Θα μου επιτρέψετε κατ' αρχήν να ξεκινήσω με κάτι που με αφορά προσωπικά. Θα αντιπαρέρθω το απαξιωτικό και άκρως σεξιστικό σχόλιο του Υπουργού στην προηγούμενη συνεδρίαση όσον αφορά το αν θα πρέπει να πιω νερό ή καφέ αλλά θα πάω σε κάτι το οποίο ανέφερε και θεωρώ ότι είναι ένα πολύ κακό υπονοούμενο όσον αφορά τον τρόπο διοίκησης της Ομοσπονδίας και θα τον παρακαλέσω, εδώ σε αυτή την επιτροπή, μέσα στο Κοινοβούλιο αν έχει κάτι να το καταθέσει να το καταθέσει, αλλιώς παρακαλώ πάρα πολύ να μην αφήσει ξανά τέτοια είδους υπονοούμενα διότι υπάρχουν κακόβουλοι που παίρνουν λέξεις και γράφουν κείμενα.
Ξεκινώντας την κατ’ άρθρον συζήτηση πιστεύω ‘ότι είναι απαραίτητο να κάνουμε μία εισαγωγική παρατήρηση. Έχουμε μπροστά μας και το νομοσχέδιο και την αιτιολογική έκθεση που το συνοδεύει.
Υπάρχουν συγκεκριμένα άρθρα, στα οποία το περιεχόμενο της αιτιολογικής δεν αντιστοιχεί στο περιεχόμενο των προτεινόμενων διατάξεων. Ο επικαλούμενος σκοπός και ο λόγος τροποποίησης δεν αποτυπώνονται στα άρθρα.
Αναρωτιόμαστε ποιος είναι ο λόγος που συμβαίνει αυτό. Είναι άραγε λάθος ή σκοπιμότητα ; - θα τα δούμε, όλα αυτά, και πιο ειδικά.
Ξεκινάμε με το άρθρο 3, τη προσθήκη του τριάθλου στα αθλήματα της παρ. 6 του άρθρου 3 του ν. 2725/1999.
Κατ’ αρχάς, η βασική μας θέση είναι ότι δεν μπορεί – ακριβώς για λόγους αρχής – να είναι αποδεκτή η συμμετοχή εν ενεργεία αθλητών στη Διοίκηση των Σωματείων ή της Ομοσπονδίας – εκτός αν μιλάμε για τη θεσμοποιημένη εκπροσώπηση αιρετών εκπροσώπων.
Αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχουν αθλήματα με ιδιαιτερότητες και ιδίως όταν αναφερόμαστε σε αθλήματα με μικρή, σχετικά, κοινωνική βάση. Έτσι, η ειδική ρύθμιση φαίνεται, εν τέλει, αναγκαστική.
Εδώ όμως, με το τρίαθλο έχουμε μία ακόμα μεγαλύτερη ιδιαιτερότητα : Το τρίαθλο αποσπάστηκε πρόσφατα από την Ομοσπονδία του Πεντάθλου. Μάλλον αποδείχθηκε πως η απόσπαση αυτή ήταν πρόωρη και δεν ήταν μελετημένη. Ερχόμαστε δηλαδή τώρα να “μπαλώσουμε”, πάλι, πάνω σε ένα πρόβλημα που δημιούργησε η ίδια η Πολιτεία. Γιατί άραγε υπήρχε, λοιπόν, η ανάγκη για μία ακόμα Ομοσπονδία και μάλιστα με αυτά τα δεδομένα ;
Στο άρθρο 4 : Η αιτιολογική έκθεση επικαλείται ότι επιβάλλεται νέα ρύθμιση, για να αντιμετωπιστεί το ζήτημα που δημιουργεί η συχνή συστέγαση σωματείων σε αθλητικές εγκαταστάσεις “με εμπορικές ανεξάρτητες αυτών εμπορικές επιχειρήσεις, ιδίως κυλικεία, αναψυκτήρια κ.λπ.”.
Και με αυτό το εφαλτήριο, έρχεται μία διάταξη που απελευθερώνει απολύτως τη συστέγαση σωματείων με εμπορικές επιχειρήσεις. Είναι μεγάλο το άλμα κ. Υπουργέ! Αναγκαστικά επανέρχεται το ερώτημα που είπαμε στην αρχή : “Λάθος ή σκοπιμότητα” ;
Για να μην αναλύουμε παραπάνω τη σχετική επιχειρηματολογία – τα είπαν και άλλοι συνάδελφοι – εμείς θα προτείνουμε διατύπωση της διάταξης που καλύπτει πλήρως την αιτιολόγηση και την τελολογία που συνοδεύει το νομοσχέδιο, Και αναμένουμε την απάντησή σας :
«Στις αθλητικές εγκαταστάσεις όπου στεγάζονται αθλητικά σωματεία, μπορούν αυτά να συστεγάζονται μόνο με εμπορικές επιχειρήσεις που λειτουργούν αποκλειστικά για την εξυπηρέτηση των αναγκών λειτουργίας της συγκεκριμένης αθλητικής εγκατάστασης».
Πιστεύουμε ότι έτσι καλύπτεται απόλυτα η αιτιολόγηση της ρύθμισης, χωρίς να εξακοντίζεται στην προβληματική, από κάθε άποψη, πλήρη απελευθέρωση του πλαισίου.
Στο άρθρο 5, για τη Συγκρότηση Επιτροπών Δεοντολογίας σε αθλητικές ομοσπονδίες. Είναι αλήθεια ότι η διάταξη έρχεται να αντιμετωπίσει ένα πραγματικό πρόβλημα. Το όλο σύστημα, πράγματι, δεν μπορεί να καλυφθεί από τους εν ενεργεία τακτικούς δικαστές.
Αυτό θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί από την Πολιτεία συγκροτημένα και αξιόπιστα. Με ένα σαφές και ολοκληρωμένο πλαίσιο. Και όχι – πάλι – με αντανακλαστικές και ελλιπείς, όπως αυτή που έχουμε μπροστά μας.
Ιδιαίτερα πρέπει να επισημάνουμε ότι εδώ τίθενται εντελώς αόριστα κριτήρια. Δεν είναι αξιόπιστο ένα θεσμικό πλαίσιο που εξαντλείται στη φράση «πρόσωπα εγνωσμένου κύρους ή εμπειρίας σε θέματα αθλητισμού ή απονομής δικαιοδοτικού έργου». Εκτός από το τελευταίο, που μπορεί να σημαίνει συνταξιούχους δικαστές, όλοι καταλαβαίνουμε ότι τα υπόλοιπα είναι εντελώς ελαστικά.
Φοβάμαι, λοιπόν, ότι ερχόμαστε να λύσουμε ένα υπαρκτό πρόβλημα και θα δημιουργήσουμε πολύ περισσότερα – και επειδή μιλάμε για Επιτροπές δεοντολογίας, αυτό είναι πολύ επικίνδυνο.
Εάν η αθλητική κοινότητα είχε την τιμή να συμμετέχει σε μία διαβούλευση με το Υπουργείο, για αυτά τα θέματα, οι λύσεις θα ήταν ήδη εδώ.
Ερχόμαστε στο άρθρο 6 : Εδώ προστίθεται στην τακτική επιχορήγηση και η χρηματοδότηση από το ποσοστό των εσόδων από τη φορολογία κερδών από τυχερά παίγνια, που αποδίδεται με βάση μία εκάστοτε εκδιδόμενη ΚΥΑ.
Εδώ έχουμε το βασικό πρόβλημα :
Η χρηματοδότηση μέσω της ΚΥΑ δεν είναι θεσμοθετημένη, δεν περιορίζεται από καμία πρόβλεψη, ως προς το ποσό ή το ποσοστό. Επαφίεται απολύτως στην καλή πρόθεση και διάθεση των δύο Υπουργών.
Σε κάθε περίπτωση η διάταξη είναι προβληματική, κυρίως στο εξής σημείο : Με βάση τα στοιχεία του απολογισμού, δηλαδή στις 31/12 κάθε έτους, θα καθορίζεται το καθεστώς προσλήψεων για το επόμενο έτος. Δεν μπορεί αυτό να είναι σύστημα που επιτρέπει σοβαρό προγραμματισμό.
Θα πω και ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα : Μία Ομοσπονδία, οποιαδήποτε Ομοσπονδία, εξασφαλίζει μία, ας πούμε, μεγάλη χορηγία. Αν για τη χορηγία αυτή χρειάζεται πρόσθετη απασχόληση δύο, τριών ή πέντε ατόμων, και υπάρχει αδυναμία για αυτές τις προσλήψεις, η Ομοσπονδία είναι με τα χέρια δεμένα.
Επίσης, η διακύμανση της χρηματοδότησης σε σύγκριση με τα ίδια έσοδα, δημιουργεί ένα σύστημα «κινούμενης άμμου». Δηλαδή, μπορεί από χρόνο σε χρόνο να αλλάζει το καθεστώς στις Ομοσπονδίες.
Αναρωτιέμαι αν υπάρχει κανείς που να μπορεί να υποστηρίξει αυτό το σύστημα με λογικά επιχειρήματα!
Το ελάχιστο θα ήταν να προβλέπεται μία σειρά χρήσεων, συνεχόμενων χρήσεων, τουλάχιστον τριών, που να καθορίζει το καθεστώς, έτσι ώστε να μπορεί να υπάρχει σοβαρός προγραμματισμός με αντικειμενικά δεδομένα και κριτήρια.
Για τα άρθρα 7 και 8, και ιδίως για τις νησιωτικές περιοχές. Και εδώ ισχύουν όσα αναφέραμε και πριν. Υπάρχει ένα πραγματικό πρόβλημα στα νησιά. Αλλά θέλουμε να το αντιμετωπίσουμε με λάθος τρόπο.
Η λύση δεν είναι η υποβάθμιση των σωματείων και των προπονητών, που θα δουλεύουν με μία τρίμηνη σύμβαση και μηνιαίες απολαβές 150 ευρώ. Το Υπουργείο ήταν που είχε θέσει σαν προϋπόθεση αναγνώρισης τις εξάμηνες συμβάσεις με ελάχιστο ποσό τα 250 ευρώ το μήνα.
Η πραγματική λύση θα ήταν η θεσμοποίηση της ενίσχυσης των Σωματείων και των προπονητών από την ίδια την Πολιτεία.
Αλήθεια, γιατί δεν μπορούσατε να φέρετε μία διάταξη που θα προβλέπει και θα εξασφαλίζει την κάλυψη της διαφοράς των 100 ευρώ το μήνα από το Υπουργείο - π.χ. από το ποσοστό των εσόδων από τη φορολογία κερδών από τα τυχερά παίγνια ;
Θα πω και κάτι ακόμα για την ποιότητα της νομοθέτησης : Η Ικαρία και οι Φούρνοι, π.χ., είναι έξω από την πρόβλεψη της ρύθμισης.
Για το άρθρο 9, για το Πλαίσιο λειτουργίας των ιδιωτικών γυμναστηρίων και των ιδιωτικών αθλητικών σχολών.
Εδώ, στην ουσία, η Πολιτεία δηλώνει αδυναμία να εφαρμόσει το σύστημα ελέγχου που είχε η ίδια θεσπίσει. “Σηκώνει τα χέρια ψηλά” και καταφεύγει στη λύση της απλής γνωστοποίησης.
Έτσι, όμως, ανοίγει ένας μεγάλος κύκλος επικινδυνότητας. Και αυτό που μένει κυρίως απροστάτευτος – εντελώς απροστάτευτος, θα έλεγα – είναι ο κόσμος που θέλει να αθλείται και να γυμνάζεται. Και μιλάω, προφανώς, για το θεσμικό πλαίσιο που έχει υποχρέωση να διαμορφώνει η Πολιτεία. Δεν μπορεί – και δεν πρέπει – η μόνη δικλείδα ασφαλείας να είναι, τελικά, το φιλότιμο του κάθε επαγγελματία του χώρου.
Για τα άρθρα 10 , 11 και 13 δεν θα αναφερθώ σήμερα με ανάλυση των ρυθμίσεων. Καταθέτουμε μόνο την κατ’ αρχήν συμφωνία μας.
Για το άρθρο 14, για τη διοργάνωση δρομικών αθλητικών δραστηριοτήτων και από μη αθλητικούς φορείς, είπαμε κάποια πράγματα και στην προηγούμενη συνεδρίαση. Και θα το δούμε και μέχρι το τέλος της διαδικασίας.
Αναρωτιόμαστε ποια πραγματική ανάγκη θέλετε να καλύψετε και οδηγείστε την ανεξέλεγκτη διεξαγωγή αγώνων.
Ποιος θα κάνει τον έλεγχο για τους όρους και τις συνθήκες διεξαγωγής των αγώνων ; Αυτό το νομοσχέδιο δίνει μία μόνο απάντηση : Κανείς ! Ή τουλάχιστον κανείς με εχέγγυα στην αντίστοιχη γνώση και τεχνογνωσία.
Θα πρέπει εδώ να επισημάνουμε τους κινδύνους αλλά και τις συνέπειες. Σκεφτείτε ότι ένα αρνητικό συμβάν σε μια τέτοια περίπτωση θα έχει πολλαπλές αρνητικές επιπτώσεις και στην όλη αθλητική δραστηριότητα αλλά και στο κομμάτι αυτής που αφορά στους επίσημους αγώνες και τις Ομοσπονδίες.
Η αιτιολογική έκθεση επικαλείται «τη διευκόλυνση της διοργάνωσης και αδειοδότησης δρομικών αθλητικών δραστηριοτήτων, οι οποίες δεν περιλαμβάνονται στο επίσημο αγωνιστικό πρόγραμμα της οικείας ομοσπονδίας.
Η ασυδοσία, το ανέλεγκτο και ανεξέλεγκτο υπερβαίνει κατά πολύ τα όρια της διευκόλυνσης.
Επίσης θα πρέπει οπωσδήποτε, για την πληρότητα της διάταξης να αναφέρεται σε αυτήν και το «αγωνιστικό πρόγραμμα της οικείας Παγκόσμιας Ομοσπονδίας».
Υπάρχουν αθλήματα όπως το μίλι, ή και τα 5 και 10 χιλιόμετρα ανοιχτού δρόμου που η Παγκόσμια Ομοσπονδία τα έχει εντάξει στο επίσημο αγωνιστικό της πρόγραμμα και απαγορεύει ακόμα και σε σωματεία να αιτηθούν διοργάνωση τέτοιων αγώνων, που είναι δυνατή μόνο μέσω της οικείας Ομοσπονδίας.
Στο άρθρο 18 : Είμαστε και εδώ υποχρεωμένοι να εντοπίσουμε τις αρνητικές πτυχές της συγκεκριμένης διάταξης.
Καλούνται οι Ομοσπονδίες μέσα σε ένα μήνα να υποβάλουν όλα τα αναφερόμενα στοιχεία, χωρίς να έχουν ούτε την απαιτούμενη στελέχωση, από πλευρά αριθμούς προσωπικού, ούτε την απαιτούμενη υλικοτεχνική υποδομή.
Θα έλεγα ότι δεν υπήρχε καμία πρόνοια από μέρους της πολιτείας για ενίσχυση αυτού του τομέα, με ένταξη π.,χ. σε κάποιο πρόγραμμα ή στα ΕΣΠΑ, για να μπορούν να αντεπεξέλθουν σε μια τέτοια απαίτηση.
Για τον ΣΕΓΑΣ, π.χ., που έχω τα δεδομένα πρόχειρα, ζητάτε τα πλήρη αυτά στοιχεία 40.000 αθλητών μέσα σε ένα μήνα.
Είναι αντικειμενικά επιβεβλημένη η πρόβλεψη μεγαλύτερης προθεσμίας για αυτό το θέμα. Για αυτή τη χρονιά, π.χ., μέχρι 30/6.
Εν τω μεταξύ, με το σύστημα της ψηφιακής κάρτας υγείας των αθλητών, που εισάγεται με προηγούμενη διάταξη του νομοσχεδίου, είναι προφανές ότι με την υποβολή μόνο του Αριθμού Μητρώου των Αθλητών, αντλούνται άμεσα και όλα τα υπόλοιπα στοιχεία από τη βάση δεδομένων της κάρτας υγείας.
Για τη διάταξη που αφορά την εφαρμογή του Χίλωνα, πιστεύουμε ότι υπάρχουν και νομικά προβλήματα, μάλλον σοβαρά. Θα αναφερθούμε εκτενέστερα σε αυτό το άρθρο στη β΄ ανάγνωση.
Ψήφος : Επί της αρχής : ΠΑΡΩΝ. Επί των άρθρων επιφυλασσόμαστε.
Ευχαριστώ.
Διαρκής Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων
Συνέχιση της επεξεργασίας και εξέτασης του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού «Διατάξεις για τη θωράκιση του θεσμικού πλαισίου του αθλητισμού και τον εξορθολογισμό της αθλητικής νομοθεσίας» (2η συνεδρίαση – ακρόαση εξωκοινοβουλευτικών προσώπων).
