Η σημερινή συνεδρίαση μας φέρνει μπροστά σε ένα καίριο κοινωνικό πρόβλημα. Δεν είναι απλώς ένα κοινωνικό ζήτημα. Είναι πρόβλημα που διαχέεται σε όλη την κοινωνία.
Βέβαια, η ηθική και σεξουαλική παρενόχληση και βία δεν αφορά μόνο στον κόσμο της εκπαίδευσης και του αθλητισμού. Επειδή όμως, αυτοί είναι κρίσιμοι και ευρύτατοι κοινωνικοί τομείς, πιστεύω ότι είναι – πράγματι – σωστό να ξεκινήσουμε από εκεί την προσπάθεια αντιμετώπισης των καταδικαστέων αυτών πρακτικών.
Όλοι γνωρίζουμε ότι τα περιστατικά που δημοσιοποιούνται αποτελούν, απλώς, την κορυφή του παγόβουνου. Είναι ένα μικρό και μόνο μέρος από την πραγματική κοινωνική διάσταση του προβλήματος.
Σε κάθε περίπτωση, μιλάμε για ένα φαινόμενο που συνιστά στην πραγματικότητα σύμπτωμα μιας βαριάς κοινωνικής παθογένειας. Έχουμε να κάνουμε, στην ουσία, με ένα πρόβλημα πολιτισμού στην ελληνική κοινωνία.
Δεν μονοπωλούμε βέβαια, στην Ελλάδα, το πρόβλημα. Όμως, εμείς, με την ελληνική πραγματικότητα έχουμε την υποχρέωση να ασχοληθούμε, και αυτήν να αντιμετωπίσουμε, λαμβάνοντας βέβαια υπόψη τη χρήσιμη διεθνή εμπειρία.
Στην κατεύθυνση αυτή απαιτείται η ενεργή συνεργασία όλων των θεσμικών φορέων.
Ο ΣΕΓΑΣ, κατά το μέρος του αναλογεί, δεν έχει άλλο δρόμο από την ενδυνάμωση, με κάθε τρόπο, της προσπάθειας για την καταπολέμηση αυτών των φαινομένων.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι αξίες του αθλητισμού, “υπό κανονικές συνθήκες” είναι εξ ορισμού απόλυτα συνδεδεμένες με τον απόλυτο σεβασμό της προσωπικότητας του άλλου. Στον αθλητικό στίβο, στον αγωνιστικό χώρο, δεν υπάρχει χώρος για διακρίσεις με βάση τη φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία, τις πεποιθήσεις ή οποιοδήποτε άλλο χαρακτηριστικό της προσωπικότητας του αθλητή ή της αθλήτριας.
Αυτό, όμως ισχύει “υπό κανονικές συνθήκες”. Από το άλλο μέρος, οι αθλητικοί χώροι είναι ευάλωτοι, σαν χώροι εκτόνωσης της κοινωνικής παθογένειας κάθε είδους. Πολύ χαρακτηριστικό είναι το εντελώς πρόσφατο παράδειγμα του τελικού του Γιούρο, στο ποδόσφαιρο. Η ρατσιστική επίθεση που δέχονται τούτες τις μέρες οι έγχρωμοι παίκτες της Αγγλίας μοιάζει πρωτοφανής – αλλά δεν είναι.
Είναι, λοιπόν, σημαντική η αποκατάσταση, η επαναφορά και η προβολή των αξιών που έκαναν τον αθλητισμό ένα παγκόσμιο κίνημα συνύπαρξης και συναδέλφωσης των λαών και των ανθρώπων, κάθε φυλής, κάθε θρησκείας, κάθε εθνικότητας και κάθε άλλου ιδιαίτερου προσωπικού χαρακτηριστικού.
Ας δεσμευθούμε όλοι εδώ για ένα πράγμα : Να μην εξαντληθούμε σε ωραία λόγια, που θα δίνουν την ψευδαίσθηση – και μόνο την ψευδαίσθηση – ότι αναγνωρίζουμε το πρόβλημα και θέλουμε να το αντιμετωπίσουμε.
Ας κάνουμε ό,τι μπορούμε, και από τη θέση του ο καθένας, σε επίπεδο πραγματικών μέτρων και ουσιαστικών κοινωνικών και πολιτικών παρεμβάσεων.
Και αυτό σημαίνει και κοινωνική επιμόρφωση, για την ανατροπή ενός κοινωνικού κλίματος που αφήνει περιθώρια ανοχής σε αυτά τα φαινόμενα.
Σημαίνει ακόμη διαρκή επαγρύπνηση και προσαρμογή του θεσμικού πλαισίου στην ανάγκη να αποκατασταθεί, επιτέλους, μία αποδεκτή κοινωνική ισορροπία.
Εδώ, ένας – και μόνο – μπορεί να είναι ο βασικός και απαράβατος κανόνας : Καμία ανοχή !
Καμία ανοχή στη σεξουαλική παρενόχληση ούτε στην με οποιονδήποτε τρόπο υποτίμηση της γυναικείας προσωπικότητας.
Καμία ανοχή στην οιαδήποτε υποτίμηση της προσωπικότητας του άλλου, για οποιονδήποτε λόγο, ούτε στην προσβολή της, με οποιαδήποτε συμπεριφορά ηθικής παρενόχλησης – πολύ περισσότερο με την άσκηση βίας.
Είναι ένα πρόβλημα που μας αφορά όλους και μας καθιστά όλους, εξ ορισμού, συνυπεύθυνους. Από το κύτταρο της κοινωνίας που είναι η οικογένεια, μέχρι την οργανωμένη Πολιτεία και σε όλους τους ενδιάμεσους κοινωνικούς θεσμούς ή φορείς, σε όλους τους κοινωνικούς χώρους, και – πρώτα απ’ όλα – στην ίδια την καθημερινή μας ζωή.
13.07.2021 ώρα 10.00΄π.μ.
Αίθουσα «Προέδρου Αθανασίου Κωνστ. Τσαλδάρη» (223)
Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Ισότητας, Νεολαίας και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου
Θέμα ημερήσιας διάταξης:
«metoo_greece»: Μέτρα για την πρόληψη και καταπολέμηση της ηθικής και σεξουαλικής παρενόχλησης και βίας στον κόσμο της εκπαίδευσης και του αθλητισμού».
