Στο σκηνικό των παγκοσμίων αλληλεξαρτήσεων, η ΕΕ προωθεί «στρατηγικές εταιρικές σχέσεις», που ουσιαστικά δεν εξασφαλίζουν τα συμφέροντα των μελών και των πολιτών της, αλλά μόνο εκείνα των ισχυρών ολιγαρχών.
Η συγκεκριμένη Συμφωνία Στρατηγικής Σχέσης αφορά στην ενίσχυση της διμερούς συνεργασίας σε τομείς όπως : ειρήνη και ασφάλεια, μετανάστευση, καταπολέμηση της τρομοκρατίας, ενέργεια, κλιματική αλλαγή, έρευνα και καινοτομία, ανάπτυξη και προξενική προστασία.
(Στο τελευταίο, μόνο, φαίνεται κάποιο θετικό αποτύπωμα, επειδή αφορά σε θέματα βίζας για τους Βούλγαρους και Ρουμάνους πολίτες.)
Σήμερα, που η Δύση βρίσκεται σε τροχιά σύγκρουσης με τη Ρωσία και την Κίνα, μια πιο εντατική συνεργασία μεταξύ ΕΕ και Καναδά, ειδικά στα θέματα ειρήνης και ασφάλειας, περισσότερο ανησυχεί παρά καθησυχάζει.
Στη σημερινή πολυπολική παγκόσμια πραγματικότητα, τέτοιες στρατηγικές εταιρικές σχέσεις, εντασσόμενες στο νατοϊκό πλαίσιο μιας – όπως λέγεται – «διατλαντικής αρχιτεκτονικής ασφαλείας», προσπαθούν να αναστήσουν τον μονοπολικό κόσμο του 1990.
Η μόνη πιθανή πρόβλεψη, για αυτή τη συνεργασία ΕΕ-Καναδά στην εξωτερική πολιτική, όπως προβλέπεται στο πλαίσιο Πολιτικού Διαλόγου (άρθρα 26 και 27), θα έχει οπωσδήποτε αρνητικά – αν όχι και ολέθρια – αποτελέσματα για την ειρήνη και την ασφάλεια στην Ευρώπη και στο βόρειο ημισφαίριο γενικότερα.
Η είσοδος Φινλανδίας και Σουηδίας στο ΝΑΤΟ διεύρυνε ήδη το πεδίο διένεξης Δύσης-Ρωσίας προς Βορρά, μέχρι και στον Αρκτικό Ωκεανό.
Να σημειωθεί ότι, ο Καναδάς στο χώρο αυτό προβάλλει την ισχύ του ακόμα και συγκρουόμενος με τις ΗΠΑ, όπως για τη ναυσιπλοΐα στο Βορειοδυτικό Πέρασμα.
Αντί για προώθηση διαλόγου Δύσης και Ρωσίας, λοιπόν, έρχεται με τη στρατηγική εταιρική σχέση η λάθος απάντηση : τέτοιοι συνασπισμοί οξύνουν την ένταση και τις αντιθέσεις.
Ακόμα και για τη Μέση Ανατολή, η ταύτιση ΕΕ και Καναδά προβληματίζει και ανησυχεί. Ενδεικτικά : καταδικάζουν μονομερώς το καθεστώς Άσαντ, αλλά σιωπούν για τις ρατσιστικές πολιτικές Τουρκίας και Ισραήλ, που καταπατούν απροκάλυπτα τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Διαβάζουμε ότι οι συμφωνίες της ΕΕ με τρίτες χώρες πρέπει να περιλαμβάνουν αμοιβαίες προϋποθέσεις και πολιτικές ρήτρες για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία. Να διασφαλίζουν ότι η κοινωνία των πολιτών και οι κύριοι ενδιαφερόμενοι συμμετέχουν πλήρως, ότι ενημερώνονται και ότι ζητήθηκε η γνώμη τους στη διαδικασία.
Πολύ καλογραμμένα είναι όλα αυτά ! Αλλά ποτέ δεν εφαρμόζονται στις σχέσεις της Ένωσης και των κρατών-μελών της με τις χώρες του σύγχρονου απαρτχάιντ. Εδώ η ευρωπαϊκή συνέπεια είναι πραγματικά εγκληματική.
Ο Καναδάς υποστήριξε πολλές αποστολές / επιχειρήσεις της ΕΕ, ακόμα και στο Μάλι. Όμως, με αυτές, η ΕΕ αποσταθεροποιεί την ειρήνη και πολλαπλασιάζει τις συγκρούσεις. Το αποτέλεσμα: προσφυγιά.
Ακόμα και στο Ουκρανικό, κανείς δεν περιμένει ότι η στρατηγική εταιρική σχέση ΕΕ - Καναδά, θα μπορεί, π.χ., να συμβάλει στην επίτευξη της μόνης επιθυμητής και επιβαλλόμενης λύσης : της Ανακωχής!
Οι πολιτικές προσωπικότητες δίνουν και αυτές το δικό τους στίγμα :
Η κυρία Φον Ντερ Λάιεν και ο κύριος Τριντό είναι και οι δύο εμβληματικά και προστατευμένα τέκνα του δυτικού επικοινωνιακού κατεστημένου. Ας αναλογιστούμε όλοι, ποια πολιτικά οράματα μπορούν να φέρουν και να υπηρετήσουν …
Πέρα από την ειρήνη και την ασφάλεια, οι πολιτικές των δύο εταίρων για τα ορυκτά καύσιμα είναι παραδείγματα προς αποφυγή. Η ΕΕ προωθεί την εξόρυξη σχιστολιθικού αερίου και ο Καναδάς την εξαγωγή πετρελαίου από πισσώδη άμμο. Από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη.
Ενώ υποτίθεται ότι ο στόχος είναι η μείωση των ρύπων, ΕΕ και Καναδάς επιλέγουν από τα ορυκτά καύσιμα τα πιο ενεργοβόρα και τα πιο επικίνδυνα για το περιβάλλον.
Την ίδια ώρα, όλο και περισσότερο καναδικό υγροποιημένο φυσικό αέριο έρχεται στην ΕΕ, μέσω Ηνωμένων Πολιτειών.
Επιπλέον, οι εμπορικές σχέσεις, τόσο μέσα στην Ένωση όσο και με τους εταίρους της, διαμορφώνουν μια διεθνή διατλαντική ζώνη ελεύθερων συναλλαγών.
Μια τεράστια αγορά, που επιτείνει και επιδεινώνει τα κοινωνικά και περιβαλλοντικά προβλήματα, αφού ο μόνος κανόνας στη λειτουργία της είναι η αύξηση των κερδών ορισμένων στρατηγικών επιχειρήσεων.
Είναι αλήθεια ότι πολλά θα μπορούσε να κερδίσει και η Ελλάδα μέσα από μια στρατηγική εταιρική σχέση της ΕΕ με τον Καναδά.
Όχι όμως με μία σαν αυτή που συζητάμε σήμερα, που έχει απόλυτα λαθεμένες βάσεις και άλλες σκοπιμότητες.
Συνεπώς καταψηφίζουμε! Ευχαριστώ!
Τετάρτη, 12 Οκτωβρίου 2022 και ώρα 10.00΄,
Ολομέλεια
Σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εξωτερικών
«Κύρωση της Συμφωνίας Στρατηγικής Εταιρικής Σχέσης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών μελών της αφενός, και του Καναδά, αφετέρου».
