Ομιλία της Σοφίας Σακοράφα στην Ολομέλεια στην κατ'άρθρο συζήτηση του Σ/Ν για την «Αναδιάρθρωση, εξυγίανση και ανάπτυξη του ομίλου ΟΣΕ και της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και άλλες διατάξεις για το σιδηροδρομικό τομέα.»
..............
Το λόγο έχει η Βουλευτής της Β’ Αθηνών κα Σοφία Σακοράφα.
Ορίστε, κυρία Σακοράφα.
ΣΟΦΙΑ ΣΑΚΟΡΑΦΑ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στην τοποθέτησή μου επί της αρχής προσπάθησα να κάνω σαφές ότι το Κράτος είναι υποχρεωμένο να διατηρεί υπό τον έλεγχό του υπηρεσίες και υποδομές που αφορούν στο σύνολο του ελληνικού λαού και συναποτελούν την εθνική μας περιουσία και τον εθνικό μας πλούτο, σε αντίθεση με την πολιτική φιλοσοφία που προβάλει το νομοσχέδιο. Και αυτό γίνεται εντονότερα σαφές, αν το πάρουμε άρθρο-άρθρο.
Ξεκινώ από τα άρθρα που αναφέρονται στον τρόπο διαχείρισης της τεράστιας ακίνητης περιουσίας του ΟΣΕ. Εκτός του ότι το ίδιο το Κράτος είναι υπεύθυνο για το μέγιστο των συσσωρευμένων χρεών του ΟΣΕ, γεγονός που αποδέχονται οι πάντες, έρχεται αυτό το Κράτος και με μία υπογραφή οικειοποιείται την περιουσία του ΟΣΕ, υποστηρίζοντας ότι έτσι ρυθμίζει και εξοφλεί το συσσωρευμένο χρέος του. Κι αυτό γίνεται χωρίς σαφή περιγραφή και οικονομική αποτίμηση, τόσο των περιουσιακών στοιχείων του ΟΣΕ, όσο και των υποχρεώσεων και απαιτήσεων του ΟΣΕ έναντι τρίτων, συμπεριλαμβανομένου και του Δημοσίου, διαδικασία που με απόλυτη διαφάνεια θα αποτύπωνε την τελική οικονομική θέση του ΟΣΕ, τις υποχρεώσεις του και πόση και ποια από την ακίνητη περιουσία, έναντι αυτών, θα έπρεπε να μεταβιβαστεί στο Δημόσιο.
Αντίθετα, εσείς νομοθετείτε με διαδικασία θολή, στο περίπου, που δημιουργεί πρόσφορο έδαφος για αυθαιρεσίες και ο συνδυασμός των τριών παραπάνω ανοίγει το δρόμο για να συνεχιστεί το πάρτι σε βάρος του Δημοσίου. Αυτός ο συνδυασμός, κύριε Υπουργέ, δείχνει επικίνδυνος για το μέλλον.
Ένα δεύτερο σημείο στο οποίο θα ήθελα να σταθώ είναι τα άρθρα που αναφέρονται στα θέματα προσωπικού 15 έως 21. Θεωρώ την επίκλησή σας ότι η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, με όσα αυτή συνεπάγεται, είναι ο μόνος δρόμος για να αντιμετωπίσετε πιθανές στρεβλώσεις που αφορούν στις αποδοχές των εργαζομένων, επιδόματα κ.λπ., είναι προσχηματική. Εφαρμόζετε στην πράξη περιρρέουσες απόψεις για σχέσεις εργασίας, που μέχρι σήμερα δεν είχε τολμήσει επίσημα η Κυβέρνηση να πει ότι τις υιοθετεί.
Και μιας, όπως ανέφερα, το παρόν νομοσχέδιο θεωρείται νομοσχέδιο πιλότος και για τις άλλες ΔΕΚΟ, δεν μου μένει καμμιά αμφιβολία πια ότι αυτό αντανακλά την πολιτική που είστε αποφασισμένοι να εφαρμόσετε σε όλο το δημόσιο τομέα: κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, απολύσεις με ταυτόχρονη κατάργηση οργανικών θέσεων κ.λπ..
Ειδικά στην περίπτωση του ΟΣΕ, αυτό γίνεται βίαια, αλλά και απρογραμμάτιστα, χωρίς οργανόγραμμα, αυθαίρετα, χωρίς να έχει γίνει διαχωρισμός σε κατηγορίες της εθνικής υποδομής, χωρίς να έχουν χαρακτηριστεί τα ΥΔΥ επιβατικά δρομολόγια, χωρίς καμία διασφάλιση των συνθηκών και των απαιτήσεων ακόμη και εκείνων που προβλέπει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την ασφαλή λειτουργία του σιδηροδρόμου. Οι σιδηροδρομικοί μετατρέπονται από εργαζόμενοι υψηλής ειδίκευσης σε ανειδίκευτοι εργάτες με τραγικές μισθολογικές μειώσεις.
Πλήρης υπακοή και υποταγή στους επαχθείς, όπως τους ονόμασε χθες ο κύριος Πρωθυπουργός, όρους του μνημονίου. Και το πιο επικίνδυνο είναι η προβολή του επιχειρήματός σας ότι προς το παρόν τουλάχιστον δεν απολύεται κανείς. Και λέω «επικίνδυνο» γιατί εμμέσως και εντέχνως καλλιεργεί την εκφοβιστική άποψη, την οποία όλοι μεταξύ μας ψιθυρίζουμε: να λες πάλι καλά που έχεις δουλειά. Ακριβώς η ίδια αντίληψη που διαπνέει και την πρώτη επιχειρησιακή σύμβαση, που όπως είπε και ο κύριος συνάδελφος προηγουμένως, υπογράφτηκε στον ιδιωτικό τομέα σπάζοντας τον κατώτατο μισθό της συλλογικής σύμβασης από 740 ευρώ σε 640 ευρώ.
Κύριε Υπουργέ, ο σιδηρόδρομος είναι το οικονομικότερο, ασφαλέστερο, λιγότερο ρυπογόνο, το πλέον αξιόπιστο μέσον διακίνησης προσώπων, προϊόντων και αγαθών. Είναι το λιγότερο ενεργοβόρο μέσο μεταφοράς, συμβάλλοντας έτσι στην προστασία του περιβάλλοντος και την πράσινη ανάπτυξη.
Τίποτε από όλα αυτά δεν συνεκτιμάται στο σχέδιο νόμου, που κατ’ ευφημισμό φέρει τον τίτλο «αναδιάρθρωση, εξυγίανση και ανάπτυξη του Ομίλου». Με τον δικό σας προσδιορισμό για το παραμένον προσωπικό, προκύπτει ενεργό σιδηροδρομικό δίκτυο το 1/3 του σημερινού. Κλείνετε τα 2/3 του σιδηροδρομικού δικτύου, αφήνετε τον κεντρικό άξονα και τις προαστιακές γραμμές, αφήνετε δηλαδή τα φιλέτα και ξεχνάτε την υπόλοιπη Ελλάδα.
Και έτσι, για να κάνουμε και ένα μικρό μνημόσυνο στην πράσινη ανάπτυξη μετά τον ακαριαίο θάνατο που θα επέλθει με το FastTrack, πόσο συμβατή είναι η κατάργηση του σιδηροδρομικού δικτύου με τους περιβαλλοντικούς στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Έχετε μελέτη για τις επιπτώσεις στο περιβάλλον της διακοπής των γραμμών της Κοζάνης, της Δυτικής Θεσσαλίας, της Ανατολικής Μακεδονίας, της Θράκης; Φυσικά και δεν έχετε. Και τι απαντάτε στην επιστολή του Προέδρου Μεταφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που θέτει το ζήτημα νέτα σκέτα;
Η κατάργηση των σιδηροδρομικών γραμμών δεν συνάδει με τους περιβαλλοντικούς στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Βέβαια, ο κ. Σίμσον θέτει πολύ ορθά και λογικά και ένα άλλο ζήτημα: την ανάκτηση των κοινοτικών χρηματοδοτήσεων σε περίπτωση παράβασης των όρων που τις διέπουν, που είναι η κατασκευή των γραμμών που θα καταργηθούν.
Αναφέρθηκα επί της αρχής, αλλά και σήμερα, στη συνταγματική υποχρέωση του κράτους, όσον αφορά τουλάχιστον σε αυτό που συζητάμε σήμερα, στις μεταφορές. Θέλω να επισημάνω δύο σημεία που αφορούν στη συρρίκνωση του δικτύου. Δύο σημεία πολιτικής αντίληψης πια.
Εσείς ο ίδιος, κύριε Υπουργέ, είπατε χθες επί λέξη ότι είναι κοινωνικά ανάλγητη πολιτική να επιβαρύνονται πολίτες για ένα μέσο που πηγαίνει σε σημεία, τα οποία εκείνοι δεν χρησιμοποιούν, εξυπηρετούν ελάχιστους και κοστίζουν πολύ ακριβά και ότι η προστατευτική πολιτική είναι απαράδεκτη.
Λυπάμαι, κύριε Υπουργέ, που είμαι υποχρεωμένη να απαντήσω ότι απαράδεκτη είναι η θέση που εκφράσατε. Ο Έλληνας φορολογούμενος έχει πλήρη συνείδηση της ανάγκης να πληρώνει το κόστος επαφής και επικοινωνίας όλων των Ελλήνων και ιδιαίτερα των λίγων, των ξεχασμένων στα ακριτικά νησιά, στην άγονη γραμμή, στα ακριτικά χωριά των συνόρων, σε όλη την Ελλάδα και με όλους τους κατοίκους της. Ο Έλληνας φορολογούμενος γνωρίζει, πιστεύει και έχει αποδείξει ότι είναι διατεθειμένος να συμβάλει σε αυτό που πρώτο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ονόμασε κοινωνικό κόστος. Γι’ αυτό απαιτεί από την Κυβέρνηση χρηστή διαχείριση στην υπηρεσία αυτών των σκοπών. Αλίμονό μας εάν υιοθετήσουμε απόψεις που αφορούν στη διαχείριση μικρομάγαζων. Εθνική υπερηφάνεια, ανθρώπινη αξιοπρέπεια και κοινωνικό κράτος δεν είναι εμπορεύματα για να κατεβαίνουν από το ράφι επειδή κοστίζουν πολύ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στην ομιλία μου επί της αρχής μίλησα όχι απλά για οδυνηρή ιδιωτικοποίηση, αλλά για κατοχή επί των παραγωγικών δυνατοτήτων της πατρίδας μας. Τα άρθρα ένα προς ένα αποδεικνύουν και την κατοχή επί των παραγωγικών δυνάμεων της πατρίδας μας.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε ιδιαιτέρως την ανεξάρτητο Βουλευτή της Β’ Αθήνας κ. Σοφία Σακοράφα.
