Σας ευχαριστώ κ. Πρόεδρε!
Καλωσορίζουμε και εμείς τους εκπροσώπους της μεγαλύτερης ομογενειακής μας οργάνωσης.
Θα ξεκινήσω με τη φιλανθρωπική προσφορά της ΑΧΕΠΑ στη χώρα μας.
Η πατρίδα, όπως και όλοι μας, σας οφείλουμε ένα μεγάλο ΄ευχαριστώ΄. Και επειδή όλα αυτά προέρχονται από το μόχθο των ξενιτεμένων συμπατριωτών μας, ευχόμαστε από καρδιάς να “πιάσουν τόπο”!
Πέρα από τη φιλανθρωπική δράση της οργάνωσης, πρέπει να αναφερθούμε και στην πολιτική της παρουσία, και ιδίως στην Hellenic CAUCUS, τη Διακομματική Κοινοβουλευτική Ομάδα για τα Ελληνικά Θέματα, και την πολιτική της επιρροή στις ΗΠΑ.
Το πνεύμα ενός λαού, οι αντιλήψεις και τα αισθήματά του, αποτυπώνονται στην πολιτιστική του παραγωγή. Όπως στη λογοτεχνία, στη μουσική, στα τραγούδια ή και στον κινηματογράφο.
Το 1964, σε μια ταινία των Σακελλάριου-Γιαννακόπουλου, ο ανεψιός υποδέχεται, εδώ, τον θείο από την Αμερική, με τη φράση : «Δεν μας λέτε κανένα νέο από την αμερικάνικη συμπολιτεία που μας έχει γονατίσει στην υποστήριξη;»
Η φράση αυτή είναι τόσο εύστοχη και για το σήμερα! Έχει βέβαια, σημασία, ότι, και τότε και τώρα, οι ελληνικές κυβερνήσεις διευκολύνουν σταθερά τις ΗΠΑ σε αυτή την ιδιόμορφη “υποστήριξη”.
Μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν στα κράτη της ΕΕ τις κυρώσεις που πρέπει – και αυτές, σαν μέρος της Δύσης – να εφαρμόσουν σε βάρος της Ρωσίας. Οι κυρώσεις αυτές, για τον αμερικανικό λαό, δεν θα έχουν ιδιαίτερο κόστος.
Οι ευρωπαϊκοί λαοί, όμως, και ο Ελληνικός, πραγματικά … θα “γονατίσουμε”. Ιδίως ο ελληνικός, που είναι ήδη εξουθενωμένος από την κρίση και τους περιορισμούς των μνημονίων, που κρατάνε πάνω από δέκα χρόνια !
Εν τω μεταξύ, η ενεργειακή απεξάρτηση της Ευρώπης από τη Ρωσία θα γίνει με πρόγραμμα ενεργειακής εξάρτησης από τις ΗΠΑ. Η οποία θα είναι και πολύ ακριβότερη!
Εδώ υπάρχουν σοβαρές ευθύνες των ηγεσιών της ΕΕ, που αποδεικνύονται – επιεικώς – αφελείς. Και στη χώρα μας, έχουν βαριές ευθύνες οι δύο τελευταίες Ελληνικές κυβερνήσεις.
Η ενεργειακή κρίση οδηγεί σε παγκόσμιες ανακατατάξεις, που δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν με τα μέχρι σήμερα γνωστά χρηματοπιστωτικά εργαλεία.
Η κοντόφθαλμη πολιτική των ΗΠΑ παραβλέπει ότι, με τις κυρώσεις που επιβάλλονται, ο χρηματοπιστωτικός καπιταλισμός θα μεταλλαχθεί ακόμα ταχύτερα και θα αλλάξει ριζικά. Και μάλιστα, φαίνεται ότι η δυναμική των αλλαγών αυτών δεν θα ωφελήσει, τελικά, τα συμφέροντα των ΗΠΑ.
Είναι αλήθεια, βέβαια, ότι οι ΗΠΑ δεν μας έχουν συνηθίσει, σε μακρόπνοους σχεδιασμούς. Έχουμε δει πολλές φορές να εφαρμόζουν το δόγμα: ο σημερινός μου εχθρός είναι ο χθεσινός μου σύμμαχος.
Οι σχέσεις των ΗΠΑ με τους συμμάχους τους είναι σχέσεις ανισότητας, που βασίζονται στη στυγνή επιβολή ισχύος. Αυτό διαβάσαμε και στο τελευταίο τεύχος του έγκριτου επιστημονικού περιοδικού “Φόρειν Αφαίρς”, που δεν μπορεί κανείς να το κατηγορήσει για αντιαμερικανισμό.
Αναρωτιέται κανείς τι άλλαξε 2,5 χιλιάδες χρόνια μετά τον Θουκυδίδη.
Όπως δεν διέφερε τότε η στυγνή επιβολή ισχύος μεταξύ Αθήνας και Σπάρτης, έτσι δεν διαφέρει σήμερα η στυγνή επιβολή ισχύος Ρωσίας και ΗΠΑ.
Σίγουρα άλλαξαν τα μέσα, με τα οποία, δυστυχώς, αυξάνεται ο αριθμός των θυμάτων. Και ο πόνος της ανθρωπότητας.
Ο Γκρέιαμ T. Άλλισον επινόησε τον όρο «παγίδα του Θουκυδίδη», στο βιβλίο του “Προορισμένοι για πόλεμο: Μπορούν οι ΗΠΑ και η Κίνα να αποφύγουν την παγίδα του Θουκυδίδη;”
Αποτυπώνει τον κανόνα ότι όταν μια ισχυρή κυρίαρχη δύναμη αντιλαμβάνεται την άνοδο μιας άλλης και αισθάνεται ότι απειλείται από αυτήν, οδηγείται, μοιραία, σε σύγκρουση μαζί της.
Τον 5ο προ Χριστού αιώνα, η Σπάρτη ήταν η κυρίαρχη δύναμη και η Αθήνα η ανερχόμενη.
Στη σύγχρονη «παγίδα του Θουκυδίδη» στη θέση της Αθήνας βρίσκεται η Ρωσία.
Στις άνισες συμμαχικές σχέσεις, οι ΗΠΑ εμφανίζονται σαν “απαραίτητες” στις δήθεν προστατευόμενες χώρες, όπως έλεγε και η Όλμπράιτ. Όχι, όμως, λόγω των αξιών που υποστηρίζουν, αλλά λόγω της επιβολής της ισχύος τους.
Τέτοιου είδους συμμαχίες, όμως, έχουν πολύ υψηλό κόστος για τους υπόλοιπους. Και η ιστορία διδάσκει ότι ο προστατευόμενος, αργά ή γρήγορα, στην πρώτη κατάλληλη ευκαιρία, θα αλλάξει πορεία.
Πάντως, αποδεικνύεται ότι έχει διαχρονική ισχύ η γνωστή ρήση του Ρούζβελτ για την επιλογή στήριξης δικτατόρων: «Είναι καθάρματα, αλλά είναι τα δικά μας καθάρματα».
Ένα άλλο δίδαγμα για την ισχύ, μας δίνει το ρητό του Μπρεχτ για την Καρχηδόνα και τους τρεις μεγάλους πολέμους που ξεκίνησε.
«Μετά τον πρώτο, ήταν ακόμα δυνατή. Μετά τον δεύτερο ήταν ακόμα κατοικήσιμη. Μετά τον τρίτο, δεν μπορούσες πλέον να τη βρεις.»
Η πορεία σύγκρουσης με τη Ρωσία θα μπορούσε να μην έχει αυτήν την κλιμάκωση, αν οι ΗΠΑ υπολόγιζαν, έστω και λίγο, τους λαούς στην Ευρώπη.
Είτε το θέλουμε είτε όχι, οι πολιτικές ηγεσίες, και ιδίως των ισχυρών, έχουν πάντα μεγάλη ευθύνη για την πορεία της Ιστορίας.
Και αυτό έχει μεγάλη σημασία όταν αυτές εκλέγονται δημοκρατικά, γιατί σημαίνει και ευθύνη των λαών.
Σας ευχαριστώ!
Κοινή συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Άμυνας κ Εξωτερικών Υποθέσεων
κ της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Ελληνισμού της Διασποράς Τετάρτη, 6 Απριλίου 2022 και ώρα 10.00΄,
στην Αίθουσα Γερουσίας
Ενημέρωση για τις δραστηριότητες της Ομογενειακής Οργάνωσης AHEPA (American Hellenic Educational and Progressive Association)
Τα μέλη της Επιτροπής έχουν κληθεί να ενημερώσουν
ο Ύπατος Πρόεδρος της AHEPA, κ. Δημήτριος Κόκοτας και μέλη της αντιπροσωπείας της Ομογενειακής Οργάνωσης
