Κύριε Πρόεδρε σας ευχαριστώ!

Θα ξεκινήσω υπενθυμίζοντας ότι το Κόμμα μας το ΜέΡΑ 25 έχει σαφή θέση και τάσσεται εναντίον των εξορύξεων, για λόγους περιβαλλοντικούς, οικονομικούς και πολιτικούς, που αφορούν και στην αναγκαία προοπτική της εξωτερικής πολιτικής μας. Δεν είναι  ή ώρα να τους αναλύσουμε.

Σε κάθε περίπτωση, θεωρούμε πολύ επικίνδυνη την

κατεύθυνση της εξάρτηση της ενεργειακής μας πολιτική από τους υδρογονάνθρακες. Επικίνδυνη και από οικολογική άποψη αλλά και για λόγους γεωπολιτικής ασφάλειας είναι τεράστια.

Η ανησυχία μας αυτή επιδεινώνεται δραματικά με δεδομένο ότι η προοπτική αυτή συνδέεται με μια ιδιότυπη συνάφεια με κρατικές οντότητες όπως αυτή του Ισραήλ, που πέρα από τα ζητήματα δημοκρατίας στο εσωτερικό του έχει και συγκεκριμένο περιφερειακό ρόλο. 

Πόσο μάλλον, αν συνυπολογίσουμε την προοπτική της εντελώς αμφίβολης πολιτικής επιβίωση του πρωθυπουργού Νετανιάχου.  Ποιο θα είναι το μέλλον των σχεδιασμών μας σε περίπτωση που με οποιονδήποτε τρόπο αποχωρήσει από το πολιτικό προσκήνιο;

Πέρα, όμως, από τις ανησυχίες με τα θέματα των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων και των περιβαλλοντικών κινδύνων, θα πρέπει να εξετάσουμε και την επιχειρηματική διακινδύνευση, όσον αφορά στην άσκηση των αρμοδιοτήτων της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων. Είναι άξιο προσοχής ότι οι αρμοδιότητες της ΕΔΕΥ διευρύνθηκαν, μόλις πριν ενάμιση μήνα. Ήδη, προβλέπεται ότι  η εταιρεία μπορεί «να συμμετέχει στο κεφάλαιο υφιστάμενων ή ιδρυόμενων επιχειρήσεων, να δανειοδοτεί τέτοιες επιχειρήσεις, να εγγυάται υπέρ αυτών, να εκδίδει ομολογιακά δάνεια, να συμμετέχει στο κεφάλαιο δανειοδοτηθεισών από αυτήν επιχειρήσεων με μετατροπή σε μετοχές των εις χείρας της ομολογιών των δανείων αυτών, υπό τον όρο ότι η συμμετοχή της σε αυτές είναι συμβατή με την κείμενη νομοθεσία και το εφαρμοστέο ρυθμιστικό πλαίσιο». Επειδή εσείς θα κληθείτε να ασκήσετε και αυτές τις αρμοδιότητες, με βάση τη γνώση και την  εμπειρία σας στο αντικείμενο, θα θέλαμε να μας εκθέσετε τη σχετική εκτίμηση επιχειρηματικού ρίσκου. Προφανώς, υπάρχει σχεδιασμός για την απόκτηση του μεριδίου 35% που ανήκει σήμερα στα ΕΛΠΕ στο σκέλος των διεθνών συμμετοχών της ΔΕΠΑ, μεταξύ άλλων και στον Ηστμέντ. Εδώ, όμως, υπάρχει ένα ακόμα θεμελιώδες ζήτημα, αφού η ΕΔΕΥ, που αποτελεί τον ανεξάρτητο φορέα των προκηρύξεων για τα οικόπεδα υδρογονανθράκων, θα είναι, ταυτόχρονα, και συνέταιρος στον Ηστμέντ.

Εδώ και δεκαετίες γίνονται εξορρύξεις στην Θάσο. Μπορείτε να μας πείτε, ενδεικτικά, από το ένα λίτρο πετρελαίου που φτάνει στα διυλιστήρια από τον Πρίνο, πόση ποσότητα αντιστοιχεί στο τελικό οικονομικό όφελος του Ελληνικού Δημοσίου;

Θέλω επίσης, να σταθώ στο ζήτημα των ασυμβιβάστων, στην προστασία της πολιτείας από το «φαινόμενο των περιστρεφόμενων θυρών». Διαπιστώνουμε ότι, υφίσταται μεν ασυμβίβαστο στα μέλη του ΔΣ της εταιρείας να είναι οι ίδιοι εταίροι, μέτοχοι, μέλη διοικητικού συμβουλίου, διαχειριστές, υπάλληλοι, τεχνικοί ή άλλοι σύμβουλοι ή μελετητές σε επιχείρηση, η οποία αναπτύσσει δραστηριότητα στον τομέα της έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων. Δεν υπάρχει, όμως, αντίστοιχο ασυμβίβαστο ούτε κάν για τους πρώτου βαθμού συγγενείς τους. Επίσης, υφίσταται μεν κώλυμα για συναφείς δραστηριότητες μετά τη θητεία, σε βάθος τριετίας, που συνδέεται με το δεκαπλάσιο των αποδοχών που έλαβε από την ΕΔΕΥ. Όμως, δεν προβλέπεται κανένα κώλυμα για δραστηριότητες πριν την ανάληψη καθηκόντων. Έτσι, μέλος του ΔΣ, βάσει των αρμοδιοτήτων του, μπορεί να συμβεί να οφείλει να ελέγξει την εταιρεία στην οποία μέχρι πρότινος απασχολείτο. Εξάλλου, το προβλεπόμενο χρονικό διάστημα μιας τριετίας είναι πολύ μικρό για τον ορίζοντα δραστηριοτήτων στην εξόρυξη υδρογονανθράκων, όπως βλέπουμε στην Κύπρο αλλά και στην χώρα μας. Κατά την άποψή μας, ειδικά στον τομέα αυτό, θα πρέπει οπωσδήποτε το χρονικό διάστημα να είναι μεγαλύτερο.

Τέλος, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε ότι η Κυβέρνηση χειρίστηκε προκλητικά το ζήτημα των αμοιβών των υψηλόβαθμων στελεχών της εταιρείας.  Αποφάσισε σχεδόν διπλασιασμό τους, με τροπολογία παραμονή Πρωτομαγιάς, όταν εν μέσω κορωνοϊού πολλοί εργαζόμενοι δεν ήξεραν αν θα εύρισκαν ξανά τη θέση εργασίας τους και αν θα είχαν τον μισθό τους. Την ίδια ώρα, ακύρωνε την εξαγγελθείσα αύξηση του κατώτατου μισθού για το 2020 και παρέτεινε το καθεστώς της αναστολής των συλλογικών συμβάσεων.

Πιθανόν οι αμοιβές των υψηλόβαθμων στελεχών αλλού να είναι υψηλότερες, όμως οφείλουμε να μην παραβλέπουμε το γεγονός ότι στη χώρα μας έχουμε, όλα τα τελευταία χρόνια, μια διαρκή μεταφορά πλούτου από τα χαμηλότερα και μεσαία εισοδηματικά στρώματα στα υψηλότερα.

Και αυτή η μεθόδευση, με τον διπλασιασμό των αμοιβών, αναδεικνύει και την κυβερνητική νοοτροπία. Και δεν προσπαθεί κάν να κρύψει ότι είναι η κυβέρνηση των λίγων ούτε να κρατήσει κάν τα προσχήματα.