Ερχόμαστε, λοιπόν, σήμερα, να συζητήσουμε στη Βουλή το νέο νομοσχέδιο της Κυβέρνησης Μητσοτάκη για την Παιδεία. Όλοι θυμόμαστε ότι είναι το νομοσχέδιο που παρουσιάστηκε στην ελληνική κοινωνία από δύο υπουργούς, λόγω συναρμοδιότητας. Το παρουσίασαν από κοινού η κυρία Υπουργός Παιδείας μαζί με τον Υπουργό Αστυνομίας.
Θα ακολουθήσουμε, λοιπόν και εμείς την κυβερνητική επίδειξη – και υπόδειξη – για τη συναρμοδιότητα των Υπουργείων.
Σήμερα, λοιπόν, κ. Χρυσοχοΐδη, θα μιλήσουμε για το ευαίσθητο θέμα της Παιδείας και ειδικότερα για τις αλλαγές που θέλετε να φέρετε με το καινούριο σας νομοσχέδιο.
θα πω μόνο δύο λόγια για την αντισυνταγματικότητα.
Η ένσταση αντισυνταγματικότητας αφορά σε μια σειρά από άρθρα του νομοσχεδίου, που παραγνωρίζουν τις συνταγματικές επιταγές, τόσο για την υποχρέωση του Κράτους ως προς την παροχή Δωρεάν Παιδείας όσο και για τη αυτοδιοίκητο των ΑΕΙ κ.λ.π. Εσείς, βέβαια θα επιμείνετε, κλείνοντας τα αυτιά, και θα προχωρήσετε…
Ένα ερώτημα θα θέσω, μόνο, ως παρένθεση, για να προβληματιστούμε όλοι : Ας υποθέσουμε ότι συγκεκριμένες διατάξεις κρίνονται εντέλει και από τα Δικαστήρια, ότι είναι αντισυνταγματικές.
Υπάρχει, στο Κοινοβουλευτικό μας σύστημα, καμία συνέπεια για αυτούς που εισηγήθηκαν ή και για αυτούς που υπερψήφισαν αντισυνταγματική διάταξη ; Και όμως, η προστασία του Συντάγματος υποτίθεται ότι είναι θεμελιώδης πολιτειακή αξία. Συνεπώς, και κάθε διάταξη που παραβαίνει ή παραβιάζει τι Σύνταγμα αποτελεί εξ ορισμού βαριά Παράβαση Καθήκοντος, και για αυτούς που εισηγήθηκαν και για αυτούς που υπερψήφισαν. Κλείνει η παρένθεση.
Ας έλθουμε τώρα στις ρυθμίσεις του νομοσχεδίου :
Στο 1ο μέρος του νομοσχεδίου, κ. Χρυσοχοΐδη, αλλάζετε σήμερα, μια ανάσα πριν τις εισαγωγικές εξετάσεις, το σύστημα εισαγωγής των αποφοίτων του Λυκείου στα Πανεπιστήμια.
Αυτό αποφασίσατε ότι πρέπει να γίνει σήμερα στην Ελλάδα, μέσα στις συνθήκες του κορωνοϊού, όπως αυτές υπάρχουν αντικειμενικά αλλά και όπως διαμορφώθηκαν χάρη στις κυβερνητικές παραλείψεις και ανακολουθίες.
Τα παιδιά που θα δώσουν φέτος εξετάσεις, δεν πήγαν στο σχολείο τρεις μήνες την περυσινή χρονιά και ήδη δύο μήνες φέτος. Έχουν ήδη χάσει, λοιπόν, μισό σχολικό έτος.
Υποτίθεται ότι ένα μέρος του κενού αυτού καλύπτεται με την τηλεκπαίδευση.
Όλοι γνωρίζουμε – και αναγνωρίζουμε – ότι, ακόμα και με άριστη οργάνωση, η τηλεκπαίδευση, δεν είναι δυνατόν να υποκαταστήσει τη ζωντανή εκπαιδευτική διαδικασία. Πόσο μάλλον όταν έχουμε να κάνουμε με τη θλιβερή πραγματικότητα της ελληνικής τηλεκπαίδευσης. Σε κάθε σπίτι γονείς και μαθητές, με όποιο εξοπλισμό έχουν – εάν έχουν – προσπαθούν να καλύψουν τις σωρευόμενες ανάγκες τηλεργασίας και τηλεκπαίδευσης.
Δεν έχω ακούσει ούτε μία δημόσια δήλωση κυβερνητικού βουλευτή για αυτό το πρόβλημα. Όχι! Για σας, είναι σαν να μην υπάρχει.
Όμως, αυτή η πραγματικότητα δεν τιμά κανέναν μας. Οι μόνοι που αξίζουν τιμητική μνεία είναι αυτοί που δίνουν τον καθημερινό αγώνα : Οι καθηγητές, που προσπαθούν, μόνοι τους, να διασώσουν ό,τι μπορούν και οι μαθητές που αγωνίζονται για το μέλλον τους, μέσα σε τόσο δύσκολες και αντίξοες συνθήκες.
Φέρνετε, λοιπόν, κ. Χρυσοχοΐδη, αυτές τις περιβόητες αλλαγές στο σύστημα των εξετάσεων : Την ειδική βάση εισαγωγής, που θα διαμορφώνεται και ανά σχολή ή τμήμα, και Το μηχανογραφικό σε δύο φάσεις.
Με την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, που φέρνετε, επαναλαμβάνω, ένα βήμα πριν τις εξετάσεις, θα αποκλείσετε χιλιάδες υποψήφιους από τη δυνατότητα εισαγωγής στα Πανεπιστήμια. Ανατρέπετε τον προγραμματισμό και την πραγματικότητα χιλιάδων οικογενειών και καταδικάζετε τις προσδοκίες χιλιάδων μαθητών. Παλιότερα, είχατε πετύχει με παρόμοιο τρόπο, επί υπουργίας της κ. Γιαννάκου, να μείνουν κενές περίπου 50.000 θέσεις σε ΑΕΙ και ΤΕΙ. Σήμερα, οι εμπεριστατωμένες εκτιμήσεις δίνουν έναν αριθμό τουλάχιστον 24.000 υποψηφίων που θα αποκλειστούν με αυτές τις διατάξεις. Να το πούμε σχηματικά : Ο ένας στους τρεις από τους μαθητές που θα έμπαιναν, με τα υπάρχοντα ως σήμερα δεδομένα, θα μείνουν απέξω. Και οι χαιρέκακοι θα λένε ότι “απέτυχαν”. Και όμως, η Κυβέρνηση, επιμένει να μας λέει ότι δεν επηρεάζεται η πραγματικότητα και η προσπάθεια των μαθητών με αυτές τις ρυθμίσεις !
Οι συνέπειες, κύριε Χρυσοχοΐδη, είναι απολύτως δεδομένες. Τόσο δεδομένες, που δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αυτός είναι και ο σκοπός της Κυβέρνησής σας : Η δραστική μείωση του αριθμού των εισακτέων.
Η αλήθεια, κύριοι και κυρίες της ΝΔ, είναι ότι αυτό δεν το λέγατε στο πρόγραμμά σας. Να σταματήσει λοιπόν και αυτό το ποίημα της συμπολίτευσης, ότι δήθεν νομοθετείτε εφαρμόζοντας το πρόγραμμά σας, για το οποίο και σας ψήφισαν, αυτοί που σας ψήφισαν.
Μέχρι και σήμερα, ενώ είναι φανερό ότι αυτός είναι ο σκοπός σας, παραμένει ανομολόγητος. Δεν τολμάτε να πείτε στην ελληνική κοινωνία ότι αυτό κάνετε. Ότι αυτό ακριβώς θέλετε να κάνετε ! Δεν τολμάτε να ομολογήσετε την αλήθεια!
Το ζήτημα είναι γιατί το θέλετε…
Εδώ, μόνο δύο είναι οι πιθανές απαντήσεις, κε Χρυσοχοϊδη :
Πρώτον, να υποχρεώσετε περισσότερα – χιλιάδες – παιδιά, να κατευθυνθούν στα Ιδιωτικά Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών και τα Κολλέγια. Όσα, βέβαια, έχουν την οικονομική δυνατότητα. Αυξάνετε άμεσα και δραστικά τη δεξαμενή πελατών τους.
Και, δεύτερον, επιδιώκετε τη συρρίκνωση της ακαδημαϊκής υποδομής της χώρας, τη μεθοδευμένη κατάργηση Τμημάτων, Σχολών και ΑΕΙ. Και, ασφαλώς, γνωρίζετε ότι τα πρώτα θύματα θα είναι τα Τμήματα των Περιφερειακών ΑΕΙ.
Ούτε αυτό υπήρχε στο πρόγραμμα της ΝΔ, κε Χρυσοχοϊδη !
Και εδώ, ο πραγματικός σκοπός της Κυβέρνησης παραμένει ανομολόγητος. Θέλετε, και πάλι, να κρυφτείτε πίσω από το δάκτυλό σας. Δεν τολμάτε να πείτε στην ελληνική κοινωνία ότι αυτή είναι η πολιτική σας απόφαση : να κλείσετε πανεπιστημιακά τμήματα και σχολές. Όχι, βέβαια, με βάση σχέδια, μελέτες και τέτοια πράγματα… Όχι !
Προτιμάτε να το κάνετε υποβάλλοντας σε βαριά δοκιμασία τους υποψήφιους και τις οικογένειές τους. Η πολιτική σας περιφρονεί τις παράπλευρες απώλειες και τα αθώα θύματα.
Κάνετε και επίδειξη χυδαίου λαϊκισμού, εσείς οι δήθεν αντιλαϊκιστές.
Χλευάζετε τους υποψήφιους που δεν πέτυχαν ψηλή βαθμολογία και τους στοχοποιείτε, σαν να είναι αυτοί το πρόβλημα της ελληνικής παιδείας. (Πάλι το παραμύθι της ατομικής ευθύνης!).
Και όμως, ξέρετε ποια είναι η πραγματικότητα : Στις εξετάσεις προσέρχονται υποψήφιοι σε διάφορα επίπεδα δυνατοτήτων. Η ανάγκη του συστήματος να ξεκαθαρίσει το παιγνίδι στις σχολές πρώτης ζήτησης και υψηλής βαθμολογίας, επιβάλλει τα θέματα σε κρίσιμα μαθήματα να είναι – σκόπιμα –εξεζητημένης δυσκολίας για την πλειοψηφία των μαθητών. Για να καθαρίσει το τοπίο, π.χ. στην Ιατρική, ένα πλήθος μέσων μαθητών σε αυτή την κατεύθυνση θα γράψει, αναγκαστικά, κάτω από τη βάση. Αυτό το φυσιολογικό φαινόμενο, που είναι αποτέλεσμα της διαχρονικής εξεταστικής πολιτικής, όπως αυτή εφαρμόζεται, το χρησιμοποιείτε, κατόπιν, ως όπλο εναντίον των υποψηφίων.
Αυτό εννοώ, κύριοι της Κυβέρνησης, χυδαίο λαϊκισμό : Δημαγωγείτε συκοφαντώντας αυτούς που υφίστανται τις συνέπειες των πολιτικών σας.Δημιουργείτε εντυπώσεις, με τις επικοινωνιακές αντικοινωνικές τακτικές σας και, στη συνέχεια, έρχεστε εδώ και επικαλείστε τις δημοσκοπήσεις, που εσείς έχετε κατασκευάσει, με κάθε τρόπο και με απομονωμένες ερωτήσεις του τύπου : «Είστε υπέρ να μπαίνουν στα Πανεπιστήμιά μας μαθητές που έχουν γράψει κάτω από τη βάση ;»
Σας το είπαμε και σας το ξαναλέμε : Οι σπουδές και τα πτυχία των Πανεπιστημίων δεν απαξιώνονται από τη βάση εισαγωγής. Απαξιώνονται από τις ελλιπείς υποδομές, την πλημμελή στελέχωση και την εμμονική υποχρηματοδότηση των ΑΕΙ. Απαξιώνονται, επίσης, και από την προοπτική της ανεργίας. Σε αυτά, θα κάνετε τίποτα κε Χρυσοχοϊδη;
Το επόμενο βήμα, στο νομοσχέδιό σας, κε Υπουργέ, είναι το μηχανογραφικό δύο φάσεων. Άλλη μία γραφειοκρατική έμπνευση, που κάνει τα παιδιά πειραματόζωα.
Στην πρώτη φάση επιτρέπεται μόνο περιορισμένος αριθμός επιλογών : 10% των σχολών για τους μαθητές Γενικών Λυκείων και 20% στους μαθητές των Επαγγελματικών. Στη δεύτερη φάση μετέχουν μόνο όσο δεν πέτυχαν με το πρώτο μηχανογραφικό - και μόνο για τις θέσεις που έχουν μείνει κενές, στα τμήματα που δεν συμπλήρωσαν τον αριθμό των εισακτέων.
Το διφασικό μηχανογραφικό, είναι συμπλήρωμα στην πολιτικής αποκλεισμού εισακτέων, μετά τη Βάση Εισαγωγής.
Εδώ έχουμε και έναν ακόμα κυβερνητικό παραλογισμό : Θα εισάγονται στις σχολές υποψήφιοι με λιγότερα μόρια, και θα αποκλείονται άλλοι, που πήγαν καλύτερα στις εξετάσεις αλλά δεν είχαν ποντάρει σωστά στο πρώτο μηχανογραφικό. Αλλού θεωρείτε τον βαθμό των εξετάσεων θέσφατο αξιολόγησης και τον χρησιμοποιείτε για αποκλεισμούς, όπως με τις βάσεις. Εδώ, όμως, ανατρέπετε και αυτή τη λογική σας : Καταπατάτε την επίδοση. Και πάλι, όμως, για να αποκλείσετε υποψήφιους, και μάλιστα άδικα.
Η έμπνευση των κυβερνητικών μανδαρίνων υποχρεώνει τους υποψήφιους να δηλώσουν, στην πρώτη φάση, ένα πολύ μικρό και μόνο ποσοστό των τμημάτων που λογικά θα τους ενδιέφεραν αλλά και θα είχαν πιθανότητες εισαγωγής.
Και αυτή η σώρευση παραλογισμών, θέλετε να μας πείσετε ότι είναι ένα σύστημα εξορθολογισμού των επιλογών !
Είναι απλώς ένα σύστημα που δεν πρόκειται να επιβιώσει και αποκλείεται να ισχύσει για δεύτερη χρονιά.
Ο σύνθετος και δυσνόητος τρόπος καθορισμού της Ε.Β.Ε., σε συνδυασμό, μάλιστα και με το Μηχανογραφικό δύο φάσεων, θα φέρει λάθη και αστοχίες στα μηχανογραφικά, και θα δημιουργήσει απαράδεκτες αδικίες. Παίζετε με τις ζωές των ανθρώπων !
Υπάρχει και το ειδικό θέμα της μεταχείρισης των μαθητών των Επαγγελματικών Λυκείων. Αυτοί αποτελούν περίπου το 35% του συνολικού αριθμού των αποφοίτων.
Σήμερα κωφεύετε, και πάλι, και απορρίπτετε ένα πάγιο και δίκαιο αίτημα του χώρου :
Να καθοριστεί, για την εισαγωγή στα ΑΕΙ των αποφοίτων των ΕΠΑΛ, ένα ποσοστό επί του συνόλου των εισακτέων. Ζητούν ένα ποσοστό ανάλογο με τον αριθμό των υποψηφίων που προέρχονται από τα ΕΠΑΛ, και πάντως όχι μικρότερο του 20%. Αυτό θα ήταν δίκαιο… Θα είχε, όμως, και άλλη θετική συνέπεια : Θα έφερνε ποιοτική αναβάθμιση στην Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση, αφού θα άλλαζε τη σύνθεση και το επίπεδο των τάξεων, προσελκύοντας και καλύτερους μαθητές.
Ο αντικοινωνικός χαρακτήρας του νομοσχεδίου σας φαίνεται και στους μαθητές των Εσπερινών Λυκείων : Θεσμοθετείτε κοινή Βάση Εισαγωγής και για τα ημερήσια και για τα εσπερινά σχολεία (!) Και καταργείτε τα ειδικά ποσοστά υποψηφίων και για τα Εσπερινά Λύκεια. Αυτό δεν είναι, βέβαια, ίση μεταχείριση. Βάζετε πρόσθετα εμπόδια στην προσπάθεια αυτών των παιδιών. Είναι άμεση αδικία, αφού υποκρίνεστε ότι δεν γνωρίζετε – και, πάντως δεν αναγνωρίζετε – τις ειδικές συνθήκες ζωής και εκπαίδευσης αυτών των παιδιών.
(Το είπα και στην Επιτροπή. Δεν άκουσα καμία απάντηση, κανένα σχόλιο. Ούτε ένας βουλευτής της Συμπολίτευσης δεν έχει να πει κάτι γι’ αυτό το θέμα ;)
Σε αυτές τις δύο περιπτώσεις, δείχνετε πολύ παραστατικά τη ουσία της πολιτικής σας.
Όχι μόνο δεν ενδιαφέρεστε για τις αδύναμες, τις πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες αλλά επιδιώκετε συνειδητά να δυσκολέψετε ακόμη περισσότερο τη θέση τους, τον αγώνα τους.
Και, επιδεικτικά τους τιμωρείτε για την τύχη τους, για τη ζωή τους.
Προχωρώντας στα επόμενα θέματα του νομοσχεδίου, θα απευθυνθώ και στην κ. Κεραμέως.
Φέρνετε, λοιπόν, και τις πρωτοφανείς διατάξεις για την Πανεπιστημιακή Αστυνομία. Αυτά που προωθείτε είναι εξοργιστικά. Η Ελλάδα ζηλεύει την αντιδραστική παρουσία του Όρμπαν και στρέφεται στην Παιδεία και στα Πανεπιστήμια, με ένα σύστημα που δεν υπάρχει σε καμία χώρα της Ε.Ε. Είναι αλήθεια ότι Αστυνομία υπάρχει σε ορισμένα, και μόνο, πανεπιστήμια των ΗΠΑ. Όμως, εκεί – να μην ξεχνάμε – υπάρχει καθεστώς σχεδόν ελεύθερης οπλοφορίας και υπάρχουν επανειλημμένα περιστατικά μαζικών φόνων μέσα στις Σχολές. Όσοι, λοιπόν, επικαλούνται αυτό το παράδειγμα, απλώς επενδύουν στην ανοησία!
Στην Ελλάδα ποια είναι η πραγματικότητα;
Έχετε ήδη καταργήσει το άσυλο στα Πανεπιστήμια. Αστυνομεύονται, λοιπόν, και αυτά, όπως όλοι οι δημόσιοι χώροι.
Ζήτησα στις συζητήσεις στην Επιτροπή – προκάλεσα, θα έλεγα – και εσάς κ. Κεραμέως, και τον κ. Χρυσοχοϊδη, και κάθε κυβερνητικό βουλευτή : Να προσκομίσετε, εάν έχετε, οποιοδήποτε πραγματικό στοιχείο, για την εγκληματικότητα στους χώρους των Πανεπιστημίων. Να φέρετε, έστω, τις καταγραφές που έχουν γίνει σε όλο αυτό το διάστημα που δεν ισχύει το άσυλο, όπου η αστυνομία έχει πλήρη δυνατότητα επιτήρησης και επέμβασης. Μέχρι τώρα δεν έχουμε δει απολύτως τίποτε.
Αντίθετα : Για να δικαιολογήσετε τις ιδεοληπτικές προθέσεις, έχετε εξαπολύσει από χρόνια μία επικοινωνιακή εκστρατεία κατασυκοφάντησης των πανεπιστημίων. Τα κανάλια μας λένε κάθε μέρα ότι οργιάζει η εγκληματικότητα στους πανεπιστημιακούς χώρους, ότι εκεί διακινούνται να ναρκωτικά κλπ. κλπ.
Υπουργοί, όπως προχθές ο κ. Βορίδης, βγαίνουν στα τηλεοπτικά παράθυρα και λένε : “Δεν θα ανεχτούμε άλλο την ανομία και την καταστροφή στα Πανεπιστήμια !”.
Μια μαγική εικόνα, χωρίς πραγματικά στοιχεία. Υπερεκμετάλλευση περιστατικών που, ακόμα και όταν είναι απευκταία, είναι μεμονωμένα και δεν χαρακτηρίζουν την Πανεπιστημιακή πραγματικότητα στην Ελλάδα.
Εσείς, όμως, αυτό επιλέγετε: Εντυπώσεις προς την κοινωνία, κατασυκοφάντηση των ΑΕΙ, για να γίνει το επόμενο αντιδραστικό βήμα. (Έτσι, δεν χρειάζονται πια και τα τσεκούρια, στην πολιτική δράση…).
Ερχόμαστε, κ. Κεραμέως και στο επόμενο βήμα. Στο 1984. Η αστυνομοκρατία συμπληρώνεται, με την επαλήθευση του Όργουελ: Παντού στα Πανεπιστήμια ηλεκτρονικά και λοιπά συστήματα ασφάλειας, εικόνας και ήχου, και στους εσωτερικούς και στους εξωτερικούς χώρους.
Διατάξεις, που τις φέρνετε, και -φυσικά- δηλώνετε εξαρχής ανελαστικοί και ανυποχώρητοι επί της ουσίας. Αποκλείετε δηλαδή κάθε δυνατότητα για διακομματικό κοινοβουλευτικό διάλογο και κάθε πιθανότητα σύνθεσης απόψεων.
Στη συνέχεια, κε Χρυσοχοϊδη, θεσπίζετε νέο πειθαρχικό δίκαιο για τα Πανεπιστήμια.
Προβλέπετε ποινές από την απλή επίπληξη έως τη μόνιμη διαγραφή.
Και ποια αδικήματα θεσπίζετε ; Ακούστε : Είναι αδίκημα “η εκούσια παρεμπόδιση της εύρυθμης λειτουργίας του ιδρύματος”. Τι σημαίνει αυτό ; Μια ασάφεια που μπορεί να χωρέσει τα πάντα. Μια διατύπωση που – όχι, απλώς, αφήνει περιθώρια, αλλά είναι φανερό ότι – αποσκοπεί στο να είναι ανοιχτό το πεδίο για την καταχρηστική μεθόδευση διώξεων. Λέτε, επίσης, κ. Χρυσοχοϊδη, αδίκημα η χρήση χώρων χωρίς άδεια και η ηχορρύπανση. Δηλαδή, και κάθε εκδήλωση διαμαρτυρίας θα επιτρέπεται μόνο αν της χορηγηθεί άδεια. Πρόκειται για εντυπωσιακή επίδειξη καθολικού αυταρχισμού. Δυστυχώς, σε ένα μέρος τουλάχιστον της παράταξής σας αυτό ίσως και να φαίνεται εντελώς φυσιολογικό.
Ένα άλλο χαρακτηριστικό σημείο της αλόγιστης και αντικοινωνικής νομοθέτησής σας:
Για τα πειθαρχικά αδικήματα στα ΑΕΙ, προβλέπετε, κ. Χρυσοχοϊδη, πενταετή παραγραφή. Αυτή η παραγραφή, των πέντε ετών, προβλέπεται στον Ποινικό Κώδικα για τα πλημμελήμματα, τα πιο σοβαρά αδικήματα του κοινού ποινικού δικαίου, πριν το κακούργημα. Και εκεί η παραγραφή έχει ως χρόνο αναφοράς ολόκληρη τη ζωή του παραβάτη ! Εσείς εδώ, θεσπίζετε 5ετή παραγραφή, όταν η φοιτητική ιδιότητα υπάρχει και μόνο για 4 χρόνια ! Ο κυβερνητικός αυταρχικός παραλογισμός, ο αντικοινωνικός ζήλος, σε όλο του το μεγαλείο !
Θα αναφερθώ, κ. Χρυσοχοϊδη, και στην πρωτοφανή διάταξη του άρθρου 40 παρ. 2. Εκεί, επιβάλλετε ως ποινή, στα Πανεπιστήμια που δεν θα συμμορφωθούν με τις υποδείξεις του νομοσχεδίου, την περικοπή της χρηματοδότησης. Πραγματικά σατανική έμπνευση ! Μόνο που η Πολιτεία έχει τη συνταγματική αλλά – πρώτ’ απ’ όλα – την ουσιαστική υποχρέωση επιχορήγησης προς τα ΑΕΙ. Είναι αδιανόητη κάθε σκέψη μείωσης της χρηματοδότησης, που είναι ήδη πολύ χαμηλότερη από το αναγκαίο, ως τιμωρία για τη μη έκδοση των προβλεπομένων αποφάσεων. Αυτά τα χρήματα, είναι χρήματα του ελληνικού λαού και προορίζονται για τα παιδιά μας και για το μέλλον τους. Δεν είναι απ’ την τσέπη σας ! Δεν μπορείτε, λοιπόν, να τα χρησιμοποιείτε για αλισβερίσια, για παζάρια και για ανεπίτρεπτους χυδαίους εκβιασμούς, - και μάλιστα με νόμο !
Τέλος, προσθέτετε, κε Χρυσοχοϊδη, και τις διατάξεις για τα χρονικά όρια φοίτησης. Θεσπίζετε το ανώτατο όριο φοίτησης (4 + 2) και ( 5 ή 6 +3 ) χρόνια.
Υπάρχει και εδώ θέμα με την επικοινωνιακή παραχάραξη και κατά βούληση εκμετάλλευση των πραγματικών στοιχείων. Από τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ προκύπτει ότι πάνω από τις μισές περιπτώσεις που αναφέρονται ως «αιώνιοι φοιτητές» είναι απλώς παλιές εγγραφές, που συντηρούνται στα αρχεία των σχολών. Θα αναφέρω χαρακτηριστικά τη Νομική Σχολή : Από τους 2.963 φοιτητές που έχουν ξεπεράσει τα τέσσερα έτη φοίτησης, μόνο 450 έχουν γεννηθεί μετά το 1990 (ούτε το 15%).
Και όμως : η παράταση των σπουδών δεν επιβαρύνει ούτε το δημόσιο ούτε την κοινωνία ούτε τα πανεπιστήμια. Υπάρχει νόμος που διακόπτει κάθε παροχή προς τον φοιτητή.
Ποια λογική έχει, λοιπόν, αυτή η ρύθμιση ;
Πως δικαιολογείται αυτή η επέμβαση του Κράτους, που αφαιρεί τη δυνατότητα άσκησης ενός ατομικού δικαιώματος, απέναντι στο υποκείμενό του, το οποίο ούτε παρανομεί ούτε προσβάλλει τα δικαιώματα άλλου και έχει, επίσης, κατακτήσει το δικαίωμα φοίτησης με τη νόμιμη διαδικασία ;
Απλώς η ιδεοληψία σας κατανικά και την βασική λογική.
Αυτό είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα :
Η πολιτική , ή θα είναι αντικοινωνική ή δεν έχει νόημα για σας. Θεωρείτε πια πως αν δεν στρέφεστε εναντίον της κοινωνίας δεν έχετε λόγο ύπαρξης. Γι΄αυτό και η πολιτική σας είναι μία διαρκής επίθεση εναντίον της κοινωνίας.
Δεν είστε πια μια απλώς συντηρητική κυβέρνηση. Έχετε παρασυρθεί, ηθελημένα βέβαια, σε αντιδραστικές και αντιδημοκρατικές πολιτικές. Πυροβολείτε διαρκώς και τη δημοκρατία και την κοινωνία.
Αφήστε, λοιπόν, τα πλαστά επιχειρήματα με τις δημοσκοπήσεις. Σταματείστε να εμφανίζετε ως θέσφατο τα υπαγορευμένα συντηρητικά αντανακλαστικά της κοινωνίας. Δεν είναι αυτά που καθορίζουν την πολιτική σας.
Υπάρχουν τόσοι άλλοι τομείς που αδιαφορείτε εντελώς για την άποψη της κοινωνίας…
Για σας, η κινητήρια δύναμη είναι μόνο το γονίδιο του αυταρχισμού της παράταξής σας, που θέλετε να το συντηρείτε και να το αναβαθμίζετε, προκειμένου να εξυπηρετούνται οι ιδεοληψίες σας.
Εδώ, όλη η Πανεπιστημιακή Κοινότητα είναι εναντίον του Νομοσχεδίου. Πρυτάνεις, Σύγκλητοι, Καθηγητές, Διδακτικό, Ερευνητικό, Διοικητικό προσωπικό, φοιτητές, μαθητές, γονείς – οι πάντες. Αλλά αυτό για σας δεν έχει σημασία.
Ακούτε, βέβαια, το “Όχι” της κοινωνίας. Αλλά εσείς θα επιμείνετε και θα προχωρήσετε μέχρι τέλους. Γιατί είστε, και σεις, Κυβέρνηση «παλαιάς κοπής».
Εμείς, όμως δεν θα μείνουμε βουβά θύματα, να υπομένουμε.
Η κοινωνία θα μιλήσει τώρα και θα είμαστε και εμείς μαζί της !
Μόνη συζήτηση και ψήφιση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων: «Εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, προστασία της ακαδημαϊκής ελευθερίας, αναβάθμιση του ακαδημαϊκού περιβάλλοντος και άλλες διατάξεις».
