Σας ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε!
Μετά την προηγούμενη παρέμβασή μας επί της Αρχής, προχωράμε στα άρθρα.
Στο άρθρο 1: Εδώ αναφέρεται περιοριστικά ο σκοπός αυτής της νομοθέτησης. Λέτε ότι είναι μόνο «η επίλυση ζητημάτων που έχουν ανακύψει κατά την εφαρμογή της υφιστάμενης νομοθεσίας». Έτσι διαβάζουμε.
Η σημερινή πραγματικότητα θα απαιτούσε έναν τουλάχιστον στοιχειώδη εξορθολογισμό σε όλον αυτόν τον “κυκεώνα των ρυθμίσεων για πρόνοιες και κρατήσεις”. Θα απαιτούσε, επίσης, να αποκατασταθεί συνολικά “ένα πλαίσιο ίσης και δίκαιης μεταχείρισης”. Τα είπαμε αυτά και στην πρώτη συνεδρίαση.
Στο άρθρο 2 : Και εδώ τα ίδια : Στη γενική περιγραφή των αντικειμένων του νομοσχεδίου αναδεικνύεται ότι δεν είναι στις προθέσεις σας να ανταποκριθείτε στις πραγματικές ανάγκες των καιρών. Δεν έχετε ούτε την πρόθεση ούτε την τόλμη να το κάνετε.
Ενδεικτικά -και μόνο- θα αναφέρω ένα ειδικό παράδειγμα :
Σύμφωνα με όσα ισχύουν, πολλοί Επαγγελματίες Οπλίτες, που προσλήφθηκαν μεγαλύτεροι από 18 ετών, αποστρατεύονται σε ηλικία περίπου 50 ετών. Αλλά, βέβαια, σύνταξη θα μπορούν να πάρουν μόνο αρκετά χρόνια αργότερα. Αυτό δεν είναι ένα πρόσκαιρο πρόβλημα.
Ο ίδιος ο κ. Υπουργός είπε πως «θα το βρούμε μπροστά μας σε μερικά χρόνια» και θεωρεί ότι «μέχρι τότε θα έχουν γίνει αυτά που πρέπει να γίνουν». Είπε, όμως, ότι «Δεν είναι επικείμενο σε αυτό το νομοσχέδιο που φέρνουμε».
Και έρχεται αμέσως το εύλογο ερώτημα: Γιατί, κ. Υπουργέ, δεν είναι “επικείμενο” σε αυτό το νομοσχέδιο;
Μήπως χρειάζεται, για να υπάρξει η επιβεβλημένη λύση, να ολοκληρωθεί η ενδοκυβερνητική διαβούλευση μεταξύ των συναρμοδίων Υπουργείων (Οικονομικών, Εργασίας & Κοινωνικών Ασφαλίσεων) ;
Και γιατί, άραγε, αυτό δεν κατέστη εφικτό μέχρι σήμερα ;
Για τα άρθρα 3 - 14 : Αναρωτιόμαστε, κ. Υπουργέ, αν υπήρξε οποιαδήποτε διαβούλευση για τη σύσταση αυτών των Ειδικών Λογαριασμών. Και εάν ναι, με ποιους φορείς ;
Επίσης : Άραγε, οι προτεινόμενες διατάξεις βασίζονται σε κάποιες οικονομοτεχνικές μελέτες ; Ή, έστω, σε κάποια πορίσματα συλλογικών οργάνων ;
Είναι κρίσιμο αυτό για την ποιότητα της νομοθέτησης. Επομένως, θα πρέπει να μας δώσετε συγκεκριμένα στοιχεία για όλα αυτά!
Εδώ υπάρχουν κρίσιμα ερωτήματα :
Πώς προέκυψε το συγκεκριμένο ύψος (0,3%) της εισφοράς ;
Αφού στα συγκεκριμένα Ταμεία μετέχουν σαν μέλη και οι απόστρατοι, γιατί η «ενάσκηση αλληλοβοήθειας» περιορίζεται μόνο στο εν ενεργεία προσωπικό;
Ποιες ανάγκες καλύπτει, τελικά, η σύσταση των Ειδικών αυτών Λογαριασμών;
Ειδικότερα, θα καλύπτουν δαπάνες οι οποίες μέχρι σήμερα καλύπτονται είτε από τα έσοδα των Ταμείων είτε από την Υπηρεσία ;
Εμείς θα το επαναλάβουμε : Πρέπει να δοθεί τέλος στις αποσπασματικές ρυθμίσεις, που είναι προϊόν διαχρονικών πελατειακών πρακτικών, και να καθιερωθεί διακλαδικά ένα καθεστώς δίκαιης και ίσης μεταχείρισης, και για τους εν ενεργεία και για τους απόστρατους.
Για τα άρθρα 15 - 17 : Εδώ έχουμε ένα χαρακτηριστικό δείγμα αποσπασματικής νομοθέτησης, με περιστασιακές ρυθμίσεις, χωρίς καμία συνολική προσέγγιση για την αντιμετώπιση των προβλημάτων.
Υπάρχει ήδη εμπεριστατωμένη αρθρογραφία, που επισημαίνει τα βασικά : Ότι, πέραν των άλλων, δείγμα του παραλογισμού του σχεδίου νόμου, είναι οι κρατήσεις υπέρ του ΝΙΜΤΣ.
Γράφουν ότι με το άρθρο 16 το Υπουργείο «βάζει χέρι στις συντάξεις των μερισματούχων Στρατού και Αεροπορίας, επιβάλλοντας, μονομερώς και αδίκως, επιπρόσθετη κράτηση 1%», χωρίς απαλλαγή από την υπάρχουσα κράτηση 3% στο μέρισμα.
Όλοι ξέρουμε ότι το ΝΙΜΤΣ ανήκει στο Μετοχικό Ταμείο Στρατού και έχει παραχωρηθεί στην 1η Υγειονομική Περιφέρεια. Συμμετέχει στις εφημερίες των Γενικών Νοσοκομείων και δέχεται σε ημερήσια βάση ασθενείς που διακομίζονται από το ΕΚΑΒ. > Δικαίωμα πρόσβασης έχουν όλοι οι Έλληνες πολίτες της χώρας χωρίς κρατήσεις, ενώ οι τιμολογήσεις γίνονται από τον ΕΟΠΥΥ.
Το ποσοστό των πολιτών, στους οποίους παρέχει περίθαλψη ή και νοσηλεία, ανέρχεται, σε ετήσια βάση, στο 70% του συνόλου. Ας μην πούμε τώρα για τις καταγγελίες που υπάρχουν, ότι στο συγκεκριμένο νοσοκομείο ουσιαστικά “παρκάρονται” ιδιαίτερα και προβληματικά περιστατικά από άλλα νοσοκομεία...
Στο άρθρο 17 : προβλέπεται η πρόσβαση του μόνιμου προσωπικού του Πολεμικού Ναυτικού και της Πολεμικής Αεροπορίας χωρίς κρατήσεις, ενώ την τιμολόγηση των νοσηλευομένων ασθενών την αναλαμβάνει το ΥΠΕΘΑ. Μέχρι εδώ σωστά.
Όμως, με το ίδιο άρθρο, υποχρεώνονται όλοι οι μερισματούχοι του Ναυτικού και της Αεροπορίας σε επιπρόσθετες αντισυνταγματικές κρατήσεις, μη ανταποδοτικές, για την συντήρηση του συγκεκριμένου Ιδρύματος.
Και εδώ υπάρχουν επίσης σοβαρά ερωτήματα, όπως μας έχουν τεθεί :
Γιατί οι απόστρατοι – μερισματούχοι και οι ορφανικές οικογένειες από τις ακριτικές και νησιωτικές περιοχές πρέπει να υποχρεούνται σε διπλή εισφορά, με αιτιολόγηση την κάλυψη βιωσιμότητας ενός Ιδρύματος, που βρίσκεται στην Αθήνα και είναι περιουσιακό στοιχείο του Μετοχικού Ταμείου Στρατού ;
Στο άρθρο 22 : Εδώ φαίνεται ακατανόητο ότι προβλέπεται μόνο σαν “δυνατότητα” η κάλυψη των φαρμακευτικών συνταγών των στελεχών των ενόπλων δυνάμεων και των οικογενειών τους, για τα συμβεβλημένα με τον ΕΟΠΥΥ φαρμακεία. Η λέξη «δύναται» στη διάταξη αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες, και πρέπει να διαγραφεί.
Με τα άρθρα 23 & 24 : Θα τολμήσω να πω ότι εδώ φαίνεται να υπάρχει μια αδικαιολόγητη αναλγησία ή και τιμωρητική διάθεση, απέναντι στο προσωπικό των ενόπλων δυνάμεων που έχει ανίατο νόσημα ή χρόνια πάθηση.
Συγκεκριμένα, επαναφέρετε αυτολεξεί μία αναχρονιστική διάταξη του 1973, που είχε ήδη καταργηθεί, από το 2019.
Επιλέγετε να οδηγήσετε στην υποχρεωτική αποστρατεία όσα στελέχη των ενόπλων δυνάμεων εμφανίσουν κατά την διάρκεια της υπηρεσίας τους κάποιο ανίατο νόσημα – ακόμα και αν μπορούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους από άλλες θέσεις.
Εδώ πιστεύουμε ότι υπάρχει και συνταγματικό πρόβλημα !
Το άρθρο 21 § 6 του Συντάγματος λέει ρητά ότι «τα άτομα με αναπηρίες έχουν δικαίωμα να απολαμβάνουν μέτρων που εξασφαλίζουν την αυτονομία, την επαγγελματική ένταξη και τη συμμετοχή τους στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας.»
Χαρακτηριστικό της ασύμμετρης – για να μην πω άμετρης – νομοθέτησης αποτελεί και η μεταχείριση που επιφυλάσσετε σε στελέχη των ενόπλων δυνάμεων που μπορεί κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας τους να εμφανίσουν χρόνια πάθηση, όπως σακχαρώδη διαβήτη, σκλήρυνση κατά πλάκας, ρευματοειδή αρθρίτιδα κ.λ.π., που αποτελούν ανίατα νοσήματα. Όλοι αυτοί θα έχουν τον άμεσο κίνδυνο να κριθούν ανίκανοι και να αποστρατευθούν υποχρεωτικά!
Στα άρθρα 29 & 30: Εδώ έχουμε τις κατηγορίες μερισματούχων των Μετοχικών Ταμείων. Εφαρμόζετε, και εδώ, την προσφιλή σας μέθοδο της αδικαιολόγητης διάκρισης και της διαίρεσης των δικαιούχων.
Έχουμε, λοιπόν, ρυθμίσεις που παραβλέπουν ανεπίτρεπτα τις αρχές της ισότητας και αναλογικότητας. Και, τελικά, τις παραβιάζουν.
Στο άρθρο 35 : Εδώ προβλέπεται η παύση της κράτησης από το μέρισμα του ν. 4093/2012. Παύει, όμως, από 1/1/2022 και όχι από 1/1/2021, όπως είχε βεβαιώσει ο κ. Υπουργός στις 18 Μαρτίου 2021, στο πλαίσιο του Κοινοβουλευτικού Ελέγχου.
Πρέπει να θυμίσουμε ότι για τα θέματα αυτά υπάρχουν και οι αποφάσεις της Ολομέλειας του ΣτΕ, που εκδόθηκαν τον Ιούνιο του 2015, σε συνεδρίαση πιλοτικής δίκης (οι αποφάσεις 2287 έως και 2290). Αυτές θέτουν συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Θέτουν όρια στις περικοπές των συντάξεων, με βάση το Σύνταγμα και την αρχή της αναλογικότητας.
Λένε ότι θα πρέπει πάντα να διασφαλίζεται η χορήγηση παροχών που να επιτρέπουν στον συνταξιούχο να διαβιώνει με αξιοπρέπεια.
Επίσης, ότι για κάθε περικοπή πρέπει να υπάρχει προηγούμενη ειδική, εμπεριστατωμένη και επιστημονικά τεκμηριωμένη μελέτη. >
Εκτός εάν συντρέχει άμεση απειλή κατάρρευσης της οικονομίας της Χώρας και τα συγκεκριμένα μέτρα λαμβάνονται κατεπειγόντως, για την αποτροπή αυτού του κινδύνου.
Ρωτάμε αν έχει προηγηθεί τέτοια μελέτη και ζητάμε από τον κύριο Υπουργό μια τεκμηριωμένη απάντηση.
Επίσης, εδώ, έχει σημασία και κάτι άλλο : Ενώ με το ν. 4387/2016 έπαυσε η ισχύς του ν. 4093/201212 από 1/1/2019, οπότε και έπρεπε να έχει παύσει και η παρακράτηση στις κύριες συντάξεις, συνεχίστηκαν οι αντισυνταγματικές κρατήσεις από το μέρισμα, για όσους έχουν αποστρατευτεί πριν το 2016.
Για τα άρθρα 36 - 38 : Επαναλαμβάνουμε αυτό ήδη είπαμε στην πρώτη συνεδρίαση. Ότι πρέπει, επιτέλους, να εφαρμοστεί μια κοινή πολιτική και για τα τρία Μετοχικά Ταμεία. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, για την καταβολή αναγνώρισης του γάμου.
Επειδή θεωρούμε ότι στο ίδιο πλαίσιο εμπίπτουν και τα σύμφωνα συμβίωσης, θα θέλαμε να ακούσουμε και την αντίστοιχη επιβεβαίωση, από τον κ. Υπουργό.
Το άρθρο 40 : Προβλέπει ότι τα τρία Μετοχικά Ταμεία εκπονούν αναλογιστικές μελέτες. Εδώ πιστεύουμε ότι είναι απόλυτα απαραίτητη η σχετική ενημέρωση τόσο των μετόχων όσο και της αρμόδιας Επιτροπής της Βουλής. Παρακαλούμε να μας διαφωτίσετε, αν όντως έχετε προβλέψει αυτές τις ενημερώσεις.
Το άρθρο 43 : Το άρθρο συνδέεται με μια δαπάνη τεράστια, τουλάχιστον σε σύγκριση με τις υπόλοιπες.
Έχει λοιπόν μεγάλη σημασία να διευκρινιστεί με σαφήνεια : Ποιες συγκεκριμένες προμήθειες συνδέετε με αυτά τα Χρηματικά Εντάλματα Πληρωμής ;
Ποια δαπάνη προβλέπεται να θεραπεύσει αυτή η διάταξη;
Έχει σημασία η απάντηση, γιατί όλοι ξέρουμε πως αυτή συνδέεται και με προμήθειες υλικών μέσω στρατιωτικών πωλήσεων από τις ΗΠΑ.
Στα άρθρα 45 και 46 : Για όσα αφορούν στη δήθεν αξιοποίηση των ακινήτων των ενόπλων δυνάμεων, έχουμε ήδη, εισαγωγικά, τοποθετηθεί.
Υπάρχουν πραγματικά πολύ σοβαρές στεγαστικές ανάγκες για τα στελέχη μας, που καλούνται να υπηρετήσουν σε πολλά και διάφορα μέρη, υποχρεούμενα να εξασφαλίσουν προσωπική ή και οικογενειακή στέγη.
Ιδίως στις περιπτώσεις που δεν καλύπτονται από τις διατάξεις για συνυπηρέτηση, τα νοικοκυριά αυτά καταλήγουν να στηρίζονται μόνο στον ένα μισθό, δηλαδή, για τα στελέχη των ενόπλων δυνάμεων, περί τα 1000 Ευρώ.
Υπάρχουν μέρη της Επικράτειας όπου και αν ακόμα βρει κανείς διαμέρισμα για όλο το χρόνο – πράγμα καθόλου βέβαιο – θα αναγκαστεί να δαπανήσει πάνω από το μισό μισθό του γι΄αυτό. Θα πω ενδεικτικά : Ρόδος, Κως, Σάμος, Λέσβος, Χίος κ.λ.π.
Πρέπει να ακούσετε, λοιπόν, τις εκκλήσεις του προσωπικού. Επιτέλους, οργανώστε άμεσα ένα πρόγραμμα δημιουργίας κατοικιών, που θα καλύπτουν όλα τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, και με προτεραιότητα για τις τοποθετήσεις στην παραμεθόριο και στα νησιά.
Στο άρθρο 45 § 4, είναι ιδιαίτερα προβληματική η μείωση του κατώτατου ορίου του ετήσιου ανταλλάγματος από 5% σε 3%.
Η βάσιμη αίσθηση του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων είναι ότι πρόκειται για “ξεπούλημα” της περιουσίας των Ταμείων.
Στο ίδιο πνεύμα κινείται και η παράγραφος 11 του ίδιου άρθρου, που προβλέπει, για 15ετή εγγύηση, μόνο 3 μηνιαία μισθώματα.
Εδώ γίνεται φανερό κάτι άλλο : Στόχος των προτεινομένων ρυθμίσεων, δεν είναι να γίνει κάποια εύλογη ανταλλαγή ακινήτων, όπως π.χ. ενός στρατοπέδου που δεν λειτουργεί πια, με κάποια ακίνητα που θα στεγάσουν το προσωπικό των ενόπλων δυνάμεων.
Στόχος των πελατειακών σας ρυθμίσεων είναι η αντιπαροχή προς συγκεκριμένα συμφέροντα. Η λαφυραγώγηση, το πλιάτσικο της δημόσιας περιουσίας (εδώ μιλάμε για τα ακίνητα των Ενόπλων Δυνάμεων), προς όφελος εκείνων που σας εξασφαλίζουν – ή επιδιώκετε να σας εξασφαλίσουν – την κατάληψη και παράταση της κυβερνητικής εξουσίας.
Το άρθρο 47 : Τροποποιεί τον αποστρατευτικό βαθμό εθελοντών μακράς θητείας. Όμως, η όποια αναβάθμιση του αποστρατευτικού βαθμού είναι απλός εμπαιγμός, εάν δεν γίνει και η αναγκαία ανάλογη τροποποίηση στις σχετικές ρυθμίσεις του ν. 3883/2010.
Το άρθρο 48 : Εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να αποσυρθεί αυτό το άρθρο. Και ελπίζω να το συμμεριστεί και η Κυβέρνηση.
Ήδη υπάρχει ένα μεγάλο κύμα εξόδου ιατρών από τις υφιστάμενες δημόσιες δομές. Πολλοί, μάλιστα, οδηγούνται στο εξωτερικό. Και η αιτία είναι οι πολιτικές σας, όπως υλοποιούνται με διατάξεις σαν τη συγκεκριμένη. Ύστατη έκκληση λοιπόν :
Να εισακουσθούν οι φορείς. Και ας ισχύσει το προηγούμενο νομικό καθεστώς.
Με το άρθρο 51 : Αυξάνεται ο αριθμός των στρατιωτικών στο βαθμό του Ταξίαρχου, χωρίς αυτοί, όπως κανονικά προβλέπεται, να γίνονται Υποστράτηγοι. Αντίστοιχα, και στο βαθμό του Υποστρατήγου χωρίς να γίνονται Αντιστράτηγοι. Είναι προφανές ότι μιλάμε για ρυθμίσεις που εξυπηρετούν μόνο συγκεκριμένες περιπτώσεις.
Για το άρθρο 57 : Εδώ θέλουμε να επισημάνουμε την ασάφεια – και αναρωτιόμαστε αν είναι ηθελημένη ή όχι – ως προς τη συνδρομή “σπουδαίου λόγου”, για την αντικατάσταση μέλους της Επιτροπής που εισηγείται για τη χορήγηση ή μη της αναβολής.
Επιπλέον, μιλάμε για ένα σύστημα όπου απόλυτος κυρίαρχος για την επιλογή των μελών της Επιτροπής είναι – και πάλι – ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, ενώ δεν φαίνεται να απαιτείται κάποια εισήγηση ή πρόταση από το Υπουργείο Παιδείας ή φορείς που αυτό εποπτεύει.
Θα κλείσω με τις ρυθμίσεις για το Πολεμικό Μουσείο, στο άρθρο 73:
Όταν αναφερόμαστε στο Πολεμικό Μουσείο, σκεφτόμαστε όλοι το εμβληματικό αυτό κτίριο, στην οδό Βασιλίσσης Σοφίας. Όμως, υπάρχουν και άλλοι εκθεσιακοί χώροι στην Αθήνα (οικία Ναπολέοντος Ζέρβα), αλλά και Θεσσαλονίκη, Τρίπολη, Ναύπλιο και Χανιά. Ετοιμάζονται και άλλοι, στην Κοζάνη και στη Λαμία.
Συνεπώς, οι απαιτήσεις για Συντηρητές-Καλλιτέχνες είναι τεράστιες. Υπάρχουν πολλά έγχαρτα κειμήλια, και ακόμα περισσότερα μεταλλικά.
Προφανώς και δεν αρκεί μια μόνο θέση Συντηρητή-Καλλιτέχνη. Χρειάζονται τουλάχιστον δύο, και αυτό πρέπει να το δούμε κ. Υπουργέ.
Είναι σωστό οι θέσεις στο Πολεμικό Μουσείο εκτός από το να αποτελούν μια γενναιόδωρη αναγνώριση της ηγεσίας προς ανθρώπους, που ολοκληρώνουν ιδιαίτερα αξιόλογη σταδιοδρομία στο στράτευμα, να καλύπτουν και τις πολύπλευρες ανάγκες ενός τέτοιου Μουσείου, με τόσα Παραρτήματα.
Για το λόγο αυτό, για τους (4) Εφόρους του Μουσείου, προτείνουμε να προβλέπεται ρητά, ότι πρέπει να έχουν τα κατάλληλα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα, που απαιτούνται για τις ξεχωριστές αρμοδιότητες της καθεμιάς Εφορίας.
Σας ευχαριστώ!
Επεξεργασία κ’ εξέταση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας
«Μέριμνα υπέρ του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων, εξορθολογισμός της νομοθεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων, οργάνωση της Εθνοφυλακής και άλλες διατάξεις».
(3η συνεδρίαση)
