Συζήτηση επί των άρθρων του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Πολιτισμού: «Καταπολέμηση της βίας με αφορμή αθλητικές εκδηλώσεις και άλλες διατάξεις»

Η κ. Σοφία Σακοράφα έχει το λόγο.
ΣΟΦΙΑ ΣΑΚΟΡΑΦΑ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, θα μου επιτρέψετε να πω ότι ακούγοντας αυτές τις μέρες όλες τις τοποθετήσεις εδώ, επιμένω και λέω ότι πραγματικά εξακολουθούμε να κοιτάμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος.
Θα μου επιτρέψετε να ξεκινήσω από την τροπολογία την οποία κατέθεσε ο κύριος Υπουργός σε σχέση με τη λειτουργία και τον έλεγχο στις ομοσπονδίες. Για την οικονομία της συζήτησης, θα έλεγα να δεχθούμε να αναφέρουμε τα σημεία στα οποία συμφωνούμε.
Πρώτον, συμφωνούμε ότι οι ομοσπονδίες έχουν το αυτοδιοίκητο, αλλά παράλληλα επιχορηγούνται από το κράτος και συνεπώς το κράτος έχει υποχρέωση και δικαίωμα ελέγχου της οικονομικής τους διαχείρισης.
Δεύτερον, οι ομοσπονδίες, διαχειριζόμενες μία από τις πιο ευαίσθητες κοινωνικές δράσεις, τον αθλητισμό, έχουν κύρια ευθύνη για την πολιτική που παράγουν και τα μηνύματα που προβάλλουν μ' αυτήν την πολιτική τους στην κοινωνία.
Τρίτον, τα πρόσωπα που αναδεικνύονται στις ανώτατες θέσεις των ομοσπονδιών, ακριβώς λόγω του ρόλου των ομοσπονδιών, απολαμβάνουν κοινωνικής αναγνώρισης και καταξίωσης. Η πολιτεία έχει υποχρέωση και ευθύνη με θεσμικά μέτρα να θωρακίσει τη λειτουργία των ομοσπονδιών, έτσι ώστε να επιτυγχάνει χρηστή διαχείριση, πρόοδο του αθλητισμού και παιδευτική αντανάκλαση στην κοινωνία.
Αυτά θα έλεγα σαν γενική φιλοσοφία. Στο ερώτημα αν υπάρχουν παθογένειες στο θεσμικό και νομικό πλαίσιο που διέπει τη λειτουργία των ομοσπονδιών, η απάντηση είναι «ναι». Στο ερώτημα, αν η πολιτεία πρέπει να παρέμβει με στόχο να βελτιώσει και να διορθώσει αυτές τις παθογένειες, η απάντηση είναι και πάλι «ναι». Τα δεδομένα και οι παράμετροι που θα καθορίσουν τον τρόπο παρέμβασης της πολιτείας είναι γνωστά και σε μερικές περιπτώσεις σύνθετα, όπως το αυτοδιοίκητο των ομοσπονδιών, η απευθείας υπαγωγή στις παγκόσμιες ομοσπονδίες, η προσαρμογή σε διεθνείς κανονισμούς.
Όλα τα παραπάνω επιβάλλουν μία διεξοδική και υπεύθυνη συζήτηση με τους εμπλεκόμενους, έτσι ώστε, η πολιτεία προβάλλοντας ξεκάθαρα τις θέσεις που θεωρεί απαραίτητες για την προάσπιση και προαγωγή των ανωτέρω, να δημιουργήσει ένα θεσμικό και νομικό πλαίσιο αποδεκτό από όλους, συμβατό με τις διεθνείς δεσμεύσεις της χώρας και λειτουργικό στην εφαρμογή του.
Αντί όλων αυτών, δαιμονοποιείτε παθογένειες για τις οποίες είναι υπεύθυνη η πολιτεία. Μιλάτε για οικονομικές ατασθαλίες, τη στιγμή που έχετε ελεγκτικούς μηχανισμούς. Όμως, μόλις προχθές εσείς δεν επιχορηγήσατε παράνομη ομοσπονδία της οποίας το διοικητικό συμβούλιο διώκεται ποινικά; Μιλάτε για αδιαφανείς εκλογικές διαδικασίες, αλλά και πάλι έχετε ελεγκτικούς μηχανισμούς τους οποίους μπορείτε να ενεργοποιήσετε. Ή δεν μπορείτε ή δεν θέλετε να πράξετε όσα ο νόμος σας δίνει το δικαίωμα.
Και φέρνετε σήμερα αυτήν την τροπολογία η οποία έχει αλλάξει εκατό φορές από την αρχική της μορφή, γιατί ακριβώς δεν είναι αποτέλεσμα κάποιας υπεύθυνης επεξεργασίας, αλλά ένα λαϊκίστικο αντανακλαστικό. Προτείνετε αλλαγή εκλογικής διαδικασίας για τα διοικητικά συμβούλια των ομοσπονδιών, χωρίς ακόμα να έχετε καταλήξει τι ακριβώς προτείνετε. Συζητήσατε ακόμα και για περιορισμό θητειών των εκλεγομένων, χωρίς να ξέρετε τι θέλετε. Και ακούσαμε κορώνες εδώ μέσα για τη βαθιά τομή αυτών των μέτρων.
Κύριοι, αυτοσχεδιάζετε προχειρολογώντας και αερολογώντας. Το δε επείγον που επικαλείσθε, έχει εφαρμογή σε βάθος χρόνου τετραετίας, τουλάχιστον. Δεν πιστεύω να αγνοείτε ότι σχεδόν το σύνολο των αθλητικών ομοσπονδιών προέβη σε εκλογές νέων διοικητικών συμβουλίων μόλις πρόσφατα. Άρα, προς τι όλη αυτή η φασαρία και η πρόκληση αντιπαραθέσεων και αναταραχής; Πιστεύετε ότι αν ψηφίσουμε σήμερα για το όποιο σύστημα αναλογικότητας, θα λύσουμε κάποιο πρόβλημα;
Δεν θα επεκταθώ σε τεχνικά προβλήματα που θα προκαλέσει η ψήφιση μίας τέτοιας διάταξης από μέρους σας. Και για να γίνω σαφής, θα πω το εξής: Από τη στιγμή που το κράτος επι-χορηγείτις ομοσπονδίες, έχει δικαίωμα λόγου και ελέγχου.
Επίσης, σε καμμία περίπτωση δεν αναγνωρίζω το δικαίωμα οποιασδήποτε διεθνούς ομοσπονδίας να δίνει παραγγελιές και να στέλνει διαγγέλματα απειλώντας κιόλας το Ελληνικό Κοινοβούλιο. Παράλληλα όμως, θέλω η χώρα μου να συμπεριφέρεται υπεύθυνα στη διευθέτηση τέτοιων ζητημάτων, σεβόμενη την υπογραφή της σε διεθνείς συμβάσεις.
Και για να γίνω πιο σαφής, λέω το εξής: Θεωρώ απαραίτητο να αλλάξει το εκλογικό σύστημα, ούτως ώστε να υπάρχει αναλογική εκπροσώπηση όλων των τάσεων και απόψεων στο διοι-κητικό συμβούλιο, αλλά και αυξημένος έλεγχος. Παράλληλα, όμως, θεωρώ απαραίτητο να διασφαλίζεται και η δυνατότητα διοίκησης. Θεωρώ απαραίτητο να εκσυγχρονιστεί τόσο ο τρόπος των επιχορηγήσεων, όσο και ο τρόπος ελέγχου των οικονομικών τους.
Τέλος, θεωρώ απαραίτητο να γίνουν και άλλα πολλά που πρέπει να γίνουν και πιστεύω ότι πολλοί συνάδελφοι είναι της ίδιας άποψης. Μ' αυτά τα δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί, όμως, έχουμε το χρόνο -από αύριο κιόλας- να καθίσουμε σ' ένα τραπέζι και να δούμε σοβαρά και υπεύθυνα τις αλλαγές και βελτιώσεις που πρέπει να γίνουν στο θεσμικό και νομικό πλαίσιο. Δεν υπάρχει κανένας λόγος κατεπείγοντος, πόσο μάλλον, όταν αυτό το μεμονωμένο και αποσπασματικό μέτρο δεν λύνει από μόνο του κανένα πρόβλημα.
Δεν μίλησα ούτε για κρυφές σκοπιμότητες ούτε για θολές προθέσεις. Και αυτό, γιατί ακόμα μία φορά δηλώνουμε σαν ΠΑ.ΣΟ.Κ. ότι είμαστε έτοιμοι να συμμετάσχουμε εποικοδομητικά σε ένα σοβαρό, ενδελεχή και υπεύθυνο διάλογο εφ' όλης της ύλης, αφού αποσύρετε την τροπολογία. Δεν είμαστε διατεθειμένοι, όμως, να σας ακολουθήσουμε σε καμμία περίπτωση σε κινήσεις εντυπωσιασμού και σκοπιμότητας.
Ας αναφερθούμε στο άρθρο 18 που αφορά τα θέματα του ντόπινγκ. Φέρατε ένα θέμα τεράστιο, το οποίο ακριβώς επειδήαποτελεί μία συρραφή επιμέρους διατάξεων που δύσκολα συγκροτούν ένα ενιαίο σώμα, δεν βοηθά ούτως ή άλλως ούτε στη συζήτηση, αλλά ούτε ακόμα και στην ψήφιση κάποιων ενο-τήτων με τις οποίες συμφωνούμε.
Στην ενότητα που αφορά τις ποινές των παραβατών, να πούμε γενικά ότι έχετε οικοδομήσει ένα ολόκληρο σχέδιο νόμου στη λογική της αστυνόμευσης, αναγάγοντας την καταστολή σε πολιτική και την ποινή σε πολιτικό μέσο.
Εμείς πιστεύουμε ότι τα μέτρα καταστολής έρχονται συμπληρωματικά να ενισχύσουν ένα ευρύτερο προληπτικό πλαίσιο. 'Ενα ευρύτερο προληπτικό πλαίσιο που απουσιάζει από αυτό το σχέδιο νόμου και γι' αυτό και χαρακτηρίζουμε το σύνολο του σχεδίου νόμου τουλάχιστον αναποτελεσματικό.
Για μας, οι ποινές λειτουργούν συμπληρωματικά, αποτρεπτι-κά και όχι κυρίαρχα και κεντρικά, όπως στη δική σας λογική. Αυτή είναι η φιλοσοφία μας.
Σε ό,τι αφορά τις συγκεκριμένες ποινές που προτείνετε για φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς διακίνησης ουσιών φαρμακοδιέγερσης, συμφωνούμε, αν και έχουμε επιφυλάξεις για την αποτελεσματικότητα εφαρμογής τους, καθόσον προϋποθέτουν οριστική απόδειξη εμπλοκής, με αποτέλεσμα οι παρεπόμενες πειθαρχικές ποινές να μην έχουν πεδίο εφαρμογής στο χρόνο που θα αποδοθούν.
Επίσης, συμφωνούμε στην αποδοχή εκ μέρους σας της πρότασης που σας κάναμε για αύξηση των χρηματικών προστίμων, για τα οποία θα συμφωνούσαμε και σε ακόμα μεγαλύτερες τιμές.
Σε ό,τι αφορά όμως τους αθλητές, τους θεωρούμε πρώτα θύματα και μετά συνενόχους, πρώτα εξωθούμενους και μετά συνειδητοποιημένους παράνομους. Γι' αυτό θεωρούμε τον πρώτο υπεύθυνο για τη θωράκιση και τη διαπαιδαγώγηση του αθλητή την πολιτεία και μετά αρωγό τη δικαιοσύνη για το σωφρονισμό του.
Γι' αυτούς ακριβώς τους λόγους πρώτα απ' όλα υποστηρίζουμε την αναβάθμιση και αξιοποίηση του δελτίου του αθλητή, με τρόπο που να αποτυπώνει τη συνολική πορεία ενός αθλητή και να επιτρέπει την έγκαιρη διάγνωση αλλαγών στην αθλητική του δραστηριότητα και απόδοση που δεν δικαιολογούνται, την αύξηση του αριθμού των ελέγχων των αθλητών όλων των αθλημάτων με τη διαδικασία των αιφνίδιων ελέγχων -και εννοώ και των ομαδικών αθλημάτων και των ατομικών- τη θεσμοθέτηση της υποχρέωσης όλων των νέων αθλητών που επιλέγονται για διάφορες κατηγορίες επιλέκτων ή ταλαντούχων να υποβάλλονται σε εργαστηριακές, εργονομικές, αιματολογικές εξετάσεις σε τακτά χρονικά διαστήματα.
Υποστηρίζουμε δηλαδή την ανάπτυξη του επιστημονικού αθλητισμού. Γι' αυτό και διαφωνούμε κάθετα με την εξομοίωση του διακινητή, του εμπόρου, του παραγωγού απαγορευμένων ουσιών με το χρήστη αθλητή.
Γι' αυτό και δεν δεχόμαστε τη φυλάκιση σαν πρώτη ποινή του παραβάτη αθλητή, τη στιγμή μάλιστα που οι αθλητικές τιμωρίες που είθισται να επιβάλλονται από τους αρμόδιους αθλητικούς φορείς τελούν σε πλήρη διάσταση.
Θα συμφωνούσαμε σε μία λογική που θα στόχευε στην αθλη-τική του τιμωρία, μία προοπτική συνειδητοποιημένης επανένταξης. Όμως, διαφωνούμε κάθετα σε μία τιμωρία που τείνει στην ηθική του απαξίωση και στην οποία οι συνθήκες του σωφρονισμού του είναι οι πλέον ακατάλληλες.
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Ουσιαστικά μας λέτε ότι θα παραλάβετε έναν παραβατικό νέο αθλητή δεκαοκτώ χρονών και θα τον αναμορφώσετε στο εξαίρετο περιβάλλον των φυλακών και θα τον βγάλετε από εκεί θιασώτη του «ευ αγωνίζεσθαι».
Επιπλέον, μας λέτε ότι τιμωρείται το άθλημα και όχι τους φυσικούς αυτουργούς. Επιβάλλετε στέρηση δικαιώματος επιχορήγησης και πάσης φύσεως οικονομικής ενίσχυσης από την πολιτεία στην αθλητική ομοσπονδία -σε όλα τα αθλητικά σωματεία συλλήβδην δηλαδή, -για ένα χρόνο. Ουσιαστικά δηλαδή για μερικά αθλήματα αυτή η διάταξη σημαίνει την κατάργησή τους και για άλλα αθλήματα τη διακοπή τους. Μ' αυτές τις λογικές, εμείς διαφωνούμε κάθετα.
Στο ίδιο άρθρο νομοθετείτε για τη μετατροπή του Ε.Σ.Κ.Α.Ν. σε νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου. Δημιουργείτε δηλαδή ένα Ε.Σ.Κ.Α.Ν. υποτελώς ελεγχόμενο από την Κυβέρνηση, ένα Ε.Σ.Κ.Α.Ν. εγκλωβισμένο στο Υπουργείο Πολιτισμού, ένα Ε.Σ.Κ.Α.Ν. που έρχεται να φορτωθεί την παθογένεια, τη δυσκαμψία και τη δυσλειτουργία της Δημόσιας Διοίκησης.
Εμείς θέλουμε έναν ισχυρό θεσμό, ένα ισχυρό Ε.Σ.Κ.Α.Ν., ένα Ε.Σ.Κ.Α.Ν. που θα διασφαλίσουμε ότι θα έχει τη μέγιστη ανε-ξαρτησία από τις κρατικές αρχές και γι' αυτό το λόγο ψηφίσαμε προηγουμένως το άρθρο 17.
Το Ε.Σ.Κ.Α.Ν. χρειάζεται χρηματοδοτική υποστήριξη από την πολιτεία και κυρίως χρειάζεται, ακολουθώντας και παρακολουθώντας και τη διεθνή πρακτική -πράγμα που εσείς δεν κάνετε-ένα Ε.Σ.Κ.Α.Ν. ανεξάρτητο από τα αντίστοιχα Υπουργεία και τις αντίστοιχες κρατικές υπηρεσίες, ένα Ε.Σ.Κ.Α.Ν. με δυναμική, ανεξάρτητη και ευέλικτη δράση.
Και περνάω στις παροχές προς διακεκριμένους αθλητές στο άρθρο 34. Λαϊκίστικη αντίληψη, συλλογική τιμωρία και εκδικητική λογική διέπει το θέμα των προνομίων στους διακεκριμένους αθλητές.
Θέση μας είναι η διάκριση και όχι η συλλήβδην τιμωρία των αθλητών.
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Κύριε Πρόεδρε, επιτρέψτε μου να ολοκληρώσω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναοτάσιος Νεράντζης): 'Εχετε περάσει κατά πολύ το χρόνο, κυρία Σακοράφα και τα πέντε λεπτά της ομιλίας σας δεν τα αφιερώσατε στα άρθρα. Όμως, δεν ήθελα να σας διακόψω.
ΣΟΦΙΑ ΣΑΚΟΡΑΦΑ: Στα άρθρα τα αφιέρωσα, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναοτάσιος Νεράντζης): 'Οχι, κυρία Σακοράφα. Όλα αυτά που λέτε καταγράφονται. Σας παρακαλώ, όμως, σε ένα λεπτό να έχετε τελειώσει.
ΣΟΦΙΑ ΣΑΚΟΡΑΦΑ: Κύριε Πρόεδρε, είναι πολύ σοβαρό το θέμα. Γι' αυτό σας παρακαλώ πάρα πολύ να με αφήσετε να ολο-κληρώσω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Υπάρχει χρόνος. Όλα είναι σοβαρά εδώ μέσα. Δεν συζητάμε περί αστεϊσμών.
ΣΟΦΙΑ ΣΑΚΟΡΑΦΑ: Κύριε Πρόεδρε, θα χρησιμοποιήσω το χρόνο που χρησιμοποίησε και ο συνάδελφος.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Υπάρχει κανονι-μένος χρόνος. Σας παρακαλώ, να ολοκληρώσετε σε ένα λεπτό. Μιλάτε εννιάμισι λεπτά αντί για οκτώ.
ΣΟΦΙΑ ΣΑΚΟΡΑΦΑ: Κύριε Πρόεδρε, θα χρησιμοποιήσω το χρόνο του εισηγητή της Πλειοψηφίας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναοτάσιος Νεράντζης): Εισηγητής δεν σημαίνει αυθαιρεσία. Για όνομα του Θεού!
ΣΟΦΙΑ ΣΑΚΟΡΑΦΑ: Θα χρησιμοποιήσω το χρόνο που χρησιμοποίησε και ο συνάδελφος.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Σας παρακαλώ σε ένα λεπτό να έχετε ολοκληρώσει.
ΣΟΦΙΑ ΣΑΚΟΡΑΦΑ: Θέση μας είναι η διάκριση και όχι η συλλήβδην τιμωρία των αθλητών.
Θέση μας είναι ο εξορθολογισμός και η δίκαιη μεταχείριση. Τα κίνητρα για τους αθλητές πρέπει να είναι έτσι διαρθρωμένα και διανθισμένα, ώστε να είναι πραγματικά κίνητρα και όχι αντι-κίνητρα. Πρέπει να προσκαλούν και όχι να διώχνουν, να ενισχύουν την ένταξη στη γνώση και στην παραγωγή, να διέπονται από τη λογική της διά βίου αξιοποίησης και όχι από τη λογική του «ξεπλένω και τελειώσαμε». Τέλος, να μεριμνούν για την ασφαλιστική κάλυψη των εν ενεργεία αθλητών, αλλά και για την ηλικία της συνταξιοδότησής τους.
Ερωτώ, με βάση τις διατάξεις που έχετε φέρει, με ποια λογική ένας αθλητής πρέπει να έχει μοναδικό ενδιαφέρον επιστημονικής κατάρτισης στα Τ.Ε.Φ.Α.Α.. Πιστεύετε ότι ένας διακεκριμένος αθλητής δεν έχει άλλο πεδίο προσφοράς και ενδιαφέροντος και άρα γι' αυτό τον αποτρέπετε από την πρόσβασή του σε οποιοδήποτε άλλο Α.Ε.Ι. ή Τ.Ε.Ι.; Από τη στιγμή που ένας αθλητής δεν στερούσε τη θέση από οποιοδήποτε άλλο υποψήφιο, γιατί η εισαγωγή του ήταν πέραν του αριθμού των εισαγομένων, με ποια λογική του στερείτε την πρόσβαση στη μόρφωση; Είναι σαφές ότι αυτό θέλετε να κάνετε, δηλαδή να του στερήσετε τη μόρφωση, όταν τη σημερινή εποχή των υψηλών βάσεων -φέτος είχαμε τριάντα χιλιάδες κενές θέσεις στα πανεπιστήμια- ένας αθλητής με μέσο όρο «δεκαεπτά» απολυτήριο δεν μπορεί με τη μοριοδότηση του 20% να μπει στο πανεπιστή μιο.
Και συνεχίζω τις ερωτήσεις μου. 'Ενας αθλητής που είναι τέταρτος στους Ολυμπιακούς Αγώνες και σε παγκόσμια πρωταθλήματα, δεν συμπεριλαμβάνεται στο σύστημα μοριοδότησης. Προχειρότητα, αβλεψία να το πω αυτό; Όχι. Ταυτίζεστε με τη λογική ότι ο πρώτος είναι πρώτος, ο δεύτερος δεύτερος και ο τρίτος δεν παίρνει τίποτα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει επανειλημμένο κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Συνεχίοτε στη δευτερολογία σας, κυρία Σακοράφα. 'Εχετε υπερβεί και το χρόνο του κ. Σταμάτη. Ολοκληρώστε σας παρακαλώ.
ΣΟΦΙΑ ΣΑΚΟΡΑΦΑ: 'Ενας αθλητής ρίψεων που κάνει τη μεγάλη του επίδοση στα εικοσιπέντε και στα τριάντα -φυσιολογικές ηλικίες κορύφωσης γι' αυτά τα αγωνίσματα- απολαμβάνει τη μοριοδότηση στα τριάντα για σπουδές. Και τι κάνει; Σπουδάζει; Όχι βέβαια. Ακόμη χειρότερα, ούτε δικαιούται το διορισμό. Τον διώχνετε κύριοι. Τι κάνετε; Διώχνετε από τον αθλητισμό όλους τους αθλητές, τους καθιστάτε αργόμισθούς, με αμφισβητούμενη την πιθανότητα συνταξιοδότησής τους. 'Ετσι προάγετε τον αθλητισμό; Αυτά θεωρείτε εσείς κίνητρα στον αθλητισμό; Εγώ θεωρώ πως όλα αυτά είναι μία «ταφόπετρα» στον ελληνικό αθλητισμό.
Θα συνεχίσω, κύριε Πρόεδρε, για να μη σας δημιουργήσω πρόβλημα, για τα υπόλοιπα, όταν θα μου δώσετε το λόγο στη δευτερολογία.

Η κ. Σακοράφα, Εισηγήτρια του ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει το λόγο και δεν υπάρχει άλλος ομιλητής.
Ορίστε κυρία Σακοράφα.
ΣΟΦΙΑ ΣΑΚΟΡΑΦΑ: Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα κατ' αρχάς να ζητήσω συγγνώμη από το Τμήμα γιατί δεν μου αρέσει να υψώνω τη φωνή μου. Βεβαίως δεν μου αρέσει και ο τρόπος που αναφέρονται στο όνομά μου και όσον αφορά και τον κύριο Πρόεδρο νομίζω ότι ήταν απρεπές αυτό.
Θα ήθελα να ξεκινήσω απ' αυτό που είπε ο κύριος συνάδελφος σε σχέση με αυτό που συνέβη στο Μαρούσι πριν από αρκετά χρόνια και βεβαίως ένα μέρος της ευθύνης μπορεί να έχει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Αλλά δεν άκουσα καμμία φωνή την τότε εποχή εκτός από τη δική μου σε ό,τι έχει να κάνει με όλη αυτή την καταστροφή που έγινε στο περιβάλλον στο Μαρούσι. Να θυμίσω στο Τμήμα ότι όταν ο κύριος Πρωθυπουργός, ο σημερινός Πρωθυπουργός, μέσα σ' αυτή την Αίθουσα αναφερόταν στο μεγαλύτερο αυθαίρετο του αιώνα, τρία χρόνια αργότερα ήρθε και με νόμο το νομιμοποίησε.
Κύριε Υπουργέ, σας άκουσα με πολύ προσοχή και θα ήθελα να σας πω ότι χάρηκα που αποδεχτήκατε την πρότασή μας για τη διαβούλευση όσον αφορά στις διαδικασίες των ομοσπονδιών και το γεγονός ότι πάρα πολύ σύντομα θα φέρετε ρύθμιση για όλους τους εργαζόμενους της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού, που εκκρεμεί τόσα χρόνια. Πιστεύω ότι θα δώσετε μια οριστική λύση για όλους τελικά.
Θα ήθελα να σταθώ στο γεγονός ότι ποτέ δεν έγινε διάλογος, παρ' ότι πάρα πολλές φορές το επισημάνατε σ' αυτή την Αίθουσα. Και αυτό αποδείχτηκε από τη συνάντηση που είχαμε με τους φορείς. Την προηγούμενη το βράδυ κανείς από αυτούς δεν ήξερε τίποτα για το σχετικό νομοσχέδιο.
Χαιρόμαστε για το γεγονός ότι επιβραβεύετε τον πρώτο έως τον έκτο ολυμπιονίκη, παρ' ότι εκείνοι σας ζήτησαν αυτό να επε-κταθεί μέχρι και τον όγδοο ολυμπιονίκη. Καταλαβαίνετε πολύ καλά τις δυσκολίες αυτών των ανθρώπων ακόμα και να γυμνα-στούν.
Το νομοσχέδιο επειδή ακριβώς αναφέρεται σε όλα τα προνόμια που αφορούν τους «φυσιολογικούς» -επιτρέψτε μου την έκφραση- αθλητές έχει πάρα πολλά προβλήματα γι' αυτούς τους αθλητές. 'Οταν σε κάποιον ζητάς να διοριστεί στο δημόσιο που σημαίνει ότι πρέπει να αποκαταστήσεις τη ζωή του και πρέπει να σταματήσει σε κάποια ηλικία για να μπορέσει να διοριστεί -γιατί αυτός είναι ο όρος και ο κανονισμός- δεν μπορεί ένας αθλητής από τους παραολυμπιονίκες στα σαράντα πέντε του χρόνια, που μπορεί ακόμη να κάνει αθλητισμό, νατο κάνει αυτό. Αυτό θα πρέπει να το καταλάβετε και να το αποσύρετε.
Δεν θα αναφερθώ σε επιστολή που έχουν στείλει στον Πρόεδρό μας. Νομίζω ότι αν διαβάσετε την επιστολή τους, δεν θα αισθανθείτε άνετα.
Εγώ θέλω να υπερασπιστώ το έργο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. τόσα χρό-νια. Τόσες μέρες εδώ μέσα αυτό που ακούστηκε ήταν ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. το μόνο που έκανε ήταν ότι έφερε στον ελληνικό αθλητισμό μια καταστροφή, μια λαίλαπα, δεν άφησε τίποτα όρθιο. Με συγχωρείτε πάρα πολύ, έχω περάσει από τον ελληνι-κό αθλητισμό όπως και εσείς, κύριε Υπουργέ, και το πέρασμά μας δεν ήταν απλό πέρασμα, ξεκινήσαμε από την ηλικία των δώδεκα χρονών και τώρα καταλήγουμε, εγώ τουλάχιστον έχω κλείσει μισό αιώνα και κάτι. Αυτό σημαίνει ότι έχω ζήσει τον αθλητισμό σε όλα του τα επίπεδα. Και μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι από το 1982 και μετά ο ελληνικός αθλητισμός πραγματικά είχε μια άνθιση τέτοια, την οποία δεν νομίζω ότι θα μπορέ-σει ξανά από εδώ και πέρα, αν πραγματικά δεν υπάρξει μια εθνική στρατηγική πάνω στον αθλητισμό, αυτή η χώρα να δει. Να μιλήσουμε για μαζικό αθλητισμό; Να μιλήσουμε για σχολικό αθλητισμό, για σωματειακό αθλητισμό; Πρέπει κάποια στιγμή να δούμε τι έγινε στο παρελθόν και τι γίνεται αυτή τη στιγμή.
Επειδή και στο σχολείο δούλεψα σαν καθηγήτρια στη μέση εκπαίδευση και στον ιδιωτικό τομέα αλλά και σαν επιχειρημα-τίας και σαν γυμνάστρια, έχω απόλυτη άποψη για το τι συμβαί-νει αυτή τη στιγμή στον αθλητισμό. Σας λέω ότι τα πράγματα είναι τραγικά. Να μη μιλάμε για μαζικό αθλητισμό όταν σήμερα μόνο το 3% του ελληνικού πληθυσμού γυμνάζεται. Δεν είναι ποσοστό αυτό για μια χώρα η οποία και τον αθλητισμό γέννησε αλλά και Ολυμπιακούς Αγώνες έκανε και πολύ μεγάλα ποσά σπατάλησε ακριβώς για να μπορέσει πέρα από το να διοργα-νώσει πολύ καλούς Ολυμπιακούς Αγώνες, να πείσει και τον λαό της ότι πρέπει να γυμνάζεται για πάρα πολλούς λόγους, που ένας εκ των οποίων είναι η υγεία του. Κι αν θέλετε να το πάρου-με και διαφορετικά, είναι πιο αποδοτικός στη ζωή του, αλλά και στη χώρα γενικότερα.
Είπατε για τα κίνητρα. Σας διαβεβαιώ ότι κανείς αθλητής δεν ξεκινάει αθλητισμό έχοντας στο μυαλό του τα κίνητρα. Σε ηλι-κία δώδεκα χρονών έχει κανείς στο μυαλό του αν κάποια στιγ-μή θα πάρει το 1% για να μπει σε κάποιο πανεπιστήμιο ή αν ποτέ θα γίνει ολυμπιονίκης; Αυτό είναι ένα όνειρο πάρα πάρα πολύ μακρινό. Όποιος το πετύχει, δική μου άποψη, κύριε Υπουργέ, να του δώσετε τα πάντα. Είναι εύκολο κανείς, ακόμη και να συμμετάσχει σε Ολυμπιακούς Αγώνες; Τι λέμε τώρα; Να συμμετάσχει σε παγκόσμιο πρωτάθλημα; Είχαμε ποτέ τέτοιες επιτυχίες; Ή πιστεύετε ότι στο μέλλον θα έχουμε τόσους πολλούς αθλητές ώστε να μπορούν να πάρουν αυτά τα κίνητρα;
Εγώ δεν θεωρώ ότι εσείς πιστεύετε ότι τας κίνητρα που δίνει η πολιτεία αυτή τη στιγμή στους αθλητές είναι κι ο ηθικός αυτουργός του ντόπινγκ. Το ντόπινγκ είναι ένα φαινόμενο που δεν μπορούμε να το πατάξουμε. Δεν το πάταξε όλος ο κόσμος, θα το πατάξουμε εμείς; Να το δούμε πραγματικά.
Εάν θέλουμε πραγματικά να το πατάξουμε, να πούμε τέρμα οι χορηγίες, τέρμα όλα αυτά και εμείς θέλουμε ένα λαό ο οποίος απλά γυμνάζεται, αλλά δεν έχουμε καμμία απαίτηση από καμμία ομάδα, δεν θα στείλουμε ποτέ ομάδα σε Ολυμπιακούς Αγώνες, σε καμμιά μεγάλη διοργάνωση, θα αποκλειστούμε στα στενά πλαίσια της χώρας μας και θα λέμε ότι κάνουμε αθλητισμό. Τότε ναι, θα πούμε ότι δεν έχουμε ντόπινγκ. Αλλά από εκεί και πέρα τι καθόμαστε και συζητάμε μέσα σε αυτήν την Αίθουσα; Στρουθοκαμηλίζουμε κύριε Υπουργέ.
Στο θέμα της Γενικής Γραμματείας που αναφέρθηκε προη-γουμένως ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής, εγώ έχω μια πολύ μεγάλη ευαισθησία με το Μαρούσι και το ξέρετε πάρα πολύ καλά γιατί και δημοτικός σύμβουλος ήμουν εκεί πάνω και γνω-ρίζω πάρα πολύ καλά τι συμβαίνει. Ξέρετε ότι ο συντελεστής δόμησης στην περιοχή έχει τελειώσει. Το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει πει ότι εδώ δεν πρόκειται να χτίσετε και δεν μπορείτε να χτίσετε παραπέρα γιατί οι όροι διαβίωσης των ανθρώπων πάνε προς το χειρότερο. Αυτό δε γίνεται. Είχατε τη δυνα-τότητα με το ΙΒΟ που ήταν φτιαγμένο για τη Γενική Γραμματεία να μην το δώσετε στο Υπουργείο Υγείας και να το κρατήσετε για το κτήριό σας. Γιατί μου λέτε τώρα ότι φροντίζετε για τα χρήματα του ελληνικού λαού; Ας μην δίνατε το ΙΒΟ σε έναν ιδιώτη για να φτιάξει ξανά ένα εμπορικό κέντρο σε αυτή την περιοχή και να την επιβαρύνει ακόμα περισσότερο. Και αυτό το ξέρετε.
Για τα γυμναστήρια τι να σας πω τώρα; Να σας πω ότι μιλάτε για μικρές επιχειρήσεις όπου συνήθως ο επιχειρηματίας είναι και γυμναστής; Να σας πω ότι οι γυμναστές λένε ότι δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα γιατί δουλεύουν Δευτέρα με Δευτέ-ρα; Και δεν είναι δουλειά του θρανίου, κύριε Υπουργέ. Είναι δουλειά με τη φόρμα και χοροπηδάμε -συγχωρέστε μου, κύριε Πρόεδρε, την έκφραση- όλη μέρα μέσα σε μια αίθουσα. Και ξέρετε πόσος είναι ο παραγωγικός χρόνος δουλειάς αυτών των ανθρώπων; Είναι μέχρι τα είκοσι πέντε τους, είκοσι επτά τους χρόνια το πολύ πολύ. Τι λέτε τώρα εδώ εσείς; 'Οτι αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να δουλεύουν συνεχώς γιατί ένα ποσοστό 8% των Ελλήνων μπορεί να θέλει να πάει σε κάποιο γυμναστήριο και την Κυριακή. 'Ε, τότε εγώ θα σας πω πάρα πολύ απλά γιατί δεν ανοίγουμε τα δημόσια γυμναστήρια να μπορεί ο καθένας από εμάς να πάει να γυμναστεί και μάλιστα να μην πληρώνει. Γιατί δεν το κάνουμε αυτό;
Σας είπαν οι γυμναστές ότι δεν το θέλουν και σας έστειλαν και ένα σχετικό έγγραφο και το έχετε. Σας το λέει ο σύλλογος των γυμναστηριούχων με ομόφωνη απόφαση αυτό. Γιατί λοι-πόν, έρχεστε με μια τέτοια ρύθμιση; Δεν θέλω να πω ότι κάποιον εξυπηρετείτε. Γιατί κατά τη δική μου άποψη εξυπηρετείται μόνο μια μεγάλη αλυσίδα και κανένας άλλος.
(Στο σημείο αυτό, κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Θα ήθελα να καταθέσω κάποια έγγραφα, κύριε Πρόεδρε και δεν ξέρω εάν έχω αυτή τη δυνατότητα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Μπορείτε να τα καταθέσετε, αλλά παρακαλώ ολοκληρώστε.
ΣΟΦΙΑ ΣΑΚΟΡΑΦΑ: Ευχαριστώ πολύ και σε μισό δευτερόλεπτο έχω τελειώσει, κύριε Πρόεδρε.
Κλείνοντας, θέλω να πω ότι δυστυχώς κάτω από πίεση λειτούργησε και πάλι ο κανόνας της υπερβολής, κύριε Υπουργέ, συγκυριακά, αποσπασματικά και όχι μέσα από έναν αθλητικό σχεδιασμό. Υπήρξε άνοιξη στον αθλητισμό, ξεκίνησε επί ΠΑ.ΣΟ.Κ., όπως είπα προηγουμένως και επί ΠΑ.ΣΟ.Κ κάναμε όσα κάναμε. Σήμερα ο πρωταθλητής θεωρείται μαύρο πρόβατο και για μένα είναι τεράστιο λάθος και θέλω να μιλήσω και εξ όλων των αθλητών: μία, δύο, τρεις, πέντε, δεκαπέντε περιπτώσεις παραβατικών αθλητών δεν μπορεί να ρίχνουν στον Καιάδα όλους αυτούς τους αθλητές οι οποίοι γυμνάζονται, έχουν κάνει μεγάλες επιδόσεις και ουδέποτε, μα ουδέποτε είχαν αυτό το στίγμα του αθλητή, ο οποίος πιάστηκε ντοπαρισμένος. Αυτό πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε για να το μάθει η ελληνική κοινωνία και να τελειώνουμε.
Εγώ θεωρώ ότι τα κίνητρα είναι σημαντικό μέρος του αθλητικού σχεδιασμού. Τα κίνητρα είναι ένα σημαντικό μέρος και θα πρέπει να τα δώσουμε σε όλους. Θεωρώ ότι οι παροχές μέχρι τώρα ήταν υπερβολικές-καλά κάνατε και κόψατε πάρα πολλές-θα έπρεπε όμως να τους δώσετε τη δυνατότητα εναλλακτικά κάποιες από αυτές ο αθλητής να έχει τη δυνατότητα να πάρει. Μην τα κόβετε όλα. Δώστε, αλλά πείτε μπορείς να κάνεις το ένα ή να πάρεις το άλλο ή να πάρεις το άλλο. Μέχρι τώρα τα έπαιρναν όλα. Λάθος. Να το κάνουμε εναλλακτικά, αλλά δεν μπορείτε να κόψετε αυτές τις παροχές.
Τέλος, πιστεύω ότι η συζήτηση δεν μπορεί να ολοκληρωθεί εδώ και είναι αυτό που σας είπα προχθές ότι θα πρέπει να ανοίξει μια πλατιά συζήτηση και μέσα στο ελληνικό Κοινοβούλιο και στην ελληνική κοινωνία και στα σωματεία και στις ομοσπονδίες για να δούμε πραγματικά τι αθλητισμό θέλουμε να αναπτύξουμε, τι έχετε εσείς σκοπό, τι σχεδιάζετε και ποιο είναι το όραμά σας, για να μπορέσουμε να βγάλουμε κάποιες αποφάσεις για το μέλλον.
Ευχαριστώ.