ, βελτιώνοντάς το συνολικά πάνω από 30 μέτρα.

Έχετε καταρρίψει το παγκόσμιο ρεκόρ στον ακοντισμό. Ποιο άλλο ρεκόρ θέλετε να πετύχετε;
«Δεν βλέπω τη ζωή μου αγώνα για επίτευξη ρεκόρ, αλλά σαν έναν διαρκή αγώνα για τους στόχους που βάζω καθημερινά. Απλά κάθε στόχο που πετυχαίνω τον θεωρώ απλά σκαλοπάτι για τον επόμενο και όχι ‘’φτάσιμο’’».

Για ποιον λόγο πρέπει κάποιος να σας ψηφίσει;
«Αυτό θα το απαντήσουν οι πολίτες. Με έχουν τιμήσει πολλές φορές με την ψήφο τους. Θέλω να πιστεύω επειδή γνωρίζουν ότι δεν υπολογίζω προσωπικό ή πολιτικό κόστος όταν θεωρώ ότι υπηρετώ το συμφέρον και το μέλλον του τόπου.  Όπως τονίζω και σε όλες τις προεκλογικές συγκεντρώσεις παροτρύνω τους πολίτες να ψηφίσουν συνειδητά και όχι από αντίδραση ή αγανάκτηση. Ιδανικά θα ήθελα η ψήφος στο πρόσωπό μου να αφορά στη μέχρι τώρα στάση και πορεία μου και να δηλώνει ενεργή συμμετοχή στην επιτυχία του προγράμματος μας ως ΜέΡΑ25».

Πηγαίνετε προς τις εκλογές σίγουρη για το θετικό αποτέλεσμα;
«Από τον αθλητισμό έχω μάθει να αγωνίζομαι πάντα για τη νίκη. Πηγαίνουμε προς τις εκλογές σίγουροι για τη δουλειά που έχουμε κάνει και για το πρόγραμμα που προτείνουμε. Πιστεύω ότι οι Έλληνες πολίτες το αναγνωρίζουν. Το θετικό εκλογικό αποτέλεσμα θα είναι μόνο το πρώτο βήμα. Χρειάζονται και άλλα βήματα για να φύγει η χώρας μας από αυτό το καθεστώς της χρεοδουλοπαροικίας».

Πόσες πόρτες σάς έχει ανοίξει και πόσες σάς έχει κλείσει -γενικά στη ζωή σας- το γεγονός ότι είστε γυναίκα;
«Προσπαθώντας να ξεπεράσω τα προβλήματα μιας όντως ανδροκρατούμενης κοινωνίας, πόσο μάλλον πριν 40-50 χρόνια, υιοθέτησα μια «επιθετική» στάση. Ποτέ δεν άφησα περιθώριο σε κανέναν τουλάχιστον να εκδηλώσει φανερά, είτε με εκφράσεις είτε με πράξεις, την μειωτική αντίληψη που πιθανά είχε για τις γυναίκες. Σίγουρα αυτό μου κόστισε σε κόπο και ψυχολογική πίεση. Αλλά από ένα σημείο και μετά νομίζω ότι είχα κατακτήσει και όλοι αποδεχθεί είχαν το δικαίωμά μου να συμπεριφέρομαι σαν ίσος προς ίσον απέναντι στον καθένα».

Ποιο μήνυμα στέλνετε προς τις γυναίκες της Ελλάδας αλλά και όλου του κόσμου;
«Το μήνυμά μου είναι η κεντρική ιδέα της παραπάνω απάντησής μου. Μην επιτρέπετε στον εαυτό σας καμία έκπτωση, κανένα «παζάρι» απέναντι σε όποιον σκέφτεται έστω να σας αντιμετωπίσει διαφορετικά απ΄ ότι μας αξίζει. Κι αυτό δεν είναι τίποτα παραπάνω και τίποτα λιγότερο από την απόλυτη ισοτιμία όλων των ανθρώπων ανεξάρτητα από οποιοδήποτε διαφορετικό εξωτερικό ή εσωτερικό χαρακτηριστικό».

Πώς είναι η καθημερινότητά σας;
«Γεμάτη και πολιτική. Ποτέ δεν θεώρησα καμία ασχολία και κανένα ενδιαφέρον μου σπουδαιότερο από κάποιο άλλο. Με την ίδια «ζέση» είμαι και νοικοκυρά και μητέρα και σύζυγος και πολιτικός και, και, και…, εφόσον με γεμίζουν και μου δίνουν χαρά. Δεν πιστεύω ότι αν στερείσαι τη χαρά της καθημερινότητάς σου, μπορείς να αγωνιστείς για την χαρά του συνανθρώπου σου». 

Γυμνάζεστε ακόμη;
«Υπάρχουν ορισμένες συνήθειες από παλιά οι οποίες έχουν γίνει τρόπος ζωής. Όσο μου το επιτρέπει το πρόγραμμα μου, πάντα βρίσκω έστω και λίγο χρόνο μέσα στην ημέρα μου για άσκηση». 

Όταν ήσαστε μικρή τι θέλατε να γίνετε μεγαλώνοντας;
«Θα ακουστεί υπερβολικό αλλά όσο θυμάμαι τον εαυτό μου ήθελα να γίνω γυμνάστρια, καθηγήτρια φυσικής αγωγής! Και αυτό έγινα! Έζησα την εμπειρία της διδασκαλίας υπηρετώντας για δέκα χρόνια στο δημόσιο και για άλλα είκοσι στον ιδιωτικό τομέα».

Το μότο της ζωής σας;
«Η ρήση του Καζαντζάκη: «Ν' αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω». Νομίζω ότι τα περιέχει όλα επειδή ακριβώς τονίζει την προσωπική ευθύνη του καθένα μας. Κι έτσι πιστεύω ότι κάποια στιγμή όλες αυτές οι ‘’προσωπικές ευθύνες’’ ενώνονται και πετυχαίνουν τις μεγάλες αλλαγές».  

Ο μεγαλύτερος φόβος σας;
«Ο μεγαλύτερος φόβος μου είναι να μην με κυριεύσει κάποιος φόβος. Να μην με «καταντήσει» άβουλη. Και φυσικά φοβάμαι όπως όλοι άνθρωποι».

Τι έχετε μετανιώσει περισσότερο στη ζωή σας;
«Α, πάρα πολλά πράγματα. Αλλά δεν είμαι σίγουρη ότι αν ξαναζούσα τη ζωή μου, γνωρίζοντας κιόλας τα λάθη μου, δεν θα επαναλάμβανα τα περισσότερα από αυτά». 

Πιστεύετε στον Θεό;
«Δεν θα απαντήσω μονολεκτικά γιατί η πίστη για μένα είναι μια συνεχής εσωτερική αναζήτηση. Κι ακριβώς επειδή η δήλωση «πιστεύω» ή «δεν πιστεύω» σε τίποτα δεν υποχρεώνει αυτόν που το δηλώνει, πολλές φορές μάλιστα λειτουργεί και σαν άλλοθι, σαν προκάλυμμα στάσης ζωής και πράξεων, πραγματικά πιστεύω ότι αυτό είναι ένα «άκρως προσωπικό δεδομένο». 

Πώς είναι η Σοφία ως άνθρωπος; 
«Ένας καθημερινός απλός και κοινός άνθρωπος. Λίγο παραπάνω διακριτική από ότι πιθανώς θα έπρεπε με αποτέλεσμα πολλοί να με θεωρούν λίγο απρόσιτη»…

Ποια είναι η μεγαλύτερή σας ευαισθησία; Τι μπορεί να σας κάνει να κλάψετε εύκολα; 
«Λυγίζω μπροστά στον ανθρώπινο πόνο και την αδικία και εκεί είναι που μπορεί να κλάψω, όχι όμως από ευαισθησία αλλά από αυτήν την αγανάκτηση που μας πιάνει όταν νοιώθουμε αδύναμοι να αποτρέψουμε αυτό το κακό». 

Για ποιο πράγμα θα θέλατε να σας θυμούνται στο μέλλον;
«Απολαμβάνω μια ιδιαίτερη τιμή από τον κόσμο που λίγοι πιστεύω ότι την απολαμβάνουν. Να με προσφωνούν με το μικρό μου όνομα και με αυτό το κτητικό που δείχνει μια ζεστασιά και μια συντροφικότητα, ''Σοφία μας''. Έτσι θα ήθελα να με θυμούνται και με ένα χαμόγελο». 

(Με τη Σοφία Σακοράφα το allyou.gr ξεκινάει μια σειρά συνεντεύξεων με γυναίκες υποψήφιες ευρωβουλευτίνες, που η κάθε μια τους κατεβαίνει στις εκλογές με διαφορετική πολιτική παράταξη).