Κυριακή 19 Ιουνίου, απόγευμα, στο Πανθεσσαλικό Στάδιο, δεύτερη και τελευταία ημέρα διεξαγωγής του Πανελλήνιου Πρωταθλήματος Στίβου Κορασίδων-Παίδων και στις κερκίδες διακρίνουμε την πρόεδρο του ΣΕΓΑΣ κ. Σοφία Σακοράφα. Την πλησιάσαμε και ευγενικά αποδέχτηκε την πρόσκλησή μας για μία συνέντευξη. Οι ερωτήσεις γύρω από αυτά τα παιδιά που έδιναν τον αγώνα τους, το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου 2023 το οποίο θα διεξαχθεί –καλώς εχόντων των πραγμάτων- στον Βόλο και στο Πανθεσσαλικό, τις μεγάλες ελλείψεις σε εγκαταστάσεις Σταδίων Στίβου σε μία χώρα που διοργάνωσε Ολυμπιακούς Αγώνες, την τεράστια προσπάθεια που γίνεται για εξασφάλιση χορηγιών και την μειωμένη κρατική επιχορήγηση.
Ποιο είναι το σχόλιό σας για τη σημερινή διοργάνωση;
Χαίρομαι τόσο πολύ, που φαντάζομαι χαίρονται το ίδιο με εμένα κι όσοι είναι στην κερκίδα αυτή τη στιγμή και παρακολουθούν τα νέα παιδιά, την ελπίδα του στίβου μας, να αγωνίζεται και να προετοιμάζεται να μας χαρίσει καινούργιες χαρές, τιμές και δόξες στο μέλλον. Η χαρά μου είναι ιδιαίτερη να βλέπω αυτά τα παιδιά που ξέρω πόσο πολύ προσπαθούν και πόσο πολύ θέλουν να αναδείξουν τις δυνατότητές και τις δυνάμεις τους. Εμείς είμαστε υποχρεωμένοι -σαν ομοσπονδία- να τους βοηθήσουμε κι αυτό κάνουμε, αυτός είναι ο σκοπός μας με τις λιγοστές δυνάμεις που έχουμε. Ελπίζουμε όμως στο μέλλον ότι θα μπορέσουμε περισσότερα, έχουμε τη χαρά, τη θέληση, τη γνώση και δίπλα μας ανθρώπους, οι οποίοι «ίδρωσαν φανέλα» μέσα στον στίβο, ξέρουν τι σημαίνει η προσπάθεια αυτών των παιδιών, άρα ξέρουν τι χρειάζονται για να τους βοηθήσουμε ακόμη περισσότερο.
Τι είναι τελικά αυτό που χρειάζονται για να βοηθηθούν, ώστε να μεγιστοποιήσουν τις μελλοντικές τους επιδόσεις;
Χρειάζονται πάρα πολλά ακόμη, δυστυχώς, ειδικά για τον στίβο και το λέω αυτό όχι με παράπονο, αλλά με τη γνώση ότι αυτή τη στιγμή έχουμε έλλειψη υποδομών. Δεν υπάρχουν στάδια, όπως το δικός σας παραδείγματος χάριν που μπορεί να φιλοξενήσει τον στίβο, όπου τα παιδιά μας να γυμνάζονται, αλλά ταυτόχρονα εμείς σαν ομοσπονδία να μπορούμε να κάνουμε αγώνες.
Μιλάμε για Στίβο στην Ελλάδα, αλλά Στάδια για Στίβο δεν υπάρχουν στην Ελλάδα. Πως θα αντιμετωπιστεί το θέμα;
Εγώ είμαι στην Αττική, γνωρίζω τον νότιο τομέα, ο οποίος δεν έχει γήπεδο στίβου κι είναι μεγάλη έλλειψη, ενώ υπάρχουν χιλιάδες παιδιά που δεν μπορούν να αθληθούν και λυπάμαι που το λέω. Η πολιτεία θα πρέπει να σκύψει με περισσότερη προσοχή πάνω στο πρόβλημα, να το λύσει, γιατί ο αθλητισμός, το ξέρετε πάρα πολύ καλά, είναι μια εξαιρετική διέξοδος για τα παιδιά και μια δραστηριότητα που δίνει εφόδια ζωής για το μέλλον τους. Άρα λοιπόν εμείς είμαστε υποχρεωμένοι, είτε είμαστε πολιτικοί ή παράγοντες ή διοικούμε ομοσπονδίες να σπρώχνουμε προς αυτή την κατεύθυνση την πολιτεία να επιλύσει τα προβλήματα. Κάναμε ολυμπιακούς αγώνες στη χώρα μας και παρ’ όλα αυτά δε διαθέτουμε γήπεδα για να κάνουμε τους αγώνες μας και να βλέπουμε τα παιδιά μας να αγωνίζονται σε αυτά.
Ποια είναι τα σχέδια του ΣΕΓΑΣ για επόμενες διοργανώσεις στον Βόλο, γιατί ο Βόλος τις έχει ανάγκη τέτοιες διοργανώσεις;
Χαίρομαι που ο Βόλος έχει την ανάγκη αυτή που αναφέρετε, έχουμε μια πολύ καλή συνεργασία με τη Δημοτική Αρχή, πέρυσι μας φιλοξένησαν όπως και φέτος, με μια εξαιρετική φιλοξενία οφείλω να ομολογήσω. Χθες (σ.σ. το περασμένο Σάββατο 18 Ιουνίου) σε συζήτησή με τον κύριο δήμαρχο έχουμε πάρει την απόφαση, ότι το πανελλήνιο πρωτάθλημα του χρόνου θα γίνει στον Βόλο με την προϋπόθεση ότι όλα τα αγωνίσματα θα γίνουν μέσα στον στίβο για να μπορούν οι θεατές να παρακολουθήσουν όλα τα παιδιά, ενώ ταυτόχρονα τα παιδιά μας έχουν την ανάγκη να έχουν του φιλάθλους στην κερκίδα να τα χειροκροτούν. Ο αθλητής είναι σαν τον καλλιτέχνη, αν δεν έχει το χειροκρότημα δεν μπορεί να αγωνιστεί και να κάνει επιδόσεις. Άρα λοιπόν μου το υποσχέθηκε και είμαι βέβαιη ότι θα τηρήσει αυτή την υπόσχεση.
Ποιοι είναι αυτή τη στιγμή οι κεντρικοί στόχοι του ΣΕΓΑΣ, επιγραμματικά;
Αυτή τη στιγμή χρειαζόμαστε στο ΣΕΓΑΣ να έχουμε οικονομική ευμάρεια. Τρέχουμε λοιπόν προς αυτή την κατεύθυνση, με την έννοια ότι εκτός από την κρατική οικονομική επιχορήγηση, η οποία είναι πάρα πολύ μικρή σε σχέση με τις ανάγκες που έχει η ομοσπονδία, προσπαθούμε να είμαστε πιο εξωστρεφείς . (Να δώσουμε αριθμητικά δεδομένα;) Πέρυσι ήταν 2.700.000 ευρώ, φέτος νομίζω ότι θα είναι λιγότερο δεν μας έχουν ανακοινώσει ακόμη, ωστόσο δε φθάνει για τίποτα. Όταν έχουμε, ας πούμε, μια αποστολή περίπου των 100 μελών, καταλαβαίνετε ότι αυτή η αποστολή έχει έξοδα 100.000 ευρώ, από πού θα τα βρούμε αυτά τα χρήματα; Αλλά προσπαθούμε να τα βρούμε μέσα από χορηγίες κι ευτυχώς τουλάχιστον μέχρι στιγμής στο θέμα των χορηγιών πηγαίνουμε αρκετά καλά. Αλλά εγώ είμαι μιας άλλης λογικής, μιας κι είναι συνταγματικό δικαίωμα των πολιτών να μπορούν και να αθλούνται και τα παιδιά μας ιδίως, η πολιτεία έχει την υποχρέωση να καλύπτει αυτού του είδους τις ανάγκες. Πρέπει να αυξηθούνε τα χρήματα τα οποία δίνονται για τον αθλητισμό γενικά όχι μόνο για τον στίβο, ούτως ώστε να μπορούμε να καλύπτουμε τις ανάγκες μας. Το δεύτερο είναι ότι χρειαζόμαστε υποδομές και παλεύουμε να τις αποκτήσουμε και το τρίτο που με ενδιαφέρει να λύσουμε και το κάνουμε είναι να μην υπάρχει πρόβλημα σε κανέναν, είτε αυτό λέγεται σωματείο, αθλητής, προπονητής, είτε ομοσπονδία. Προσπαθούμε να είμαστε όλοι μαζί κι έτσι είμαστε, όλοι μαζί για έναν κοινό σκοπό. Ο κοινός σκοπός είναι ο στίβος να ανέβει ακόμη πιο ψηλά, ακόμη πιο μακριά να πάει κι ακόμη πιο γρήγορα να τρέξει.
Ποιο είναι το έργο σας σχετικά με τις επιχορηγήσεις προς τους συλλόγους;
Είμαστε η ομοσπονδία που επιχορηγεί το προπονητικό έργο των σωματείων και το τονίζω η μόνη που το κάνει. Καμιά άλλη δεν χρηματοδοτεί τα σωματεία της, οι περισσότεροι παίρνουν, εμείς δίνουμε, δίνουμε στο μέτρο του δυνατού, αυτά που έχουμε. Θα θέλαμε να έχουμε περισσότερα, δυστυχώς δεν έχουμε και δεν μπορούμε περισσότερα. Προσπαθούμε να τους λύνουμε όποια προβλήματα έχουνε μέσα από τις παρεμβάσεις που κάνουμε σε κεντρικό επίπεδο. Προσπαθούμε να μην τους λείπει η υποδομή, που δυστυχώς λείπει. Η υποδομή δεν είναι μόνο το στάδιο, είναι και τα όργανα, όταν λείπουν τα ακόντια, οι σφαίρες, οι δίσκοι, το δίχτυα κ.λ.π. Αυτά πάλι δεν είναι υπόθεση της ομοσπονδίας αλλά όπου ανήκει το στάδιο. Αν ανήκει το στάδιο στη δημοτική αρχή είναι υποχρέωση της δημοτικής αρχής, αν ανήκει στη γενική γραμματεία αθλητισμού είναι υποχρέωση της γενικής γραμματεία αθλητισμού… Επειδή όλοι νομίζουν ότι στην ομοσπονδία ανήκει αυτή η υποχρέωση, τους λέω πραγματικά: ότι κάνουν ένα πολύ μεγάλο λάθος. Απλώς εμείς προσπαθούμε να μην υπάρχουν αυτά τα προβλήματα και να μπορούμε να τα λύσουμε.
Κλείνοντας με μιαν ευχή;
Η ευχή μου είναι να είμαι στην κερκίδα, δεν ξέρω αν θα είμαι πρόεδρος ή όχι, χαίρομαι όμως που είμαι πρόεδρος, γιατί με τιμήσανε με την ψήφο τους τα σωματεία κι αυτό είναι πολύ σημαντικό για εμένα, προσπαθώντας να σταθώ στο ύψος των περιστάσεων, αυτών που μου αναθέσανε. Αλλά θέλω να κάθομαι στην κερκίδα σαν απλή φίλαθλος, να χαίρομαι τα παιδιά που είναι μέσα στον στίβο και να χαίρονται γι’ αυτό που κάνουν. Για μένα τώρα πια και στην ηλικία που είμαι, περνώντας απ’ όλα τα στάδια, νομίζω ότι πολύ μεγάλη σημασία έχει η συμμετοχή. Αυτό είναι που θέλω να καταλάβουν αυτά τα παιδιά ότι το να συμμετέχουν σε αυτούς τους αγώνες είναι πάρα πολύ σπουδαίο πράγμα.
