Θα ξεκινήσω με μια εισαγωγική παρατήρηση :
Στην Επιτροπή ο κ. Υπουργός θέλησε να υπερηφανευτεί για την πρόοδο της δημόσιας διοίκησης κατά τη διακυβέρνηση Μητσοτάκη. Μας είπε ότι ο δείκτης εμπιστοσύνης των πολιτών προς τη δημόσια διοίκηση επί ΣΥΡΙΖΑ είχε καταβαραθρωθεί , ενώ τώρα είμαστε μία μονάδα κάτω από τη τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ατυχής η αναφορά κ. Υπουργέ. Η δημόσια διοίκηση των ΗΠΑ δεν αποτελεί παράδειγμα ισχυρής και εύρυθμης διοίκησης. Το αντίθετο – και όχι συγκυριακά – αυτό είναι δομικό στοιχείο του πολιτικού τους συστήματος.
Κύρια χαρακτηριστικά της αμερικανικής δημόσιας διοίκησης είναι η ετερογένεια, η ουσιαστική αδυναμία καθοδήγησης, αλλά και η ανεξαρτησία Υπουργείων και Υπηρεσιών από τις εντολές του Λευκού Οίκου. Ακόμα, κάθε μεταρρυθμιστική απόπειρα των Προέδρων προϋποθέτει συναίνεση του Κογκρέσου. Πέρα από αυτά, εκεί, μεγάλο ρόλο παίζουν και τα λόμπυ. Τέλος, εκεί, η κορυφή της διοικητικής ιεραρχίας ορίζεται με άμεσες τοπικές εκλογές.
Η αμερικανική δημόσια διοίκηση λειτουργεί με το δόγμα «Come in, Burn out, Move on» . Δηλαδή, στα ελληνικά : «Προσλαμβάνω, Εξαντλώ-ξεζουμίζω , Πετάω». Αυτό, ίσως, είναι και το δικό σας όραμα για τη δημόσια διοίκηση.
Ατυχής, λοιπόν, η αναφορά σας για τις ΗΠΑ, κ. Υπουργέ.
Θα σας πω και ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αδυναμίας και ανεπάρκειας της αμερικανικής δημόσιας διοίκησης : Θυμηθείτε πόσο πολύ χρόνο θέλουν για να βγάλουν και να επικυρώσουν τα εκλογικά αποτελέσματα, τα οποία, μάλιστα, συχνά αμφισβητούνται.
Αντίθετα η Ελληνική δημόσια διοίκηση, την οποία συστηματικά συκοφαντείτε και λοιδορείτε – τόσο κόμματα σαν το δικό σας, όσο και το κυρίαρχο σύστημα ενημέρωσης – λειτουργεί με πολύ υψηλότερες σταθερές αλλά και καλύτερα αποτελέσματα, σε σύγκριση όχι μόνο με την αμερικανική, αλλά και με τις ισχυρότατες ευρωπαϊκές δημόσιες διοικήσεις.
Θυμίζω ότι η Ελλάδα, το 2015, οργάνωσε δημοψήφισμα μέσα σε μια εβδομάδα. Το αποτέλεσμα και η συνέχεια είναι άσχετα με το τωρινό μας θέμα. Το πιθανότερο είναι πως αυτό δεν θα μπορούσαν να το καταφέρουν ακόμα και χώρες σαν τη Γαλλία ή τη Γερμανία.
Ερχόμαστε τώρα στο νομοσχέδιο. Ένα πολυνομοσχέδιο με 75 συνολικά άρθρα και πλήθος διατάξεων άσχετων μεταξύ τους για πολλά και ετερόκλητα ζητήματα. Πολλές από αυτές καλύπτουν λάθη και κενά προηγούμενων νόμων της Κυβέρνησης. Άλλες ενισχύουν την κυβερνητική επεμβατικότητα στη Δημόσια Διοίκηση και την Αυτοδιοίκηση, αναδεικνύοντας για μία ακόμα φορά, τη συγκεντρωτική και αυταρχική κυβερνητική αντίληψη. Και άλλες έχουν καθαρά προεκλογικό και ψηφοθηρικό χαρακτήρα.
Στο Μέρος Α θέλετε να θεσπίσετε ένα «σύστημα καινοτομίας» στο δημόσιο τομέα.
Ένα δήθεν “Σύστημα Καινοτομίας”, χωρίς προσδιορισμό όρων, προϋποθέσεων, κριτηρίων και στόχων.
Μία συγκεχυμένη παράθεση διατάξεων, γεμάτες τίτλους χωρίς ορισμένο περιεχόμενο και με ρυθμίσεις αοριστολογίας. Όλα τα θέματα ουσίας παραπέμπονται σε (7) Υπουργικές και Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις και ένα Προεδρικό Διάταγμα. Πρόκειται για ένα ασαφές πρόπλασμα νομοθέτησης, μόνο και μόνο για να εμφανίσετε επικοινωνιακά ότι το Δημόσιο εκσυγχρονίζεται.
Καμία, έστω αρχική, νομοθετική πρόβλεψη για έλεγχο και αποκλεισμό καινοτομιών, εάν αυτές αντιβαίνουν το Σύνταγμα, τους νόμους και τις αρχές της Διοικητικής επιστήμης. Ούτε για καινοτομίες που εισάγουν σύστημα δυσλειτουργικό ή λιγότερο αποτελεσματικό από το προϋπάρχον. Κανένας κανόνας συνεκτίμησης του κόστους σε σχέση με το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Ούτε καν για τα εχέγγυα απόδοσης του νέου συστήματος.
Απλώς παίρνετε το υπάρχον ‘Τμήμα Καινοτομίας και Βέλτιστων Πρακτικών’ και το αναβαθμίζετε σε ‘Διεύθυνση Καινοτομίας’, με τρία Τμήματα. Σήμερα σε αυτό εργάζονται μόλις 3 άτομα, μαζί με τον Τμηματάρχη. Καμία πρόβλεψη για τις ανάγκες προσωπικού και τον τρόπο στελέχωσής του.
Και, τί ακόμα προβλέπετε στο άρθρο 5 παρ. 6 ; ότι για την ετήσια στοχοθεσία, η υποβολή προτάσεων καινοτομίας «ορίζεται ως υποχρεωτικός στόχος για κάθε προϊστάμενο…».
Οι προϊστάμενοι κάθε Τμήματος του Δημοσίου θα πρέπει κάθε χρόνο να εφευρίσκουν προτάσεις καινοτομίας για την οργανική τους μονάδα! Καθόλου πραγματιστικό αλλά πολύ ενδιαφέρον : Η καινοτομία είναι πλέον ένας αυτοσκοπός !
Δηλαδή : κάθε χρόνο θα φθάνουν στη Διεύθυνση Καινοτομίας προτάσεις από όλα τα Υπηρεσιακά Τμήματα του Δημοσίου, και για όλα τα δικά τους τόσο διαφορετικά και ποικίλα αντικείμενα (!)
Η λειτουργικότητα και αποτελεσματικότητα ενός τέτοιου συστήματος, επαφίεται αποκλειστικά στις υπεράνθρωπες ιδιότητες ή δυνατότητες των υπαλλήλων της Διεύθυνσης Καινοτομίας.
Και επειδή δεν θα βρείτε υπερανθρώπους, προδιαγράφετε την αποτυχία της μεταρρύθμισης. Ή -έστω- τη δραματική και άναρχη υπολειτουργία της, σε μια εικονική και προσχηματική υπηρεσιακή διαδικασία.
Το μόνο κυβερνητικό κριτήριο και κίνητρο είναι η επικοινωνία – η βιτρίνα, και όχι η ουσία.
Και κάτι ακόμα : αφού στο νομοσχέδιο δεν υπάρχει καμία σχετική παράμετρος, μένει να δει ο ελληνικός λαός πόσο θα του κοστίσει αυτή η κούφια μεταρρύθμιση – και ειδικά η ανάπτυξη του πληροφοριακού συστήματος με τον βαρύγδουπο τίτλο ‘Κεντρικό Σύστημα Διαχείρισης Γνώσης και Ανοικτής Καινοτομίας Δημοσίου Τομέα’.
Και ποιοι θα εισπράξουν τη χρηματοδότησή του !
Πολύ συζήτηση έχει γίνει για το άρθρο 21 – και σωστά, γιατί είναι πολύ σημαντικό !
Έρχεται ο νόμος – αναγκαστικά – να λύσει ένα πραγματικό πρόβλημα. Πρόκειται για έναν αποτυχημένο γραπτό διαγωνισμό του ΑΕΠ, του 2022, για 822 θέσεις στην ΑΑΔΕ. Συμμετείχαν 11.500 περίπου υποψήφιοι και οι επιτυχόντες ήταν μόλις 240. Προφανώς υπήρχε εντελώς λανθασμένη υπερεκτίμηση ως προς την απαιτούμενη δυσκολία του διαγωνισμού.
Όπως είπε και ο Διοικητής της ΑΑΔΕ «έχουμε να κάνουμε με μια αστοχία του ίδιου του διαγωνισμού και όχι της ποιότητας των υποψηφίων. Δεν μπορεί να θεωρούμε ότι 2% μόνο των υποψηφίων είναι κατάλληλοι και το υπόλοιπο 98% δεν είναι κατάλληλο».
Η λύση που φέρνετε είναι η πλήρωση των κενών θέσεων με τη μείωση της βάσης που προέβλεπε η Προκήρυξη του ΑΣΕΠ – τον ορισμό άλλης βάσης, με νόμο.
Κατ’ αρχήν θεωρούμε ότι η ρύθμιση αυτή είναι αντισυνταγματική – ιδίως με βάση το άρθρο 103 – και θα εκπέσει στα Δικαστήρια.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, δεν θεωρούμε σωστό να ανοίξει μία τέτοια πρακτική κυβερνητικής επέμβασης εκ των υστέρων, με νομοθέτηση που τροποποιεί όρους , προϋποθέσεις και αποτελέσματα διαγωνισμών.
Δεν υπάρχει περίπτωση να έχετε πλήρη , εύλογη και νόμιμη δικαιολόγηση για τον αυθαίρετο ορισμό νέας βάσης σε ένα διαγωνισμό που έχει γίνει και έχουν ήδη βγει τα αποτελέσματα.
Ακόμα περισσότερο, δεν είναι δυνατόν να πείσετε για το αδιάβλητο αυτού του ορισμού – και αυτό είναι μεγάλο πλήγμα για μία διαγωνιστική διαδικασία.
Ο κόσμος που ενδιαφέρεται κ. Υπουργέ, ζητά να διευκρινίσετε : Τί εννοείτε μέσο όρο 50 ; Μέσο όρο 3 μαθημάτων χωρίς τους συντελεστές βαρύτητας – ή Με αυτούς ;
Εν πάση περιπτώσει. ‘Αλλα είχαν προβλεφθεί στην προκήρυξη και άλλα λέει τώρα ο νόμος. Και μάλιστα αφού έχουν δημοσιευθεί οι πίνακες και είναι γνωστοί οι επιτυχόντες. Είναι μάλλον αδύνατο να πείσετε ότι η διαφοροποίηση των βάσεων κατά περίπτωση δεν υποκρύπτει φωτογραφική πρόθεση.
Κανείς δεν πρέπει να συμφωνήσει να ανοίξουμε αυτό τον ασκό του Αιόλου για τους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ. Είναι θέμα αρχής κ. Υπουργέ!
Επομένως, ποιες είναι οι εναλλακτικές ;
Η μία – πρώτη – λύση θα ήταν η πρόσληψη των επιτυχόντων και η επανάληψη του διαγωνισμού για την κάλυψη των υπολοίπων θέσεων. Αυτή η μέθοδος, όμως, θα ήταν και χρονοβόρα και κοστοβόρα. Αλλά όχι μόνο αυτό : Θα ήταν και άδικη για όσους συμμετείχαν κει έφεραν ένα μη ικανοποιητικό αποτέλεσμα μόνο και μόνο εξαιτίας της εξωπραγματικής απαιτητικότητας των θεμάτων.
Η μόνη αξιοπρεπής λύση είναι να γίνει η επιλογή με βάση τη φθίνουσα σειρά κατάταξης του γενικού Μέσου Όρου, μέχρι την κάλυψη των θέσεων. Και, βέβαια, με Πίνακα Επιλαχόντων, όπως προβλέπεται - και όπως πάντα γίνεται.
Ίσως έχει και αυτή η λύση προβληματικές πτυχές – αλλά πολύ λιγότερο από τις άλλες. Και είναι, σίγουρα η πιο δίκαιη.
Υπάρχει και άλλη μία παράμετρος εδώ , με βάση το νομοκανονιστικό πλαίσιο : Εάν κάποιοι από τους προσλαμβανόμενους δεν έχουν γνωστική πληρότητα σε κάποιο αντικείμενο, μπορεί -και πρέπει- να οργανωθούν άμεσα ειδικά σεμινάρια στο Ινστιτούτο Επιμόρφωσης.
Και στη συνέχεια, ο νόμος προβλέπει και τη δοκιμαστική περίοδο. Η ΑΔΑΕ θα έχει και το χρόνο και τη δυνατότητα να κρίνει ποιοι από αυτούς μπορούν να παραμείνουν στην υπηρεσία και μετά από αυτήν.
Επικίνδυνο είναι και το άρθρο 23. Προβλέπετε ότι οι αποσπάσεις των υπαλλήλων στις θέσεις επιθεωρητών - ελεγκτών της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας θα ανανεώνονται μόνο με απόφαση του Διοικητή της, «κατά παρέκκλιση κάθε αντίθετης γενικής η ειδικής διάταξης». Καταστρατηγείται και παρακάμπτεται όλο το ισχύον θεσμικό πλαίσιο, που απαιτεί αποφάσεις του φορέα προέλευσης : και των υπηρεσιακών συμβουλίων και της διοίκησής του.
Στο άρθρο 28 , για τη Διάρκεια προσλήψεων ατόμων κατηγορίας ΠΕ η ΤΕ με συμβάσεις ιδιωτικού δίκαιου ορισμένου χρόνου της ΕΕΤΑΑ, υπάρχει πρόβλημα νομιμότητας.
Οι συμβάσεις αυτές, των 50 μηχανικών στην ΕΕΤΑΑ, είχαν διετή διάρκεια, αντί για την μέγιστη από το νόμο προβλεπόμενη των 8 μηνών. Και τώρα τις παρατείνετε για δύο ακόμα χρόνια. Αντί να προσληφθεί κανονικά μόνιμο προσωπικό, για την κάλυψη των υπαρκτών αναγκών, παρατείνετε το έκτακτο και την παρέκκλιση από το νόμο.
Στο άρθρο 29, απλώς συνεχίζετε στο δρόμο της κυβερνητικής ιδεοληψίας. Επεκτείνετε τη δυνατότητα του Υπουργού να προσφύγει κατά απόφασης για απεργία, ακόμα και στις περιπτώσεις που έχει ήδη εκχωρήσει τις αντίστοιχες αρμοδιότητες σε ΟΤΑ ή άλλα νπδδ, ακόμα και με μεταφορά προς αυτούς των κατ’ αντικείμενο αρμοδίων υπαλλήλων.
Πρόκειται για εκδικητική ρύθμιση. Έρχεται σαν απάντηση στην τελεσίδικη δικαστική ήττα των Υπουργείων απέναντι στην απεργία που κήρυξαν οι 3 Ομοσπονδίες για τα προβλήματα λειτουργίας των υπηρεσιών δόμησης στους Δήμους.
Συνεχίζετε τον αμείλικτο πόλεμο κατά του δικαιώματος στην απεργία. Δεν σας φτάνει που έχετε ένα πλαίσιο με βάση το οποίο το 98% των απεργιών κρίνονται από τα δικαστήρια παράνομες και καταχρηστικές!
Στο άρθρο 31, αποδίδεται αποκλειστικά στον Υπουργό η έκδοση πράξεων ηθικής αμοιβής χωρίς – πλέον – να απαιτείται προηγούμενη γνωμοδότηση Υπηρεσιακού Συμβουλίου. Μια απαράδεκτη ρύθμιση ενίσχυσης των πελατειακών σχέσεων, πέρα και πάνω από τις Υπηρεσίες.
Οι ηθικές αμοιβές, οι έπαινοι, όπως λειτουργούν, δημιουργούν πολλές συγκρούσεις και προβλήματα στις υπηρεσίες. Ιδίως, επειδή ο έπαινος έχει καθοριστική σημασία για την επιλογή για κάποια θέση. Δυστυχώς, συχνά αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται καταχρηστικά, σαν “επιταχυντής σταδιοδρομίας”.
Το είπα και στην Επιτροπή και θα το επαναλάβω : Θα πρέπει να επαναφέρουμε την πραγματική λειτουργία των επαίνων : Είναι ηθικές αμοιβές αναγνώρισης υπηρεσιακής προσφοράς. Δεν πρέπει από αυτές να απορρέουν άλλα οφέλη, που φαλκιδεύουν τις διαδικασίες κρίσεων και επιλογών, σε βάρος της Υπηρεσίας.
Για το άρθρο 41 : Για την απευθείας ανάθεση συμβάσεων έργων, μελετών, προμηθειών και παροχής υπηρεσιών, αφαιρείται κάθε εμπλοκή αρμοδιότητας και απόφασης από το Δημοτικό Συμβούλιο και μεταφέρονται όλα στο Δήμαρχο. Από την αρχή μέχρι το τέλος ενός ανθρώπου απόφαση και εξουσία. Εξοβελίζετε από τη διαδικασίες αυτές το Δημοτικό Συμβούλιο, το αντιπροσωπευτικό αυτοδιοικητικό όργανο. Αποκλείετε τον δημοκρατικό έλεγχο! Και αν δεν είναι απευθείας τα αναθέτετε στην Οικονομική Επιτροπή. Θεσμό ελεγχόμενο από τον Δήμαρχο, τον οποίο κατασκευάσατε για να ακυρώσετε τη δημοκρατική λειτουργία των Δήμων.
Μιλάμε για προβλέψεις που – χωρίς αμφιβολία – θα ενισχύσουν τη διαπλοκή, τις ανεξέλεγκτες πελατειακές πρακτικές και, εντέλει, τη διαφθορά.
Απαράδεκτη είναι και η διάταξη της παρ. 11 για την εκχώρηση των εσόδων από τα ανταποδοτικά τέλη προς τους ιδιώτες εργολάβους και αντισυμβαλλόμενους κάθε είδους σύμβασης.
Αναβαθμίζετε έναν μηχανισμό που φέρνει υπερκοστολογήσεις, εργασιακό μεσαίωνα και λεόντειες συμβάσεις υπέρ των ιδιωτών. Δεν εξυπηρετείται το δημόσιο συμφέρον – με όλες τις αρνητικές συνέπειες σε βάρος των ΟΤΑ και των πολιτών.
Για το άρθρο 51, για τη σύσταση των Διοικητικών Συμβουλίων των Νοσοκομείων, συμμεριζόμαστε το απόλυτα δίκαιο και εύλογο αίτημα, να προβλέπεται διακριτά η συμμετοχή εκπροσώπου του νοσηλευτικού προσωπικού του Νοσοκομείου.
Για το άρθρο 52 , για τα πρόστιμα της Λιμενικής Αρχής σε βάρος των Δήμων και της ΕΤΑΔ. Η εμπειρία έδειξε ότι οι προϋποθέσεις του Π.Δ. 71/2020, για τη λειτουργία ναυαγοσωστικών σταθμών στις παραλίες είναι εξεζητημένες – και πολύ δύσκολο να καλυφθούν.
Μόνο δύο ή τρεις εταιρείες είχαν τέτοια δυνατότητα. Αυτές, μετά τη θέση σε ισχύ του Π.Δ., αύξησαν τις τιμές σε επίπεδα που ήταν αδύνατο να καλύψουν οι Δήμοι. Το αποτέλεσμα είναι ένας καταιγισμός προστίμων.
Δεν επεμβαίνετε καθόλου σε αυτό το βασικό πρόβλημα : την εφαρμογή του ΠΔ. Χρειάζεται αναμόρφωση του πλαισίου και οικονομική ενίσχυση των Δήμων, για να αποκατασταθεί μια στοιχειώδης ισορροπία.
Με το άρθρο 54 , παρατείνετε – πάλι – το Πρόγραμμα ‘ΘΗΣΕΑΣ’. Συνεχείς παρατάσεις, επί 20 σχεδόν χρόνια, χωρίς κανένα πλέον νόημα. Χρειάζονται σύγχρονα εργαλεία, που να ανταποκρίνονται στις σημερινές ανάγκες.
Σοβαρό πρόβλημα υπάρχει και στο άρθρο 55, για τις εισφορές των ΟΤΑ στους Φορείς Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων. Δεν προβλέπεται κανένας μηχανισμός ελέγχου της εκτέλεσης του έργου όταν υπάρχουν συμάσεις σύμπραξης (ΣΔΙΤ). Έτσι, οι δημότες χρηματοδοτούν τις ιδιωτικές εταιρείες χωρίς καμία εγγύηση για τις παρεχόμενες υπηρεσίες.
Κλείνουμε με το Κεφάλαιο Γ’, τις νέες “Ρυθμίσεις για την Ευζωία των ζώων συντροφιάς”.
Πρόκειται για έναν τομέα χαρακτηριστικής κυβερνητικής αποτυχίας.
Μεταφέρατε την αρμοδιότητα από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων στο Εσωτερικών, που δεν είχε καμία προηγούμενη επαφή, γνώση και τεχνογνωσία για το αντικείμενο – και αυτό αποδείχθηκε λάθος.
Όλη η εργασία του προηγούμενου Υπουργείου, ακόμα και Το Εθνικό Μητρώο Ζώων Συντροφιάς, πήγε κατευθείαν στον κάδο απορριμμάτων.
Και το Υπουργείο Εσωτερικών ξεκίνησε πάλι από το μηδέν.
Από το μηδέν και για τα Μητρώα. Από τότε, νομοθετείτε προθεσμίες εξαρχής καταδικασμένες, που παρατείνονται διαρκώς. Και η ολοκλήρωση είναι ακόμα πολύ μακριά. Εν τω μεταξύ, η κατάσταση διαρκώς επιδεινώνεται.
2,5 χρόνια μετά, ο ν. 4830/2021 για τα ζώα συντροφιάς παραμένει στα περισσότερα κρίσιμα σημεία του ουσιαστικά ανεφάρμοστος. Σε πολλά, απαιτεί – και θα απαιτεί – διαρκώς διορθώσεις, αφού ήταν μία ατελής νομοθέτηση, με πολλές εσφαλμένες διατάξεις.
Στο άρθρο 69 τροποποιείτε και το καθεστώς της Ειδικής Επιτροπής Παρακολούθησης.
Μια Συμβουλευτική Επιτροπή, με τυπική γραφειοκρατική συγκρότηση. Με έναν -μόνο- Κτηνίατρο και χωρίς κανένα άλλο μέλος από την εξειδικευμένη επιστημονική Κοινότητα.
Και βέβαια, προβλέπετε και ένα ΄πρόσωπο εγνωσμένου κύρους’, που το επιλέγει ο Υπουργός.
Κλασική περίπτωση : Να έχουμε τον άνθρωπό μας – να κάνουμε και μία χάρη να μας τη χρωστάνε!
Δηλαδή, βαρύς αναχρονισμός από Υπουργούς που νομοθετούν για Καινοτομίες στη Δημόσια Διοίκηση !
Αφαιρέστε αυτήν την πρόβλεψη και βάλτε στη θέση του έναν ακόμα εκπρόσωπο της φιλοζωικής κοινότητας ή έναν ακόμα από την επιστημονική κοινότητα. –
Ήταν αδύνατον μέσα στο διαθέσιμο χρόνο να αναφερθούμε σε όλες τις διατάξεις. Όπως είπαμε και στις Επιτροπή, υπάρχουν συγκεκριμένες διατάξεις που θα υπερψηφίσουμε. Αλλά επί της Αρχής και στο Σύνολο καταψηφίζουμε.
Ευχαριστώ.
Μόνη συζήτηση και ψήφιση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Σύστημα Καινοτομίας στον δημόσιο τομέα - Ρυθμίσεις Γενικής Γραμματείας Ανθρωπίνου Δυναμικού Δημοσίου Τομέα - Ρυθμίσεις για τη λειτουργία των Ο.Τ.Α. α΄ και β’ βαθμού και των αποκεντρωμένων διοικήσεων και για την ευζωία των ζώων συντροφιάς - Λοιπές επείγουσες ρυθμίσεις του Υπουργείου Εσωτερικών».
