Το Πρώτο Μέρος του νομοσχεδίου, στο οποίο πολλοί συνάδελφοι της συμπολίτευσης αποδίδουν τον εύκολο χαρακτηρισμό της «μεταρρύθμισης», αποτελεί μία συρραφή αποσπασματικών διατάξεων, που στην πλειοψηφία τους είναι φωτογραφικές και έχουν προφανή συγκυριακή στόχευση. Η κοντόφθαλμη μικροκομματική νοοτροπία σας οδηγεί σε μια προσπάθεια νομοθέτησης που δεν τιμά κανέναν. Απλώς εκθέτει την κυβερνητική πρόθεση. Και αυτή, δεν είναι άλλη από τη βούληση επέμβασης και κατά το δυνατόν ελέγχου της διοικητικής συγκρότησης του ελληνικού αθλητισμού.
Όσον αφορά τις διατάξεις περί ορίου ηλικιών και θητειών αναφέρθηκα στην πρώτη μου παρέμβαση στην Επιτροπή και δεν θα επανέλθω. Άλλωστε, το ζήτημα το κάλυψε, με πολύ ουσιαστικό τρόπο, και η παρέμβαση της κας Μπακογιάννη.
Ο κακώς εννοούμενος κομματικός ζήλος, προσπαθεί μέσω προσωπικών εμμονών και στοχεύσεων να σύρει ολόκληρο το νομοθετικό σώμα σε ρυθμίσεις που περιφρονούν και παραγνωρίζουν τόσο το διεθνές νομοκανονιστικό πλαίσιο του αθλητισμού όσο και το ίδιο το Σύνταγμα της χώρας.
Ο ίδιος κομματικός ζήλος ωθεί συναδέλφους της συμπολίτευσης να υποκρίνονται ότι αγνοούν τις συγκεκριμένες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις, ακόμη και δικαστικές αποφάσεις. Ακόμη περισσότερο, επιχειρούν να τις λοιδωρήσουν και να τις εξομοιώσουν με γραφικές παρουσίες στα τηλεπαράθυρα. Μίλησαν μάλιστα, για “μπουρδολογία”.
Όχι , κύριοι. Δεν είναι αυτοοριζόμενοι λοιμωξιολόγοι ούτε αυτόκλητοι σεισμολόγοι οι δικαστές των Δικαστηρίων. Ούτε η ΔΟΕ. Ούτε ο κ. Αλιβιζάτος ή ο κ. Κονδύλης που έχουν – ενδεικτικά τους αναφέρω – γνωμοδοτήσει για το θέμα. Δεν είναι, όλοι αυτοί, “μπουρδολόγοι”. Έλεος, πλέον με αυτήν την ευτέλεια των επιχειρημάτων !
( Η σχετική γνωμοδότηση του κ. Αλιβιζάτου έχει κατατεθεί. Θα σας καταθέσω αύριο και την πρόσφατη, από 12/09/2020, γνωμοδότηση του κ. Κονδύλη – που εκδόθηκε μετά από ερώτημα της Ελληνικής Φίλαθλης Ομοσπονδίας Αντισφαίρισης – για να λάβουν γνώση όλοι οι συνάδελφοι, και ιδίως αυτοί της συμπολίτευσης).
Θα πρέπει να το πάρετε απόφαση : Η αυτονομία και η αυτοτέλεια των αθλητικών σχηματισμών , είτε λέγονται Ομοσπονδίες είτε Σωματεία, είναι νομικά ιερή. Γιατί είναι σχηματισμοί που συγκροτούνται από ελεύθερη και γνήσια ιδιωτική βούληση. (Αλήθεια, που πήγε ο φιλελευθερισμός σας, που τόσο εύκολα επικαλείσθε ;) Δεν είναι – και δεν πρέπει να είναι – παραμάγαζα της εκάστοτε εξουσίας. Η αρχή της διοικητικής και λειτουργικής αυτονομίας τους είναι νομικά κατοχυρωμένη. Και αυτή περιορίζει σε πολύ συγκεκριμένα όρια τη δυνατότητα κρατικής παρέμβασης.
Εδώ, πάλι ο κομματικός ζήλος, ώθησε ορισμένους να επιχειρήσουν να παρουσιάσουν ως εντελώς απαξιωμένη τη θεσμική λειτουργία των αθλητικών συγκροτήσεων στην Ελλάδα – όλων, συλλήβδην. Για να καταλήξουν στο επιχείρημα ότι «Μόνο εμείς έχουμε τη δημοκρατική νομιμοποίηση» !!!
Και άρα αυτό το «εμείς» (δηλαδή ο συγκεκριμένος βουλευτής και η κυβερνητική πλειοψηφία) μπορείτε να κάνετε ό,τι θέλετε… Δυστυχώς, για σας – και απευθύνομαι στους επίδοξους Ζηλωτές της παράταξής σας – τα πράγματα δεν είναι έτσι.
Η αναγόρευση της δημοκρατικής εξουσίας σε δύναμη αυθαιρεσιών είναι παρέκκλιση. Πόσο μάλλον, αφού φτάνει στο σημείο να απαξιώνει σκόπιμα την κοινωνική δραστηριότητα. Γιατί, μέρος της κοινωνικής δράσης και έκφρασης είναι ο αθλητισμός, κύριοι συνάδελφοι. Και αυτό, φαίνεται πως κάποιοι θέλουν να το παραβλέπουν. Είναι δράση και έκφραση, που υλοποιείται και μέσα από συγκεκριμένους θεσμούς. Και τελειώνω με αυτό : Πιστέψτε με, δεν είναι λύση η συκοφάντηση της κοινωνίας – όσο και αν αυτό φαίνεται να βολεύει επικοινωνιακά την εκάστοτε εξουσία.
Θα ήθελα να επισημάνω και κάτι ακόμα, και σχετικό και σημαντικό :
Ο κ. Υπουργός παρασύρθηκε κατά την προηγούμενη συζήτηση στην Επιτροπή μας, καθώς απαντούσε στην κ. Μπακογιάννη και, σε κάποια στιγμή που μιλούσε εκτός γραπτού κειμένου, μας είπε επί λέξει ότι : «… κυρίως κατανοούμε αυτό που, τουλάχιστον, έφτασε από πολλές πλευρές ως μήνυμα. Λέει, δώστε οξυγόνο καθαρό στις διοικήσεις πολλών, όχι όλων, πολλών. Δεν μηδενίζουμε την προσφορά πολλών ικανών στελεχών κλ.π. κλ.π.».
Αυτό, κ. Αυγενάκη, πρέπει να μας το εξηγήσετε και να κατονομάσετε τις πραγματικές προθέσεις σας. Ποιοι σας δίνουν αυτά τα μηνύματα διάκρισης ; Είπατε «καθαρό οξυγόνο στις διοικήσεις, όχι όλων, πολλών». Επιτέλους: Σε ποιες διοικήσεις κατευθύνεσθε να στερήσετε το καθαρό οξυγόνο, και γιατί ;
Έστω και με αυτούς τους όρους συζήτησης, Ας προχωρήσουμε στο νομοσχέδιο.
Δεν μπορεί να γίνει κατανοητή η σκοπιμότητα αυτού του νέου ηλεκτρονικού Μητρώου των Σωματείων. Το πραγματικό δεδομένο είναι ότι με βάση τις μέχρι σήμερα διαδικασίες όλα τα σχετικά στοιχεία είναι – ούτως ή άλλως – καταχωρημένα στη Γ.Γ.Α. Σε τι αποσκοπεί αυτή η νέα διαδικασία ;
Προχωράμε, με μία ειδική επισήμανση : Στο άρθρο 1 / παράγραφος 7, αίρετε το κώλυμα των κατασκευαστών ή εμπόρων αθλητικών ειδών να συμμετέχουν στη διοίκηση αθλητικού Σωματείου.
Και όμως, στην ίδια διάταξη, το προβλέπετε, αντίστοιχα, ειδικά και μόνο για τον μηχανοκίνητο αθλητισμό. Άλλη μία αντίφαση του νομοσχεδίου.
Γιατί ειδικά και μόνο στο μηχανοκίνητο αθλητισμό αιτιολογείται το κώλυμα ; Γιατί δεν ισχύει το ίδιο στον υπόλοιπο αθλητισμό ;
Για τα υπόλοιπα αθλήματα είναι, λοιπόν, για την Κυβέρνηση, θεμιτή η συμμετοχή αυτού που ασχολείται κατ’ επάγγελμα με την παραγωγή και προμήθεια αθλητικών ειδών και εξοπλισμού, με σκοπό το κέρδος ; Με βάση ποιο κριτήριο αυτό είναι αθέμιτο μόνο για “τα μηχανικά και ηλεκτρονικά μέρη και πάσης φύσεως ανταλλακτικά” του μηχανοκίνητου αθλητισμού και όχι για τον υπόλοιπο αθλητισμό, και για τον οποιονδήποτε αναγκαίο εξοπλισμό των αθλητών (ακόμη και εξειδικευμένο σε πολλά αθλήματα) ;
Προχωρούμε :
Στο άρθρο 5, παράγραφος 2, τροποποιείτε τα κριτήρια συμμετοχής στις Γενικές Συνελεύσεις των Σωματείων, μειώνοντας τα όρια των ετήσιων αθλητικών συμμετοχών σε (8) για τα ατομικά αθλήματα και σε (12), σε κάθε περίπτωση, για τα ομαδικά. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τους συγκεκριμένους αριθμούς. Όμως, μην υποτιμάτε τη νοημοσύνη μας, ως προς τις σκοπιμότητές σας. Ενδεικτικά θα πω, ότι, όπως κατέθεσε στην ακρόαση των φορέων ο εκπρόσωπος του ΣΕΓΑΣ, χάρη στη μείωση αυτή, αποκτά δικαίωμα συμμετοχής σημαντικός αριθμός σωματείων που δεν το είχαν. Μεταξύ αυτών, και το Σωματείο που αποτελεί τη βάση δραστηριοποίησης, το εφαλτήριο των περαιτέρω επιδιώξεων συγκεκριμένου στελέχους της παράταξής σας.
Θέλω να σταθώ και στο άρθρο 6, στην παράγραφο 6, όπου προβλέπεται η συμμετοχή στο διοικητικό συμβούλιο ομοσπονδίας ενός εκπροσώπου των εν ενεργεία αθλητών, χωρίς δικαίωμα ψήφου. Η πρόβλεψη είναι στη θετική κατεύθυνση, για τη δυνατότητα έκφρασης της γνώμης των εν ενεργεία αθλητών. Οι αθλητές είναι η βάση και ο λόγος ύπαρξης όλων των αθλητικών θεσμών. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, πιστεύω ότι θα έπρεπε να είναι περισσότερο τολμηρή η ρύθμιση, στο μέτρο του αναγκαίου. Να αποδοθεί, δηλαδή δικαίωμα πλήρους συμμετοχής – και δικαίωμα ψήφου. Επίσης, πιστεύω ότι πρέπει να αντιμετωπίσετε άμεσα και το ενδεχόμενο συμμετοχής και εκπροσώπου των εργαζομένων της εκάστοτε ομοσπονδίας.
Στο 2ο μέρος του νομοσχεδίου, πρέπει να αναγνωρίσουμε ως θετική τη δήλωση του κ. Υπουργού στην Επιτροπή, για τη συγκρότηση της Ολομέλειας της Ελληνικής Παραολυμπιακής Επιτροπής. Ότι, δηλαδή, επαναφέρεται η αρχική ρύθμιση με τέσσερα μέλη από πλευράς ΑΜΕΑ και ένα από την ΟΣΕΚΑ.
Επίσης, θεωρούμε ότι βρίσκεται στη θετική κατεύθυνση η διάταξη του άρθρου 10, για το προσωπικό των Ομοσπονδιών, όπως και αυτές των άρθρων 16 και 17 για την καλαθοσφαίριση.
Δεν θέλω να καταχραστώ το χρόνο.
Θα ήθελα να θίξω ορισμένα συγκεκριμένα, μάλλον τεχνικά ζητήματα, κ. Υπουργέ.
Κατ’ αρχήν, ως προς τη διαδικασία των Γενικών Συνελεύσεων, και ειδικά τα όρια των 45 και 15 ημερών. Πιστεύω ότι θα ήταν σωστό, τόσο από άποψη ουσίας όσο και νομοτεχνικά, να υπάρχει μία διάκριση για τις Έκτακτες Γενικές Συνελεύσεις. Ειδικά για αυτές, θα πρέπει οπωσδήποτε να προβλέπεται διαφορετική διαδικασία. Είτε με σύντμηση των προσθεσμιών, είτε, ίσως, με ρητή πρόβλεψη μη ισχύος αυτών των ρυθμίσεων γι’ αυτές. Αλλιώς περιορίζεται η δυνατότητα αντιμετώπισης έκτακτων καταστάσεων και τίθενται, χωρίς λόγο εμπόδια στην εύρυθμη λειτουργία των αθλητικών οργανισμών.
Και κάτι τελευταίο :
Νομοθετούμε για τον τρόπο διεξαγωγής Συνελεύσεων, εκλογών αρχαιρεσιών κ.λ.π. Το ιδιαίτερο καθεστώς της πανδημίας είναι σε όλους μας γνωστό. Και είναι κάτι το οποίο είναι βέβαιο ότι δεν πρόκειται να λήξει σύντομα. Στο επόμενο χρονικό διάστημα είναι δεδομένο ότι, κατά πάσα πιθανότητα – για να μην πω βεβαιότητα – θα πρέπει να λειτουργούμε, σε όλους τους τομείς, με βάση περιορισμούς στις μετακινήσεις, στις συναθροίσεις κλπ. Νομίζω ότι θα έπρεπε να προβλέπουμε, σε αυτό το νομοσχέδιο, κ. Υπουργέ, εναλλακτικές δυνατότητες για τη διεκπεραίωση των διαδικασιών.
Νομοθετούμε σε αυτή τη φάση, κ. Υπουργέ, και νομοθετούμε σαν να μην υπάρχει ο παράγοντας του κορωνοϊού και οι εξαιτίας του επιβαλλόμενοι περιορισμοί. Η κυβερνητική βούληση και προνοητικότητα προχώρησε στη διευθέτηση τόσων άλλων λεπτομερειών , και αυτό το θέμα δεν το αντιμετώπισε καθόλου. Πιστεύω πως αυτό είναι παράλειψη. Έπρεπε να υπάρχουν οι αντίστοιχες αναγκαίες προβλέψεις.
