Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω με μία παρατήρηση για την ουσιαστική λειτουργία της διαδικασίας : Ο χρόνος που μεσολαβεί ανάμεσα στη συνεδρίαση της ακρόασης των φορέων και την επόμενη, θα πρέπει να είναι αρκετός, ώστε να μπορούν να συνεκτιμηθούν και να μελετηθούν οι παρατηρήσεις τους σε συγκεκριμένες ρυθμίσεις, σε σχέση με το όλο σχέδιο νόμου. Αλλιώς διεκπεραιώνουμε απλώς μια τυπική διαδικασία, που καταντά – και πάλι – προσχηματική.

Πριν ένα χρόνο ακριβώς, διαβάζαμε δημοσιεύματα και ρεπορτάζ με τίτλους όπως “Αποκαλύφθηκε η χειραγώγηση με τη λίστα Πέτσα”.

Κατανοείτε, φαντάζομαι, πως δεν είναι δυνατόν να συζητήσουμε για ένα νομοσχέδιο με θέμα τη δημοσιότητα και διαφάνεια στο Τύπο, χωρίς αναφορά στη λίστα Πέτσα, που, χάρη στον κ. Μητσοτάκη, αποτέλεσε – πραγματικά – τομή στην ιστορία του Τύπου στην Ελλάδα. 

Το θεωρώ σημαντικό και θέλω να επαναφέρω κρίσιμα σημεία του νομοσχεδίου. Η όλη συζήτηση, δυστυχώς, επιβεβαίωσε απόλυτα όσους ανησυχούν!