Κατ’ αρχήν επανερχόμαστε στο άρθρο 4, που συνδέεται και με το άρθρο 26.
Με αυτές τις τροποποιήσεις, καταργείτε την απαγόρευση συστέγασης Αθλητικού Σωματείου με εμπορική επιχείρηση, χωρίς καμία δέσμευση.
Κάναμε στην προηγούμενη συνεδρίαση συγκεκριμένη πρόταση διατύπωσης της διάταξης, που καλύπτει πλήρως τις πραγματικές ανάγκες αλλά και το περιεχόμενο της αιτιολογικής έκθεσης. Και είπαμε ότι περιμένουμε συγκεκριμένη απάντηση.
Την επαναφέρουμε στην Επιτροπή – και την απευθύνουμε προς όλα τα μέλη της, και τον κ. Υπουργό και τα υπόλοιπα κόμματα.
Λέμε λοιπόν, προτείνουμε, να διατυπωθεί η διάταξη ως εξής:
«Στις αθλητικές εγκαταστάσεις όπου στεγάζονται αθλητικά σωματεία, μπορούν αυτά να συστεγάζονται μόνο με εμπορικές επιχειρήσεις που λειτουργούν αποκλειστικά για την εξυπηρέτηση των αναγκών λειτουργίας της συγκεκριμένης αθλητικής εγκατάστασης».
Αν ο σκοπός σας είναι αυτός που περιγράφει η αιτιολογική έκθεση, θα έπρεπε ήδη να έχετε κάνει δεκτή αυτήν την πρόταση. Εάν δεν την κάνετε δεκτή, σημαίνει ότι ο αναφερόμενος σκοπός είναι προσχηματικός και ο πραγματικός σκοπός σας είναι άλλος, τον οποίο μάλιστα δεν τολμάτε να ομολογήσετε δημόσια : η πλήρης απελευθέρωση.
Όμως, εδώ, εκτός από τον κίνδυνο ταύτισης αθλητικού Σωματείου με οποιαδήποτε επιχείρηση, υπάρχει και σοβαρό ζήτημα αθέμιτου ανταγωνισμού για ομοειδείς επιχειρήσεις, αφού η συστεγαζόμενη θα έχει το αθέμιτο προνόμιο της προσέλκυσης πελατείας με βάση τη σωματειακή δραστηριότητα και λειτουργία.
Καλό θα ήταν λοιπόν, πριν την Ολομέλεια, να πείτε στην Επιτροπή τί σκοπεύετε να κάνετε με αυτή τη διάταξη.
Είναι προφανές ότι αν γίνει δεκτή η παραπάνω πρότασή μας – που, πραγματικά δεν καταλαβαίνουμε πως μπορεί να απορριφθεί – τότε θα πρέπει να αποσυρθεί η διάταξη του άρθρου 26, γιατί δεν υπάρχει λόγος να καταργηθεί η διάταξη της παρ. 5 του άρθρου 7 του ν. 2725/1999, που προβλέπει ότι : «Αθλητικό σωματείο, το οποίο έχει συσταθεί με πρωτοβουλία ιδιωτικού εκπαιδευτικού οργανισμού ή εργασιακού χώρου και φέρει την επωνυμία τους, δύναται να συστεγάζεται στην έδρα αυτών».
Επανερχόμαστε, επίσης και στο άρθρο 18, με τις Συνέπειες μη εισαγωγής στοιχείων στο Μητρώο Φορέων της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού.
Η κύρωση που προτείνετε υπερβαίνει κάθε όριο εύλογης ποινής.
Η έκπτωση του διοικητικού συμβουλίου, και μάλιστα αυτοδίκαιη, είναι ποινή όχι απλώς αυστηρή αλλά και κύρωση πέρα από κάθε θεμιτή αναλογικότητα. Δυστυχώς φαίνεται ότι – και πάλι – η διάταξη τίθεται για άλλο σκοπό, και όχι αυτόν που υποτίθεται ότι θέλει να υπηρετήσει.
Θυμίζω ότι για μια τέτοια παράβλεψη, οι ποινές είναι ήδη αυστηρές : ο αθλητικός φορέας (Σωματείο, ένωση κλπ.) που δεν έχει επικαιροποιήσει τα στοιχεία του ,
(1ον) δεν μπορεί να συμμετέχει σε αγώνες,
(2ον) του αφαιρείται η ειδική αθλητική αναγνώριση,
(3ον) δεν μπορεί να κάνει χρήση δημοσίων και δημοτικών αθλητικών εγκαταστάσεων.
Όλοι ξέρουμε ότι τα Σωματεία διοικούνται από άμισθους εθελοντές και αυτό έχει σημασία για τη διαχείριση τέτοιων περιπτώσεων.
Η εφαρμογή μιας τέτοιας ποινής θα επιφέρει πολύ σημαντικότερα προβλήματα από αυτά που προσπαθεί – ή υποτίθεται ότι προσπαθεί να λύσει.
Τι σημαίνει στην πράξη η αυτοδίκαιη έκπτωση του ΔΣ ;
Ότι, με βάση το νόμο, πρέπει να ακολουθήσει δικαστική διαδικασία για ορισμό προσωρινής διοίκησης, προκήρυξη και διενέργεια εκλογών για νέο Διοικητικό Συμβούλιο κ.λπ.
Δηλαδή το σωματείο οπωσδήποτε θα υπολειτουργεί για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, ενώ η οικονομική επιβάρυνση για αυτή την διαδικασία θα είναι πολύ μεγάλη.
Για κάποια σωματεία, μάλιστα, μία τέτοια δοκιμασία μπορεί να οδηγήσει σε αναστολή ή και παύση της λειτουργίας τους… Αλήθεια, αυτό είναι που θέλουμε – ή πρέπει – να θεσπίσουμε ;
Η πρότασή μας, με δεδομένο ότι το ήδη ισχύον πλαίσιο προβλέπει τις πολύ σοβαρές συνέπειες που προανέφερα, είναι :
Να διαγραφεί το 2ο εδάφιο του β) της παραγράφου 3, περί αυτοδίκαιας έκπτωσης και να διαμορφωθεί, το (β), ως εξής:
«β) Η εισαγωγή και επικαιροποίηση των στοιχείων γίνεται με πρωτοβουλία και ευθύνη του κάθε φορέα.»
Ερχόμαστε τώρα στο άρθρο 21, για το Σύστημα αξιολόγησης αθλητικών ομοσπονδιών «ΧΙΛΩΝ».
Να ξεκαθαρίσω κάτι : Οι παρατηρήσεις που θα κάνουμε σε αυτό το άρθρο έχουν κυρίως νομικό , νομοτεχνικό χαρακτήρα.
Είναι προφανές ότι είμαστε υπέρ της θεσμοθέτησης ενός Συστήματος Αξιολόγησης.
Το άρθρο αυτό, όπως διατυπώνεται, προβλέπει ότι θα εφαρμόζεται, λοιπόν, ένα σύστημα Αξιολόγησης με την ονομασία «ΧΙΛΩΝ», με κριτήρια αξιολόγησης, τα οποία απαρτίζονται από επιμέρους δείκτες και κατατάσσονται στις εξής κατηγορίες, διαφορετικής βαρύτητας: α) μέγεθος, β) δραστηριότητα, γ) διακρίσεις και δ) διακυβέρνηση.
Αυτή είναι η βασική του πρόβλεψη.
Τί ακριβώς νομοθετούμε εδώ κ. Υπουργέ ; Έναν τίτλο ;
Ένα σύστημα αξιολόγησης, μόνο ως τίτλο και με εντελώς άγνωστο και απροσδιόριστο περιεχόμενο, το οποίο μπορεί και να μεταβάλλεται, να τροποποιείται αενάως, κατά βούληση και ανέλεγκτα ;
Υπάρχει κάπου ήδη θεσμοθετημένο το περιεχόμενο του Χίλωνα, ώστε να μπορεί ο νομοθέτης να προβλέπει την εφαρμογή του και να παραπέμπει σε αυτό ;
Εάν όχι, φοβάμαι ότι η διάταξη αυτή πάσχει και δεν θα μπορεί να εφαρμοστεί. Δεν θα αντέχει και σε δικαστικό έλεγχο…
Εκτός εάν υπάρχει κάποια παραπομπή σε κανονιστική πράξη, που θα καθορίζει όλα τα παραπάνω στοιχεία (κριτήρια, δείκτες κλπ.).
Εάν αυτό εννοείτε – και αυτό θέλετε να κάνετε – με την Εξουσιοδοτική διάταξη του άρθρου 25, τότε νομοτεχνικά πιστεύουμε ότι θα ήταν σωστότερο αυτή να προστεθεί ως τελευταία παράγραφος σε αυτό το άρθρο, στο 21.
Επισημαίνουμε πάντως ότι σε αυτές τις εξουσιοδοτήσεις χρειάζεται πάντα προσοχή, ως προς τη νομιμότητά τους, κατά πόσον δηλαδή είναι αυτή επιτρεπτή, με την έννοια ότι αφορά μόνο σε ειδικά τεχνικά θέματα, λεπτομέρειες εφαρμογής κλπ.
Σε κάθε περίπτωση, έχουμε πάλι το συγκεντρωτικό μοντέλο της υπουργικής απόφασης, για το οποίο μιλήσαμε και στην πρώτη συνεδρίαση.
Χωρίς να προβλέπεται καμία απολύτως διαδικασία διαβούλευσης ή συνεννόησης του εκάστοτε Υπουργού με την αθλητική κοινότητα.
Στην απόλυτη υπουργική αρμοδιότητα, λοιπόν, και οι επιμέρους δείκτες και η βαρύτητα των κριτηρίων – και όλα αυτά χωρίς όρια διακύμανσης – αλλά και όλη η διαδικασία αξιολόγησης των αθλητικών ομοσπονδιών.
Και μάλιστα χωρίς κανένα χρονικό όριο ελάχιστης ισχύος.
Ένα πλαίσιο που μπορεί να τροποποιείται κατά βούληση και οποτεδήποτε. Τουλάχιστον θε έπρεπε να έχει μία υποχρεωτική ισχύ, ας πούμε για τουλάχιστον δύο ή τριών χρόνια. Αλλιώς, θα νομοθετήσουμε ένα σύστημα κινούμενης άμμου, όπως είπα και στην προηγούμενη συνεδρίαση.
Μία – μόνο – πρόσθετη παρατήρηση για τον ‘Χίλωνα’ :
Διαβάζουμε την Έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους που παραθέτει τα οικονομικά αποτελέσματα από τις προτεινόμενες διατάξεις επί του κρατικού προϋπολογισμού.
Εκεί, αναφερόμενη ειδικά στα άρθρα 21 και 25 γράφει τα εξής :
«6. Ενδεχόμενη εξοικονόμηση δαπάνης σε περίπτωση καταβολής μικρότερου ύψους επιχορήγησης, λόγω της καθιέρωσης στη Γ.Γ.Α. νέου συστήματος αξιολόγησης των αναγνωρισμένων αθλητικών ομοσπονδιών, με την ονομασία ‘ΧΙΛΩΝ’.».
Εύλογα δημιουργείται το ερώτημα :
Με βάση ποια στοιχεία το Γ.Λ.Κ. καταλήγει στο συμπέρασμα ότι από το περιεχόμενο αυτών των διατάξεων υπάρχει ενδεχόμενο να προκύψει μείωση των επιχορηγήσεων – και μάλιστα μόνο μείωση – επ’ ουδενί αύξηση ;
Θα παρακαλούσα και όλους τους συναδέλφους να ξαναδιαβάσουν αυτά τα δύο άρθρα και να σκεφτούμε όλοι μαζί, από που προκύπτει από το περιεχόμενό τους το παραπάνω συμπέρασμα.
Θυμίζω ότι υποτίθεται πως ο Χίλων δεν επεμβαίνει και δεν επηρεάζει το συνολικό ύψος της επιχορήγησης από τον κρατικό προϋπολογισμό. Υποτίθεται ότι αφορά αποκλειστικά και μόνο στον τρόπο κατανομής της επιχορήγησης μεταξύ των αθλητικών ομοσπονδιών.
Μήπως πρέπει να συγκρατήσουμε μόνο ένα κυβερνητικό σχέδιο – θα χρησιμοποιήσω την ίδια ορολογία – για “εξοικονόμηση δαπάνης μέσω της καταβολής μικρότερου ύψους επιχορηγήσεων, λόγω της καθιέρωσης στη Γ.Γ.Α. νέου συστήματος αξιολόγησης των αναγνωρισμένων αθλητικών ομοσπονδιών, με την ονομασία ‘ΧΙΛΩΝ’” ;
Τελειώνοντας θέλω μόνο να επαναφέρω, να υπενθυμίσω προς τον κ. Υπουργό, το ζήτημα της διάταξης του άρθρου 14 :
Πέρα από τις υπόλοιπες επιφυλάξεις μας, θεωρούμε ότι πρέπει οπωσδήποτε να συμπεριληφθεί η πρόβλεψη, πέρα από το αγωνιστικό πρόγραμμα της οικείας Ομοσπονδίας και για το αγωνιστικό πρόγραμμα της οικείας Παγκόσμιας Ομοσπονδίας.
Επί της Αρχής έχουμε πει ΠΑΡΩΝ, επί των άρθρων επιφυλασσόμαστε για την Ολομέλεια.
Όπως είδατε κ. Υπουργέ, εξ αρχής, δεν αντιμετωπίσαμε το νομοσχέδιο με αρνητική προκατάληψη.
Ελπίζαμε ότι θα μπορούσε να υπάρξει μια γόνιμη διαδικασία διαλόγου και υπευθυνότητα, τουλάχιστον ως προς τη διαδικασία νομοθέτησης, όπως έχουμε όλοι υποχρέωση. Περιμένουμε να δούμε αν η πραγματικότητα θα μας διαψεύσει.
Ευχαριστώ.
Διαβάστε ακόμα
Η χρηματοδότηση μέσω της ΚΥΑ δεν είναι θεσμοθετημένη, δεν περιορίζεται από καμία πρόβλεψη, ως προς το ποσό ή το ποσοστό. Επαφίεται απολύτως στην καλή πρόθεση και διάθεση των δύο Υπουργών.
Η χρόνια νόσος της συγκεντρωτικής λογικής αποτυπώνεται και σε αυτό το νομοσχέδιο. Όπου δεν εξαντλεί το θέμα ο νόμος, αναθέτει πάντα κάθε περαιτέρω διαδικασία και απόφαση, αποκλειστικά στο πρόσωπο του Υφυπουργού Αθλητισμού
Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων | "Διατάξεις για τη θωράκιση του θεσμικού πλαισίου του αθλητισμού και τον εξορθολογισμό της αθλητικής νομοθεσίας"
