Ευχαριστώ κ. Πρόεδρε.
Όπως έχουμε πει και στην Επιτροπή, υπερψηφίζουμε την Κύρωση των δύο Μνημονίων για τον Αθλητισμό : αφενός το Μνημόνιο Κατανόησης με τη Δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν και αφετέρου το Μνημόνιο Συνεργασίας με την Κινεζική Ομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρίες». Θεωρούμε αυτονόητη τη στήριξη κάθε διεθνούς συνεργασίας στον τομέα του Αθλητισμού, που μπορεί να είναι αμοιβαία επωφελής.
Είμαστε, όμως υποχρεωμένοι να αναφερθούμε ειδικά στη Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης “για μια ολοκληρωμένη προσέγγιση ασφάλειας, προστασίας και υπηρεσιών σε ποδοσφαιρικούς αγώνες και λοιπά αθλητικά γεγονότα”, όπως λέει ο τίτλος της.
Έρχεται, επιτέλους, και στην Ελληνική Βουλή η κύρωση της σύμβασης αυτής, που έχει στο Σαιν Ντενί, στη Γαλλία, από τις 6 Ιουλίου του 2016. Και όμως, η Ελλάδα την είχε υπογράψει σχετικά γρήγορα, σχεδόν αμέσως. Παρά τη σημασία της, δεν είχε γίνει μέχρι σήμερα η καμία κίνηση για την κύρωσή της από τη Βουλή, για να αποκτήσει την ισχύ που προβλέπει το άρθρο 28 του Συντάγματος.
Όλα αυτά τα χρόνια η Σύμβαση έμενε στα κυβερνητικά συρτάρια. Εάν τη θεωρούσατε σημαντική και απαραίτητη – ή έστω χρήσιμη, τόσο εσείς όσο και η προηγούμενη Κυβέρνηση, έπρεπε να την έχετε φέρει προ πολλού για Κύρωση, και όχι σχεδόν (6) χρόνια μετά την υπογραφή της.
Είναι ο γνωστός τρόπος λειτουργίας της Ελληνικής Πολιτείας : άναρχος, ανακόλουθος και πάντα κατώτερος των περιστάσεων, που επιλέγει πάντα να σύρεται πίσω από τα γεγονότα.
Έπρεπε να θυσιαστεί τόσο άδικα ένας άνθρωπος, να έχουμε ένα εντελώς ακραίο φονικό, για να ανασύρετε τη σύμβαση από τα συρτάρια και να τη φέρετε στη Βουλή. Και όμως : Αυτός ήταν ένας θάνατος που είχε προαναγγελθεί, αφού είχαμε επί χρόνια την ανέλεγκτη, απρόσκοπτη και συνεχή ανάπτυξη των πρακτικών του χουλιγκανισμού.
Αν δεν θρηνούσαμε τον Άλκη, θα περίμενε πολύ καιρό ακόμα αυτή η Σύμβαση ! Έπρεπε να υπάρξει ένα τέτοιο σοκ, ένας τόσο άδικος θάνατος, για να αναγκασθείτε να δείξετε ότι κάτι κάνετε για τις επιτακτικές – όπως με τραγικό τρόπο αποδείχθηκε – κοινωνικές ανάγκες !
Και εδώ, όπως σχεδόν παντού, η θλιβερή ελληνική πραγματικότητα : χωρίς κανένα σχεδιασμό και χωρίς κανένα πρόγραμμα, η κυβερνητική πολιτική εξαντλείται στην αντανακλαστική διαχείριση των εξελίξεων. Και αυτό δεν αφορά μόνο τη σημερινή Κυβέρνηση !
Μια στυγνή και αναίτια δολοφονία, δημιούργησε, όπως ήταν φυσικό, κοινωνική αναταραχή. Η ανησυχία στον κόσμο κορυφώνεται και παντού υπάρχει το ερώτημα : «Μα καλά, γιατί δεν κάνουν τίποτα;».
Έτσι, λοιπόν, η Κυβέρνηση, εκτεθειμένη από την πραγματικότητα, αποφασίζει να αναλάβει δράση. Τώρα που ξεχείλισε το ποτήρι, τώρα είναι πια έτοιμη και ώριμη, αλλά και πάλι μόνο για τις εύκολες λύσεις.
Να θυμίσουμε εδώ ότι μας έχει παραδοθεί από τον Οκτώβριο του 2020 η γνωστή, λεγόμενη “Ολιστική Μελέτη” για την αντιμετώπιση των προβλημάτων του ποδοσφαίρου στην Ελλάδα, που είχε ειδικά παραγγείλει, η ίδια η Ελληνική Κυβέρνηση, από τη FIFA και την UEFA. Αυτή, λοιπόν, ζητούσε ρητά, στις σελ. 89 και 90, την Κύρωση της συγκεκριμένης σύμβασης από τη Βουλή. Μέχρι σήμερα λοιπόν, δεν υπήρξε καμία ανταπόκριση από την Ελληνική Κυβέρνηση !
Εξάλλου, και πιο πριν, από το Μάιο του 2018, έχει υπογραφεί και ειδικό μνημόνιο συνεργασίας μεταξύ του Συμβουλίου της Ευρώπης και της UEFA, για την εφαρμογή της συγκεκριμένης σύμβασης.
Όλα αυτά έχουν μια σημασία. Όχι όμως για την ελληνική Κυβέρνηση. Αυτή θα κάνει το βήμα μόνο όταν θα εκτεθεί από την πραγματικότητα. Όταν θα έχει ανάγκη για επικοινωνιακή διέξοδο απέναντι στην κοινωνική κατακραυγή.
Περιμένω και την προσπάθεια απάντησης από την κυβερνητική πλευρά : «Μα, δεν κάνουμε μόνο αυτό !».
Πράγματι, εκτός από τη Σύμβαση, υπάρχει και η άλλη εύκολη και απολύτως προβλέψιμη κυβερνητική κίνηση : Η αυστηροποίηση των σχετικών ποινικών διατάξεων.
Αυτό είναι, άλλωστε, ένα χαρακτηριστικό της αντίληψης και του πολιτικο-κοινωνικού προσανατολισμού της παράταξης που κυβερνά και σήμερα. Ό,τι περιστατικό έχει συμβεί (και) τα τελευταία χρόνια, που δημιουργεί κοινωνική αναταραχή και ανησυχία, έχει και την εντελώς αναμενόμενη κυβερνητική αντίδραση : αύξηση των ποινών, αυστηροποίηση του πλαισίου.
Εκτός από το DNA της παράταξης, έχει προστεθεί και η κυριαρχία της επικοινωνίας στην πολιτική σας. Η αυστηροποίηση είναι πάντα η πρακτική της Κυβέρνησης, για να συρθεί πίσω από την τηλεοπτική και επικοινωνιακή λογική, πίσω από την αντανακλαστική τιμωρητική παρόρμηση, που δημιουργεί κάθε ακραία αντικοινωνική συμπεριφορά.
Η λύση, όμως, δεν είναι ποτέ αυτή.
Η λεγόμενη “οπαδική βία” δεν είναι μία αντικοινωνική συμπεριφορά, μια εγκληματική πρακτική, που αναπτύσσεται απομονωμένη από τις συνθήκες του κοινωνικού περιβάλλοντος.
Μάλιστα, περισσότερο, συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο :
Ο λεγόμενος “οπαδισμός” αποτελεί το πρόσφορο πεδίο για να εκτονώνεται η βίαιη ατομική και κοινωνική παρόρμηση. Αυτή, όμως, οφείλεται σε διάφορους άλλους παράγοντες και αιτίες και, απλώς, χρησιμοποιεί ως αφορμή δράσης το πλαίσιο της αθλητικής δραστηριότητας.
Η σύμβαση που συζητάμε σήμερα, διαδέχεται μία προηγούμενη αντίστοιχη σύμβαση, που είχε θεσπιστεί στη δεκαετία του 1980, στον απόηχο των τότε ακραίων περιστατικών βίας. Εκείνη στόχευε εστιασμένα στην αντιμετώπιση (πρόληψη και καταστολή) της γηπεδικής βίας. Αποδείχθηκε, όμως, περίτρανα, από τη διεθνή εμπειρία, ότι αυτή δεν μπορούσε να έχει – και δεν έφερε – τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Έτσι διαπιστώθηκε, ακριβώς, ότι ουσιαστικά απέτυχε το προηγούμενο σχήμα της εστιασμένης αστυνομικής και ποινικής αντιμετώπισης.
Και ήρθε, σαν εξέλιξη, λοιπόν, η σύμβαση που συζητάμε σήμερα. Ένα επόμενο βήμα, που αναθεωρεί την προηγούμενη πολιτική.
Και η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται και πάλι σε σύγχυση και μέσα στις αντιφάσεις.
Φέρνει αυτή τη σύμβαση – αλλά ταυτόχρονα και όλο το πλαίσιο που εκφράζει της αντίληψη της προηγούμενης, αποτυχημένης, διεθνούς σύμβασης, το οποίο στην πραγματικότητα είναι αντίθετο με την αντίληψη τούτης εδώ της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Αυτή, υποτίθεται ότι εκφράζει, όπως λέει και ο τίτλος της, “μια ολοκληρωμένη προσέγγιση σε θέματα ασφάλειας, προστασίας και υπηρεσιών σε ποδοσφαιρικούς αγώνες, αλλά και γενικότερα στον αθλητισμό”.
Το περιεχόμενό της, όπως συνήθως συμβαίνει με όλες τις παρόμοιες διεθνείς συμβάσεις, θέτει απλώς ένα πλαίσιο διεθνούς συνεργασίας και γενικές κατευθύνσεις ενεργειών. Δεν είναι ένας κώδικας που περιλαμβάνει συγκεκριμένα πολιτικά μέτρα προς εφαρμογή.
Γι’ αυτό, συνήθως, το κείμενο τέτοιων συμβάσεων, στο μεγαλύτερο μέρος τους, μοιάζει με ένα απλό ευχολόγιο.
Ουσιαστικά, το μόνο που απομένει να έχει πραγματική αξία, είναι η δέσμευση για τη διεθνή συνεργασία.
Από εκεί και πέρα, η ουσιαστική αποτελεσματικότητά της, και ιδιαίτερα στο εσωτερικό της χώρας, εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από τη αποφασιστικότητα για την αντιμετώπιση των πραγματικών αιτίων ανάπτυξης της κοινωνικής βίας.
Και για αυτά, δυστυχώς, δεν είμαστε καθόλου αισιόδοξοι. Τα δείγματα που έχουμε από την Κυβέρνηση σε αυτούς τους τομείς, μας υποχρεώνουν να είμαστε απαισιόδοξοι.
Εφαρμόζετε με επιμονή στοχευμένες πολιτικές, που περιθωριοποιούν όλο και μεγαλύτερες κοινωνικές ομάδες, και ιδίως τη νεολαία. Πολιτικές που οδηγούν όλο και μεγαλύτερα ποσοστά των κοινωνικών ομάδων στα όρια της επιβίωσης ή και κάτω από αυτά. Αυτό είναι, λοιπόν, το εύφορο έδαφος για την ανάπτυξη πρακτικών της βίας, που θα εκτονωθεί και στα γήπεδα και γύρω από αυτά.
Είναι κανείς που δεν γνωρίζει ότι οι μεγαλοϊδιοκτήτες του επαγγελματικού ποδοσφαίρου συνδέονται άμεσα με την ανάπτυξη της αντικοινωνικής δράσης των λεγόμενων οπαδών ;
Όλοι ξέρουμε ότι οι σύνδεσμοι – και οι οπαδοί – αποτελούν ένα ακόμα εργαλείο, που το χρησιμοποιούν για την επίτευξη των σκοπών τους. Σκοποί, μάλιστα, που οι περισσότεροι δεν έχουν κάν άμεση σχέση ούτε με την ομάδα τους ούτε με τον αθλητισμό.
Μιλάμε για το σύστημα τον ομάδων όπου οι πιο ενεργοί και δοκιμασμένοι στην αφοσίωση από τους “συνδεσμίτες” παίρνουν “προαγωγή” και αναλαμβάνουν έμμισθα καθήκοντα στη δύναμη ασφάλειας και φύλαξης του γηπέδου της ομάδας. Αυτή είναι η πραγματικότητα !
Να θυμίσω, επίσης, ότι έχουμε γίνει μάρτυρες περιστατικών όπου εντεταλμένα άτομα του στενού κύκλου οδηγιών του Προέδρου αναλαμβάνουν δράση και εκτελούν επιχειρήσεις εκφοβισμού απέναντι σε αντιπάλους, απέναντι σε διαιτητές, ακόμα και σε παίκτες της ίδιας της ομάδας.
Εξάλλου, και η ίδια η ομάδα χρησιμοποιείται από αυτούς τους ιδιοκτήτες ως μοχλός εξυπηρέτησης των άλλων επιχειρηματικών τους δραστηριοτήτων. Μερικές φορές, μάλιστα, ακόμα και για κάθε είδους επηρεασμούς για την κάλυψη παρανόμων δραστηριοτήτων.
Έχετε, λοιπόν, κύριοι της Κυβέρνησης την άμεση πρόθεση να συγκρουστείτε με αυτούς ; Έχετε τη βούληση να το πράξετε ακόμα και με δεδομένο ότι με βάση τις μεθόδους τους, δεν θα διστάσουν να οδηγήσουν τα πράγματα στα άκρα ;
Φοβάμαι πως όχι ! Δεν έχετε ούτε την θέληση ούτε τη δύναμη να το κάνετε. Για πολλούς και διάφορους λόγους. Επομένως, θα μείνετε στα ευχολόγια, που λέγαμε πριν.
Έχετε μήπως την πρόθεση να επέμβετε και ελέγξετε το εξωφρενικό παρα-σύστημα του τζόγου ; Η αγωνιστική δράση αποτελεί πλέον απλά ένα συμπλήρωμα, τη βάση, για τον εκτεταμένο στοιχηματισμό και τη χυδαία κερδοσκοπία, που εφαρμόζει την πρακτική των “στημένων αγώνων”.
Και εδώ δεν έχετε δείξει τέτοια σημάδια.
Και όμως, αυτό είναι ένα φαινόμενο που ενισχύει την αναξιοπιστία της αθλητικής δραστηριότητας. Συσσωρεύει υλικό που οδηγεί και σε επεισόδια βίας των οπαδών, είτε με τη μορφή της οργανωμένης βίας μέσω συνδέσμων κλπ. είτε ακόμα και ατομικά.
Ας αυξήσετε, λοιπόν, όσο νομίζετε τις ποινές. Ας αυστηροποιήσετε και το πλαίσιο.
Οι πραγματικοί αίτιοι όχι μόνο θα μένουν ατιμώρητοι αλλά και θα παραμένουν κυρίαρχοι. Κυρίαρχοι ακόμα και σε σχέση με εσάς. Αυτοί θα συνεχίσουν να σας ορίζουν και τους κανόνες του παιχνιδιού.
Που καταλήγουμε , λοιπόν ;
Μέχρι να υπάρξουν άλλα δεδομένα και άλλα δείγματα κυβερνητικής γραφής, φέρνετε αυτή τη Σύμβαση για Κύρωση απλώς για να εμπαίξετε – και πάλι – τους πάντες.
Το κείμενό της δεν είναι συνολικά αρνητικό αλλά δεν μπορεί και, από μόνο του, να φέρει αποτελέσματα.
Για όλους αυτούς τους λόγους – και με αυτά τα δεδομένα ψηφίζουμε : ΠΑΡΩΝ.
Ευχαριστώ.
Ολομέλεια 02.03.2022 Τετάρτη ώρα 11.00 π.μ.
Μόνη συζήτηση και ψήφιση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου των σχεδίων νόμου :
- «Κύρωση της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για μια ολοκληρωμένη προσέγγιση ασφάλειας, προστασίας και υπηρεσιών σε ποδοσφαιρικούς αγώνες και λοιπά αθλητικά γεγονότα».
- «Κύρωση του Μνημονίου Κατανόησης στον τομέα του Αθλητισμού μεταξύ του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Υπουργείου Νεολαίας και Αθλητισμού της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν».
- «Κύρωση του Μνημονίου Συνεργασίας στον τομέα του αθλητισμού μεταξύ του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κινεζικής Ομοσπονδίας ατόμων με αναπηρίες της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας».
