Το βίντεο της συνεδρίασης της ΔΙΑΡΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ 17-02-2020 εδώ, με θέμα:
Εξέταση των Προτάσεων Κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου COM (2018) 392, 393, 394 final (δέσμη μέτρων για την αναθεώρηση της νέας Κοινής Γεωργικής Πολιτικής 2021–2027) και της Πρότασης Κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου COM (2019) 581 final. Τα μέλη των συναρμόδιων Κοινοβουλευτικών Επιτροπών θα ενημερώσει ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, κ. Μαυρουδής Βορίδης.
Η τοποθέτησή μου στην επιτροπή:
Ευχαριστώ πολύ κύριε πρόεδρε. Θα μου επιτρέψετε να επισημάνω εξαρχής την κοινωνική σημασία που έχει η αγροτική απασχόληση. Περίπου στην χώρα μας απασχολούνται στον αγροτικό πρωτογενή τομέα 400.000 άνθρωποι που αντιστοιχεί στο 12% των εργαζομένων σε αντίθεση με την Ε.Ε. που είναι σχεδόν στο 4%.
Θα ήθελα ενδεικτικά να αναφέρω, ότι στη Γερμανία απασχολούνται στην αγροτική παραγωγή σχεδόν 600.000 εργαζόμενοι και στην Ολλανδία, 200.000 εργαζόμενοι. Όμως, αυτές οι δύο χώρες έχουν εκτινάξει την παραγωγή τους σε δυσθεώρητα ύψη, με αποτέλεσμα να βρίσκονται στις κορυφαίες θέσεις των εξαγωγών των αγροτικών προϊόντων παγκοσμίως, μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Αυτή η εντατικοποίηση, κατά την άποψή μας, είναι ο λάθος δρόμος. Και είναι λάθος δρόμος για δύο λόγους. Πρώτον, επί της αρχής. Προφανώς αυτή η γεωργία και η κτηνοτροφία δεν εντάσσονται στις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης. Και δεύτερον, αυτόν τον λάθος δρόμο, όσο επιμελώς και αν ακολουθήσουμε, πάντα θα βρισκόμαστε πίσω σε αυτόν τον ανταγωνισμό.
Όμως, αυτόν τον λάθος δρόμο ακολουθούμε συχνά και εμείς. Παραδείγματος χάρη είναι λάθος ότι δόθηκαν ενισχύσεις σε Έλληνες κτηνοτρόφους για να αγοράσουν βοοειδή Λιμουζέν και πρόβατα Λακών. Αυτά αντικατέστησαν τις ντόπιες φυλές μικτής κατεύθυνσης που είχαμε, δηλαδή φυλές που παράγουν και γάλα και δίνουν και αξιόλογη ποιότητα και ποσότητα κρέατος.
Κερδισμένοι, θεωρώ εν τέλει, ότι βρέθηκαν οι Γάλλοι παραγωγοί, στους οποίους κατέληξαν οι επιδοτήσεις αυτές μαζί με τις οικονομίες των Ελλήνων κτηνοτρόφων που επένδυσαν σε αυτά τα ζώα και τώρα προσπαθούν να επιστρέψουν στην εκτροφή ντόπιων μικτών φυλών.
Εν κατακλείδι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η εκτατική κτηνοτροφία θα πρέπει να ενισχυθεί.
Πέρα όμως από αυτό το εύληπτο παράδειγμα, υπάρχουν και σοβαρά προβλήματα στις ενισχύσεις της κτηνοτροφίας που πρέπει, επιτέλους, να αντιμετωπιστούν.
Καταρχήν, η άνιση κατανομή των εκτάσεων των βοσκοτόπων αναχωρική ενότητα. Οι τιμές ανά πυκνότητα βόσκησης, δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, γι' αυτό είναι άδικες. Είναι λάθος και άδικο να αποζημιώνονται οι κτηνοτρόφοι με κριτήριο τα ιστορικά δικαιώματα - και προσέξτε - δεν αναφέρομαι στα ειδικά δικαιώματα που ισχύουν για τα νησιά, τα οποία καλώς υφίστανται και πρέπει, θα έλεγα, να ενισχυθούν κιόλας. Αναφέρομαι στα ιστορικά δικαιώματα που προϋποθέτουν δασικούς χάρτες που δεν υπάρχουν και στα ιστορικά δικαιώματα που εξασφαλίζουν στους εκλεκτούς κτηνοτρόφους ετήσιες προσόδους που άλλοι κτηνοτρόφοι ούτε σε μια δεκαετία δεν θα μπορούσαν να αποκομίσουν.
Οι επιδοτήσεις, λοιπόν, θα πρέπει να υπολογίζονται με βάση το ζωικό κεφάλαιο και όχι με το χώρο βοσκής. Πρέπει επίσης να τονιστεί, ότι η κατάργηση της υποχρέωσης της μόνιμης κατοικίας στις ορεινές και μειονεκτικές περιοχές των δικαιούχων επιδότησης, είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση των δικαιούχων και την μεταφορά μεγάλων μέρους των κονδυλίων της από την κτηνοτροφία, στη γεωργία και τελικά στη μείωση εξισωτικής αποζημίωσης των κτηνοτρόφων.
Όμως, και στη Γεωργία έχουμε σοβαρές ανισότητες. Ολιγοπώλια και πελατειακό σύστημα. Καταρχήν, η επιδότηση πρέπει να συνδέεται με την παραγωγή και όχι με τη γεωργική έκταση που δηλώνεται, γιατί έτσι ενισχύονται μεγάλο-αγρότες. Οι ανισότητες ενισχύονται και από τον διπλασιασμό τα τελευταία χρόνια των τιμών των αγροτοεφοδίων. Αυτή η αύξηση επιφέρει δυσανάλογες επιπτώσεις σε μικρούς και μεγάλους αγρότες, οδηγώντας τους πρώτους στην εξαφάνιση.
Και η ενοικίαση κλήρου στους μεγάλους αγρότες είναι το πρώτο βήμα. Η αύξηση της φορολόγησης θα πρέπει να μειωθεί. Μειώνουμε στους εφοπλιστές. Γιατί όχι και στους αγρότες.
Οι επιδοτήσεις με κριτήριο τους τίτλους δικαιωμάτων, ενισχύουν ακόμη περισσότερο - κύριε πρόεδρε - τους μεγάλο- αγρότες. Η μείωση δε των επιδομάτων από την προηγούμενη ΚΑΠ κατά 7%, πλήττει δυσανάλογα τους μικρούς παραγωγούς από τους μεγάλο-αγρότες. Ακόμη περισσότερο δε, οδηγεί πιο γρήγορα στην εκμετάλλευση όλο και μεγαλύτερου κλήρου από τους μεγάλο-αγρότες.
Θα ήθελα να αναφερθώ λίγο και στην μελισσοκομία που είναι ένα σοβαρό θέμα. Και την μελισσοκομία την βασανίζουν ολιγοπώλια και πελατειακό σύστημα. Μόνο το 30% από τον κανονισμό μελισσοκομίας καταλήγει στην ενίσχυση των μελισσοκόμων. Η μελισσοκομία θα πρέπει να ενισχυθεί από την ΚΑΠ. Οι μελισσοκόμοι θα πρέπει να συμμετέχουν ισότιμα σε όλα τα θέματα γεωργικής ανάπτυξης και η ελληνική μελισσοκομία βρίσκεται αυτή τη στιγμή αντιμέτωπη με τις δυσμενέστατες συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Πρέπει, λοιπόν, να τη βοηθήσουμε.
Παρατηρούνται και στην μελισσοκομία φαινόμενα δυσμενέστερης αντιμετώπισης όλων των ελληνικών προϊόντων. Αναφέρομαι στην ευρωποίηση κινεζικού μελιού μέσω Βαλκανικών χωρών της Ε.Ε., αλλά και στην ελληνοποίησή του, γεγονός που αποβαίνει σε βάρος των Ελλήνων μελισσοκόμων. Αναφέρομαι στο γεγονός ότι το τουρκικό μέλι είναι φθηνότερο στα ράφια απ' ό,τι το ελληνικό.
Το ερώτημα, λοιπόν, όχι μόνο για τη μελισσοκομία, αλλά και για όλα τα ελληνικά προϊόντα, γεωργικά και μη, που αποτελεί και πρόκληση για το Υπουργείο σας, κύριε Υπουργέ, είναι πώς μπορούν οι κλαδικές οργανώσεις να συμμετέχουν σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον με ένα αμφίδρομο σύστημα ενημέρωσης, ώστε να ξέρουμε κάθε φορά που βρισκόμαστε με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου και την Ε.Ε. ανά προϊόν.
Θα μου επιτρέψετε, να κλείσω και να πω ότι θεωρώ παράδοξο ότι η ενωσιακή νομοθεσία προστατεύοντας τον ελεύθερο ανταγωνισμό από διακρίσεις σε βάρος των εισαγόμενων προϊόντων, οδηγεί μερικές φορές σε διακρίσεις σε βάρος των προϊόντων που παράγονται στο κράτος εισαγωγής. Ευχαριστώ.
Θα ήθελα ενδεικτικά να αναφέρω, ότι στη Γερμανία απασχολούνται στην αγροτική παραγωγή σχεδόν 600.000 εργαζόμενοι και στην Ολλανδία, 200.000 εργαζόμενοι. Όμως, αυτές οι δύο χώρες έχουν εκτινάξει την παραγωγή τους σε δυσθεώρητα ύψη, με αποτέλεσμα να βρίσκονται στις κορυφαίες θέσεις των εξαγωγών των αγροτικών προϊόντων παγκοσμίως, μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Αυτή η εντατικοποίηση, κατά την άποψή μας, είναι ο λάθος δρόμος. Και είναι λάθος δρόμος για δύο λόγους. Πρώτον, επί της αρχής. Προφανώς αυτή η γεωργία και η κτηνοτροφία δεν εντάσσονται στις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης. Και δεύτερον, αυτόν τον λάθος δρόμο, όσο επιμελώς και αν ακολουθήσουμε, πάντα θα βρισκόμαστε πίσω σε αυτόν τον ανταγωνισμό.
Όμως, αυτόν τον λάθος δρόμο ακολουθούμε συχνά και εμείς. Παραδείγματος χάρη είναι λάθος ότι δόθηκαν ενισχύσεις σε Έλληνες κτηνοτρόφους για να αγοράσουν βοοειδή Λιμουζέν και πρόβατα Λακών. Αυτά αντικατέστησαν τις ντόπιες φυλές μικτής κατεύθυνσης που είχαμε, δηλαδή φυλές που παράγουν και γάλα και δίνουν και αξιόλογη ποιότητα και ποσότητα κρέατος.
Κερδισμένοι, θεωρώ εν τέλει, ότι βρέθηκαν οι Γάλλοι παραγωγοί, στους οποίους κατέληξαν οι επιδοτήσεις αυτές μαζί με τις οικονομίες των Ελλήνων κτηνοτρόφων που επένδυσαν σε αυτά τα ζώα και τώρα προσπαθούν να επιστρέψουν στην εκτροφή ντόπιων μικτών φυλών.
Εν κατακλείδι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η εκτατική κτηνοτροφία θα πρέπει να ενισχυθεί.
Πέρα όμως από αυτό το εύληπτο παράδειγμα, υπάρχουν και σοβαρά προβλήματα στις ενισχύσεις της κτηνοτροφίας που πρέπει, επιτέλους, να αντιμετωπιστούν.
Καταρχήν, η άνιση κατανομή των εκτάσεων των βοσκοτόπων αναχωρική ενότητα. Οι τιμές ανά πυκνότητα βόσκησης, δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, γι' αυτό είναι άδικες. Είναι λάθος και άδικο να αποζημιώνονται οι κτηνοτρόφοι με κριτήριο τα ιστορικά δικαιώματα - και προσέξτε - δεν αναφέρομαι στα ειδικά δικαιώματα που ισχύουν για τα νησιά, τα οποία καλώς υφίστανται και πρέπει, θα έλεγα, να ενισχυθούν κιόλας. Αναφέρομαι στα ιστορικά δικαιώματα που προϋποθέτουν δασικούς χάρτες που δεν υπάρχουν και στα ιστορικά δικαιώματα που εξασφαλίζουν στους εκλεκτούς κτηνοτρόφους ετήσιες προσόδους που άλλοι κτηνοτρόφοι ούτε σε μια δεκαετία δεν θα μπορούσαν να αποκομίσουν.
Οι επιδοτήσεις, λοιπόν, θα πρέπει να υπολογίζονται με βάση το ζωικό κεφάλαιο και όχι με το χώρο βοσκής. Πρέπει επίσης να τονιστεί, ότι η κατάργηση της υποχρέωσης της μόνιμης κατοικίας στις ορεινές και μειονεκτικές περιοχές των δικαιούχων επιδότησης, είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση των δικαιούχων και την μεταφορά μεγάλων μέρους των κονδυλίων της από την κτηνοτροφία, στη γεωργία και τελικά στη μείωση εξισωτικής αποζημίωσης των κτηνοτρόφων.
Όμως, και στη Γεωργία έχουμε σοβαρές ανισότητες. Ολιγοπώλια και πελατειακό σύστημα. Καταρχήν, η επιδότηση πρέπει να συνδέεται με την παραγωγή και όχι με τη γεωργική έκταση που δηλώνεται, γιατί έτσι ενισχύονται μεγάλο-αγρότες. Οι ανισότητες ενισχύονται και από τον διπλασιασμό τα τελευταία χρόνια των τιμών των αγροτοεφοδίων. Αυτή η αύξηση επιφέρει δυσανάλογες επιπτώσεις σε μικρούς και μεγάλους αγρότες, οδηγώντας τους πρώτους στην εξαφάνιση.
Και η ενοικίαση κλήρου στους μεγάλους αγρότες είναι το πρώτο βήμα. Η αύξηση της φορολόγησης θα πρέπει να μειωθεί. Μειώνουμε στους εφοπλιστές. Γιατί όχι και στους αγρότες.
Οι επιδοτήσεις με κριτήριο τους τίτλους δικαιωμάτων, ενισχύουν ακόμη περισσότερο - κύριε πρόεδρε - τους μεγάλο- αγρότες. Η μείωση δε των επιδομάτων από την προηγούμενη ΚΑΠ κατά 7%, πλήττει δυσανάλογα τους μικρούς παραγωγούς από τους μεγάλο-αγρότες. Ακόμη περισσότερο δε, οδηγεί πιο γρήγορα στην εκμετάλλευση όλο και μεγαλύτερου κλήρου από τους μεγάλο-αγρότες.
Θα ήθελα να αναφερθώ λίγο και στην μελισσοκομία που είναι ένα σοβαρό θέμα. Και την μελισσοκομία την βασανίζουν ολιγοπώλια και πελατειακό σύστημα. Μόνο το 30% από τον κανονισμό μελισσοκομίας καταλήγει στην ενίσχυση των μελισσοκόμων. Η μελισσοκομία θα πρέπει να ενισχυθεί από την ΚΑΠ. Οι μελισσοκόμοι θα πρέπει να συμμετέχουν ισότιμα σε όλα τα θέματα γεωργικής ανάπτυξης και η ελληνική μελισσοκομία βρίσκεται αυτή τη στιγμή αντιμέτωπη με τις δυσμενέστατες συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Πρέπει, λοιπόν, να τη βοηθήσουμε.
Παρατηρούνται και στην μελισσοκομία φαινόμενα δυσμενέστερης αντιμετώπισης όλων των ελληνικών προϊόντων. Αναφέρομαι στην ευρωποίηση κινεζικού μελιού μέσω Βαλκανικών χωρών της Ε.Ε., αλλά και στην ελληνοποίησή του, γεγονός που αποβαίνει σε βάρος των Ελλήνων μελισσοκόμων. Αναφέρομαι στο γεγονός ότι το τουρκικό μέλι είναι φθηνότερο στα ράφια απ' ό,τι το ελληνικό.
Το ερώτημα, λοιπόν, όχι μόνο για τη μελισσοκομία, αλλά και για όλα τα ελληνικά προϊόντα, γεωργικά και μη, που αποτελεί και πρόκληση για το Υπουργείο σας, κύριε Υπουργέ, είναι πώς μπορούν οι κλαδικές οργανώσεις να συμμετέχουν σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον με ένα αμφίδρομο σύστημα ενημέρωσης, ώστε να ξέρουμε κάθε φορά που βρισκόμαστε με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου και την Ε.Ε. ανά προϊόν.
Θα μου επιτρέψετε, να κλείσω και να πω ότι θεωρώ παράδοξο ότι η ενωσιακή νομοθεσία προστατεύοντας τον ελεύθερο ανταγωνισμό από διακρίσεις σε βάρος των εισαγόμενων προϊόντων, οδηγεί μερικές φορές σε διακρίσεις σε βάρος των προϊόντων που παράγονται στο κράτος εισαγωγής. Ευχαριστώ.
