Δεν θέλω στη δευτερολογία μου να επαναλάβω τους λόγους για τους οποίους μας υποχρεώνετε να καταψηφίσουμε ένα νομοσχέδιο που αφορά αμυντικές δαπάνες.

Για να είμαστε ακριβείς, καταψηφίζουμε τις τρεις συγκεκριμένες  συμβάσεις, που περιέχονται σε αυτό το νομοσχέδιο.

Δεν κρίνουμε την αναγκαιότητα των συγκεκριμένων εξοπλισμών ούτε την καταλληλότητά τους.

Κρίνουμε και καταψηφίζουμε συμβάσεις με όρους αποικιακούς, απολύτως δυσμενείς για τα δικαιώματα και τα συμφέροντα της χώρας μας.

Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε, δεν θα χρειαστώ καν τα τρία λεπτά.

Νομίζω ότι ο διάλογος όλες αυτές τις μέρες έχει εξαντληθεί και στην επιτροπή τέσσερις συνεχόμενες ημέρες και σήμερα. Δεν έχουμε πάρα πολλά να πούμε.

Θα ξεκινήσω λέγοντας ότι κανείς μέσα σε αυτή την αίθουσα δεν διαφωνεί με την αμυντική ενίσχυση της χώρας. Ιδίως στη σημερινή, κρίσιμη ιστορικά, φάση.

Η συζήτηση δεν γίνεται για το εάν ο καθένας μας είναι  “υπέρ ή κατά” της ενίσχυσης της άμυνας, “υπέρ ή κατά” της επιλογής συγκεκριμένων οπλικών συστημάτων. 

Το κύριο ζήτημα είναι το προσδοκώμενο όφελος για τον τόπο και για τον ελληνικό λαό.

Θα το επαναλάβω: ο πατριωτισμός δεν παζαρεύεται, ούτε εξαντλείται στις εμπορικές πτυχές της πολιτικής ημερήσιας διάταξης.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι, 

Στη συζήτηση στην Επιτροπή διαπιστώθηκε ότι η  επαγγελματική  εκπαίδευση   έχει αφεθεί στην τύχη της την τελευταία δεκαετία. 

Ότι είναι  ο φτωχός συγγενής στο πλέγμα των εκπαιδευτικών δομών της Χώρας, και ότι επείγει  η  ανάγκη ρύθμισής  της