Ευχαριστώ κ. Πρόεδρε !
Αυτό το σχέδιο νόμου, στη δημόσια διαβούλευση, είχε 256 άρθρα. Και σήμερα έχει 480 ! Έχουμε σχεδόν διπλάσια άρθρα.
Υποτίθεται ότι η διαβούλευση αποτελεί ουσιαστικό στάδιο για την περίφημη “Καλή Νομοθέτηση”. Ένα μεγάλο μέρος του συγκεκριμένου νόμου δεν υπέστη αυτή τη διαδικασία.
Οπωσδήποτε, αυτό δεν είναι θετικό. Και σήμερα το επισημαίνω γιατί αυτό διαμορφώνεται σαν μία πάγια κυβερνητική τακτική στη νομοθέτηση.
Από τα πρώτα δημοσιεύματα για τον Οργανισμό του Υπουργείου Εξωτερικών, τον περασμένο Μάρτιο, διαβάζαμε ότι είναι ένα “κακογραμμένο κείμενο”.
Έφτασε ο Αύγουστος, που κατατέθηκε για τη διαβούλευση. Υπήρχε αρκετός χρόνος για βελτιώσεις αλλά απλώς επιβεβαιώθηκε αυτή η πρώτη κρίση. Και πάλι, σήμερα, έχουμε ένα κακογραμμένο κείμενο.
Φοβάμαι ότι εδώ αποτυπώνεται μια εγγενής παθογένεια στην νομοπαρασκευαστική διαδικασία.
Προφανώς οφείλεται στην προσπάθεια εξισορρόπησης των αλληλοσυγκρουόμενων τάσεων ανάμεσα στις ομάδες συμφερόντων, που δρουν σε κάθε Υπουργείο, όπως τις περιγράψαμε και στην προηγούμενη συνεδρίαση.
Ο ισχύων Οργανισμός του Υπουργείου ορίζει στο άρθρο 1 συνοπτικά την αποστολή του Υπουργείου, σε 60 λέξεις όλες κι όλες, χωρίς αναφορές σε σκοπούς ή αντικείμενο. Οι αρμοδιότητες, επειδή απορρέουν από τους σκοπούς, παρουσιάζονται εκεί, στα κεφάλαια των καθύλη αρμοδίων μονάδων, όπως συνήθως γίνεται στους Οργανισμούς.
Ο νέος Οργανισμός όμως, είναι -τουλάχιστον- φλύαρος. Ορίζει σκοπό στο άρθρο 1, αντικείμενο στο άρθρο 2, αποστολή στο άρθρο 3 και αρμοδιότητες για όλο το Υπουργείο στο άρθρο 4. Σχεδόν 4 σελίδες, για κάτι που θα αρκούσαν λίγες γραμμές. Αν όχι 60 λέξεις, ίσως 120 !
Όμως, η φλυαρία ενέχει και μεγαλύτερο κίνδυνο για αστοχίες !
Η αστοχία στις διατάξεις ενός Οργανισμού δεν είναι ποτέ ανώδυνη. Εκτός αν δεν τον λαμβάνει κανείς σοβαρά υπόψη.
Εμείς, όμως, εδώ, πρέπει να τον αντιμετωπίσουμε σοβαρά. Ας σταθούμε, λοιπόν, ενδεικτικά στο άρθρο 1.
Η διάταξη αναφέρει: «Σκοπό του παρόντος αποτελεί η αποτελεσματική άσκηση της εξωτερικής πολιτικής της χώρας, για την προώθηση των εθνικών συμφερόντων, η οποία επιτυγχάνεται με τη μεταρρύθμιση των δομών και της λειτουργίας του Υπουργείου Εξωτερικών.»
Δηλαδή, για την αποτελεσματική άσκηση της εξωτερικής πολιτικής της χώρας και την προώθηση των εθνικών συμφερόντων απαιτείται μεταρρύθμιση των δομών και της λειτουργίας του Υπουργείου. Και μάλιστα, σαν να αρκεί μόνο αυτή!
Εδώ, η μεταρρύθμιση των δομών και της λειτουργίας του Υπουργείου ανάγεται σε αυταξία και της αποδίδεται ρόλος που δεν της ανήκει.
Αν ίσχυε αυτή η φράση, τότε το Υπ. Εξωτερικών θα πρέπει να μεταρρυθμίζεται διαρκώς και αενάως.
Αυτό, όμως, σημαίνει και μεταρρυθμίσεις σε λάθος κατεύθυνση. Κίνδυνος, που φοβάμαι πως και τώρα δεν τον αποφεύγουμε.
Στην Ελλάδα, ήδη από τον 19ο αιώνα, όλα τα νομοθετήματα που αφορούν στην δημόσια διοίκηση της χώρας και σε κρατικές λειτουργίες παρουσιάζονταν σχεδόν πάντα ως μεταρρυθμίσεις. Ένα πλήθος μεταρρυθμίσεων. Μπορεί να διεκδικούμε και το παγκόσμιο ρεκόρ – το ευρωπαϊκό το έχουμε οπωσδήποτε.
Όμως, στη χώρα μας, έχουμε και άλλη μία ιδιαιτερότητα : Από την εποχή της διακυβέρνησης Σημίτη η χρήση του όρου “μεταρρύθμιση” φαίνεται να συμπυκνώνει – αλλά και να εξαντλεί – την έννοια της Πολιτικής.
Θα αναφέρω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της εμμονής στη μεταρρύθμιση. Είναι ο Οργανισμός που εκδόθηκε κατά την μοναδική Υπουργία του σημερινού Πρωθυπουργού.
Διαβάζω : «Αποστολή του Υπουργείου είναι η διαρκής αναβάθμιση του προσωπικού, της οργάνωσης και λειτουργίας της Δημόσιας Διοίκησης, μέσα από το σχεδιασμό και την υλοποίηση μεταρρυθμιστικών πολιτικών».
Αναφέρω παρενθετικά ότι οι μεταρρυθμίσεις του τότε Υπουργού, κ. Μητσοτάκη, ήταν τόσο θεμελιώδεις ώστε, λίγα χρόνια μετά, ως Πρωθυπουργός, αποφάσισε ότι το πρώην Υπουργείο του δεν έχει θέση στο λεγόμενο “επιτελικό κράτος”.
Η γλώσσα προδίδει πολλά, και στην συγκεκριμένη περίπτωση των διαρκών μεταρρυθμίσεων προδίδει την ιδεολογική ταυτότητα όσων κάνουν κατάχρηση του όρου, αναδεικνύοντας και την πραγματική ουσία της πολιτικής τους.
Κάτω από την αόριστη λέξη «μεταρρύθμιση» μπορεί να ενταχθεί οτιδήποτε. Και εννοώ, πραγματικά οτιδήποτε.
Είναι ένας όρος που αποπνέει την αντιδημοκρατική αύρα διεθνών οργανισμών όπως ο ΟΟΣΑ ή το ΔΝΤ, μαζί με την κλειστή ατμόσφαιρα των γραφείων μιας ολιγαρχικής νομενκλατούρας, που μονοπωλεί την πολιτική και οικονομική ημερήσια διάταξη στην Ελλάδα.
Για να προλάβω τυχόν ενστάσεις για τον ΟΟΣΑ, θα σας θυμίσω τον σκοτεινό του ρόλο στις απροκάλυπτες παραβιάσεις της συνταγματικής μας τάξης, με τις απορρυθμιστικές παρεμβάσεις του, από την αρχή των μνημονιακών χρόνων.
Δυστυχώς, στην Ελλάδα, η διαπλοκή του πολιτικού προσωπικού με τις ολιγαρχίες έχει καταστεί μόνιμο φαινόμενο και συστατικό του συστήματος.
Δεν είναι τυχαίο ότι και η Νέα Δημοκρατία έχει αφομοιώσει πλήρως τον Σημιτικό αναχρονισμό στο πολιτικό της οπλοστάσιο. Σε βαθμό, μάλιστα, που στερεί το οξυγόνο από τον πολιτικό σχηματισμό του ΚΙΝΑΛΛ, που θα αποτελούσε τον φυσικό του διάδοχο.
Από τη μια η σημαία του νεοφιλελευθερισμού, με τα προτάγματα του φον Μίζες και τον διαδόχων του. Και από την άλλη οι μεταγραφές και οι υιοθεσίες των ορφανών αυτού που κάποτε αποκαλούσατε «Αρχιερέα της Διαπλοκής».
Έχει ο καιρός γυρίσματα! Μόνο που τα γυρίσματα αυτά τα πληρώνουν πάντα οι ίδιοι και μάλιστα πανάκριβα !
Η πολιτική πραγματικότητα έχει υποταχθεί στη χρήση αόριστων λέξεων, χωρίς καθορισμένο περιεχόμενο, όπως «εκσυγχρονισμός» ή «μεταρρύθμιση», που και χρησιμοποιούνται κατά βούληση αλλά και αφομοιώνονται κατά βούληση.
Μια ανάλογη εμμονή έχουμε τελευταία και με τη χρήση των όρων “επιτελικό” και “στρατηγικό”. Μία εμμονή που αναδεικνύει πολιτική φτώχεια.
Πάντως, σημαίνει και πολλές θέσεις για επιτελάρχες και στρατηγούς. Ο πληθωρισμός αυτός επιβεβαιώνεται και σε τούτον τον Οργανισμό.
Ιδρύσατε από τον Αύγουστο του 2019 το επιτελικό σας κράτος με το επιτελικό προσωπικό των εκατοντάδων μετακλητών, που έχουν μαζευτεί γύρω από τον Αρχιστράτηγο και τους στρατηγούς του.
Τώρα, σε αυτό το Υπουργείο, μετράμε επιτελικές και στρατηγικές μονάδες. (ένα:) Υπηρεσία Συντονισμού, (δύο:) Διεύθυνση Στρατηγικού και Επιχειρησιακού Σχεδιασμού, (τρία:) Κέντρο Σχεδιασμού Εξωτερικής Πολιτικής και (τέσσερα:) η παράλληλη υπηρεσιακή ιεραρχία.
Μου έρχεται στο μυαλό ο Μπρεχτ, “στον Κύκλο με την Κιμωλία” : «Τέσσερις στρατηγοί κινάν και παν για πόλεμο στο μακρινό το Ιράν», τέσσερις στρατηγοί κινάν, «αλλά δε φτάνουνε ποτέ στο Ιράν»!
Είναι πολύ εύκολο να προβλέψει ο καθένας τι θα συμβεί : Ανταγωνισμός στην άσκηση των επιτελικών και συντονιστικών αρμοδιοτήτων, όπως και στην διαμόρφωση του στρατηγικού σχεδιασμού. Αλληλοεπικαλύψεις και συγκρούσεις ανάμεσα στους επικεφαλής των τομεακών υπηρεσιακών μονάδων και στις νεοϊδρυόμενες μονάδες, που έχουν και αυτές επιτελικές, στρατηγικές και συντονιστικές αρμοδιότητες.
Παράδειγμα : Στις αρμοδιότητες της Διεύθυνσης Στρατηγικού και Επιχειρησιακού Σχεδιασμού, γίνεται αναφορά στην κυβερνητική πολιτική και την επίτευξη των κυβερνητικών στόχων. Προδιαγράφεται μία κατάσταση σύγχυσης.
Θα αναφερθώ και σε ένα ακόμα παθολογικό φαινόμενο : είναι προδιαγεγραμμένο ότι, εδώ, οι Προϊστάμενοι του Τμήματος ή της Διεύθυνσης, λόγω της θέσης τους στην εσωτερική ιεραρχία, δεν θα μπορέσουν ποτέ να συνεργαστούν αποτελεσματικά με τους Γενικούς Διευθυντές, για να εφαρμοστεί το έργο των τελευταίων.
Δημιουργείτε ένα οξύμωρο σχήμα : Είτε θα κάνουν καλά τη δουλειά τους και θα υπάρξουν συγκρούσεις, που θα αφήσουν ανεξίτηλα τα σημάδια τους στο μέλλον, Είτε δεν θα κάνουν καλά τη δουλειά τους, οπότε είναι εξαρχής μάταιη η σύστασή τους.
Η μόνη χρησιμότητα αφορά στις αμοιβές και στα βιογραφικά εκείνων που θα κληθούν να τις στελεχώσουν.
Παράλληλα, προβλέπεται ένας μεγάλος αριθμός Συμβουλίων Συντονισμού Περιφερειακής Πολιτικής : Οκτώ ! Ο αριθμός είναι δυσανάλογος σε σχέση με το μειωμένο διαθέσιμο προσωπικό. Γεννιέται το εύλογο ερώτημα , αν θα υπάρχει προσωπικό που δεν θα έχει επιτελικές, στρατηγικές και συντονιστικές αρμοδιότητες.
Το πρόβλημα αυτό επιδεινώνεται και με τη μείωση των θέσεων των διπλωματών.
Αφού η πολιτική αποχής από τις αναγκαίες προσλήψεις οδήγησε σε μεγάλο αριθμό κενών θέσεων, έρχεστε πλέον να επικυρώσετε αυτήν την ελλειμματική κατάσταση, καταργώντας ένα μεγάλο μέρος από αυτές τις κενές θέσεις, αντί να προχωρήσετε στην κάλυψή τους.
Και όλα αυτά καταλήγουν απλώς στην ευχή σας, να καλυφθούν κάποτε οι θέσεις του Οργανισμού. Δηλαδή, υπάρχει η ομολογία ότι δεν είναι καν εφικτή η κάλυψη των αναγκών σε έναν εύλογο χρόνο.
Μάλιστα, η μείωση 120 θέσεων διπλωματών, αφορά στους χαμηλούς βαθμούς. Αυτό σημαίνει προοπτική αποδυνάμωσης του κατεξοχήν επιτελικού κλάδου του ΥΠΕΞ.
Ανάλογες μειώσεις γίνονται και στους άλλους κλάδους : στο Διοικητικό Προξενικό, Επικοινωνιών Πληροφορικής, και Διοικητικής και Λογιστικής Υποστήριξης. Αυτές , αναδιατάσσουν ριζικά τη σύνθεση του προσωπικού στο Υπουργείο, ιδίως σε συνδυασμό με τις προβλεπόμενες μετατάξεις, χωρίς εξετάσεις γλώσσας ή ειδικά προσόντα, όπως μέχρι σήμερα ίσχυε.
Ειδικά για τις περικοπές προσωπικού στα Προξενεία, έχουμε αναφερθεί τρεις φορές εδώ και ενάμισι χρόνο, στις συνεδριάσεις της Επιτροπής.
Έχουμε και το ζήτημα του πετσοκομμένου προϋπολογισμού του Υπουργείου.
Στην προηγούμενη συνεδρίαση, ακούσαμε από τα έδρανα της συμπολίτευσης ευχές για την αύξησή του.
Οι ευχές, όμως δεν είναι πραγματική πολιτική. Υπάρχουν μόνο για να απαλύνουν τις ευθύνες για αυτήν. Εάν το κρίνετε ως αναγκαίο, γιατί δεν το κάνετε; (Μόνο με ευχές δεν βάφονται αυγά!).
Ακούσαμε και απερίσκεπτες προτάσεις, για μεταφορά ποσού από τα διαθέσιμα για την άμυνα προς το Υπουργείο των Εξωτερικών.
Είναι ανέξοδες προτάσεις, χωρίς επεξεργασία και χωρίς βάση, που φοβάμαι ότι προορίζονται μόνο για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μόνο για λαϊκή κατανάλωση.
Είναι άλλο ζήτημα η πραγματική εκτίμηση για τη δυσανάλογη, στις σημερινές συνθήκες, διόγκωση των αμυντικών δαπανών και τον τρόπο επένδυσης σε αυτές.
Με τον Οργανισμό, συστήνεται και το Γραφείο Αμυντικής Διπλωματίας, με μικτή στελέχωση, από προσωπικό του ΥΠΕΞ αλλά και ένστολους. Φοβάμαι ότι, στην πράξη, αυτή η ανάμιξη δύσκολα θα αποδειχθεί αποτελεσματική.
Επίσης, αυτή η μικτή δομή συγκρούεται με την υφιστάμενη πολιτική προσωπικού στο Υπουργείο των Εξωτερικών. Μέχρι τώρα, για τον όποιο σχεδιασμό των καθηκόντων, έχει υιοθετηθεί το επονομαζόμενο «σύστημα Λέγκο».
Αυτό, εν προκειμένω, σημαίνει πως το διπλωματικό προσωπικό θα πρέπει να κατέχει τις απαιτούμενες εξειδικευμένες γνώσεις, για να μπορεί να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις της υπηρεσίας.
Το προσωπικό, κατέχοντας αυτές τις γνώσεις τις εφαρμόζει σε όλες τις καθ’ ύλη αρμόδιες μονάδες. Και έτσι επιτυγχάνεται η έγκαιρη και έγκυρη λήψη αποφάσεων και αντιμετώπιση των ζητημάτων.
Εδώ, τώρα, εισάγεται ένας παράγοντας καθυστερήσεων και πιθανών αλλοιώσεων, με τις διαβουλεύσεις με μονάδες οριζόντιων αρμοδιοτήτων, όπως π.χ. αυτή του ενστόλου προσωπικού.
Εξάλλου, για τα σημαντικά θέματα, πάντα θα υπάρχει η άμεση επαφή και η αναγκαία συνεννόηση σε υψηλότερο επίπεδο.
Το ίδιο ισχύει και για τις διεθνείς σχέσεις με την οικονομική πολιτική και την εξωστρέφεια, που αναφερθήκαμε και στην προηγούμενη συνεδρίαση.
Αλλά ας μη σταθούμε άλλο σε αυτά.
Ορίζετε Οκτώ Συμβούλια Συντονισμού Περιφερειακής Πολιτικής. Επίσης, προβλέπετε για τη συγκρότησή τους και τη συμμετοχή πρέσβεων, χωρίς όμως υποχρεωτική παρουσία. Αλλά δεν ορίζετε τίποτε άλλο, όπως συχνότητα συνεδριάσεων, πού απευθύνονται οι προτάσεις τους, έλεγχος και αξιολόγηση.
Μία πλήρης ασάφεια, που δεν είναι καθόλου δημιουργική αλλά, ουσιαστικά, μάλλον προδιαγράφει απραξία.
Ας έρθουμε και στην Υπηρεσία Διεθνών Σχέσεων Θεσσαλονίκης.
Ο πρώτος προφανής λόγος γι’ αυτήν είναι ένας :
Για το προσωπικό που θα κληθεί να τη στελεχώσει, η πόλη αυτή είναι πιο ελκυστική από ότι η Ξάνθη, η Κομοτηνή ή η Αλεξανδρούπολη. Ελπίζουμε, πάντως, να έχει να καλύψει ένα σοβαρότερο πολιτικό και οικονομικό φάσμα δραστηριοτήτων από ότι η Υπηρεσία Πολιτικών Υποθέσεων Ξάνθης.
Την ίδια ώρα που ιδρύετε θέσεις για στρατηγούς και επιτελάρχες, υποβαθμίζετε τη Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού σε Γενική Διεύθυνση.
Η στρατηγική υποβάθμισης αναδεικνύεται και αλλού :
Στο Συμβούλιο Αποδήμου Ελληνισμού και για τις διαδικασίες της Γενικής Συνέλευσής του, δεν προβλέπεται ρητά η συμμετοχή των δύο Δικτύων του Απόδημου Ελληνισμού, της Παγκόσμιας Διακοινοβουλευτικής Ένωσης Ελληνισμού (ΠΑΔΕΕ) και των Αιρετών της Αυτοδιοίκησης της Ευρώπης.
Ο δαιδαλώδης αυτός Οργανισμός επιλύει μέχρι και το ζήτημα της γραμματοσειράς στις μεταφράσεις.
Όμως, δεν αντιμετωπίζετε λ.χ. το χρόνιο πρόβλημα της ασφαλιστικής κάλυψης των υπαλλήλων της στις χώρες εκτός Ε.Ε., δηλαδή σε 57 από 85 χώρες, όπου διαθέτουμε διπλωματική εκπροσώπηση.
Υπάρχει, επίσης, στον Οργανισμό, και ο γνωστός εμμονικός και υπερβάλλων ζήλος με τις πειθαρχικές προβλέψεις.
Θέλω μόνο να θυμίσω ότι πειθαρχικές ρυθμίσεις, από την προηγούμενη θητεία του κ. Πρωθυπουργού σε Υπουργείο, οδήγησαν σε σκληρές αποφάσεις, οι οποίες, όμως, κατέπεσαν στα Δικαστήρια.
Διακρίνουμε ότι ο τρόπος αντιμετώπισης του πειθαρχικού δικαίου δεν αποσκοπεί στη θεραπεία των νοσηρών φαινομένων.
Δεν έχετε κατά νου την ουσιαστική λειτουργία των θεσμών.
Αυτό που προέχει για σας είναι η επικοινωνιακή χρήση, η ικανοποίηση ενός συγκεκριμένου κοινού μέσω της προβολής παραδειγματικών τιμωριών. Πολιτική που εφαρμόζεται, βέβαια, μόνο στις περιπτώσεις ελεγχομένων που δεν έχουν υψηλή προστασία.
Δυστυχώς, μέχρι τη δικαστική απόφαση από το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο, που αναιρεί τις πειθαρχικές ποινές, τα θύματα και οι οικογένειές τους έχουν υποστεί όλες τις δυσμενείς συνέπειες της άδικης μεταχείρισης.
Τα νοσηρά φαινόμενα, βέβαια, δεν έπαψαν. Αυτό που άλλαξε, είναι μόνο το σύστημα παροχής προστασίας, η αναβάθμιση της αξίας και της λειτουργίας του. Αυτά είναι, πλέον, κοινός τόπος στη Δημόσια Διοίκηση αλλά φαίνεται πως πρέπει να υποκρινόμαστε ότι δεν τα γνωρίζουμε…
Για τον Διοικητή του Αγίου Όρους ως μοναδικό προσόν ορίζεται το “εγνωσμένο κύρος”. Μία εντελώς ασαφής αναφορά, χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο, που καθιερώνει ένα καθεστώς ανεξέλεγκτης επιλογής. Ο δε Υποδιοικητής αρκεί να είναι απόφοιτος Πανεπιστημίου. Η γνωστή κυβερνητική εμπειρία με την περίπτωση του Υφυπουργού, σας αποτρέπει, πλέον, από κάθε αναφορά σε μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών. (Πώς λέει ο λαός μας; Φύλαγε τα ρούχα σου…)
Στην προηγούμενη συνεδρίαση τέθηκε και άλλο ένα ζήτημα.
Ζητήθηκε, κυρίως από τη συμπολίτευση, να δοθεί, με μορφή υπεξουσιοδότησης, στον Υπουργό, η δυνατότητα να παρεμβαίνει με προσωπικές αποφάσεις του στην Οργάνωση του Υπουργείου.
Σωστά παρατηρήθηκε ότι αυτό δεν θα μπορούσε να επιτραπεί από την Κεντρική Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή.
Ευτυχώς, μετά από σχεδόν 100 χρόνια λειτουργίας του Συμβουλίου Επικρατείας, ο νομικός μας πολιτισμός έχει μία στοιχειώδη πρόοδο και δεν επιτρέπει τέτοιους είδους ανέλεγκτες αυθαιρεσίες. Δεν υπάρχουν, πλέον, περιθώρια για τέτοιες οπισθοδρομήσεις.
Φοβάμαι ότι πρόκειται για πρόταση που, αν δεν είναι εντελώς επιπόλαιη, αναδεικνύει βαθιά αναχρονιστική νοοτροπία.
Πιστεύουμε ότι είναι αναγκαία η επανεξέταση πολλών σημείων του Οργανισμού.
Γνώμονας πρέπει να είναι πάντα η προστασία του δημοσίου συμφέροντος και οι αρχές λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης με βάση τις σύγχρονες απαιτήσεις της διοικητικής επιστήμης.
Το λεγόμενο “νιου πάμπλικ μάνατζμεντ”, που δείχνετε άκριτα να ακολουθείτε με ζήλο νεοφώτιστου – εάν δεν το γνωρίζετε –είναι πλέον παρωχημένο και έχει δεχθεί τεκμηριωμένη επιστημονική κριτική.
Σας ευχαριστώ!
Ερωτήματα προς:
- Ένωση Διπλωματικών Υπαλλήλων (ΕΔΥ)
- Ένωση Διπλωματικών Υπαλλήλων Οικονομικών κ Εμπορικών Υποθέσεων (ΕΔΥ ΟΕΥ)
- Σύλλογο Επιστημονικού Προσωπικού της Ειδικής Νομικής Υπηρεσίας ΥΠΕΞΈνωση Εμπειρογνωμόνων ΥΠΕΞ
- Ένωση Συμβούλων και Γραμματέων Επικοινωνίας ΥΠΕΞ
- Ένωση Αποφοίτων Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης (ΕΝΑΠ - ΕΣΔΔΑ)
- Σύλλογο πτυχιούχων Διοικητικών Υπαλλήλων ΥΠΕΞ
- Ένωση Επιμελητών ΥΠΕΞ
- Σύλλογο Μηχανικών Επικοινωνίας και Πληροφορικής
- Σύλλογο Επίσημων Μεταφραστών ΥΠΕΞ (ΣΕΜΥΠΕΞ)
- Ποιες δυσμενείς συνέπειες επιφέρει το προτεινόμενο οργανωτικό σχήμα;
- Ποιες είναι οι προτάσεις σας για τροποποίηση του προτεινομένου οργανωτικού σχήματος;
- Ποιες οικονομικές συνέπειες έχει ο συγκεκριμένος Οργανισμός στους εργαζόμενους που εκπροσωπείτε;
- Ποιες βαθμολογικές συνέπειες έχει ο συγκεκριμένος Οργανισμός στους εργαζόμενους που εκπροσωπείτε;
- Πώς προτείνετε να αντιμετωπιστούν αυτές οικονομικές και βαθμολογικές συνέπειες;
- Ποια άλλα προβλήματα αντιμετωπίζετε, ενδεικτικά ασφαλιστικά, δίδακτρα, και πώς προτείνετε να επιλυθούν;
Ερωτήματα προς:
- Πανελλήνια Ένωση Μεταφραστών
- Σύλλογο Επίσημων Μεταφραστών ΥΠΕΞ (ΣΕΜΥΠΕΞ)
- Πανελλήνια Ένωση Επαγγελματιών Μεταφραστών Πτυχιούχων του Ιονίου Πανεπιστημίου (ΠΕΕΜΠΙΠ)
- Από τις διατάξεις του Οργανισμού δεν προκύπτει υποχρέωση των δημοσίων υπηρεσιών, αλλά ούτε και των πολιτών να απευθύνονται στους πιστοποιημένους μεταφραστές. Τι συνέπειες θα έχει αυτό για την αξιοπιστία του μεταφραστικού έργου, για τις δημόσιες υπηρεσίες και για τους ιδιώτες που χρειάζονται μεταφράσεις, για τους πιστοποιημένους μεταφραστές και για τρίτους όπως οι δικηγόροι που θα δύνανται να ασκούν μεταφραστικό έργο;
- Έχετε προβληματισμούς σχετικά με τη διενέργεια διαγωνισμού για την ένταξη στο Μητρώο Πιστοποιημένων Μεταφραστών;
Ερώτημα προς την Παγκόσμια Διακοινοβουλευτική Ένωσης Ελληνισμού
Ποια προβλήματα για τον Απόδημο Ελληνισμό και για τους φορείς του διαπιστώνετε ότι είτε δεν αντιμετωπίζονται σωστά είτε δεν αντιμετωπίζονται διόλου στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο;
Συνέχιση της επεξεργασίας και εξέτασης του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εξωτερικών «Οργάνωση και λειτουργία Υπουργείου Εξωτερικών, Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού και ρύθμιση θεμάτων διεθνούς αναπτυξιακής συνεργασίας και ανθρωπιστικής βοήθειας».
