Προς τον Υπουργό Άμυνας
Θέμα: Αθέτηση συμφωνίας από την Dassault Aviation
Είναι γνωστό ότι η συμφωνία προμήθειας των πολεμικών αεροσκαφών RAFALE, παρουσιάστηκε από την Κυβέρνηση με τυμπανοκρουσίες, συνδυαζόμενη και με τη σύναψη αμυντικής συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας.
Το κόμμα μας, το ΜέΡΑ25, κατήγγειλε εξαρχής τον χαρακτήρα των δύο συμφωνιών, τόσο ως προς το ουσιαστικό περιεχόμενό τους, που δεν αντιστοιχούσε στους επικοινωνιακούς πανηγυρισμούς της Κυβέρνησης, όσο και για τον τρόπο σύναψής τους, αφού αποτελούσαν την άμεση υλοποίηση συμμαχικών «εντολών», στο πλαίσιο της συγκυρίας που διαμόρφωσε σε βάρος της Γαλλίας η συμφωνία AUKUS (Συμφωνία Ασφαλείας μεταξύ ΗΠΑ-Μεγ.Βρετανίας-Αυστραλίας στο πεδίο του Ειρηνικού).
Υπενθυμίζεται ότι η αεροναυπηγική βιομηχανία Dassault εξασφάλισε 3,5 δισεκατομμύρια ευρώ με δύο διαδοχικές συμβάσεις για τα 18+6 εξοπλισμένα αεροπλάνα Rafale, χωρίς να επιστρέψει ούτε ένα ευρώ ως Ελληνική προστιθέμενη αξία, αφού και στις δύο ελληνογαλλικές συμφωνίες δεν υπάρχει καμία απολύτως πρόβλεψη συμμετοχής της Ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας.
Ήδη, αποκαλύπτεται ότι η γαλλική εταιρεία (Dassault Aviation), διεμήνυσε εγγράφως ότι αρνείται να αναλάβει την κατασκευή των αναγκαίων έργων υποδομής για την υποδοχή και υποστήριξη των αεροσκαφών της προμήθειάς της.
Οι συγκεχυμένες σχετικές πληροφορίες, αναδεικνύουν ένα, ακόμα, πολύ σοβαρό ζήτημα: Η γαλλική εταιρεία αρνείται να εκτελέσει συμβατική της υποχρέωση ή, μήπως, η υποχρέωση αυτή είναι αμφίβολη με βάση το κείμενο της σύμβασης προμήθειας ή – ακόμα χειρότερα – δεν υπήρχε καμία σχετική πρόβλεψη στα κείμενα της σύμβασης;
Αναφέρεται, μάλιστα, ότι το πρόσθετο κόστος, που θα αναγκαστεί να καλύψει το ελληνικό δημόσιο, δηλ. ο ελληνικός λαός, οι φορολογούμενοι πολίτες, υπερβαίνει τα 30 εκατομμύρια ευρώ, κόστος προστιθέμενο στο ήδη υπέρογκο κόστος αγοράς των αεροσκαφών.
Αναφέρεται, επίσης, και ότι πολύτιμο αεροπορικό υλικό, όπως μέρος από τα εν ενεργεία αεροσκάφη Mirage 2000, θα βρεθούν αναγκαστικά σε ακατάλληλους χώρους φύλαξης, λόγω της παράλειψης πρόβλεψης κατασκευής των αναγκαίων υποδομών για τη φύλαξη των νέων αεροσκαφών Rafale, με άμεσο σοβαρό κίνδυνο για την απαξίωση των πρώτων από άποψη και επιχειρησιακής λειτουργικότητας και αμυντικής προστασίας τους.
Η διευκρίνιση της πραγματικότητας για το θέμα αυτό αποτελεί αδήριτη υποχρέωση της ελληνικής Κυβέρνησης, αφού η επιβεβαίωση του ελλείμματος ως προς την αντίστοιχη συμβατική δέσμευση προς την προμηθεύτρια εταιρεία θα επιβεβαιώσει πρόσθετα τον αποικιοκρατικό (και όχι «συμμαχικό») χαρακτήρα της σύμβασης.
Επειδή όλα τα παραπάνω αναδεικνύουν την πραγματική φύση της προσωπικής επιλογής του κ. Πρωθυπουργού για τη σύναψη των συγκεκριμένων συμφωνιών (σημ.: επιλογής και όχι «απόφασης», αφού πρόκειται για εντεταλμένη ενέργεια, που υλοποιήθηκε ερήμην τόσο των κυβερνητικών όσο και των στρατιωτικών αρμοδίων θεσμικών οργάνων).
Με αυτά δεδομένα ερωτάται ο κ. Υπουργός:
1. Υπάρχει συμβατική υποχρέωση της προμηθεύτριας των αεροσκαφών RAFALE εταιρείας (Dassault) για την κατασκευή των έργων υποδομής για την υποδοχή και υποστήριξή τους και εάν όχι, για ποιο λόγο υπάρχει το σοβαρό αυτό έλλειμμα στους συμβατικούς όρους;
2. Υπάρχει η κυβερνητική πρόθεση και δυνατότητα να υποχρεωθεί η προμηθεύτρια αεροναυπηγική βιομηχανία να αναλάβει την κατασκευή των αναφερόμενων αναγκαίων έργων υποδομής;
3. Σε κάθε περίπτωση, με ποιο τρόπο θα αντιμετωπίσετε το δημιουργούμενο πρόβλημα στέγασης, συντήρησης και προστασίας του συνόλου των νέων αλλά και των ήδη υφιστάμενων, άλλων, μαχητικών αεροσκαφών, εξασφαλίζοντας την επιχειρησιακή λειτουργικότητα και αμυντική προστασία τους, χωρίς να επιβαρυνθεί πρόσθετα το ελληνικό δημόσιο, χωρίς, δηλαδή, να επωμιστεί ο ελληνικός λαός και αυτό το προστιθέμενο κόστος;
Οι ερωτώντες βουλευτές
Γιάνης Βαρουφάκης
Μαρία Απατζίδη
Κρίτων Αρσένης
Κλέων Γρηγοριάδης
Γιώργος Λογιάδης
Φωτεινή Μπακαδήμα
Σοφία Σακοράφα
