Κύριε Πρόεδρε, ευχαριστώ πολύ για την κατανόηση και ευχαριστώ επίσης τους συναδέλφους που μου δίνουν την προτεραιότητα να μιλήσω. Κύριε πρέσβη καλωσορίσατε στην Επιτροπή μας, θεωρούμε πάρα πολύ σημαντική την ενημέρωση παρότι υπάρχει μια σχετική καθυστέρηση όσον αφορά .τον χρόνο πριν από την Προεδρία, βρισκόμαστε περίπου στο μέσον. Θεωρούμε ότι είναι πολύ σημαντική, ειδικά για τους διπλωμάτες της Προεδρίας που είναι διαπιστευμένοι στα κράτη - μέλη και μπορούν να αφουγκράζονται και να μεταφέρουν στην κεντρική υπηρεσία την πολιτική ατμόσφαιρα των χωρών υποδοχής.
Θα μου επιτρέψετε κατ’ αρχάς να σταθώ στην πρόσφατη, προ δύο εβδομάδων περίπου δημοσίευση του Thomas Enders του Προέδρου της DGAP και πρόκειται για την κορυφαία γερμανική δεξαμενή σκέψης που όπως γνωρίζετε που ασχολείται αποκλειστικά με θέματα εξωτερικής πολιτικής. Θεωρώ βέβαιο εξοχότατε, ότι κι εσείς γνωρίζετε αυτή την δημοσίευση στην οποία επισημαίνεται ότι οι ελιγμοί της Γερμανίας στη διαμάχη στο Αιγαίο έχουν μεν ιστορικούς λόγους, όμως, αυτή η στάση είναι μοιραία, διότι η Γερμανική Κυβέρνηση δεν έχει ακόμη καταλάβει ότι πολιτική κατευνασμού δεν λειτουργεί απέναντι στον Τούρκο Πρόεδρο. Θα σημείωνα εδώ, ότι όχι απλά έναντι του Τούρκου Προέδρου, αλλά και έναντι της Τουρκίας γενικότερα. Θα αναφέρω ενδεικτικά τον καθηγητή Νταβούτογλου που παρουσιάζεται σαν ο πιο ήπιος από τους άλλους Τούρκους ηγέτες της Αντιπολίτευσης. Σημειώνω, όμως, ότι και δεν έχει διωχθεί ή συλληφθεί τουλάχιστον ακόμη, παρόλα αυτά έχει την ίδια ακριβώς στόχευση με τον κ. Ερντογάν. Η μόνη διαφορά τους είναι στα μέσα που αποδέχονται ή χρησιμοποιούν για τους στόχους τους.
Στην δημοσίευση που προανέφερα τονίζεται, ότι «η ολοένα και πιο επιθετική συμπεριφορά της Τουρκίας απαιτεί την πλήρη υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Ελλάδα «καθαρά και ξάστερα», αλλά η πραγματικότητα είναι δυστυχώς διαφορετική» λέει το δημοσίευμα και «αυτό φανερώνει την ανικανότητα τόσο της Γερμανίας όσο και της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Αυτές οι ορθές διαπιστώσεις μας προβληματίζουν ιδιαίτερα ιδίως όσον αφορά στον ρόλο του μεσολαβητή που ανέλαβε η Καγκελάριος, η κυρία Μέρκελ. Στην ίδια έκθεση τίθεται λογικά το ερώτημα, «γιατί η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν καθιστά αναμφισβήτητα σαφές ότι αν είναι απαραίτητο θα επέβαλε και κυρώσεις στην Άγκυρα;» Δυστυχώς φαίνεται, ότι από τη γερμανική Κυβέρνηση έγινε μάλλον σαφές το αντίθετο σε όλους μας.
Επίσης, πέρασαν μήνες με κατάφωρες παραβιάσεις της Τουρκίας χωρίς καμία ενέργεια και, μόλις τώρα φαίνεται να ενεργοποιείται ο μηχανισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης απέναντι στην Τουρκία. Και πάλι, όμως, μόνο με την προοπτική περιορισμένων κυρώσεων που θα αφορούν μόνο σε φυσικά πρόσωπα ή το πολύ σε κρατικές τράπεζες τη στιγμή που όλοι γνωρίζουμε ότι ο μεγαλύτερος όγκος των συναλλαγών διενεργείται μέσω των ιδιωτικών τραπεζών. Κύριε Πρέσβη, ποτέ πραγματικά θα έχουμε ένα σαφές μήνυμα; Θα πω ένα παράδειγμα ενόψει και της επικείμενης Συνόδου. Σε περίπτωση που επαναλάβει η Τουρκία την ίδια πρακτική σε θαλάσσιες ζώνες της Ελλάδας ή και της Κύπρου θα ενεργοποιηθούν αυτόματα αυτή τη φορά συγκεκριμένες προαποφασισμένες οικονομικές κυρώσεις που θα συμμορφώσουν την Άγκυρα;
Εξοχότατε, έχετε υπηρετήσει στην Ουκρανία και γνωρίζετε πολύ καλά με πόση ταχύτητα τα αντανακλαστικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπήρξαν απέναντι στα θέματα της Ουκρανίας. Από τη Γερμανία, λοιπόν, και την Ευρωπαϊκή Ένωση αναδεικνύεται και καταδικάζεται ο αναθεωρητισμός της Ρωσίας. Γιατί όμως δεν αντιμετωπίζεται το ίδιο και ο αναθεωρητισμός της Τουρκίας; Μιλάμε για αναθεωρητισμό που απειλεί ευθέως με πόλεμο την Ελλάδα, που δεν αναγνωρίζει την Κύπρο, στρέφεται δηλαδή εναντίον δύο κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αποτυπώνεται με διαχρονική πολιτική πρακτική που έχει υπερτριπλάσιο βάθος χρόνου σε σχέση με αυτόν της Ρωσίας. Κύριε Πρέσβη, υπάρχουν συνέπειες, χάσματα στην πολιτική και όταν υπάρχουν αυτά δυσχεραίνεται και η κατανόησή της. Είναι μάλλον εμφανές, ότι το Αντενάουερ-Χάους στο Βερολίνο, το ίδιο το χριστιανοδημοκρατικό κόμμα δηλαδή, βρίσκεται σε μια, μάλλον, μεταβατική κατάσταση. Χρειάζεται, όμως, μια πλήρης διευκρίνιση. Ποια είναι η μελλοντική σχέση της Γερμανίας με τη Ρωσία τουλάχιστον στο ενεργειακό επίπεδο; Γιατί ειδικά για την ενέργεια εδώ στην Ανατολική Μεσόγειο μαθαίνουμε ότι κοντεύει να γίνει πόλεμος και μάλιστα για να αποφευχθεί αναζητείται ένας έντιμος διαμεσολαβητής.
Θα συνεχίσω με τις ασυνέχειες. Η Ευρωπαϊκή Ένωση επιβάλει στις συγκεκριμένες περιπτώσεις εμπάργκο όπλων. Είναι γνωστές οι σχέσεις γερμανικών και τουρκικών εταιρειών στον τομέα κατασκευής και συμπαραγωγής όπλων. Είναι παραδοσιακά στενές αλλά είναι και πολύπλευρες.
Για τους λόγους αυτούς, όλες οι υπηρεσίες που εμπλέκονται με το εμπόριο αυτό ή τον έλεγχό του, πρέπει να ανταποκρίνονται στο θεσμικό και συνταγματικό ρόλο τους. Αυτό σημαίνει, ότι δεν πρέπει να αποκαλύπτονται υποθέσεις όπως η πρόσφατη, που αφορά τη χρήση από τη Λευκορωσία, γερμανικών οπλοπολυβόλων τύπου MP5, ως προς τα οποία παραβιάστηκε μέσω Τουρκίας το εμπάργκο όπλων που έχει επιβληθεί στη Λευκορωσία, από τον Ιούνιο 2011. Προφανώς και δεν αγνοείτε, ότι η Τουρκία εμπλέκεται σε περισσότερους από έναν πολέμους. Επίσης, χρησιμοποιεί συστηματικά την απειλή πολέμου εναντίον της χώρας μας, για την άσκηση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων. Δεν είναι αυτονόητο να επιβληθεί και εκεί εμπάργκο όπλων ή μήπως να ξαναχρησιμοποιηθούν γερμανικά όπλα εναντίον των Ελλήνων; Όλα αυτά αποκτούν για εμάς μια ιδιαίτερη σημασία, δεδομένου ότι ανάμεσα στις χώρες μας εκκρεμεί και ακόμα το πάντα ανοικτό και κρίσιμο ζήτημα των αποζημιώσεων.
Θέλω να επισημάνω, ένα ακόμα ζήτημα. Αφορά στην, από 24 Αυγούστου, πρόταση της επιτροπής σε συνεννόηση με τη γερμανική προεδρία για τους πανμεσογειακούς προτιμησιακούς κανόνες καταγωγής εμπορευμάτων. Σύμφωνα με αυτήν, θα ενταχθούν σε προτιμησιακό εμπορικό καθεστώς και θα έχουν δασμολογικές απαλλαγές και άλλες διευκολύνσεις, ένας πολύ μεγαλύτερος αριθμός εμπορευμάτων από την Τουρκία, όπως και από άλλες μεσογειακές χώρες. Η Ελλάδα έχει στο σημείο αυτό ένα ιδιαίτερο εύλογο ενδιαφέρον, αφού έχει και η ίδια ανταγωνιστικά προϊόντα. Επιτρέψτε μου να πω ότι η ανάγκη προστασίας, δεν υπάρχει μόνο σε τομείς όπως η αυτοκινητοβιομηχανία.
Ένα τελευταίο και κλείνω. Θα παρακαλούσα να μας εξηγήσετε, εάν μπορείτε, γιατί στην ιστοσελίδα του Ομοσπονδιακού Υπουργείου Οικονομίας στο χάρτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Κύπρος απεικονίζεται μισή. Καταθέτω στα πρακτικά τη σχετική απεικόνιση της ιστοσελίδας. Ένας τέτοιος χάρτης μπορεί να μην μας ξένιζε σε τουρκικό υπουργείο, όμως όταν εμφανίζεται σε ένα κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποτελεί άμεση, εντελώς ανεπίτρεπτη και αδικαιολόγητη προσβολή.
