Κ. Σακοράφα, το γεγονός των ημερών, είναι δυστυχώς ο πόλεμος στην Ουκρανία. Ποια κρίνετε θα είναι η έκβαση; Θα έχουμε συμβιβασμό ή κλιμάκωση;
Θέλω να πιστεύω, ότι στη σημερινή παγκόσμια πραγματικότητα ένας τέτοιος πόλεμος, δεν μπορεί να έχει μακρά διάρκεια, τουλάχιστον ως άμεση στρατιωτική σύρραξη, μεταξύ κρατών. Δυστυχώς, για όσους παρακολουθούσαμε τα γεγονότα, η πολεμική εμπλοκή στην Ουκρανία ήταν εδώ και πολλούς μήνες, με βεβαιότητα προδιαγεγραμμένη. Όποιος ενδιαφέρεται, μπορεί να ανατρέξει και στα Πρακτικά της Βουλής, για τις σχετικές παρεμβάσεις μας. Σε κάθε περίπτωση, μια στρατιωτική εισβολή δεν είναι δυνατόν να γίνει αποδεκτή, ούτε μπορεί να δικαιολογηθεί με οποιονδήποτε τρόπο. Αναμφίβολα, αυτός ο πόλεμος σηματοδοτεί την έναρξη μιας νέας εποχής στις διεθνείς σχέσεις και τις παγκόσμιες ισορροπίες. Οι συνέπειες αυτού του πολέμου δε θα είναι, κυρίως, άμεσες. Η τελική κατάσταση θα διαμορφωθεί με εξελίξεις, που θα κρατήσουν για αρκετό καιρό.
Ποιο είναι το σχόλιό σας σε σχέση με τη στάση της κυβέρνησης και την αποστολή όπλων στην Ουκρανία;
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Ελληνική Κυβέρνηση, έκανε ένα μεγάλο λάθος με την αποστολή πολεμικού υλικού στον ένα από τους δύο εμπλεκόμενους, ακόμα και αν αυτός, είναι ο αμυνόμενος στη φάση της στρατιωτικής εισβολής. Σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να ξεχνάμε το ρόλο του κ. Ζελένσκι στη χώρα του, αλλά ούτε και τον τρόπο που τον χρησιμοποίησαν οι ισχυροί της Δύσης. Αν θέλετε την προσωπική μου γνώμη, πιστεύω ότι στρατιωτικό υλικό μπορεί να είναι θεμιτό να στέλνεται μόνο για την ενίσχυση εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων. Η συγκεκριμένη αποστολή οπλικού υλικού σηματοδοτεί, ανατροπή της πάντοτε φιλειρηνικής διεθνούς παρουσίας της χώρας μας. Η αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας θα έδινε προφανώς, άλλο στίγμα. Πρόκειται για κίνηση που θα βλάψει τη θέση της χώρας μας και αυτό θα αποδειχθεί, δυστυχώς στο μέλλον. Το παράδοξο είναι ότι ο Έλληνας Πρωθυπουργός έσπευσε σε αυτή την κίνηση, χωρίς να του το ζητήσει κανείς, χωρίς να υπάρξει απόφαση από κανέναν διεθνή οργανισμό, ούτε καν από το ΝΑΤΟ, αλλά και χωρίς απόφαση οποιουδήποτε άλλου αρμοδίου ελληνικού οργάνου. Η ταύτιση με τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ, μπορεί να ήταν ίσως και αναμενόμενη. Εδώ όμως έχουμε να κάνουμε με μία παρωχημένη, αλλά και ανιστόρητη νοοτροπία πλήρους υποτέλειας, που ευελπιστεί αφελώς, ότι θα ανταμειφθεί, εάν επιδείξει υπερβάλλοντα και αχρείαστο ζήλο, υπερακοντίζοντας ακόμα και το αναβαθμισμένο δόγμα υποτέλειας που έχει επιλέξει ο κ. Μητσοτάκης, που δε χάνει ευκαιρία να διατυμπανίζει ότι η χώρα μας πρέπει να θεωρείται δεδομένος, υπάκουος, και πάντα πρόθυμος “σύμμαχος”.
Δυστυχώς το τελευταίο διάστημα παρατηρείται μεγάλη ακρίβεια, μια συζήτηση που έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό, αλλά κορυφώθηκε με αφορμή τον πόλεμο και την εκτόξευση στις τιμές των καυσίμων. Πώς μπορούμε να βγούμε από το αδιέξοδο αυτό;
Η αλματώδης αύξηση των τιμών ακόμα και σε βασικά αγαθά, είναι υπόθεση αρκετών μηνών και δεν είναι βέβαια, απόρροια του πολέμου στην Ουκρανία, που οπωσδήποτε θα επιδεινώσει την κατάσταση. Στην Ελλάδα ζούμε μία πρωτοφανή κατάσταση, όπου η Κυβέρνηση αρνείται επίμονα να λάβει οποιοδήποτε ουσιαστικό μέτρο για τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις, χρησιμοποιώντας διάφορες προφάσεις, πολλές φορές αστείες και συχνά εξοργιστικές. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχει καμία διάθεση να ταράξει το πάρτυ κερδοφορίας των συγκεκριμένων, ολιγαρχικών συμφερόντων. Και ακόμα, θέλει να συνεχίζει και η ίδια να εισπράττει, σαν κυνικός φοροεισπράκτορας τους αναλογικούς φόρους, επί των αυξημένων τιμών. Η θεσμοθέτηση του ψευτο-χρηματιστήριου ενέργειας, που θεσπίστηκε επί υπουργίας Σταθάκη και εφαρμόζεται απαρέγκλιτα μέχρι σήμερα, καταληστεύει τα οικογενειακά εισοδήματα και τις επιχειρήσεις, προς όφελος του καρτέλ τριών επιχειρήσεων και της ΔΕΗ. Το σύστημα τιμολόγησης της ενέργειας, θα έπρεπε να έχει αλλάξει εδώ και μήνες, όπως έγινε και σε άλλες χώρες, όπως π.χ. η Γερμανία και να καθιερωθεί ανώτατο όριο, πλαφόν τιμής για κάθε είδος ενέργειας, ανάλογα με την τρόπο παραγωγής της. Όπως επίσης, έπρεπε να έχει μειωθεί και το ύψος φορολόγησης των καυσίμων, αλλά και τα ποσοστά του ΦΠΑ, που παραμένουν τα ίδια σε τιμές αυξημένες κατά 30 και 40 τοις εκατό. Εμείς έχουμε ανάμεσα στα άλλα προτείνει προ πολλού: Να μειωθεί άμεσα ο ΦΠΑ στο βασικό συντελεστή για τα είδη πρώτης ανάγκης και να ορισθεί ο ανώτατος συντελεστής του, στο 15%. Και να θεσπιστεί αυτόματη, τιμαριθμική αναπροσαρμογή του κατώτατου μισθού και των επιδομάτων.
Μεγάλο κεφάλαιο επίσης, η πανδημία. Με την οποία δεν έχουμε τελειώσει ακόμη. Ήταν κατάλληλος θεωρείτε ο χρόνος, για χαλάρωση των μέτρων;
Η πανδημία ένας ακόμα τομέας όπου η κυβερνητική αποτυχία, είναι παταγώδης. Και εδώ δε χωρούν αστεία, γιατί τα λάθη τα πληρώνουμε με ανθρώπινες ζωές, τα πλήρωσαν και τα πληρώνουν συνάνθρωποί μας. Η ανακολουθία στο σχεδιασμό και την εφαρμογή των μέτρων, που δημιούργησε δικαιολογημένα μια κοινωνική αντίληψη αναξιοπιστίας ως προς τι είναι αυτό που πρέπει πραγματικά να γίνει, επιδείνωνε διαρκώς την κατάσταση. Από το άλλο μέρος είχαμε την σκόπιμη και ιδεοληπτική κυβερνητική άρνηση, για την αναγκαία ενίσχυση του ΕΣΥ. Η κυβέρνηση, έχουσα πλήρη συναίσθηση της αποτυχίας, κατέφευγε συστηματικά στο μόνο παιχνίδι που θέλει να νομίζει ότι ξέρει καλά και στο οποίο στηρίζει την προσπάθεια επιβίωσής της : Την επικοινωνιακή διαχείριση, την οποία όμως, διέψευδε η καθημερινή πραγματικότητα. Δεν μπορείς π.χ. να διατυμπανίζεις ανύπαρκτους αριθμούς, για πάνω από 1.300 κλίνες ΜΕΘ και το σύστημα να μην αντέχει πάνω από 600 διασωληνωμένους. Η κοινωνία δυστυχώς έζησε την τραγική πραγματικότητα των θανάτων ασθενών εκτός ΜΕΘ, με πρόχειρη διασωλήνωση ή ακόμα και χωρίς καν αυτήν, μια σχεδόν εξοικείωση με τους άδικους θανάτους. Και εδώ υπάρχουν συγκεκριμένες και βαριές πολιτικές ευθύνες.
Εξελίξεις και στην παράταξή σας, με αποχωρήσεις στελεχών. Πώς το σχολιάζετε και τι θα λέγατε για το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών;
Έχω την πεποίθηση ότι τέτοιου είδους αποχωρήσεις είναι ως ένα βαθμό αναμενόμενες, σε ένα σχετικό καινούριο κόμμα, όπως το ΜέΡΑ25. Δυστυχώς, δεν αποφύγαμε κι εμείς την παγίδα, των προσωπικών φιλοδοξιών. Εκεί που η πολιτική συμμετοχή καθορίζεται από προσωπικές, κυρίως βλέψεις. Σε κάθε περίπτωση, εμείς δε θέλουμε ένα τέτοιου είδους κόμμα. Προσπαθούμε, με όσες δυνάμεις έχουμε να είμαστε δίπλα στον πολίτη, απέναντι στον αυταρχισμό, απέναντι στην υποτίμηση της ζωής του. Χωρίς ηγεμονισμούς και αλάθητα, να συμμετέχουμε στην αντίσταση της κοινωνίας, που αρνείται να αποδεχθεί το μέλλον που έχουν προδιαγράψει ερήμην της και σε βάρος της. Και θέλουμε να συνεισφέρουμε, όσο μπορούμε στον αγώνα για την αποτροπή, αυτών των σχεδίων. Οι εκλογές είναι ένα μέρος μόνο και όχι το πιο σημαντικό, της παρουσίας μας και την δράσης μας. Στη χώρα μας, η προκήρυξη των εκλογών αποτελεί προνόμιο της εξουσίας, του Πρωθυπουργού. Έτσι, ο χρόνος διενέργειας των εκλογών δεν εξαρτάται από τις ανάγκες τις χώρας, αλλά από τον καιροσκοπισμό του κόμματος που κυβερνά και μάλιστα, με δεδομένο ότι η παραμονή στην εξουσία αποτελεί τον υπέρτατο αυτοσκοπό τους. Τα δεδομένα δείχνουν, ότι πράγματι, η παράταση της θητείας αυτής της Κυβέρνησης είναι πολύ επικίνδυνα για την ίδια. Όσον αφορά στο ΜέΡΑ25, τα μηνύματα που έχουμε καθημερινά από την ίδια την κοινωνία, μας κάνουν αισιόδοξους και για το εκλογικό αποτέλεσμα, όποτε και αν γίνουν οι εκλογές.
Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε αρχικά στο Screen Magazine
