Συνεδρίαση Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας Ακρόαση των προτεινομένων, κ.κ. Αθανασίου Δαγούμα, Δημητρίου Ψυχογυιού και Κωνσταντίνου Τσιμάρα, από τον Υπουργό Περιβάλλοντος κ Ενέργειας, κ. Κωνσταντίνο Χατζηδάκη, για διορισμό στις θέσεις Προέδρου, Αντιπροέδρου Α΄ και Μέλους της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας
Κύριε Πρόεδρε σας ευχαριστώ!
Να καλωσορίσω και από την πλευρά μας τους προτεινομένους. Πράγματι έχουν ιδιαίτερα ενδιαφέροντα βιογραφικά!
Θα ήθελα να σταθώ σε μια μελέτη, στην οποία μετείχε, μεταξύ άλλων, ο προτεινόμενος για την θέση του Προέδρου, από το 2015, σχετικά με το ζήτημα του υψηλού ενεργειακού κόστους που αντιμετωπίζει η ελληνική βιομηχανία.
Συγκεκριμένα, ο κ. Δαγούμας συμμετείχε σε μελέτη, που εκπονήθηκε για λογαριασμό του Δικτύου της Άννας Διαμαντοπούλου, η οποία αποτύπωσε το πρόβλημα ανταγωνιστικότητας στην ευρωπαϊκή και την ελληνική οικονομία, εξαιτίας του υψηλού ενεργειακού κόστους.
Είναι αλήθεια ότι, στη χώρα μας, ακόμα και πριν την καταβαράθρωση των μισθών και ημερομισθίων, το κόστος εργασίας δεν αποτελούσε ποτέ παράγοντα που προβλημάτιζε ιδιαίτερα τις βιομηχανικές επιχειρήσεις, ως προς την ανταγωνιστικότητά τους.
Αντίθετα, ήταν ιδιαίτερα προβληματικό, για τον ανταγωνισμό, το ενεργειακό κόστος.
Οπωσδήποτε όμως, το υψηλό ενεργειακό κόστος στην Ελλάδα, δεν είναι πρόβλημα μόνο για τη βιομηχανία ή την επιχειρηματικότητα.
Είναι, ιδίως, σοβαρό ζήτημα και για όλα τα νοικοκυριά. Και, βέβαια, είναι πολύ οξύτερο για τα χαμηλότερα οικονομικά στρώματα της κοινωνίας μας. Μιλάμε για μία κοινωνική κατηγορία που, δυστυχώς, διαρκώς διευρύνεται, εξαιτίας των μνημονιακών πολιτικών.
Οι κυβερνητικές επιλογές των τελευταίων χρόνων έχουν ως σταθερό αποτέλεσμα μια επιβεβαιωμένη διαρκή μεταφορά πλούτου, από τα χαμηλότερα προς τα υψηλότερα στρώματα.
Είναι μία διαδικασία που οδηγεί στην εξαθλίωση ολοένα και μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας μας.
Εκτός όμως, από αυτό, μέσω της βίαιης και διαρκούς αναδιανομής του εθνικού πλούτου, αποδομείται συνολικά η ελληνική κοινωνική συγκρότηση αλλά και η ίδια η οικονομία της χώρας και η δυναμική της.
Δυστυχώς, η όλη κατάσταση επιδεινώθηκε και λόγω της επιδημίας και των μέτρων αντιμετώπισής της.
Θα μου επιτρέψετε να σταθώ σε ένα ιδιαίτερα ανησυχητικό, χαρακτηριστικό περιστατικό, που συνέβη στη Ρόδο, όπου ένα εννιάχρονο παιδί έπεσε λιπόθυμο από την πείνα. Διαβάσαμε ότι σε αυτήν – ακριβώς – την περίπτωση, επιχειρήθηκε και διακοπή του ηλεκτρικού ρεύματος, από την εταιρεία-πάροχο.
Εντέλει, δόθηκε παράταση, μετά την ανάδειξη του ζητήματος. Και μάλιστα, στη συνέχεια, εξοφλήθηκε ο λογαριασμός, αφού παρενέβη ο τοπικός Φιλανθρωπικός Σύλλογος «Αγία Σοφία» και η Πρόεδρος κα Σοφία Μανιά.
Εδώ αναδεικνύεται ένα κρίσιμο ερώτημα : Εντέλει, σε αυτές τις περιπτώσεις, η Πολιτεία και οι αρμόδιοι δημόσιοι φορείς θα εξαντλούν το ρόλο τους στην απραξία και θα επαφίενται στην πιθανότητα της όποιας φιλανθρωπικής παρέμβασης;
Θέλω να πω ότι δεν είναι δυνατόν, ως οργανωμένη κοινωνία, να αναθέτουμε την άρση τέτοιων αδιεξόδων στο ενδεχόμενο μιας – οπωσδήποτε αξιέπαινης – φιλανθρωπίας.
Έχουμε την υποχρέωση να διαμορφώσουμε ένα νομικό πλαίσιο πρόληψης, ώστε να μην φθάνουμε σε τέτοια αδιέξοδα.
Με την ευκαιρία, θέλω να επαναφέρω ένα σημαντικό, κατά την άποψή μου, θέμα :
Η Πολιτεία έχει την υποχρέωση να εξασφαλίζει συνθήκες στοιχειωδώς αξιοπρεπούς διαβίωσης σε όλους τους πολίτες.
Ξέρετε, λένε συχνά ότι η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού. Αντίστοιχα, αυτός είναι και ο δημόσιος ρόλος του πολιτικού προσωπικού : Να αναζητά και να εφαρμόζει λύσεις, ώστε να ανταποκρίνεται η Πολιτεία στις ανάγκες της κοινωνίας.
Πιστεύω, λοιπόν, ότι και σε αυτά τα θέματα θα πρέπει να υπάρχει μια αναγκαία παρέμβαση.
Είναι απολύτως εφικτό να θεσμοθετηθεί μια διαδικασία, έτσι ώστε, με βάση συγκεκριμένα αντικειμενικά κριτήρια, να εξασφαλίζεται, στις αδύναμες και ευάλωτες ομάδες, η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, στα επίπεδα που είναι αναγκαία για μια αξιοπρεπή διαβίωση.
Θα αναφέρω ενδεικτικά : να μπορεί να υπάρχει ένα ψυγείο σε λειτουργία, να έχουν φως, να μπορούν να φτιάξουν ένα φαί ή ακόμα και να μη χρειάζεται να ανάβουν μαγκάλια για τη θέρμανση.
Αναφέρομαι στις ανάγκες για τα εντελώς στοιχειώδη, ως προς τα οποία το επίπεδο της αναγκαίας μηνιαίας κατανάλωσης είναι τεχνικά εύκολο να προσδιορισθεί.
Ο καθορισμός των κριτηρίων υπαγωγής αλλά και του επιπέδου της εξασφαλιζόμενης παροχής, για την ελάχιστη αξιοπρεπή διαβίωση, είναι ζήτημα που απόκειται στην πολιτική της εκάστοτε κυβέρνησης.
Όμως, πρέπει οπωσδήποτε να γίνει μία αρχή. Δεν είναι απλά οικονομικό το ζήτημα. Είναι ένα καίριο κοινωνικό θέμα και, εκτός από την βαθύτατα πολιτική του φύση, έχει και μία κρίσιμη πολιτιστική πλευρά : Γιατί, απλώς αναδεικνύει και το επίπεδο του πολιτισμού μας!
Θα ήθελα να ακούσω και τις σκέψεις των προτεινομένων για το ζήτημα αυτό.
Τελειώνοντας, θα πω για την ψήφο μας :
Το κόμμα μας έχει σαφή θέση, σε σχέση με τη διαδικασία επιλογής και τοποθέτησης των μελών Διοίκησης στις Ανεξάρτητες Αρχές.
Η διαδικασία αυτή, όπως έχει θεσμοθετηθεί, καταστρατηγεί τη δημοκρατική λειτουργία και αναθέτει προσχηματικά στο Κοινοβούλιο τη νομιμοποίηση κομματικών διορισμών της Κυβέρνησης.
Συνεπώς, από πάγια θέση αρχής, το ΜέΡΑ25 αρνείται να μετέχει σε αυτές τις διαδικασίες και ψηφίζουμε ΠΑΡΩΝ, χωρίς αξιολόγηση των προτεινομένων.
