Ξεκινώντας, δεν μπορώ να αποφύγω, το να σταθώ -για λίγο- στον θόρυβο και τις αντικρουόμενες απόψεις που προκάλεσε το ταξίδι του κ. Υπουργού στη Λιβύη.
Εκ πρώτης όψεως ανακύπτουν δύο ζητήματα :
Το πρώτο ζήτημα είναι αν αυτό το ταξίδι έπρεπε να σχεδιαστεί όπως σχεδιάστηκε.
Εννοώ τη μετάβαση του Υπουργού Εξωτερικών τη συγκεκριμένη στιγμή στη Λιβύη, και ειδικά στην Τρίπολη. Κατά κάποιο τρόπο, ας μου επιτραπεί η έκφραση, ο Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας “μπήκε στο στόμα του λύκου».
Είναι βέβαιο ότι έχουμε ικανότατους διπλωμάτες, που θα εντόπισαν έγκαιρα τους σχετικούς κινδύνους.
Οπότε , γεννώνται σοβαρά ερωτήματα : Γιατί υπερίσχυσαν οι απόψεις που συνηγορούσαν υπέρ του συγκεκριμένου σχεδιασμού για αυτό το ταξίδι. Και, επίσης, από πού προήλθαν οι απόψεις αυτές;
Το δεύτερο ζήτημα είναι αν ήταν απαραίτητη η με κάθε κόστος αποφυγή της συνάντησης με την Υπουργό Εξωτερικών της κυβέρνησης της Τρίπολης.
Τις δύο αυτές πτυχές του ταξιδιού οφείλουμε να τις αξιολογήσουμε, με πλήρη γνώση όλων των γεγονότων και με νηφαλιότητα, χωρίς υπεραπλουστεύσεις και φανατισμούς.
Θυμάμαι τα λόγια του φιλόσοφου Ερνέστ Ρενάν: «Χωρίς την ύπαρξη αμφιβολίας, χάνουμε την ακριβή εκτίμηση των γεγονότων και των πραγμάτων. Η μανία για τη βεβαιότητα είναι ο προθάλαμος του φανατισμού.»
Επίσης, ο Βίλλυ Μπραντ μας είχε πει πώς «Ο καλός πολιτικός κάνει λιγότερα λάθη από τον κακό.»
Ανεξάρτητα από τη άποψη του καθενός για τον Βίλλυ Μπραντ, νομίζω ότι στο σημείο αυτό, για το πώς ξεχωρίζουν οι καλοί πολιτικοί – και οι καλοί πρωθυπουργοί – από τους κακούς, μάλλον είχε δίκιο.
Με την ευκαιρία, να θυμίσω και κάτι άλλο : Λέγεται ( και ας με διαψεύσουν όσοι πιθανόν γνωρίζουν καλύτερα ), ότι όταν ο Μπραντ, το Μάρτιο του 1972 επέστρεφε από ταξίδι του, αναγκάστηκε το αεροσκάφος του, για τεχνικούς λόγους, να προσγειωθεί στην Αθήνα.
Τότε οι δικτάτορες θέλησαν να εκμεταλλευθούν την ευκαιρία και έσπευσαν στο αεροδρόμιο, για να αποσπάσουν φωτογραφίες με τον Γερμανό καγκελάριο.
Όμως, οι πόρτες του αεροπλάνου του δεν άνοιξαν ποτέ, όσο αυτό παρέμεινε στο αεροδρόμιο του Ελληνικού….
Το θέμα με τη Λιβύη είναι ευαίσθητο, και λόγω της εμπλοκής και συνάφειας με την Τουρκία, αλλά και όχι μόνο με αυτή.
Εμείς θα περιμένουμε τη σχετική ενημέρωση από τον κ. Υπουργό, στις θεσμοθετημένες διαδικασίες ή και σε κάποια έκτακτη ενημέρωση, εάν τούτο κριθεί σκόπιμο.
Ερχόμαστε τώρα στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο.
Αναρτήθηκε μόλις πριν πέντε ημέρες, στις 18 Νοεμβρίου. Το διάστημα είναι ασφυκτικό. Ελπίζουμε όχι σκόπιμα, αλλά είναι βέβαιο πως δεν υπάρχει ο απαραίτητος χρόνος για να εξεταστούν σε βάθος οι προτεινόμενες ρυθμίσεις.
Μάλιστα, το νομοσχέδιο έρχεται και με πολλές αλλαγές , σε σχέση με το σχέδιο που είχε, αρχικά, εισαχθεί στη Διαβούλευση.
Ερχόμαστε τώρα στο Ευρωπαϊκό Σύστημα Ταξιδιωτικών Πληροφοριών και Εξουσιοδοτήσεων.
Οι ενωσιακές ρυθμίσεις για τη λειτουργία του δημιουργούν σοβαρά προβλήματα σε σχέση με την προστασία θεμελιωδών δικαιωμάτων.
Ιδίως για τα δικαιώματα σεβασμού της ιδιωτικής ζωής και την προστασία των προσωπικών δεδομένων.
Η κρίση μας αυτή δε βασίζεται απλά σε μια δική μας δυσπιστία, που είναι οπωσδήποτε εύλογη και υγιής.
Εξάλλου, όλοι οφείλουμε να την έχουμε αυτή, απέναντι στη συλλογή δεδομένων και την ανταλλαγή τους από κρατικούς και διεθνείς θεσμούς, συμπεριλαμβανομένης και της ΕΕ.
Πόσο μάλλον αφού η ΕΕ έχει έμπρακτα αποδείξει πως αντιμετωπίζει εντελώς επιλεκτικά την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων από διάφορα κράτη.
Όπως απέναντι στο Ισραήλ, για τα εγκλήματα που διαπράττει στον Παλαιστινιακό λαό, όπου αναδεικνύεται όχι μόνο ανεκτική αλλά και γενναιόδωρη. Το ίδιο και απέναντι στην Τουρκία και το καθεστώς Ερντογάν.
Δεν μπορεί κανείς να μην παρατηρήσει την αντίφαση, σε σχέση π.χ. με το πώς αντιμετωπίζει η ΕΕ τη Ρωσία και το καθεστώς Πούτιν.
Με αυτήν την επιλεκτική αντιμετώπιση, η ΕΕ έχει χάσει κάθε μέτρο αλλά και κάθε αξιοπιστία, επειδή σύρεται εκεί από ένα επικοινωνιακό κατεστημένο, που υπηρετεί ιδιοτελή ιδιωτικά συμφέροντα.
Μόνο θλίψη δημιουργούν οι συγκρίσεις με τις ευρωπαϊκές προσδοκίες του παρελθόντος.
«Μια φορά κι έναν καιρό» σχεδιάστηκαν πολλά υποσχόμενες Κοινότητες, ακριβώς γιατί είχαν σαν προτεραιότητα όσα είχαν “κοινά” τα μέλη τους. Αυτά ήταν, ιδίως, κοινές αρχές και κοινά οράματα.
Η εξέλιξη οδήγησε σε μια Κοινότητα, για να καταλήξει στη σημερινή Ένωση. Τελείωσε η Κοινότητα, οι κοινές αρχές και τα κοινά οράματα, και απέμεινε μόνο μια ένωση συμφερόντων, με κύρια προτεραιότητα την κερδοφορία συγκεκριμένων επιχειρήσεων.
Θυμίζω ότι και από άποψη πολιτικής θεωρίας, ο όρος Κοινότητα συνδέεται άμεσα με τον όρο αλληλεγγύη – όχι, όμως, και ο όρος Ένωση.
Η σύγχρονη Ε.Ε. οικειοποιείται – ή και σφετερίζεται – τον όρο Ευρωπαϊκή Πολιτική Κοινότητα, για να προσδώσει υπόσταση στο συνώνυμο σύγχρονο πολιτικό έκτρωμα, που έχει πλέον κατασκευασθεί.
Είναι ίσως μακάβριο αλλά επιτρέψτε μου να το πω : Μάλλον θα τρίζουν, σήμερα, τα κόκκαλα όσων συμμετείχαν στις σχετικές διαβουλεύσεις, στις αρχές της δεκαετίας του 1950 – για να μην πούμε και του πρωτεργάτη της ελληνικής ένταξης, του Κωνσταντίνου Καραμανλή!
Προχωράμε : Υπάρχει ο «Κανονισμός 2018/1725 για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τα θεσμικά και λοιπά όργανα και τους οργανισμούς της Ένωσης και την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών».
Αυτός, στο άρθρο 39, προβλέπει – πριν την έναρξη κάθε επεξεργασίας – τη διενέργεια Εκτίμησης Επιπτώσεων Προστασίας Δεδομένων, για όλες τις λειτουργίες επεξεργασίας που μπορεί να οδηγήσουν σε υψηλό κίνδυνο για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των υποκειμένων των δεδομένων.
Υπάρχει, λοιπόν, πράγματι, και εδώ, Μελέτη της Υπηρεσίας Ερευνών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Αυτή καταδεικνύει ότι οι ρυθμίσεις για τη λειτουργία του Ευρωπαϊκού Συστήματος Ταξιδιωτικών Πληροφοριών και Εξουσιοδοτήσεων έχουν σημαντικές επιπτώσεις στα θεμελιώδη δικαιώματα.
Ιδίως στα δικαιώματα σεβασμού της ιδιωτικής ζωής και στην προστασία των προσωπικών δεδομένων.
Ειδικότερα : Διαπιστώνει και ότι δεν έγιναν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή οι έλεγχοι επιπτώσεων, που προβλέπονται στο άρθρο 39 παρ. 10 του Κανονισμού, για την προστασία έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα.
Και δεν έγιναν,
- ούτε όταν εγκρίθηκε ο Κανονισμός του Ευρωπαϊκού Συστήματος Ταξιδιωτικών Πληροφοριών & Εξουσιοδοτήσεων
- ούτε και κατά τη διαπραγμάτευση για το Ευρωπαϊκό Σύστημα Πληροφοριών Ποινικού Μητρώου για Υπηκόους τρίτων χωρών.
Εδώ, λοιπόν, προκύπτει ένα τριπλό έλλειμμα:
1ο) όταν προτάθηκε ο κανονισμός του Ευρωπαϊκού Συστήματος Ταξιδιωτικών Πληροφοριών και Εξουσιοδοτήσεων,
2ο) όταν προτάθηκε και διαπραγματεύθηκε το Ευρωπαϊκό Σύστημα Πληροφοριών Ποινικού Μητρώου για Υπηκόους τρίτων χωρών, και
3ο) όταν προτάθηκε η σχετική δέσμη μέτρων της Επιτροπής.
Αυτά – και από μόνα τους – σημαίνουν ότι είναι εντελώς αβέβαιη και σαθρή η βάση πάνω στην οποία στηρίζεται το παρόν νομοσχέδιο.
Ούτως ή άλλως, και το περιεχόμενό του προκαλεί σοβαρούς προβληματισμούς.
Το Δεύτερο Μέρος του νομοσχεδίου αποτέλεσε μία αφορμή για την κυβέρνηση, να τροποποιήσει και να συμπληρώσει διατάξεις του Οργανισμού του Υπουργείου των Εξωτερικών.
Στην παρούσα φάση θα σταθούμε σε κάποια σοβαρά προβλήματα σε αυτό το πεδίο, που μένουν ανοιχτά.
Ήδη, είναι για όλους προφανείς οι δυσμενέστατες επιπτώσεις της πραγματικής διάλυσης της Μεταφραστικής Υπηρεσίας του Υπουργείου των Εξωτερικών.
Τις υφιστάμεθα και εμείς, οι Βουλευτές, βλέποντας τις μεταφράσεις κειμένων, που λαμβάνουμε, όπως, ενδεικτικά, σε κυρώσεις συμφωνιών. Λάθη, που θα μπορούσαν να είναι και διασκεδαστικά, αν δεν ήταν τόσο ανεπίτρεπτα.
Δυστυχώς, αυτό το θέμα το έχουμε επισημάνει αρκετές φορές και στην παρούσα Επιτροπή.
Θα μπορούσε η Κυβέρνηση με το παρόν νομοσχέδιο να διορθώσει τα προβλήματα, που η ίδια δημιούργησε, και τα οποία αποτελούν κοινή διαπίστωση. Γιατί δεν αμφιβάλλουμε ότι και η ίδια τα διαπιστώνει !
Το γεγονός ότι δεν το κάνει, δείχνει μία εμμονική προσκόλληση, πέρα από το ότι μπορεί να υπηρετεί και συγκεκριμένα συμφέροντα!
Πρέπει, επίσης, να αναφερθούμε και στο σοβαρότατο πρόβλημα που αφορά στην πλήρη και ισότιμη ενσωμάτωση του κλάδου Συμβούλων και Γραμματέων Επικοινωνίας στο Υπουργείο των Εξωτερικών.
Δεν είναι η πρώτη φορά που μιλάμε για αυτό το πρόβλημα. Είναι, όμως, στο χέρι της Κυβέρνησης, να είναι αυτή η τελευταία!
Ως πότε θα αντιμετωπίζεται αυτός ο Κλάδος, ο τόσο κομβικός για την εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό, σαν ήσσονος σημασίας ; επιτρέψτε μου την έκφραση, σαν ένα «αποπαίδι»;
Είναι, επιτέλους, απαραίτητη η πλήρης μισθολογική εξομοίωσή τους με τους υπαλλήλους των ομοειδών κλάδων, στη βάση της αρχής της ισονομίας και της ίσης μεταχείρισης.
Επίσης : Η Ένωση Ακολούθων Τύπου κατέθεσε μια ρεαλιστική πρόταση για αύξηση κατά 35 οργανικές θέσεις στους βαθμούς προαγωγών Συμβούλων και Γενικών Συμβούλων, με αντίστοιχη μείωση των οργανικών θέσεων των Γραμματέων.
Η πρόταση αποσκοπεί στη διασφάλιση της ομαλής υπηρεσιακής εξέλιξη των Συμβούλων και Γραμματέων Επικοινωνίας, κατά τρόπο ανάλογο με τους ομοειδείς κλάδους του ΥΠΕΞ.
Προτείνουν, λοιπόν, την ανακατανομή των οργανικών θέσεων του κλάδου Συμβούλων και Γραμματέων Επικοινωνίας ως εξής : 25 Γενικοί Σύμβουλοι, 90 Σύμβουλοι και 90 Γραμματείς.
Μάλιστα, με τα σημερινά δεδομένα, αυτή η τροποποίηση δεν συνεπάγεται και καμία επιβάρυνση του Κρατικού Προϋπολογισμού.
Επειδή, ακριβώς, τα προβλήματα του συγκεκριμένου Κλάδου, εντελώς ανορθολογικά, παραμένουν ακόμα ανοιχτά, θεωρούμε πως πρέπει να κληθούν και να καταθέσουν τη θέση τους και στην Επιτροπή μας, στην ακρόαση των φορέων.
Επισημαίνω ενδεικτικά ότι αυτόν οι διατάξεις των άρθρων 11 και 18 αφορούν στον Κλάδο αυτό.
Μάλιστα, οι ρυθμίσεις του άρθρου 11 αφορούν και στον Κλάδο Εμπορικών και Οικονομικών Υποθέσεων. Οπότε πρέπει και αυτοί να κληθούν και να ακουστούν.
Ζητώ συγγνώμη, αλλά δεν μπορώ να κλείσω χωρίς να αναφερθώ σ' ένα άλλο, διαχρονικό ζήτημα, που επανέρχεται και πάλι δραματικά στην επικαιρότητα, με τους τελευταίους βομβαρδισμούς της Τουρκίας εναντίον του κουρδικού λαού, και στη Συρία και στο Ιράκ.
Δεν μπορούσε παρά να εκμεταλλευθεί, το καθεστώς Ερντογάν τη συγκυρία, μετά τη δολοφονική επίθεση στην Κωνσταντινούπολη. Και, δυστυχώς, μάλλον θα υπάρξει και συνέχεια, ενόψει και της νατοϊκής διεύρυνσης και των επικείμενων τουρκικών εκλογών.
Πρέπει λοιπόν να ρωτήσουμε :
Ποιες ενέργειες θα κάνει το Υπουργείο Εξωτερικών σε όλα τα διεθνή φόρα, για να σταματήσει αυτή η μεθοδευμένη επίθεση κατά των Κούρδων ;
Εκτός από τις άλλες πτυχές, πρόκειται για την εφαρμογή ενός στυγνού σχεδίου, για τη δημογραφική αλλοίωση σε βάρος του κουρδικού λαού, τόσο στο εσωτερικό της Τουρκίας όσο και στις γειτονικές χώρες, Συρία και Ιράκ.
Πολλοί μιλούν εύκολα για τρομοκρατία, αλλά την πιο αδυσώπητη και βάναυση τρομοκρατία, την υφίσταται ο Κουρδικός λαός, όπου και αν ζει !
Σας ευχαριστώ!
Συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων, την Τετάρτη, 23 Νοεμβρίου 2022 και ώρα 12.00΄, στην Αίθουσα «Προέδρου Δημητρίου Γεωργ. Παπασπύρου» (150). Θέμα ημερήσιας διάταξης Επεξεργασία και εξέταση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εξωτερικών «Οργάνωση και λειτουργία Εθνικής Μονάδας ETIAS και άλλες διατάξεις του Υπουργείου Εξωτερικών».
