Έχουν απομείνει λιγότερο από δύο εβδομάδες για τη διεξαγωγή των προεδρικών και κοινοβουλευτικών εκλογών στο Εκουαδόρ (7 Φεβρουαρίου) και φαίνεται να επιβεβαιώνονται οι αναλυτές που μιλούσαν για ένα άκρως πολωμένο πολιτικό κλίμα καθώς πλησιάζουμε προς τις κάλπες.
Συνολικά, 16 πολιτικοί σχηματισμοί θα λάβουν μέρος στις εκλογικές διαδικασίες, αριθμός πρωτόγνωρος για τα πολιτικά δεδομένα της χώρας αυτής των Άνδεων, όμως είναι ενδεικτικός για την πολυδιάσπαση που έχει επιφέρει η ακραία αυτή πόλωση, τόσο ανάμεσα στα συντηρητικά κόμματα, όσο και στον προοδευτικό χώρο.
Αν και οι περισσότεροι από αυτούς τους σχηματισμούς δεν συγκεντρώνουν ποσοστά άνω του 3% σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα γκάλοπ, δεν φαίνονται διατεθειμένοι να εγκαταλείψουν την κούρσα των εκλογών, αναμένοντας προφανώς πολιτικά οφέλη από τον κύκλο των διαπραγματεύσεων που θα εκκινήσει την επομένη της εκλογικής διαδικασίας ενόψει του δεύτερου γύρου, που αυτή τη στιγμή μοιάζει σχεδόν αναπόφευκτος.
Ο ισχυρισμός αυτός βασίζεται εν πολλοίς στο εκλογικό σύστημα της χώρας, το οποίο προβλέπει νικητή από τον πρώτο γύρο μόνο εφόσον κάποιος υποψήφιος συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία (50% των ψήφων +1) ή ποσοστό 40% και άνω, αλλά σε αυτήν την περίπτωση με διαφορά τουλάχιστον δέκα ποσοστιαίων μονάδων από τον δεύτερο.
Οι δημοσκοπήσεις λοιπόν δείχνουν ότι τρία κόμματα αναμένεται να πρωταγωνιστήσουν στις εκλογές της 7ης Φεβρουαρίου: η Ένωση για την Ελπίδα (UNES), το Δημιουργώντας Ευκαιρίες (CREO) και το Κίνημα Πολυεθνικής Ενότητας Pachakutik.
Η UNES υπό την ηγεσία του Αντρές Αράους αποτελεί τη συνέχεια του “κορρεΐσμο”, του αριστερού πολιτικού ρεύματος που είχε δημιουργήσει στη χώρα ο πρώην πρόεδρος Ραφαέλ Κορρέα, και φαίνεται να προηγείται αυτή τη στιγμή στις προτιμήσεις του εκλογικού σώματος με ένα ποσοστό γύρω στο 36%. Παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειες του σημερινού προέδρου, Λένιν Μορένο, να αποτρέψει τη συμμετοχή της UNES στις εκλογές με διάφορα προσχήματα, τελικά δεν μπόρεσε να πετύχει το στόχο του, αν και κατάφερε όμως να αποκλείσει την υποψηφιότητα Κορρέα για την αντιπροεδρία, βάσει αμφιλεγόμενων δικαστικών αποφάσεων που καταδίκασαν τον πρώην πρόεδρο για εμπλοκή σε υποθέσεις διαφθοράς και διασπάθισης δημόσιου χρήματος.
Ο Αράους, ο οποίος είχε διατελέσει υπουργός Πολιτισμού στην κυβέρνηση Κορρέα, υπόσχεται μια επιστροφή στις βασικές αρχές του προγράμματος που είχε θέσει σε εφαρμογή για δύο τετραετίες ο προοδευτικός πολιτικός, το οποίο εγκατέλειψε εν μία νυκτί ο απερχόμενος πρόεδρος που, ειρήσθω εν παρόδω, έκανε στροφή 180 μοιρών προς τον νεοφιλελευθερισμό, αφού είχε κερδίσει τις προηγούμενες εκλογές παραλαμβάνοντας το δαχτυλίδι της διαδοχής από τον ίδιο τον Κορρέα.
Στη δεύτερη θέση βάσει των δημοσκοπήσεων, με περίπου 30%, εμφανίζεται το κόμμα του CREO, του συντηρητικού τραπεζίτη, Γκιγιέρμο Λάσσο, ο οποίος είχε κατέβει σε άλλες δύο εκλογικές αναμετρήσεις για πρόεδρος, χωρίς επιτυχία. Κατηγορώντας για λαϊκισμό βέβαια την UNES, έχει βασίσει την προεκλογική του εκστρατεία σε μια σειρά φορολογικών ελαφρύνσεων, κυρίως για επιχειρήσεις, ενώ αντιλαμβανόμενος την πλήρη αποτυχία της πολιτικής που ακολούθησε τα τελευταία χρόνια ο Μορένο, με κάθε ευκαιρία διατυμπανίζει ότι το κόμμα του δεν αποτελεί διάδοχη κατάσταση της σημερινής κυβέρνησης.
Από την πλευρά του, το Pachakutik, υπό την καθοδήγηση του Γιάκου Πέρες, αποτελεί τον πολιτικό βραχίονα διαφόρων κινημάτων και συλλογικοτήτων των ιθαγενών, που αποτελούν περίπου το 1/3 των κατοίκων της χώρας. Συγκεντρώνοντας περίπου 13% στις δημοσκοπήσεις, κυρίως σε αγροτικές και ορεινές περιοχές, σίγουρα θα παίξει σημαίνοντα ρόλο στις όποιες διεργασίες προκύψουν. Με σαφώς αριστερόστροφη ατζέντα, προτάσσοντας θέματα περιβαλλοντικής διαχείρισης και δίκαιης ανακατανομής των πλουτοπαραγωγικών πόρων, σίγουρα δημιουργείται ένα αρχικό πεδίο σύγκλισης με την UNES. Εντούτοις, δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι κατά το παρελθόν οι ιθαγενείς ήρθαν αρκετές φορές σε σύγκρουση με τον “κορρεΐσμο”, θεωρώντας ότι δίνει προτεραιότητα περισσότερο στα μικρομεσαία στρώματα των αστικών περιοχών της χώρας.
Τέλος, δεν θα πρέπει να υποτιμήσουμε τις συνθήκες που έχει δημιουργήσει στο Εκουαδόρ η πανδημία. Λαμβάνοντας υπόψη ότι πρόκειται για μία από τις χώρες της Λατινικής Αμερικής που περισσότερο έχουν χτυπηθεί από τον κορωνοϊό, τόσο από υγειονομική, όσο και από οικονομική άποψη, αποτελεί ασφαλώς έναν αστάθμητο παράγοντα για τη συμπεριφορά του εκλογικού σώματος. Δεδομένου ότι μέχρι και την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές ο έλεγχος της πανδημίας μοιάζει ακόμη μακρινός, η ετυμηγορία της κάλπης μπορεί να επηρεαστεί όχι μόνο από τα υγειονομικά προγράμματα που έχουν παρουσιάσει τα κόμματα, αλλά ακόμη και από την αποχή που ενδεχομένως προκύψει από τον φόβο του συνωστισμού στα εκλογικά κέντρα.
Μπάμπης Κοκόσης, Δημοσιογράφος/Υποστηρικτής Τομέα ΜΜΕ Μέρα25
Αναδημοσίευση από ΜεΡΑ25
